“Λόρενς για πάντα”: ένα τρίωρο έπος στην παρενδυσία
αναδημοσίευση από το DOCtv
ΣΙΝΕΜΑ: «Λόρενς για πάντα»
Η νέα ταινία του Ξαβιέ Ντολάν ασχολείται με την ιστορία ενός άνδρα που θέλει ν’ αλλάξει φύλο
XΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ
21.02.2013Το παιδί θαύμα του γαλλόφωνου καναδικού σινεμά επιστρέφει. Με εξασφαλισμένη για άλλη μια φορά τη γαλλική συμπαραγωγή κι έχοντας την Arte France Cinema και το Canal + να τρέχουν ξωπίσω του, «κλείνει» Μελβίλ Πουπό και Ναταλί Μπέι για το cast του και μας παραδίδει ένα σχεδόν τρίωρο έπος για την παρενδυσία.
Ο Λοράνς Αλιά (Μελβίλ Πουπό) είναι ένας 35χρονος ετεροφυλόφιλος καθηγητής της Λογοτεχνίας σε σχολείο του Μόντρεαλ, στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η σύντροφός του, Φρεντ (Σουζάν Κλεμάν), παραμένει μαζί του, παρόλο που εκείνος της αποκαλύπτει ότι ανέκαθεν αισθανόταν πως ήταν γυναίκα παγιδευμένη στο σώμα ενός άνδρα και πείθοντάς την ότι είτε ως άνδρας είτε ως γυναίκα, τα αισθήματά του για εκείνη παραμένουν τα ίδια. Η Φρεντ θα του συμπαρασταθεί σε όλη τη διάρκεια της «μεταμόρφωσής» του, καθώς εκείνος θα ξεκινήσει να κυκλοφορεί παντού ντυμένος σαν γυναίκα. Μαζί θα «ανακαλύψουν» τη συμπάθεια των λίγων και τις προκαταλήψεις των πολλών, ενώ ο Λοράνς θα βρεθεί αναπόφευκτα αντιμέτωπος με τους γονείς των μαθητών του, αλλά και με τη μητέρα του (Ναταλί Μπέι). Όταν βρεθεί άνεργος και μόνος, θα τον υιοθετήσει μια «οικογένεια» τρανσέξουαλ καλλιτεχνών. Οι δρόμοι τους όμως με τη Φρεντ θα τους ξαναφέρουν κοντά με αφορμή την έκδοση της πρώτης του ποιητικής συλλογής, την οποία θα της στείλει. Η επανασύνδεσή τους όμως δε θα είναι ανώδυνη.
Έχοντας ξεφύγει από το ημι-αυτοβιογραφικό στυλ των δύο προηγούμενων ταινιών του («Σκότωσα τη μητέρα μου» και «Φανταστικοί έρωτες», που προβλήθηκαν και οι δύο στις Κάννες), ο 24χρονος Ξαβιέ Ντολάν παντρεύει ξανά την κομεντί με το μελόδραμα, χωρίς να παραλείπει τις υπογραμμίσεις κοινωνικής κριτικής αλλά και το camp, το οποίο, ευτυχώς, δεν αποδυναμώνει τη δραματική υπόσταση των χαρακτήρων. Είναι αξιοσημείωτο πως ο ρόλος της Φρεντ έχει ισόβαρη αντιμετώπιση στις διακλαδώσεις του σεναρίου (γραμμένο κι αυτό από τον Ντολάν).
Κομψευόμενος και νάρκισσος για πολλούς άσπονδους φίλους, υπερβολικά ταλαντούχος και young prodigy για τους φαν του, σίγουρα μόνο αδιάφορος δεν είναι. Όσο για τα queer στοιχεία του έργου του (η ταινία κέρδισε το Queer Palm d’Or στις Κάννες πέρυσι), δεν το καθορίζουν ούτε «ενοχλούν», όπως στην περίπτωση του Μπρους Λα-Μπρους -το πάλαι ποτέ «τρομερό παιδί» του αγγλόφωνου καναδικού σινεμά.
Ανοικονόμητο σε διάρκεια -σίγουρα ένα πιο σφιχτοδεμένο μοντάζ θα συμμάζευε την ταινία, αλλά για πόσες αγαπημένες ταινίες μας δε θα μπορούσαμε να το πούμε αυτό; Όσο για το soundtrack, από το Romeo and Juliet του Prokofiev (στην εκπληκτική σκηνή στο πλυντήριο αυτοκινήτων) μέχρι το Fade To Grey των Viggage (μεταξύ των, κυρίως ’80s, κομματιών) και την πρωτότυπη μουσική του καναδέζικου γκρουπ Noia, ο μικρούλης Ξαβιέ θα μας έχει πάλι να τρέχουμε και να ψάχνουμε. Τέλος, για όσους αυτό λέει κάτι, η ταινία κέρδισε και το βραβείο Καλύτερης Καναδικής Ταινίας για τη χρονιά που μας πέρασε.
Info: «Λόρενς για πάντα» (Laurence Anyways) -Κοινωνική. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία. Ξαβιέ Ντολάν. Παίζουν: Μελβίλ Πουπό, Σουζάν Κλεμέν, Ναταλί Μπέι, Μόνια Σοκρί. Διανομή: Videorama Films
Σύμφωνο ελεύθερης έκφρασης
Σύμφωνο ελεύθερης έκφρασης
από την Ελευθεροτυπία
Της ΗΛΙΑΣ ΞΥΠΟΛΙΑ*
Την εβδομάδα που μας πέρασε το κοινοβούλιο της Αγγλίας ψήφισε ένα νομοσχέδιο για το νέο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης που θα περιλαμβάνει όλα τα πιθανά ζευγάρια, ακόμα και (άκουσον άκουσον) εκείνα του ίδιου φύλου.
Η φωτογραφία αυτή δημοσιεύτηκε προ διμήνου, στην 1η σελίδα της βρετανικής «Γκάρντιαν». Ο τίτλος που τη συνοδεύει κάνει λόγο για «το πρώτο επίσημο γκέι φιλί του Ναυτικού των ΗΠΑ» Εάν και εφόσον γίνει νόμος -πρέπει να περάσει και από τη Βουλή των Λόρδων- τότε ζευγάρια του ίδιου φύλου θα θεωρούνται ισότιμα, είτε να δεσμευτούν με σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης είτε να παντρευτούν με πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα προστεθεί στη λίστα, μαζί με το Βέλγιο και τις Ολλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, των χωρών που δεν περιορίζουν την ανθρώπινη ελευθερία να παντρεύονται μόνο ετεροφιλόφυλα ζευγάρια.
Αξιομνημόνευτο είναι το γεγονός ότι στην κυβέρνηση συνασπισμού στο Ηνωμένο Βασίλειο ηγείται το Συντηρητικό κόμμα. Οι βουλευτές λοιπόν του συντηρητικού κόμματος αποφάσισαν το αυτονόητο σε μια σύγχρονη δημοκρατία: να δώσουν την ισονομία διασφαλίζοντας έναν από τους βασικούς πυλώνες της δημοκρατίας. Οι 136 από τους 303 βουλευτές του Συντηρητικού κόμματος καταψήφισαν το νομοσχέδιο. Αδυνατώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που βουλευτές στη χώρα μας ψήφισαν κατά συνείδηση αντίθετα με την κομματική γραμμή! Ο συντηρητικός πρωθυπουργός δήλωσε υπερήφανος για το νομοσχέδιο που προωθεί την ισότητα των πολιτών. Να σημειώσουμε κάτι ακόμα και για τους ισλαμοφοβικούς: το νομοσχέδιο υποστήριξαν και οι μουσουλμάνοι βουλευτές του Εργατικού κόμματος.
Πολλοί θεωρούν ότι στην Ελλάδα αυτό το ζήτημα δεν επείγει. Εν μέσω κρίσης η χώρα μας βλέπει πολλούς ελπιδοφόρους νέους της να αναζητούν ένα καλύτερο αύριο στην Εσπερία. Η μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό γίνεται σήμερα κυρίως για οικονομικούς λόγους. Σύντομα μπορεί να προστεθεί ακόμη ένας λόγος μετανάστευσης: η αναζήτηση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης που θα παρέχουν τη δυνατότητα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας. Οι δημοκρατικές χώρες που παρέχουν ίσα δικαιώματα στους πολίτες τους χωρίς διακρίσεις φύλου, καταγωγής και σεξουαλικών προτιμήσεων δύναται να προσελκύσουν αρκετούς.
Η ελευθερία έκφρασης σε ένα κράτος δικαίου αποτελεί μονόδρομο για τη χώρα που θέλει να αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό της. Για να μεταμορφώσουμε την κρίση σε ευκαιρία, θα πρέπει με τόλμη και ειλικρίνεια να αντιμετωπίσουμε όλα τα κοινωνικά προβλήματα που αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη και την πρόοδο. Τα χρηστά ήθη (sic) μιας βαθιά συντηρητικής και υποκριτικής κοινωνίας δεν προσβάλλονται από τη διασφάλιση της ισονομίας σε ένα κράτος δικαίου.
Αρκετοί θα κρυφογελάσουν με τους Βρετανούς, γιατί επιβεβαιώνουν το στερεότυπο που έχουμε για εκείνους. Στην Ελλάδα όμως το «φαινόμενο» είναι περιορισμένο και περιθωριακό. Πράγματι, σε μια βαθιά συντηρητική και ομοφοβική κοινωνία, όπως είναι η ελληνική, οι «ιδιαιτερότητες» αυτές μένουν στο σκοτάδι. Πώς ζητάμε από τον Ελληνα ομοφυλόφιλο να βγει από τη λεγόμενη ντουλάπα; Οταν από μικρό παιδί, πριν ακόμα καλά καλά συνειδητοποιήσει τη σεξουαλική του ταυτότητα, γνωρίζει ότι το πιο υποτιμητικό επίθετο για έναν άντρα είναι να είναι ομοφυλόφιλος. Πώς μπορεί ο ομοφυλόφιλος άντρας ή γυναίκα σήμερα να είναι «ανοικτός» με τη σεξουαλικότητά του όταν η κρατική τηλεόραση θεωρεί ταμπού και ακατάλληλη σκηνή το φιλί δύο ανδρών; Τα ποιήματα του Καβάφη με πρόδηλο ερωτικό περιεχόμενο ποτέ δεν θα ενσωματωθούν στην «comme il faut» διδακτέα ύλη του σχολείου. Δεν χρειάζεται να έχει μελετήσει κανείς Φρόιντ για να καταλάβει τις επιπτώσεις αυτής της καταπίεσης στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου. Κοινή λογική χρειάζεται!
Και κάτι τελευταίο, που παρασκηνιακά συζητείται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Βρετανία, όπως και όλη η Δύση, είναι η υπογεννητικότητα. Οσο παράδοξο και αν ακούγεται, η νομιμοποίηση των γάμων των ομοφυλοφίλων, ισχυροποιώντας το θεσμό της οικογένειας και υποστηρίζοντας την κοινωνική συνοχή, συμβάλλει στην αντιμετώπιση της μείζονας πρόκλησης του 21ου αιώνα.
* Η Ηλια Ξυπολιά είναι πολιτική επιστήμονας. Με υποτροφία του ΙΚΥ πραγματοποιεί έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Keele του Ηνωμένου Βασιλείου
Καταγγελία Ομοφοβικού Συγγράματος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Η Good As (You)th, ομάδα νέων για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των λεσβιών, των γκέι, των αμφισεξουαλικών και τρανς ατόμων, καταγγέλει τον αναχρονισμό ενός συγγράμματος που διδάσκεται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, και συλλέγει υπογραφές για την διόρθωση ή αφαίρεση του. Σύμφωνα με την Good As You(th):
“Στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ διδάσκεται το βιβλίο “Ιατροδικαστική: από τη θεωρία στην πράξη”, του καθηγητή Δ. Ψαρούλη. Το σύγγραμμα περιλαμβάνει αντιεπιστημονικές και αναχρονιστικές ιδεοληψίες που στρέφονται κατά των ομοφυλόφιλων. Χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία ως “διαστροφή” που συναντάται μόνον στον άνθρωπο και την ταυτίζει με την παιδεραστία. Αναφέρει πως «οι ομοφυλόφιλοι είχαν κακές σχέσεις με τον πατέρα τους ή δεν τον έβλεπαν συχνά, ενώ οι μητέρες τους ήταν υπερπροστατευτικές» και πως «το οικογενειακό περιβάλλον των λεσβιών έδειξε ότι οι μητέρες τους ήταν αδιάφορες» που συντείνουν στον στιγματισμό της ομοφυλοφιλίας ως αρρώστιας. Το μόνο πρόβλημα που έχουν τα ομοφυλόφιλα άτομα είναι οι διακρίσεις εις βάρος τους και η ψυχολογική ή φυσική βία που δέχονται που με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι το εν λόγω σύγγραμμα διαδίδει. Ζητούμε την άμεση διόρθωση του εν λόγω συγγράμματος με την αφαίρεση κάθε αναφοράς στην ομοφυλοφιλία ως διαστροφή είτε την οριστική αντικατάστασή του.”
Υπογράψτε την καταγγελία/αίτηση εδώ
Σε σχετική ανάρτηση του στο facebook, ο Παναγιώτης Δημητράς, εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ (Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι) επισημαίνει πως στο παρελθόν, εκτός από το βιβλίο του Δ. Ψαρούλη, ο Κωνσταντίνος Πλεύρης κατέθεσε στη δίκη του για ομοβοφία μια επιστολή με ανάλογο περιεχόμενο (“η ομοφυλοφιλία αποτελεί διαστροφή”) από τον Ματθαίο Τσούγκα, καθηγητή Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας, στο ίδιο πανεπιστήμιο.
Πέρασε από το γαλλικό κοινοβούλιο το άρθρο που καθιερώνει το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών
Η γαλλική Εθνοσυνέλευση ενέκρινε το πιο σημαντικό άρθρο του νομοσχεδίου για τη νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών: οι αντιπρόσωποι ψήφισαν 249-97 υπέρ του επαναπροσδιορισμού του γάμου ως μια συμφωνία μεταξύ δύο ανθρώπων – όχι μόνο μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας.
Το νομοσχέδιο υποστήριξαν ο σοσιαλιστής πρόεδρος Francois Hollande και οι αριστεροί υποστηρικτές του, σε αντίθεση με πολλούς βουλευτές της αντιπολίτευσης του UMP αλλά και κεντρώους. Εδώ και αρκετούς μήνες, οι προτάσεις αυτές έχουν προκαλέσει δημόσιες διαδηλώσεις τόσο υπέρ όσο και κατά της νομιμοποίησης του γκέι γάμου. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι περίπου το 55-60% των Γάλλων υποστηρίζει το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ενώ το 50% εγκρίνει και την υιοθεσία.
Σύμφωνα με το BBC, η ευκολία με την οποία πέρασε το συγκεκριμένο άρθρο είναι ενδεικτική ότι το νομοσχέδιο θα εγκριθεί τελικά στο σύνολό του. Με τον ίδιο τρόπο αναμένεται να εγκρίνει το άλλο βασικό μέτρο στο νομοσχέδιο, το οποίο θα επιτρέψει στα ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετούν παιδιά. Οι συζητήσεις αναμένεται να συνεχιστούν για περισσότερο από μία εβδομάδα, καθώς οι βουλευτές αναμένεται να συζητήσουν εκατοντάδες τροπολογίες, οι περισσότερες από αυτές κατατέθηκαν από την κεντροδεξιά αντιπολίτευση.
«Ελευθερία επιλογής»
Το νομοσχέδιο σηματοδοτεί μία από τις μεγαλύτερες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις της Γαλλίας μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής το 1981. “Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι που κάναμε αυτό το πρώτο βήμα,” δήλωσε η υπουργός Δικαιοσύνης Christiane Taubira. “Θα καθιερώσει την ελευθερία του καθενός να επιλέγει το σύντροφό του ή της για ένα κοινό μέλλον”. Ο βουλευτής του UMP Philippe Gosselin είπε ότι η νομοθεσία ήταν μόνο η αρχή μιας μόδας την οποία ο γαλλικός λαός δεν επιθυμεί. “Σήμερα είναι ο γάμος και η υιοθεσία. Αύριο θα ακολουθήσει η ιατρικά υποβοηθούμενη σύλληψη και οι παρένθετες μητέρες». Τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, ο Καρδινάλιος Philippe Barbarin, ο Ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος της Λυών, υποστήριξε ότι τα σχέδια για να επαναπροσδιορίσει την έννοια του γάμου, θα ανοίξει την πόρτα για την αιμομιξία και την πολυγαμία.
Η συζήτηση στην Εθνοσυνέλευση αναμένεται να διαρκέσει όλο το Σαββατοκύριακο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ συναντά στη Βουλή τις LGBT οργανώσεις
Όπως σε ολόκληρη την Ευρώπη, έτσι και στην Ελλάδα, ο πιο ακραίος νεοφιλελευθερισμός όχι μόνο «συμβαδίζει», αλλά ενίοτε υποστηρίζεται από έναν εξίσου ακραίο κοινωνικό συντηρητισμό.
Φωτογραφία-βίντεο: Άγγελος Καλοδούκας
Ειδικά στη χώρα μας, στο ιδεολογικό κλίμα που διαμορφώνουν η άνοδος της Χρυσής Αυγής και η υπερσυντηρητική μετατόπιση του κομματικού συστήματος, αλλά και τμημάτων της κοινωνίας, έχουν ως αποτέλεσμα τα κρούσματα κρατικού και κοινωνικού ρατσισμού προς το κάθε λογής «μη κανονικό» να πληθαίνουν ανησυχητικά. Στο κλίμα που διαμορφώνεται, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΔ ατόμων μοιάζει ευαισθησία «δευτερεύουσας» σημασίας.
Η στοχοποίηση και η βία που υφίστανται τα άτομα αυτά, αποκλειστικά και μόνο λόγω διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού ή /και ταυτότητας φύλου (διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, επιθέσεις εναντίον ομοφυλόφιλων και τρανς ατόμων, ομοφοβικός λόγος, κλπ), αλλά και γενικότερα η επικράτηση παραδοσιακών και ακραία συντηρητικών «αξιών», εξαιτίας της οποίας θεωρείται «κανονικότητα» η περιθωριοποίηση των ατόμων αυτών και η εξαίρεσή τους από δικαιώματα, όπως το σύμφωνο συμβίωσης, διαμορφώνουν ένα πλαίσιο εξ ορισμού μη φιλικό για την Αριστερά κάθε απόχρωσης –και ιδίως τη δική μας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εξακολουθεί, τόσο μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου, όσο και στο πλαίσιο του Τμήματος Δικαιωμάτων και των αντίστοιχων θεματικών, να παρεμβαίνει και να κινητοποιείται για τα ζητήματα αυτά. Όχι «στο όνομα» των ΛΟΑΤ ατόμων, αλλά μαζί τους: υποστηρίζοντας τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματά τους, και συμβάλλοντας στην ενίσχυση της ορατότητάς τους μέσα στην κοινωνία. Συμβάλλοντας, από άλλη οπτική, στην ανάσχεση του κοινωνικού συντηρητισμού, την επικράτηση του οποίου διευκολύνει δυστυχώς μια αντίληψη που θέλει τις συγκεκριμένες θεματικές εκτός συζήτησης –είτε στο όνομα «της κρίσης», είτε απλώς λόγω φόβου για το «πολιτικό κόστος».
Με τις σκέψεις αυτές, η ΕΕΚΕ Δικαιοσύνης και το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καλεί τις συλλογικότητες των ΛΟΑΔ ατόμων στη Βουλή, σε μια συζήτηση-διαβούλευση, και σε μια προσπάθεια συντονισμού με αυτές.
Στο βίντεο ακούγονται δυο μουσικά κομμάτια: Bob Marley – Redemption Song, Aretha Franklin – Respect
πηγή: Left.gr
Χιλιάδες διαδηλωτές στο Παρίσι για το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στο γάμο
Χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στους δρόμους του Παρισιού υποστηρίζοντας το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στο γάμο. Την Τρίτη θα συζητηθεί στο γαλλικό κοινοβούλιο η πρόταση της κυβέρνησης Ολάντ για τη ψήφιση του νόμου.
Πόσο κοστίζει ένα φιλί;
Ένα δημόσιο φιλί μεταξύ ανδρών θα μπορεί να θεωρηθεί «ομοφυλοφιλική προπαγάνδα» και να επιφέρει πρόστιμο μέχρι και 10.000 λιρών, αν ψηφιστεί νέος νόμος που προωθείται στη Ρωσία. Η νομοθεσία που προτάθηκε από το Κρεμλίνο και την Ορθόδοξη Ρωσική Εκκλησία κηρύσσει παράνομη τη μετάδοση σε ανηλίκους κάθε πληροφορίας που χαρακτηρίζεται ως «προπαγάνδα σοδομισμού, λεσβιασμού, αμφισεξουαλικότητας και τρανσεξουαλικότητας», καθώς και τις δημόσιες εκδηλώσεις που προωθούν την ισότητα. Το νομοσχέδιο αποτελεί μέρος προσπάθειας για επαναφορά των παραδοσιακών ρωσικών αξιών που αντιτίθενται στο δυτικό φιλελευθερισμό και στη διαφθορά της ρωσικής νεολαίας στην οποία αυτός συνεισφέρει, σύμφωνα με το Κρεμλίνο και την εκκλησία. Άλλοι νόμοι που ψηφίστηκαν πρόσφατα για να διαφυλάξουν τους νέους στη Ρωσία απαγορεύουν την κυκλοφορία έντυπου και διαδικτυακού περιεχομένου που θεωρείται «εξτρεμιστικό» ή ακατάλληλο για το νεαρό κοινό.
Οι νέες νομοθετικές τροποποιήσεις έρχονται 20 χρόνια μετά την κατάργηση του σταλινικού νόμου που τιμωρούσε την ομοφυλοφιλία με φυλάκιση μέχρι και πέντε ετών. Η κατάργηση ήταν μέρος των προσπαθειών για εκδημοκρατισμό του ρωσικού καθεστώτος μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ οι περισσότερες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες αποποινικοποίησαν επίσης την ομοφυλοφιλία. Οι κινήσεις της κυβέρνησης εναντίον των ομοφυλοφίλων αντιμετωπίζονται είτε με αδιαφορία ή με ενθουσιασμό από τους περισσότερους Ρώσους. Σχεδόν τα δύο τρίτα αυτών θεωρούν την ομοφυλοφιλία «ηθικά απαράδεκτη και κατακριτέα», οι μισοί εναντιώνονται στο γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, ενώ περίπου το ένα τρίτο πιστεύει ότι η ομοφυλοφιλία είναι αποτέλεσμα «αρρώστιας ή ψυχικής διαταραχής».
Παράλληλα, κυβερνητικά στελέχη κατηγορούν τους ομοφυλόφιλους για την υπογεννητικότητα της χώρας και επιδιώκουν τον αποκλεισμό τους από κυβερνητικές θέσεις, την αντιμετώπιση της «ασθένειάς τους» με ιατρική θεραπεία ή την εξορία τους! Στέλεχος σε κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο δήλωσε σε τοκ σόου εθνικής εμβέλειας ότι οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να σταματήσουν να δωρίζουν αίμα, σπέρμα και όργανα για μεταμοσχεύσεις, ενώ μετά το θάνατό τους οι καρδιές τους πρέπει να καίγονται ή να θάβονται. (more…)
«Διπλή» πρωτεύουσα η Θεσσαλονίκη
αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών
Του ΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ
Ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο της διοργάνωσης ενός Balkan Pride στη Θεσσαλονίκη το 2014, χρονιά που η πόλη θα είναι Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας.
Η διοργάνωση του «Thessaloniki Pride» πέρσι το καλοκαίρι, κρίθηκε πολύ επιτυχημένη Ο λόγος είναι ότι η διοργάνωση του «Thessaloniki Pride» πέρσι το καλοκαίρι κρίθηκε ως πολύ επιτυχημένη, ενώ την ίδια στιγμή, σε άλλες χώρες των Βαλκανίων θεωρείται ότι μια τέτοια διοργάνωση θα συναντούσε δυσκολίες, κυρίως από τις αρχές.
Το θέμα τέθηκε στη διάρκεια της διεθνούς συνάντησης ΒΑ.R.CO.D.Ε. (Balkan’s Rainbow Colourful Dawn Emerges), που έγινε από τις 8 ώς τις 13 Ιανουαρίου στη Θεσσαλονίκη, με τη συμμετοχή 40 νέων από τη Ν.Α. Ευρώπη, εκπροσώπων του Λεσβιακού, Ομοφυλοφιλικού, Αμφισεξουαλικού και Τρανσεξουαλικού (ΛΟΑΤ) κινήματος στις χώρες τους. Το πρόγραμμα ΒΑ.R.CO.D.Ε. εμπίπτει στο πρόγραμμα «Νέα Γενιά σε Δράση», της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και του υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού και χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Σκοπός της συνάντησης η αξιολόγηση των μέχρι τώρα δράσεών τους και ο συντονισμός για τη δημιουργία ενός ισχυρού περιφερειακού δικτύου.
Ο φορέας υλοποίησης του προγράμματος ήταν η ΜΚΟ Ενωμένες Κοινωνίες των Βαλκανίων, που επιδεικνύοντας ευαισθησία στα ΛΟΑΤ ζητήματα κάλεσε το «Thessaloniki Pride» να το οργανώσουν μαζί. Η ανταπόκριση των ΛΟΑΤ οργανώσεων από τη ΝΑ Ευρώπη ήταν μεγάλη, για πρώτη φορά επιχειρήθηκε μια τέτοιου είδους και βεληνεκούς συνάντηση.
Και ακτιβιστές (more…)
Οι σεξουαλικές ελευθερίες σε κλοιό ανελευθερίας
αναδημοσίευση από το fylosykis
της Μαρίας Λούκα
Η οικονομική κρίση έχει καθηλωτική ισχύ. Μονοπωλεί το δημόσιο ενδιαφέρον, την πολιτική σκηνή, τις ζωές των ανθρώπων. Τα κοινωνικά δικαιώματα υποχωρούν, πρώτα απ’ όλα τα δικαιώματα της LGBT κοινότητας. Σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία ή η Κύπρος αυτή η διαπίστωση αποτυπώνεται αρκετά επώδυνα. Τα δικαιώματα των LGBT υποχώρησαν πριν καν προλάβουν να αναπτυχθούν. Στη Ρώμη τις ίδιες μέρες που παραιτήθηκε ο Μάριο Μόντι και προκηρύχτηκαν εκλογές, διεξαγόταν το συνέδριο της IGLA Europe, της Ευρωπαϊκής οργάνωσης για τα δικαιώματα των LGBT ανθρώπων. Το συνέδριο αναπόφευκτα σκιάστηκε από την αυτοκτονία του «αγοριού με το ροζ παντελόνι». Ο 15 χρόνος Αντρέα μετά από ένα χρόνο sexual bulling και ομοφοβικών επιθέσεων στα social media κρεμάστηκε στο σπίτι του στη Ρώμη. Χιλιάδες Ιταλοί με σιωπηλές διαμαρτυρίες με κεριά βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν. Μέχρι και πρόεδρος της Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο έκανε παρέμβαση καταδικάζοντας τις ομοφοβικές συμπεριφορές.
«Είναι υποκριτικό το ενδιαφέρον αρκετών πολιτικών. Η περίπτωση του Αντρέα αντικατοπτρίζει το αδιέξοδο που βιώνουν χιλιάδες έφηβοι ομοφυλόφιλοι. Δε μπορούν να δουν τον εαυτό τους να αναγνωρίζεται, να υπάρχουν όπως είναι , να έχουν μέλλον. Όσο δεν υπάρχει σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία οι συμμαθητές τους δεν τους αποδέχονται και οι εκπαιδευτικοί είναι σε αμηχανία. Οι περισσότερες περιπτώσεις βίας δε φτάνουν στη δημοσιότητα. Υπάρχει μια άτυπη λογοκρισία για LGBT θέματα. Ούτε στην Αστυνομία πάνε τα θύματα γιατί φοβούνται ότι θα υποστούν δυσμενείς διακρίσεις.» επισημαίνει o Leonardo Monaco, από την οργάνωση Association Radical Certi Diritti. Μπορεί η Ιταλία να εξέλεξε την πρώτη γυναίκα τρανς στο Κοινοβούλιο αλλά υστερεί αρκετά στην κατοχύρωση δικαιωμάτων σεξουαλικής ελευθερίας. (more…)
Καταγγελία του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ για απόλυση λόγω ομοφοβίας
Η ειδησεογραφική ιστοσελίδα newsbomb.gr απέλυσε το δημοσιογράφο Τάσο Θεοδωρόπουλο επειδή μετά από ένα χλευαστικό και μειωτικό δημοσίευμα γεμάτο ομοφοβικές αναφορές και υπονοούμενα για δύο ομοφυλόφιλους αστυνομικούς από την Αχαΐα, επέτρεψε να δημοσιευτούν επικριτικά σχόλια αναγνωστών. Η διεύθυνση της ιστοσελίδας, σύμφωνα με αυτά που καταγγέλλονται, διέγραψε αμέσως μόλις το αντελήφθη τα συγκεκριμένα σχόλια και απενεργοποίησε τους κωδικούς τού δημοσιογράφου διακόπτοντας έτσι τη συνεργασία μαζί του.
To Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καταδικάζει την απόλυση του δημοσιογράφου, η οποία, σύμφωνα με αυτά που καταγγέλλονται από τον ίδιο, έγινε με μόνο κριτήριο την αντίθεσή του στο δημοσίευμα το οποίο σημειωτέον είναι ανυπόγραφο. Τα οποιαδήποτε παρόμοιου ύφους δημοσιεύματα παραπέμπουν σε μια δικτατορική χώρα με κανένα σεβασμό στο θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα της σεξουαλικής αυτοδιάθεσης που προστατεύουν οι νόμοι και οι θεσμοί. Πολύ περισσότερο απαγορεύεται η οποιαδήποτε διάκριση λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού στην εργασία από τους υπάρχοντες νόμους. Οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας όπως θέλει να τους παρουσιάσει το δημοσίευμα και η αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στερεοτύπων οδηγεί στην περιθωριοποίηση και την απαξίωση της συμμετοχής τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Είμαστε και θα είμαστε πάντοτε σε επαγρύπνηση για την αποτροπή τέτοιου είδους αυθαίρετων συμπεριφορών και στο μέλλον.
Τμήμα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ
Διεθνής συνάντηση της LGBT κοινότητας στη Θεσσαλονίκη για τη διοργάνωση Βαλκανικού Pride
Τις δυνατότητες στενότερης συνεργασίας και δικτύωσης εξετάζουν μέσα από την ανταλλαγή ιδεών και εμπειριών από την υλοποίηση δράσεων εκπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων και ακτιβιστές από τη νοτιοανατολική και κεντρική Ευρώπη που δραστηριοποιούνταν σε θέματα προστασίας των δικαιωμάτων της κοινότητας LGBT (κοινότητα λεσβιών, ομοφυλόφιλων αμφισεξουαλικών και τρανσέξουαλ – ΛΟΑΤ) στη διεθνή συνάντηση BA.R.CO.D.E. (Balkan’s Rainbow Colourful Dawn Emerges) στη Θεσσαλονίκη.
To BA.R.CO.DE. αποτελεί το τελευταίο από μία σειρά προγραμμάτων που διοργάνωσε η μη κυβερνητική οργάνωση Ενωμένες Κοινωνίες Βαλκανίων με στόχο την ευαισθητοποίηση σε θέματα που αφορούν το σεξουαλικό προσανατολισμό, την προστασία των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤ κοινότητας και την εξάλειψη της ομοφοβίας στην περιοχή των Βαλκανίων.
Τα προβλήματα της LGBT κοινότητας στην κάθε χώρα, τα ζητήματα των μειονοτήτων εντός της LGBT κοινότητας, η κινητικότητα των μελών των ΜΚΟ σε περιφερειακό επίπεδο, νομικά ζητήματα, οι δυνατότητες ανάπτυξης του LGBT τουρισμού, η αξιολόγηση των δράσεων που έχουν υλοποιηθεί μέχρι τώρα και τα μελλοντικά κοινά προγράμματα δράσης, όπως το ενδεχόμενο διοργάνωσης μια μεγάλης περιφερειακής εκδήλωσης, το Βαλκανικό Φεστιβάλ Υπερηφάνειας -Balkan Pride Parade είναι τα θέματα που εξετάζουν στην εξαήμερη συνάντηση οι εκπρόσωποι ΜΚΟ από την Ελλάδα, την Αλβανία, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, τη Ρουμανία, την ΠΓΔΜ, το Κόσοβο, την Τουρκία, την Ιταλία, την Πολωνία και τη Μολδαβία.
Εκτός από τις συζητήσεις και τις παρουσιάσεις το ερχόμενο Σάββατο προγραμματίζονται και υπαίθριες δράσεις στους δρόμους της πόλης από τους συμμετέχοντες στη συνάντηση, όπως το “ομοφοβικό θερμόμετρο”, εκδηλώσεις τρυφερότητας προκειμένου να δουν την αντίδραση των Θεσσαλονικέων. (more…)
ΟΛΚΕ: Ο Σεξουαλικός Προσανατολισμός και η Ταυτότητα Φύλου δεν περιλαμβάνονται στις πράξεις ρατσιστικής βίας!
Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας
Μη κερδοσκοπικό σωματείο
Αρ. Απ. Πρωτοδ: 4126/2004
Ερμού 74, 2ος όροφος – Αθήνα
τηλ: 6947434353
www.olke.org – info@olke.org
Αθήνα, 10 Δεκεμβρίου 2012
Θέμα: Ο Σεξουαλικός Προσανατολισμός και η Ταυτότητα Φύλου δεν περιλαμβάνονται στις πράξεις ρατσιστικής βίας!
Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τη ρατσιστική βία, που θα κληθεί να υπογράψει ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ Κάρολος Παπούλιας, παραλείπει εσκεμμένα κάθε μνεία σε σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου, πράγμα που μας αναγκάζει να ρωτήσουμε γιατί η πρόληψη και η δίωξη αδικημάτων που διαπράττονται σε βάρος προσώπων ή ομάδων να αφορά αποκλειστικά λόγους φυλετικής ή εθνικής καταγωγής ή του θρησκεύματος τους; Τα lgbt άτομα δεν γίνονται καθημερινά κοινωνοί και αντικείμενο αδικημάτων που, αν υπήρχε η ανάλογη κρατική προστασία, θα ήταν ποινικώς κολάσιμα;
Ως εκ τούτου, θεωρούμε απαραίτητη την άμεση ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την “εξασφάλιση των δικαιωμάτων των θυμάτων εγκληματικών πράξεων σε όλη την Ε.Ε.”, που ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2012 και που αναφέρει σαφέστατα στους λόγους προστασίας τόσο το σεξουαλικό προσανατολισμό όσο και την ταυτότητα και έκφραση φύλου.
Παράλληλα, ζητάμε την τροποποίηση του άρθρου 79, παράγραφος 3 του ΠΚ και συγκεκριμένα στο εδάφιο “η τέλεση της πράξης από μίσος εθνικό, φυλετικό, θρησκευτικό ή μίσους λόγω διαφορετικού γενετήσιου προσανατολισμού κατά του παθόντος συνιστά επιβαρυντική πράξη”, ο γενετήσιος προσανατολισμός να γίνει σεξουαλικός προσανατολισμός όπως είναι η ορθή απόδοση του όρου και να προστεθεί η ταυτότητα φύλου.
Απαιτούμε τη δέουσα προστασία και στον ίδιο βαθμό με όλες τις άλλες ευπαθείς στη ρατσιστική βία ομάδες.
Δεν ανεχόμαστε άλλη αδιαφορία και εμπαιγμό. Απαιτούμε την άμεση ψήφιση από τη Βουλή του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου “Καταπολέμηση Εκδηλώσεων Ρατσισμού και Ξενοφοβίας” που αφορά την ενσωμάτωση της απόφασης-πλαισίου 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της ΕΕ (28/11/08) που παραμένει ακόμα στο συρτάρι του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Το ΔΣ της ΟΛΚΕ
Καταγγελία διακρίσεων, εκφοβισμού και ρατσιστικής βίας κατά τρανς γυναίκας στο χώρο της Εκπαίδευσης
Αθήνα, Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμα: «Καταγγελία διακρίσεων, εκφοβισμού και ρατσιστικής βίας κατά τρανς γυναίκας στο χώρο της Εκπαίδευσης».
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.), συλλογικότητα για την υποστήριξη των δικαιωμάτων των διεμφυλικών / τρανς ατόμων και η Ομάδα «Ομοφοβία στην Εκπαίδευση», συλλογικότητα Εκπαιδευτικών, Επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας και Κοινωνιολόγων – Κοινωνικών Λειτουργών, για την καταπολέμηση της ομοφοβίας και τρανσφοβίας στο χώρο της εκπαίδευσης, καταγγέλλουν υπόθεση διάκρισης λόγω ταυτότητας φύλου, εκφοβισμού και ρατσιστικής βίας κατά τρανς ατόμου στο χώρο της εκπαίδευσης.
Συγκεκριμένα όπως μας κατήγγειλε 25χρονη τρανς γυναίκα που αναγνωρίζεται με το όνομα Α.:
Στην αρχή του σχολικού έτους 2011-12 κατά την εγγραφή της σε εσπερινό σχολείο της Αττικής με σκοπό να ολοκληρώσει τις σχολικές σπουδές της, αντιμετώπισε προβλήματα με τη νέα διεύθυνση του σχολείου. Προσκόμισε έγγραφο στο οποίο (λόγω του ότι δεν έχει κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού) αναγράφονται τα αντρικά της στοιχεία, τα οποία δε συμφωνούν με την εμφάνιση / κοινωνικό της φύλο. Η πρώτη αντίδραση του διευθυντή ήταν: «για τον αδερφό σου πρόκειται;» και όταν η τρανς κοπέλα του απάντησε ότι πρόκειται για την ίδια, εκείνος προσπάθησε να μην την εγγράψει χρησιμοποιώντας διάφορες αιτιολογίες.
Συγκεκριμένα, ο διευθυντής του σχολείου τής δήλωσε ότι έχει πρόβλημα με την εμφάνιση της, ότι είναι αγόρι αφού γεννήθηκε αγόρι, ότι στο “δικό” του σχολείο δε δέχεται τέτοιες καταστάσεις, ότι “θα ενοχληθούν οι υπόλοιποι μαθητές” και ότι σε περίπτωση πειράγματος “εγώ θα τιμωρήσω και εσένα και αυτούς”. Αργότερα, για να απαλλαγεί από την παρουσία της την πίεζε να αλλάξει σχολικό περιβάλλον, προτείνοντάς της αρχικά να πάει σε σχολείο δεύτερης ευκαιρίας. Αφού η Α. δεν το δέχτηκε, της είπε να μην προσέρχεται στο χώρο του σχολείου και να προσέλθει μόνο κατά στη διεξαγωγή των εξετάσεων του Ιουνίου.
Ο διευθυντής του σχολείου σε κάθε ευκαιρία δημιουργούσε κλίμα εκφοβισμού και αποκλεισμού, χρησιμοποιούσε μειωτικές εκφράσεις, εξαπέλυε έμμεσες απειλές, της έδινε αποβολές, έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιήσει σωματική βία εναντίον της, με αποτέλεσμα να καλλιεργηθεί έντονο κλίμα σύγκρουσης στη σχολική κοινότητα. Συγκεκριμένα της είπε ότι “Αν επιθυμώ να το τραβήξω, έχω τη δυνατότητα να σε κάνω να μην μπορείς να σταθείς σε κανένα άλλο σχολείο”. Έτσι εξαναγκάστηκε η Α. να πηγαίνει στο σχολείο ντυμένη ως αγόρι, με αποτέλεσμα να αρχίσουν τα παιδιά να την χλευάζουν λέγοντας «Η Ά. ξαναέγινε αγόρι».
Όλα αυτά δημιούργησαν τις προϋποθέσεις ώστε ομάδα παιδιών να προβαίνει σε πράξεις χλευασμού, ύβρεων, απειλών αλλά και ακραίων βιαιοπραγιών, απειλώντας σοβαρά ακόμη και τη σωματική ακεραιότητά της (σωματική βία και πέταγμα αντικειμένων όπως πέτρες, μπουκάλια, την περιέλουσαν με εύφλεκτο υλικό προσπαθώντας να την κάψουν κ.α). Αυτά γίνονταν εντός κι εκτός σχολείου, με παρουσία ή απουσία καθηγητών. Επίσης μας καταγγέλθηκε ότι στους χώρους εφημεριών του σχολείου (είσοδος, χώρος διαλειμμάτων και διάδρομοι) συνήθως δεν βρίσκονται καθηγητές.
Η αντιμετώπιση των παραπάνω περιστατικών από πλευράς διεύθυνσης του σχολείου, μείωνε το βάρος των επιθετικών πράξεών. Τις μετέφραζε ως προσωπικές διαφορές και «πειράγματα» και απέδιδε την ευθύνη στην Α. με τον ισχυρισμό ότι αυτή προκαλεί με την εμφάνιση και τη συμπεριφορά της.
Το θέμα δεν τοποθετήθηκε ως σοβαρή παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όπως επίσης δηλώνει η Α., αισθανόταν ότι στους καθηγητές είχε καλλιεργηθεί ένα κλίμα φόβου από πλευράς της διεύθυνσης, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να βρίσκει συμπαράσταση από αυτούς. Η μοναδική καθηγήτρια που ανταποκρίθηκε και υποστήριξε το αυτονόητο δικαίωμά της στην εκπαίδευση, το σεβασμό στην ταυτότητα φύλου της και την αξιοπρεπή αντιμετώπιση χωρίς διακρίσεις, ήταν η φιλόλογος Ε.Α.
Με της προσπάθειές της η Α. κατάφερε πέρυσι να πάρει βραβείο μαθητείας. Επίσης έχει εκλεχθεί στο πενταμελές της τάξης και στο δεκαπενταμελές του σχολείου. Είναι χαρακτηριστική μία φράση από την καταγγελία της Α: «η απαξιωτική συμπεριφορά του διευθυντή μου είχε κλονίσει την ψυχολογία μου και σκεφτόμουν ως λύση την αυτοκτονία». Όπως επίσης αναφέρει η Α., «αν δεν είχα την ψυχική στήριξη της φιλολόγου του σχολείου μας, κυρίας Ε.Α., ενδεχομένως να είχα αυτοκτονήσει».
Η καθηγήτρια Ε.Α. όλο αυτό το διάστημα κατά το οποίο στήριξε ηθικά την τρανς μαθήτρια Α. και αντιμετώπισε από τη διεύθυνση μια σειρά προβλημάτων με διάφορες αιτιάσεις. Αυτή την περίοδο βρίσκεται αντιμέτωπη με Ε.Δ.Ε, στην οποία την παρέπεμψε ο διευθυντής του σχολείου.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι η Α., παρά τα περιστατικά διάκρισης και εκφοβισμού που αντιμετώπισε, κατάφερε να σταθεί στα πόδια της, και προχώρησε σε σχετικές έγγραφες αναφορές-καταγγελίες στον Συνήγορο του Πολίτη και στην Αστυνομία. Απευθύνθηκε επίσης στο Διευθυντή του Γραφείου Εκπαίδευσης και στο γραφείο Υφ. Παιδείας. Η κατάσταση όμως δε βελτιώθηκε.
Η βία, ο φόβος και ο εκφοβισμός, οι απειλές, οι διώξεις, οι διακρίσεις, η ανικανότητα διαχείρισης τέτοιων προβλημάτων από το διευθυντή του σχολείου και η ένοχη σιωπή των άλλων εκπαιδευτικών, διευθυντών γραφείου κ.α κάνει το σχολείο απειλητικό χώρο για την Α. Ζητούμενο με πολύ απλά λόγια είναι το δικαίωμα σε εκπαίδευση, ίσες ευκαιρίες, σεβασμό και αποδοχή, όπως περιγράφεται από την Α.: «Ζητώ να με βοηθήσετε στα προβλήματα που αντιμετωπίζω στο χώρο του σχολείου λόγω της ταυτότητας φύλου μου, ώστε να καταφέρω να ολοκληρώσω ομαλά τις σπουδές μου, τίποτε παραπάνω». (more…)
HOMOphonia: Μέρα ανησυχίας και προβληματισμού η 1η Δεκέμβρη
Εμείς, η HOMOphonia, Συλλογικότητα για το Pride της Θεσσαλονίκης, δηλώνουμε πως η 1η Δεκέμβρη 2012 αποτελεί μέρα ανησυχίας και προβληματισμού.
– Κατέχει τα θλιβερά πρωτεία της αύξησης των κρουσμάτων της HIV λοίμωξης.
– Είναι η μοναδική χώρα, όπου η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία αποτελεί όνειρο καλοκαιρινής νύχτας και απόφαση που σκοντάφτει στους άμβωνες των εκκλησιών.
– Αντιμετωπίζει με λάθος τρόπο την HIV λοίμωξη, έχοντας θάψει βαθειά στα συρτάρια των αρμόδιων υπουργών κάθε εθνικό σχέδιο δράσης, αντιμετώπισης και καταπολέμησης της εξάπλωσης της HIV λοίμωξης.
Είδαμε αποτυχημένους Υπουργούς Υγείας να εξαπολύουν ρατσιστικές επιθέσεις σε οροθετικές γυναίκες, με πρόσχημα την προστασία της δημόσιας υγείας, καταπατώντας ακόμα και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα στον βωμό του εκλογικού οφέλους. Με την επαίσχυντη αυτή πράξη της διαπόμπευσης των οροθετικών γυναικών τον περασμένο Μάιο, όχι μόνο δεν προστατεύτηκε η δημόσια υγεία, αλλά δόθηκε λανθασμένη εικόνα στον γενικότερο πληθυσμό πως το AIDS αφορά τον υπόκοσμο, τον κόσμο της πορνείας και των ναρκωτικών. Αποσιωπήθηκε το γεγονός της συνυπευθυνότητας και της συνευθύνης. Αποσιωπήθηκε ότι ο πραγματικός κίνδυνος είναι οι “φιλήσυχοι Έλληνες οικογενειάρχες”, που με περισσή υποκρισία απαιτούν από τις εκδιδόμενες γυναίκες, πληρώνοντας το κατιτίς παραπάνω, απροφύλακτο σεξ.
Είδαμε με φόβο την στοχοποίηση των οροθετικών γυναικών, θύματα και οι ίδιες στην πραγματικότητα, είδαμε τον διασυρμό ανθρώπων με HIV, είδαμε τα ψέματα και τον τρόμο να παίρνουν την θέση της υπεύθυνης ενημέρωσης, της στοχευμένης εκστρατείας, της επιστημονικής προσέγγισης. Είδαμε ν’ αποσιωπάται το γεγονός πως σε αντίστοιχες εφόδους σε οίκους ανοχής της Θεσσαλονίκης δεν βρέθηκε ούτε ένα άτομο οροθετικό.
Εμείς, η HOMOphonia, βλέπουμε καθημερινά τους φίλους μας, τους συντρόφους μας, τους συμπολίτες μας οροθετικούς να στριμώχνονται σε μία και μοναδική μονάδα ειδικών λοιμώξεων (ΜΕΛ). Βλέπουμε ακόμα και σήμερα ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό να φοβάται την επαφή με οροθετικά άτομα, γιατί το Υπουργείο Υγείας δεν φρόντισε να διαφωτίσει με υπεύθυνη ενημέρωση τον κλάδο αυτό πως αν υπάρχει ένας φόβος από την επαφή με τα άτομα που ζουν με τον HIV, αυτός είναι να τα στιγματίσουμε, να τα αποκλείσουμε, να τα στείλουμε στο περιθώριο.
Εμείς, η ΗΟΜΟphonia, απαιτούμε στo όνομα των φίλων μας οροθετικών να υπάρχουν 2 και 3 ΜΕΛ στη Θεσσαλονίκη. Γιατί οι οροθετικοί είναι πλέον πάνω από 1.200, γιατί ο γεωγραφικός χώρος είναι πολύ μεγάλος – ολόκληρη η Βόρεια Ελλάδα-, γιατί η υγεία είναι ένας τομέας στον οποίον δεν χωράνε ούτε περικοπές, ούτε παιχνίδια στις πλάτες των ασθενών.
Εμείς, η ΗΟΜΟphonia, απαιτούμε την άμεση μεταφορά της Μονάδας Eιδικών Λοιμώξεων σε μεγαλύτερο χώρο, την πρόσληψη περισσότερων ειδικευμένων γιατρών. Και το απαιτούμε αυτό γιατί το τελευταίο διάστημα είδε το φως της δημοσιότητας το επεισόδιο να πετιέται στο δρόμο οροθετικός μετανάστης λόγω έλλειψης κρεβατιών νοσηλείας. Και τέλος απαιτούμε την μεταφορά αυτή, γιατί θεωρούμε την συστέγαση της ΜΕΛ με την μονάδα άσηπτου νοσηλείας ΜΑΝ ως απαράδεκτη και επικίνδυνη.
Σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης, πρέπει όλοι να είμαστε σε επιφυλακή για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τη δωρεάν χορήγηση της σωτήριας αντιρετροϊκής αγωγής σε όλους τους φορείς του ιού, ανεξαρτήτως καταγωγής, φύλου, χρώματος, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου.
Μας ανησυχούν τα τελευταία επιδημιολογικά δεδομένα της αύξησης των κρουσμάτων και δηλώνουμε την θέλησή μας να συμβάλλουμε με κάθε τρόπο στην ενημέρωση του ετεροφυλόφιλου πληθυσμού, αλλά και των lgbt ατόμων και ειδικότερα της lgbt κοινότητας της Θεσσαλονίκης. Είμαστε στη διάθεση κάθε οργάνωσης για να δουλέψουμε απο κοινού γι’ αυτόν τον σκοπό.
Εμείς, η HOMOphonia, η Συλλογικότητα που συνδιοργάνωσε το 1ο Pride στη Θεσσαλονίκη, σήμερα την 1η Δεκέμβρη δεν γιορτάζουμε.
Ανησυχούμε για όλα όσα δεν έγιναν από την πολιτεία στον τομέα αντιμετώπισης του AIDS, ανησυχούμε για τους κοινωνικούς στιγματισμούς και αποκλεισμούς των ατόμων που ζουν με HIV.
Ανησυχούμε για την πολιτεία που δεν στάθηκε ικανή όχι μόνο να καταστρώσει ένα εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης, αλλά ούτε ένα τόσο δα σποτάκι δεν στάθηκε ικανή να σχεδιάσει και να χρηματοδοτήσει.
Ανησυχούμε, γιατί αυτή η πολιτεία έχει βάλει στο στόχαστρό της επιδόματα και συντάξεις (που είναι η ελάχιστη εναπομείνασα μορφή του κράτους πρόνοιας) και χωρίζει τους οροθετικούς σε δύο κατηγορίες, τους νέους και των παλαιούς, όπου οι νέοι δεν έχουν δικαίωμα πια, ακόμα και στην ελάχιστη αυτή κοινωνική προστασία του επιδόματος.
Για όλους τους παραπάνω λόγους η 1η Δεκέμβρη δεν είναι γιορτή, αλλά ημέρα εγρήγορσης και αγώνα για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου!
Ομοφυλοφιλία στον δημόσιο διάλογο
αναδημοσιεύουμε άρθρο του Κωνσταντίνου Πουλή από το ThePressProject
Στους ναζί η ομοφυλοφιλία χρησιμοποιήθηκε σε αρκετές περιπτώσεις ως πρόσχημα, προκειμένου ο Χίτλερ να απαλλαγεί από ανεπιθύμητους ανταγωνιστές. Ο αρχηγός των Ταγμάτων Εφόδου Ερνστ Ρεμ είχε ερωτική σχέση με τον οδηγό του, με τον οποίον τους βρήκαν μαζί στο κρεβάτι τη «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών», όταν ο Χίτλερ ξεκαθάρισε τους λογαριασμούς του δολοφονώντας μαζικά αυτούς που θεωρούσε πιθανούς αντιπάλους από τον πολιτικό του χώρο. Στην υπόθεση Ρεμ είχε αναφερθεί σε ένα άρθρο του (Ομοφυλοφιλία και φασισμός, εκδ. Άγρα) ο γιος του Τόμας Μαν, ο Κλάους Μαν, αντιφασίστας ακτιβιστής και ομοφυλόφιλος. Κατηγορώντας τότε την Αριστερά που αντέγραφε την ομοφοβική προπαγάνδα των ναζί, έλεγε πως «εκείνο που έκανε τον Ρεμ πραγματικά αηδιαστικό δεν ήταν αυτό που του καταμαρτυρούσαν πρώτα ο αριστερός Τύπος και αργότερα ο Χίτλερ, αλλά το γεγονός πως επρόκειτο για ένα κυνικό, χοντροκομμένο καθίκι, όπως όλοι οι αρχηγοί των ναζί».
Ο Πέτρος Τατσόπουλος δήλωσε ότι η επίμαχη φράση (πως έχει πηδήξει τη μισή Αθήνα, άρα δεν είναι «αδερφή») απομονώθηκε, και διαστρεβλώθηκε το νόημα της – ότι το πνεύμα της ήταν ειρωνικό. Η συνέχεια της συνέντευξης έχει ως εξής: «Δηλαδή, τι άλλο να πω; Τώρα, στα γεράματα, να βγάζω φωτογραφίες με τα παιδιά μου ή με τις συζύγους μου, για ν’ αποδείξω ότι δεν είμαι «αδερφή» στους φασίστες που τους βολεύει, γιατί όταν είσαι κακός στην Ελλάδα πρέπει να είσαι σε όλα κακός. Δηλαδή, να είσαι και ηλίθιος και «αδερφή» και τραμπούκος και μοχθηρός και όλα». Υπάρχει κάποιος τρόπος να διαβαστεί αυτή η παράγραφος, που να μην προϋποθέτει πως το να είσαι «αδερφή» είναι κάτι εξίσου κακό με το να είσαι ηλίθιος, τραμπούκος και μοχθηρός;
Δεν θα ήθελα καθόλου να κάνω τη χάρη στη Χρυσή Αυγή να στρέψω την κουβέντα σε έναν πολέμιό της, πολύ περισσότερο δε που διαθέτω μεγάλη κατανόηση προς οποιονδήποτε στενεύεται όταν αναγκάζεται να τηρεί τα όρια του «πολιτικού καθωσπρεπισμού», όπως έχει δηκτικά αποδοθεί ο όρος «political correctness». Με ενδιαφέρει ωστόσο πώς γίνεται ο δημόσιος διάλογος, και ιδίως πώς γίνεται ο δημόσιος διάλογος όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει, όταν καραδοκεί παντού ο πειρασμός να φερθούμε σαν άγριοι. Σε μια εποχή που βράζει ο τόπος πολιτικά, προφανώς δεν ενδιαφέρουν οι σεξουαλικές προτιμήσεις και επιδόσεις κανενός. Όμως όταν οι φασίστες μοιράζουν φυλλάδια που ειδοποιούν πως οι ομοφυλόφιλοι είναι ο επόμενος στόχος τους, όταν εδώ και καιρό χτυπούν και στέλνουν στο νοσοκομείο ομοφυλόφιλους νεαρούς στο Γκάζι (σποραδικά τέτοια περιστατικά έχουν λάβει ελάχιστη έως καμία δημοσιότητα) και ένα κομμάτι της Αριστεράς εξακολουθεί να απαντά πως «αδίκως μας κατηγορείτε ότι είμαστε αδερφές, εμείς είμαστε άντρακλες», ή «μας κατηγορείτε γιατί είστε κι εσείς αδερφάρες», θα πρέπει πιστεύω να επανεκτιμήσουμε πώς θα θέλαμε να απαντήσουμε και να απαντούμε στη στοχοποίηση της ομοφυλοφιλίας. Η λύση δεν είναι να εντοπίσουμε την ομοφυλοφιλία στο εσωτερικό των φασιστικών οργανώσεων ή να διαφημίσουμε τον ανδρισμό μας, αλλά να αντιτείνουμε απλά πως για κείνους μπορεί να θεωρείται ελάττωμα, για μας, όχι. Ηθικό ελάττωμα είναι η βαρβαρότητα. (more…)
Δημοσίευμα στην Huffington Post για τις ομοφοβικές επιθέσεις στην Αθήνα
«Στη σκιά του φόβου ζουν οι ομοφυλόφιλοι στην Ελλάδα» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Huffington Post. Το δημοσίευμα κάνει λόγο για επιθέσεις που έχουν δεχτεί ομοφυλόφιλοι στο κέντρο της Αθήνας: όπως αναφέρεται, από τον Αύγουστο καταγγέλλονται τουλάχιστον δύο ομοφοβικές επιθέσεις το μήνα.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, τέτοιου είδους επιθέσεις έχουν αυξηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα, που η χώρα μαστίζεται από την κρίση, αλλά και από τότε που η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή. Διαβάστε το δημοσίευμα στο πρωτότυπο:
Gay People Living in Fear in Greece
What was supposed to be a fun evening for Stamatis Peramatzis, turned out to be a nightmare. As the 39-year-old was walking out of a parking lot together with his partner in an Athens mall, a man out of nowhere appeared and screamed: “Faggots, we will kick you out of Greece and you will never come back”.
“I tried to ignore him, hoping he would just go away,” Peramatzis recalls. “But he didn’t. He came back together with another guy, dressed in black, yelling they were going to teach us a lesson.” But the two men were lucky. A security guard came to their rescue and the worst did not happen.
Peramatzis, who works for an international NGO in Athens, did not report the incident to the police. “My boyfriend was shocked and scared. We knew that the police would not do much to assist us”.
Such is the new reality of being a gay in Greece today, where economic turmoil and a rise in national fervour has resulted in a spike in hate crimes against members of the lesbian, gay, bisexual and transgender community (LGBT).
Last August, 25-year old Stefanos Agelastos, a science student and gay activist, was accompanying a friend to a bus stop when two men on a motorcycle asked them if they were gay. When Agelastos acknowledged he was, the men attacked them.
“Suddenly, they started punching and kicking us. We were shocked. I managed to grab my mobile phone and call the police.”
Agelastos bitterly recalls that not one of the passersby came to their rescue. “People just ignored what was happening. Only a shop keeper from Pakistan and a drug user who was wandering in the street came to help”. And though the young man reported the incident to the police, his assailants were never identified.
Although Greece has antidiscrimination laws protecting gays in employment, there are no hate crimes per se in its criminal code. Very few cases are being reported to the police because gay men and women fear further discrimination. At the same time the police remain poorly trained to handle increased homophobia and in most cases encourage the complainers to drop the charges.
Of four such cases filed since September in Athens, not a single case has been prosecuted.
“Homophobia is not something new. Greek society has always been profoundly conservative and oppressive,” says Agelastos, who now lives in Spain with his partner. “Some years back, when I kissed my boyfriend in a public bus, passengers protested and verbally abused us.”
This is not surprising. In 2003, a Greek television station was fined 100,000 euros for showing two men kissing, while in October this year, Greece’s national broadcaster E.R.T. cut a scene of a gay kiss from the evening British television series Downton Abbey.
“Before the financial crisis, people were tolerant as long as things were not visible. This tolerance was superficial. People were just too selfish,” says Elena Diamantopoulou, an activist at Color Youth, a non-profit LGBT organization, adding that the root cause of discrimination is the lack of education. “There is no sex education in Greek schools and no discussion on sexual and gender identity.”
However, the situation has been aggravated with the financial crisis that has hit Greece hard over the last three years, activists say.
The official unemployment rate has reached 25%t and half of Greece’s youth are without work. Wages have fallen by a third since 2009 and more than three million live in this nation of 11 million with less than 300 euros per month, while prices in basic commodities have skyrocketed.
This increase in poverty and political instability has given rise to the far right Golden Dawn party which until recently had been largely obscure, winning 18 seats in last June’s parliamentary elections.
Legitimized by the media, Golden Dawn has since emerged as a ‘player’ in Greek politics by playing on real social anxieties and turning the country’s most vulnerable into scapegoats to the current crisis. After beating up immigrants-or anyone they presume not to be Greek-along with stepping up their presence on the streets, Golden Dawn MPs are now leading gangs of supporters to raid and smash migrants stalls in the local flea markets.
In October, supporters and MPs of Golden Dawn, attacked a theater showing Terrence McNally’s Corpus Christi – a play depicting Jesus and his apostles as gay men in Texas – and forcing the show to be cancelled. As the actors cowered inside, calling frantically the police, one Golden Dawn MP was filmed outside, calling the actors “little faggots” and warning that “your time has come, you little whores”.
“Homophobic attacks have always existed in Greece. In most cases they go unreported, as there is a general fear of reporting them to the police,” says Andrea Gilbert, a spokesperson of the Athens Pride, a gay rights organization. “However over the last year there is a clear increase in antigay attacks. The perpetrators now act in seeming impunity and although we are not always able to name them as members of the Golden Dawn, their attacks follow the same patterns of the Golden Dawn’s attacks against migrants. These people hate migrants, gays, foreigners, women. They hate everyone”.
So bad is the current situation that some have equated the attacks as similar to what happened in the early days of the Nazi party in Germany, when fascist gangs of uniformed men openly attacked gays, Jews, and others deemed socially undesirable.
“People are afraid to go out anymore. They don’t dare hold hands in public. The attacks deprive them of basic human rights, such as freedom of expression or the right to walk freely in the streets,” says Gilbert.
Earlier in November, a gang of 12 men dressed in black who identified themselves as members of Golden Dawn physically attacked and chased volunteers distributing anti-hate flyers in Gazi, a gay-friendly area of Athens.
“How can we ask our volunteers to go out and distribute flyers to the public? How can we send a 19 or a 20-year-old, out in the streets to raise awareness only to be physically assaulted by a gang of Golden Dawn supporters?” asks Gilbert.
But what is even more worrying now is the escalation of the attacks. Since August, there have been at least two homophobic attacks per month – and those are only the ones officially reported, although activists believe this is just the tip of the iceberg.
Today, gangs riding motorbikes and dressed in black, often carrying knifes, patrol the gay-friendly areas of the Greek capital, verbally and physically attacking those they assume to be gay, although the Greek police is not reporting any official figures. “If we look at the big picture, these attacks do not come as a surprise. The whole attitude of the Greek state and Greek society is racist,” says Diamantopolou of Color Youth.
Only a few months ago, Greek authorities published photos and the personal data of HIV-positive sex workers, which resulted in a public outcry. The former Greek health minister Andreas Loverdos went so far as to propose the deportation of foreign sex workers with HIV saying that “the disease is transmitted from illegal immigrants to the Greek client, and consequently to the Greek family”.
But, despite rising levels of fear in Greece’s gay community, many remain resolute, noting that the recent attacks have actually made people more determined and unified.
“We will never abandon the fight and we will never leave the streets,” says Diamantopoulou. “I will be there each day distributing anti-hate flyers and raising awareness. We came a long way, and we won’t let a bunch of thugs intimidate us.”
Follow Fragkiska Megaloudi on Twitter: www.twitter.com/Fran22117
Δίωξη του Pride Θεσσαλονίκης
Ακολουθεί δελτίο τύπου της HOMOphonia:
ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ PRIDE ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Στις 15 Νοέμβρη θα δικαστεί η HOMOphonia για… διατάραξη κοινής ησυχίας τη δεύτερη μέρα του Pride Θεσσαλονίκης του 2012. Συγκεκριμένα εκδικάζεται το κλητήριο θέσπισμα που θυροκολλήθηκε στο σπίτι του Γιάννη Πρώιου, μέλους της συλλογικότητας που οργάνωσε το Pride, ο οποίος είχε δηλώσει υπεύθυνος για οποιοδήποτε πρόβλημα παρουσιαστεί.
Λόγω της παραχώρησης του πεζόδρομου της οδού Αγίας Σοφίας για μία και μόνο ημέρα, ήμασταν αναγκασμένοι να ξεκινήσουμε και να ολοκληρώσουμε όλες τις εργασίες υπό την πίεση αυτού του ελάχιστου χρονικού διαστήματος που μας είχαμε στη διάθεσή μας (στήσιμο των περιπτέρων, της σκηνής και οτιδήποτε χρειαζόταν). Στον χώρο υπήρχαν λιγοστά άτομα λόγω της μεσημεριανής ώρας, ένας εκ των οποίων και ο σκηνογράφος του Pride, Γιάννης Πρώιος. Την συγκεκριμένη ώρα χρειάστηκε να στηθεί ο ήχος επί της σκηνής και να γίνει μια τελική δοκιμή του. Μέσα στα ελάχιστα αυτά λεπτά, δυνάμεις που εναντιώνονταν στην πραγματοποίηση του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας φρόντισαν να καλέσουν την Αστυνομία, η οποία ήρθε τάχιστα λόγω της μηδαμινής απόστασης του αστυνομικού τμήματος (πλ. Αριστοτέλους) από τον χώρο των εκδηλώσεων. Όταν οι αστυνομικοί διαπίστωσαν πως πρόκειται για τεστ ήχου, μάς διαβεβαίωσαν ότι ζητούν τα στοιχεία του Γιάννη Πρώιου μόνο για τυπικούς λόγους και ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας.
Να σημειωθεί πως εξαιτίας των εμπρηστικών δηλώσεων ορισμένων κύκλων που “δεν επιθυμούσαν” να διεξαχθεί το 1ο Φεστιβάλ ομοφυλόφιλης υπερηφάνειας (Gay Pride), τα μέλη και οι εθελοντές της HOMOphonia ήμασταν ιδιαίτερα προσεκτικοί όσον αφορά ζητήματα σεβασμού των ωρών κοινής ησυχίας και της καθαριότητας του χώρου. Λαμπρό παράδειγμα αυτής της στάσης είναι το γεγονός πως με το πέρας των εκδηλώσεων, παραδώσαμε τον δημόσιο χώρο πεντακάθαρο, χωρίς να υπάρχει ούτε ένα χαρτάκι πεταμένο κάτω.
Εμείς που οργανώσαμε περήφανοι αυτή την εκδήλωση απαίτησης σεβασμού και ισονομίας για τους ομοφυλόφιλους, δεν θα μπορούσαμε να μην σεβαστούμε τη χρήση του δημόσιου χώρου, τους συμπολίτες μας, τους καταστηματάρχες της περιοχής. Και επειδή από τα γεγονότα κρίνεται κανείς, όλοι οι καταστηματάρχες της περιοχής μάς συνεχάρησαν για την άρτια διοργάνωση και την πολιτισμένη συμπεριφορά. Βέβαια, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς το ίδιο για τη θλιβερή εικόνα ελάχιστων ατόμων, οι οποίοι καθοδηγούμενοι από την άγνοια και το μίσος σε κάθε τι διαφορετικό, επιδίωξαν να ματαιώσουν το Gay Pride, και μάλιστα με τρόπο που δεν συνάδει σε μια σύγχρονη, δημοκρατική και πολιτισμένη κοινωνία.
Όποιοι και να κρύβονται πίσω απ’αυτές τις ενέργειες, δηλώνουμε πως δεν πτοούμαστε. Εμείς που οργανώσαμε το 1ο μαζικότατο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας (με συμμετοχή 3000 διαδηλωτών στην πορεία) θα συνεχίσουμε με το ίδιο πάθος να διεκδικούμε το αυτονόητο: Το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και στο σεβασμό αυτής, και την κατοχύρωση ίσων δικαιωμάτων για τους ομοφυλόφιλους, τις λεσβίες και τους/τις τρανς, σε μια πόλη με ιστορία συνύπαρξης και σεβασμού στο διαφορετικό. Η συλλογικότητά μας, η HOMOphonia, είναι εδώ και θα είναι εδώ στον αγώνα υπεράσπισης των ΛΟΑΤ δικαιωμάτων. Είναι εδώ και ήδη ετοιμάζει με μεγαλύτερο πάθος και ευθύνη το 2ο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας (Lgbt Pride).
… Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει έναν αγώνα δίκαιο,
και τέτοιος είναι ο δικός μας αγώνας.
homophonia.thess.pride@gmail.com
www.facebook.com/thesalonikipride
Νέα ομοφοβική επίθεση στην πλατεία Κεραμεικού
Ένα ακόμα περιστατικό ομοφοβικής βία στην καρδία της πλατείας Κεραμεικού εξελίχθηκε το βράδυ της Πέμπτης. Δυστυχώς όλο και γίνονται περισσότερα τα περιστατικά βία τον τελευταίο καιρό λόγο της ομοφοβίας που επικρατεί.
Διαβάστε την μαρτυρία για το νέο κρούσμα βίας, από τον άνθρωπό που το δέχτηκε.
“Σήμερα (…) στις 11 το βράδυ, καθόμουν με ένα φίλο μου στην πλατεία Κεραμεικού και τα λέγαμε, πολύ χαλαρά, χωρίς εκδηλωτικές κινήσεις ή κάτι που να μπορούσε να “προκαλέσει”.
Ξαφνικά ήρθαν 4 τύποι και μας ρώτησαν αν είμαστε γκέι.
Εμείς δεν απαντήσαμε με ναι ή όχι, έχοντας στο νου από άλλες επιθέσεις φίλων ότι αν απαντήσει κανείς “ναι”, τότε τρώει ξύλο. Απλά ρωτήσαμε τι θέλουν.
Αυτοί αμέσως επιτέθηκαν με μπουνιές και κλωτσιές και στο τέλος μας έφτυσαν.
Σταμάτησαν όταν καταφέραμε να απομακρυνθούμε κι αρχίσαμε να φωνάζουμε.
Το σοκ ήταν μεγάλο, τόσο από το ξύλο, όσο κι από το ότι αυτό έγινε στη μέση της πλατείας, σε σημείο πολύ φωτεινό, κι αρκετά νωρίς.
Από τα άτομα που ήταν γύρω, κανένας δεν κουνήθηκε, πιθανώς γιατί μπορεί να θεώρησαν ότι είναι κάτι προσωπικό (λέω εγώ τώρα…). Όταν άρχισα να φωνάζω στον κόσμο “Τι κάθεστε, σε λίγο θα κυνηγούν κι εσάς”, ένας τύπος από μια άλλη παρέα απάντησε ότι καλά μας έκαναν.
Με δεδομένο ότι νιώθαμε να απειλούμαστε, θέλαμε να φύγουμε κατευθείαν από εκεί. Η φρίκη είναι ότι δεν ήμασταν σε ένα σκοτεινό στενό, ώστε να αναζητήσουμε ένα χώρο φωτεινό, με κόσμο, για να ηρεμήσουμε. Η επίθεση έγινε στο πιο κεντρικό σημείο και φωτεινό σημείο της πλατείας Κεραμεικού, και γύρω μας ο κόσμος δεν έδειχνε ότι θα απέτρεπε επόμενη επίθεση.
Έτσι δεν καλέσαμε την αστυνομία και πήγαμε γρήγορα στο σπίτι μιας φίλης που ήταν κοντά στην πλατεία να ηρεμήσουμε.
Τώρα έχει περάσει περίπου μιάμιση ώρα, ακόμα δεν έχω ηρεμήσει, και η μόνη σκέψη που κάνω είναι ότι θέλω να φύγω από την Ελλάδα…”
πηγη: Antivirus
Πολύχρωμη και πολυπληθής η διαμαρτυρία ενάντια στην ομοφοβική βία
Την Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου το απόγευμα στην ΑΘήνα, ένα πολύχρωμο πλήθος συγκεντρώθηκε στην πλατεία Κλαυθμώνος για να διαδηλώσει κατά των φαινομένων ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας στα οποία σύμφωνα με επώνυμες καταγγελίες συμμετέχουν συστηματικά μέλη της Χρυσής Αυγής.
Ακολούθησε πορεία προς το Σύνταγμα με συνθήματα κατά της ομοφοβικής βίας και του ρατσισμού, ενώ αργότερα ακολούθησαν δράσεις στην πλατεία Κεραμεικού το βράδυ, όπως επίσης και στην πλατεία Συντάγματος το απόγευμα του Σαββάτου.
πηγή: left.gr
ΣΤΟΠ ΟΜΟΦΟΒΙΑ 
leave a comment