Η Ελλάδα δικάζεται για τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το Σύμφωνο Συμβίωσης

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)

Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760

email: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://cm.greekhelsinki.gr/

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

18 Φεβρουαρίου 2011

Ευρω-δίκη Ελλάδας για αποκλεισμό ζευγαριών ιδίου φύλου από σύμφωνο συμβίωσης

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) ενημερώνει την κοινή γνώμη πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) αποφάσισε να συνενώσει δύο προσφυγές κατά του αποκλεισμού των ζευγαριών του ιδίου φύλου από το σύμφωνο συμβίωσης (Νόμος 3719/2008) και να τις κοινοποιήσει στην Ελλάδα με το ερώτημα αν η διάκριση αυτή παραβιάζει το Άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) μόνο του ή σε συνδυασμό με το Άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων), καθώς και το Άρθρο 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Η πρώτη προσφυγή υποβλήθηκε στις 6 Μαΐου 2009 από τους Γρηγόρη Βαλλιανάτο και Νίκο Μυλωνά μέσω του ΕΠΣΕ και γνωστοποιήθηκε σε γενικό κοινό δελτίο τύπου των οργανώσεων Athens Pride,  Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας και ΕΠΣΕ στις 5 Μαΐου 2009 (http://cm.greekhelsinki.gr/uploads/2009_files/ghm1158_gamos_symfono_symviosis_lgbt_greek.doc).

Η δεύτερη προσφυγή υποβλήθηκε στις 25 Μαΐου 2009 από δύο ζευγάρια γυναικών και ένα ζευγάρι ανδρών (που ζήτησαν να τηρηθεί η ανωνυμία τους) καθώς και τη ΜΚΟ «Σύνθεση» μέσω του Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκου Αλιβιζάτου και του Διδάκτορα Νομικής Βαγγέλη Μάλλιου και γνωστοποιήθηκε από τη «Σύνθεση» στις 26 Μαΐου 2009 (http://www.10percent.gr/stiles/h-gnwmh-tou-10/1177-2009-05-26-14-25-40.html).

Ο Εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς δήλωσε: «Η κυβέρνηση καλείται σήμερα να απαντήσει στο ΕΔΔΑ μέχρι τις 31 Μαΐου 2011 είτε υπερασπιζόμενη ένα νόμο με τον οποίο διαφωνούσε ως αξιωματική αντιπολίτευση όταν ψηφίστηκε είτε αναγγέλοντας πως προχωρεί στην νομοθετική άρση της διάκρισης, την οποία επανειλημμένα υποσχέθηκε αλλά μέχρι σήμερα δεν τόλμησε να κάνει».

Το ΕΠΣΕ και οι Γρηγόρης Βαλλιανάτος και Νίκος Μυλωνάς επίσης δηλώνουν πως πιστεύουν ότι η διεκδίκηση ενός τόσο θεμελιώδους δικαιώματος για την ΛΟΑΤ κοινότητα δεν είναι συμβατή με την ανωνυμία των προσφευγόντων ατόμων.

Επίσης, όπως φαίνεται στο επισυναπτόμενο τρισέλιδο σημείωμα του ΕΔΔΑ για την υπόθεση, την παραβίαση του Άρθρου 13 της ΕΣΔΑ επικαλέστηκε μόνο το ΕΠΣΕ. Στο σημείωμα αυτό είναι εμφανής επίσης η συνένωση των δύο προσφυγών. Είναι λοιπόν ατυχής ο ισχυρισμός πως «Η Ελλάδα δικάζεται για το σύμφωνο συμβίωσης που αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια, μετά από προσφυγή της Σύνθεσης και 3 ζευγαριών» (http://www.10percent.gr/epikairotita/eidiseis/2176-2011-02-17-17-41-54.html).

Η προσφυγή του ΕΠΣΕ βασίστηκε σε απόφαση του ΕΔΔΑ τον Ιανουάριο 2008 στην Υπόθεση της E.B. κατά της Γαλλίας (παρουσίαση και μετάφραση της απόφασης στα ελληνικά στην ιστοσελίδα http://elawyer.blogspot.com/2008/03/h.html). Τότε το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του ΕΔΔΑ καταδίκασε τη Γαλλία. Βασικά αποσπάσματα εκείνης της απόφασης: «Το Κράτος, το οποίο έχει υπερβεί τις υποχρεώσεις του Άρθρου 8 με τη δημιουργία ενός δικαιώματος [υιοθεσίας από μία ή ένα γονέα] (…) δεν μπορεί κατά την εφαρμογή αυτού του δικαιώματος, να λάβει μέτρα άνισης μεταχείρισης κατά την έννοια του Άρθρου 14… Το Δικαστήριο δεν μπορεί να μην παρατηρήσει ότι, απορρίπτοντας την αίτηση της προσφεύγουσας για άδεια υιοθεσίας, οι ημεδαπές αρχές προέβησαν σε διάκριση που βασίζεται στις κρίσεις τους όσον αφορά το σεξουαλικό προσανατολισμό της, μια διάκριση που δεν είναι ανεκτή σύμφωνα με τη Σύμβαση… Συνεπώς, παραβιάστηκε το άρθρο 14 της Σύμβασης σε συνδυασμό με το Άρθρο 8.»

Λύο Καλοβυρνάς: “Οι περισσότεροι έλληνες ομοφυλόφιλοι δεν έχουν πειστεί ότι αξίζουν ίσα δικαιώματα”

Ο Λύο Καλοβυρνάς μιλά στον blogger the elf at bay για όλους και για όλα: για τον ακτιβισμό, για το coming out, για το αν το Athens Pride είναι πολιτική εκδήλωση ή πανηγύρι, τη μονογαμία, το aids, τον γάμο και την υιοθεσία, τους πολιτικούς, το διάβασμα, τη μετάφραση..:

Ο πρόλογος

Τον Λύο τον είχα ακουστά από διάφορους φίλους. Διακρίνεται για το πνεύμα του, την ζωτικότητά του, το αίσθημα συναδελφικότητας. Ήμουν πολύ περίεργος για αυτήν την συνέντευξη δεδομένου ότι είχα κάποιες αιρετικές απορίες γύρω από την ομοφυλοφιλία κι ό,τι την διέπει.

Το κυρίως θέμα

Αποκαλείστε gay activist. Ασχολείστε με θέματα που άπτονται της ομοφυλοφιλίας. Ρατσισμός, περιθωριοποίηση, 10%, hiv.gr. Αυτή η ενασχόληση δεν είναι ολίγον τι αποκλειστική και περιορισμένη, εντάσσοντάς σας σε μία επαγγελματική προβλεψιμότητα;

Είμαι γκέι ακτιβιστής με την έννοια του κοινωνικά ενεργού πολίτη, αλλά η ενασχόληση με τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι επάγγελμα. Βεβαίως, η ενασχόληση αυτή επηρεάζει άλλες πτυχές της ζωής μου, μία από τις οποίες είναι η επαγγελματική, με την έννοια ότι ως μεταφραστής επιδεικνύω ευαισθησία ως προς την ορθή γλωσσική και υφολογική απόδοση κειμένων που π.χ. μεριμνούν να μην είναι σεξιστικά ή ομοφοβικά. Το ίδιο ισχύει και στο επάγγελμά μου ως συμβούλου ψυχικής υγείας: η εμβάθυνση στην κοινωνική καταπίεση με καθιστά ικανό να φωτίζω πτυχές των προσωπικών θεμάτων του κάθε συμβουλευόμενου και από αυτή την πλευρά. Ως προς το πρώτο σκέλος, αν είναι αποκλειστική και περιορισμένη, νομίζω ότι αν θέλεις να κάνεις σωστή δουλειά αναγκαστικά περιορίζεις ως ένα βαθμό το πεδίο δράσης, ειδάλλως κινείσαι στην επιφάνεια. Δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ με όλα τα κοινωνικά ζητήματα που με καίνε. Παρόλ’ αυτά, οι αρχικές μου βάσεις και παιδεία είναι ο φεμινισμός, όχι τα γκέι δικαιώματα.

Πιστεύετε ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να διατρανώνεται μέσω μιας ομολογίας; Αν ναι σε τι αποσκοπεί αυτό; Διαβάζω και ακούω ανθρώπους να υποστηρίζουν την επιβεβλημένη δήλωση της διαφορετικής σεξουαλικής ταυτότητας. Η πραγματική απελευθέρωση ολοκληρώνεται μέσα από μια τέτοια δήλωση;

A rose by any other name would smell as sweet, αλλά τα λόγια έχουν τεράστια δύναμη. Αρκεί να σκεφτούμε πόσο μας νοιάζει ένα «σ’ αγαπώ» όταν αρθρώνεται ή δεν αρθρώνεται – σχεδόν καθιστά το συναίσθημα υπαρκτό, σαν να μην υπήρχε πριν από την άρθρωσή του. Θα ήταν υπεραπλούστευση να ισχυριστούμε ότι «δημόσια δήλωση ομοφυλοφιλίας = απελευθέρωση». Περισσότερο ισχύει ότι το να δηλώσουμε δημόσια την ομοφυλοφιλία μας είναι ένα κομμάτι της απελευθέρωσης, μια μεγάλη δρασκελιά προς τα εκεί. Σε τι αποσκοπεί; Εξ ορισμού πάντα κρύβουμε όσα αισθανόμαστε ότι πρέπει να κρυφτούν: κάτι το κακό, κάτι που προκαλεί ντροπή, τύψεις, ενοχές. Ποτέ δεν κρύβουμε κάτι το καλό. Η απόκρυψη της ομοφυλοφιλίας μας είναι μια υποσυνείδητη, έμμεση παραδοχή ότι η ομοφυλοφιλία είναι κακό πράγμα. Ας μη γελιόμαστε, έτσι έχουμε μεγαλώσει όλοι μας. Είναι δύσκολο ν’ αποτινάξουμε αυτή τη βαθιά ριζωμένη άποψη που μας έχουν ενσταλάξει από τα γεννοφάσκια μας. Γι’ αυτό έχει τεράστια απελευθερωτική δύναμη η δημόσια παραδοχή. Από την άλλη, μπορεί να είναι το Α αλλά σίγουρα δεν είναι το Ω.

Οι άνθρωποι που θεωρούν την ομοφυλοφιλία κάτι ξένο, ειδεχθές και τερατώδες γιατί πρέπει να θεωρούνται οπισθοδρομικοί και συντηρητικοί; Εσείς πώς το αντιμετωπίζετε αυτό;

Χμ… οι άνθρωποι που θεωρούν τις γυναίκες πνευματικά λιγότερο αναπτυγμένες από τους άντρες, ανίκανες για θέσεις μεγάλης ευθύνης και υπερβολικά συναισθηματικές για να επιτρέπεται να ψηφίζουν γιατί πρέπει να θεωρούνται οπισθοδρομικοί και συντηρητικοί; Πώς αντιμετωπίζω τα τμήματα εκείνα του πληθυσμού που θέλουν να παραμείνουμε σ’ έναν κοινωνικό μεσαίωνα; Ανάλογα την περίπτωση: συνήθως με επιχειρηματολογημένο διάλογο και όταν αυτός αποδεικνύεται άτοπος, με διακωμώδηση και υπονόμευση των τραγικών θέσεών τους.

Με έχει απασχολήσει η αισθητική αλλά και η ποιότητα των gay εκδηλώσεων εν Ελλάδι. Προσωπικά θεωρώ όλο αυτό το πανηγύρι του gay parade μία απεγνωσμένη κραυγή για προσοχή, μία εμπορική συναλλαγή, ένα ψεύτικο κατασκεύασμα που προκαλεί μόνο γέλιο και οίκτο για τα πραγματικά κίνητρα μίας τέτοιας εκδήλωσης, μια ύστατη προσπάθεια για ένταξη στο κοινωνικό σύνολο ασχέτως της διαφημιζόμενης, προβεβλημένης και ‘άνετης’ διαφορετικότητας. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;

Ότι μπερδεύουμε τη συσκευασία (και μάλιστα μία συγκεκριμένη συσκευασία) με το περιεχόμενο. Το μήνυμα είναι βέβαια το μέσο, όπως έχει πει ο ΜακΛούαν, αλλά το πρόβλημα είναι ότι πολύς κόσμος εμμένει μόνο σε μία από τις πολυάριθμες και πολυποίκιλες συσκευασίες των γκέι. Η γκέι παρέλαση δεν είναι πανηγύρι ούτε εμπορική συναλλαγή, κι αυτό καθίσταται αμέσως προφανές σε όποια παρευρίσκεται με ελάχιστη καλή προαίρεση και χωρίς προκατασκευασμένες πεποιθήσεις. Ας μη συγχέουμε το gay parade της Κολωνίας με αυτό του Βελιγραδίου ή της Αθήνας. Το καθένα εξυπηρετεί άλλες ανάγκες και χρονικά στάδια στην πορεία της γκέι απελευθέρωσης. Κατά τη γνώμη μου, δυστυχώς πολλοί γκέι προσπαθούν να πάνε στο πανεπιστήμιο της queer διανόησης χωρίς να περάσουν από το δημοτικό της γκέι περηφάνιας. Είναι ειρωνικό ότι το γκέι πράιντ δέχεται πυρά τόσο από τους δεξιούς όσο και από τους αριστερούς· οι πρώτοι το κατηγορούν ως «γκετοποίηση» ή «υπερβολικά πολιτικοποιημένο», οι δεύτεροι ως «πουλημένο στο κεφάλαιο και το λάιφστάιλ και όχι αρκετά πολιτικοποιημένο». Το Athens Pride είναι μια βαθύτατα πολιτική εκδήλωση, η συμμετοχή είναι μια ισχυρότατη πολιτική πράξη. Όποιος δε θέλει να πειστεί ας ακολουθήσει το δικό του δρόμο, αρκεί να είναι ένας δρόμος δράσης και όχι του καναπέ.

Από ό,τι γνωρίζω έχετε ζήσει στο εξωτερικό. Ποια η διαφορά στην καθημερινότητα ενός gay άντρα από την Ελλάδα;

Ποιο εξωτερικό ακριβώς; Ακόμη και στο εξωτερικό –στη Γερμανία λόγου χάρη– η καθημερινότητα ενός Βερολινέζου διαφέρει πολύ από αυτή ενός κατοίκου του Ρόστοκ. Αν συγκρίνουμε μεγάλες πόλεις, η βασική διαφορά είναι ότι ο μέσος γκέι άντρας στην Κοπεγχάγη, το Βερολίνο ή το Λονδίνο δεν κρύβεται στην καθημερινότητά του. Δε σκέφτεται: να το πω ή να μην το πω, τι θα νομίσει ο άλλος για μένα, για τον ανδρισμό μου, την αρρενωπότητά μου, αν τον παίρνω ή αν τον δίνω. Ζει μια πιο γκέι ζωή ακριβώς επειδή το γκέι είναι λιγότερο παρόν στη ζωή του. Εμείς στην Ελλάδα κάνουμε το θέμα της ομοφυλοφιλίας τεράστιο με το να το μικραίνουμε: «δεν τον νοιάζει τον άλλον τι κάνω στο κρεβάτι μου». Αυτό είναι μια υπεκφυγή, μια υπερβολή προς τα κάτω. Συγχέουμε τη σεξουαλικότητα –το κρεβάτι μας– με τον σεξουαλικό προσανατολισμό μας, που ισχύει 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.

Προσωπικά θεωρώ υποκριτικό και άρρωστο να δηλώνεις δεσμευμένος αλλά παράλληλα να γαμιέσαι στα πάρκα ή να γνωρίζεις άντρες στα site κοινωνικής δικτύωσης. Στο μεγαλύτερο ποσοστό πράττεται αυτή η τακτική. Το αστείο είναι ότι όταν ο άλλος μετά το γαμήσι σε βρει ενδιαφέρων και σου ζητήσει να ξαναβγείτε, εσύ απαντάς: Έχω σχέση!! Δεν είναι παθογενές όλο αυτό το σκηνικό; Δεν είναι αναπηρία;

Η δέσμευση ως έννοια και πρακτική δεν είναι κάτι το παγιωμένο και αναλλοίωτο· μεταβάλλεται από εποχή σε εποχή και κοινωνία σε κοινωνία. Αλλιώς την εννοούσαν οι παππούδες μας, αλλιώς εμείς. Κατά πόσο η μονογαμία ή η πολυγαμία είναι καλύτερος τρόπος ζωής είναι ένα ζήτημα που η καθεμία καλείται να το απαντήσει μόνη της. Έρευνες που έγιναν πρόσφατα στην Καλιφόρνια έδειξαν ότι η πολυγαμία δε φαίνεται να βλάπτει τις γκέι μακρόχρονες σχέσεις. Προσωπικά δεν πιστεύω στη μονογαμία· νομίζω ότι είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που δύσκολα συντηρείται, εξυπηρετούσε άλλες ιστορικές ανάγκες και μάλλον δεν έχει λόγο ύπαρξης πλέον. Ταυτόχρονα πολυγαμία δε σημαίνει να πηδιέσαι αριστερά και δεξιά όλη την ώρα ερήμην του συντρόφου σου. Προτιμώ τον όρο «συναινετική μη-μονογαμία», όπως εξηγείται στο βιβλίο Το ηθικό τσουλί. Πιστεύω πάρα πολύ στο σεβασμό και στη συναισθηματική πίστη μέσα σε μια σχέση. Το να μην πηδιέται ο σύντροφός μου με άλλους δε λέει τίποτα ούτε για το αν με σέβεται ούτε αν μου είναι συναισθηματικά πιστός. Όσον αφορά το φαινόμενο που αναφέρεις, πολλοί γκέι άντρες μεγαλώνουν με την πεποίθηση ότι το μόνο που μπορούν να περιμένουν στη ζωή είναι σεξ, αφού οι γκέι σχέσεις δεν στεριώνουν, δυο άντρες δε γίνεται να φτιάξουν κάτι το σοβαρό και σταθερό κ.ο.κ. Αν πειστείς, λειτουργείς ανάλογα. Ο μόνος λόγος που οι γκέι πιθανώς ξενοπηδιούνται περισσότερο από τους στρέιτ είναι επειδή έχουν περισσότερες ευκαιρίες και μικρότερο κοινωνικό κόστος. Το γκέι σεξ, σε αντίθεση με το στρέιτ, είναι ένα παιχνίδι μη μηδενικού αθροίσματος· το κόστος και το κέρδος των συμμετεχόντων είναι ίσο, σε αντίθεση με τους στρέιτ, όπου για κοινωνικοθρησκευτικούς λόγους υπάρχουν, ακόμη, χαμένοι και κερδισμένοι. Παραπέμπω στο αφιέρωμα του 10% στη μονογαμία: http://www.10percent.gr/old/issues/200604/index.html

Ποια η άποψή σας για την Μαρία Παπαγιαννίδου και τις απόψεις της περί HIV και AIDS; Πιστεύετε ότι επηρεάζονται άνθρωποι από δηλώσεις της ή είναι απλά μια γραφική φιγούρα που λέει απλά τα δικά της;

Οι αρνητές του AIDS είναι μια θλιβερή ιστορία παγκοσμίως. Οι άνθρωποι ανέκαθεν είχαν ανάγκη από απλές, ευκολοχώνευτες, μαγικές λύσεις, και αυτό ακριβώς προτείνουν οι συνομωσιολόγοι όπως η Παπαγιαννίδου: το AIDS δεν υπάρχει, είναι μια συνομωσία των φαρμακευτικών, χαλαρώστε. Εννοείται πως πολύς κόσμος επηρεάζεται. Γνωρίζω προσωπικά οροθετικούς που σταμάτησαν τα φάρμακά τους και ορισμένοι φυσικά πέθαναν, όπως έχουν πεθάνει οι περισσότεροι αρνητές του AIDS από AIDS. Δεν αρκεί να την αποκαλέσουμε γραφική, διότι η συγκεκριμένη γυναίκα βλάπτει το κοινωνικό σύνολο χαϊδεύοντας τα αυτιά του κόσμου και λέγοντας πράγματα ανακριβή και εξαιρετικά επικίνδυνα. Παραπέμπω στο αφιέρωμα του 10% στο AIDS, όπου υπάρχουν αναλυτικά άρθρα για το φαινόμενο των αρνητών παγκοσμίως και ειδικά για την Παπαγιαννίδου: http://92.51.132.35/periodiko/teyxos21.html

Από όσο γνωρίζω η Ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν κατοχυρώνει το δικαίωμα γάμου μεταξύ ομοφύλων και κάθε κράτος είναι ελεύθερο να νομοθετεί όπως επιθυμεί για το θέμα αυτό. Στην Ελλάδα του 2010 τι μέριμνα έχει γίνει; Νομικά τι κινήσεις έχουν γίνει πάνω σε αυτό το θέμα που φαντάζομαι θα ενδιαφέρει πολλούς έλληνες ομοφυλόφιλους; Ειδικότερα αναπτύξτε μας ό,τι έχει να κάνει και με την υιοθεσία παιδιών.

Στην Ελλάδα έχουν γίνει ελάχιστα. Τον Αύγουστο 2010 ο Γενικός Γραμματέας της Γραμματείας Νέας Γενιάς έκανε ένα γύρο τηλεφωνημάτων σε γκέι ακτιβιστές, ζητώντας τη γνώμη μας για την πρόταση νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης που είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ το 2008, με την προοπτική να κατατεθεί ως νομοσχέδιο στο Β΄ θερινό τμήμα της βουλής. Τίποτα από αυτά δεν έγινε τελικά και το θέμα παραπέμφθηκε σε μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή, για τις αρχές του 2011. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης, διότι περί αυτού πρόκειται, είναι αισχρή και κοινωνικά ανεύθυνη. Σίγουρα το ΠΑΣΟΚ ενδιαφέρεται περισσότερο από την προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία ήταν μια από τις πιο ομοφοβικές και αντιδραστικές όλων των εποχών στη χώρα μας, αλλά εξίσου σίγουρα δε χολοσκάει ιδιαίτερα για το θέμα. Αυτά για την κυβέρνηση. Εμείς τι κάνουμε; Δε βλέπω πολλούς γκέι άντρες και γυναίκες να νοιάζονται να στηρίξουν τις γκέι οργανώσεις, ώστε να δυναμώσουν και να πολεμήσουν καλύτερα για τα δικαιώματά μας. Έχουμε τις κυβερνήσεις που μας αξίζουν. Οπότε μάλλον διαφωνώ με την ερώτηση: το θέμα δεν ενδιαφέρει τόσο πολλούς έλληνες ομοφυλόφιλους, επειδή δυστυχώς οι περισσότεροι δεν έχουν πειστεί ότι αξίζουν ίσα δικαιώματα.

Μιλήστε μας λίγο για την συγγραφή. Έχετε εκδώσει αρκετά βιβλία ενώ το μεταφραστικό σας έργο είναι αξιοζήλευτο. Πόση πειθαρχία χρειάζεται από πριν για να βγει ένα βιβλίο στην αγορά;

Έχω εκδώσει εφτά βιβλία, τέσσερα μυθιστορήματα (Πέφτω, Αστάρτη – Οικογενειακή γεωγραφία, Στα Πρόθυρα γραμματικής κλίσης και το τελευταίο, τον Ιούνιο 2010, Love Forever – Ωχ!) τα δύο λεξικά με λέξεις που δεν υπάρχουν (Πλαθολόγιο λέξεων και Πλαθολόγιο Η απουστειρωμένη έκδοση), και, τέλος, το Θεϊκό συνταγολόγιο – Συνταγές για να φτιάξετε το δικό σας Θεό. Την άνοιξη 2011 θα κυκλοφορήσει μια συλλογή διηγημάτων, Εκεί που σκάει το κύμα, καθώς και το Ανάμεσα στο τικ και το τακ, μια συλλογή με παραμύθια για ανθρώπους που δε χωράνε. Αυτό τον καιρό γράφω ένα μυθιστόρημα που μιλά για τη γονιμότητα και την έκτρωση, μεταξύ άλλων. Είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού. Το γράψιμο είναι μια συναρπαστική αλλά και επίπονη διαδικασία, κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου, δεδομένου ότι δε ζω από αυτό. Πρόσφατα έκλεψα δύο μήνες από το πρόγραμμά μου και απομονώθηκα σε μια ξένη πόλη, ώστε να ξεκινήσω ένα νέο μυθιστόρημα χωρίς περισπασμούς. Ήταν μεγάλη πολυτέλεια. Τον υπόλοιπο χρόνο δε γράφω τόσο όσο θέλω. Θα συμφωνήσω με πολλούς πριν από μένα ότι η συγγραφή είναι περισσότερο perspiration παρά inspiration. Απαιτείται πειθαρχεία, γιατί η ζωή πάντα σε καλεί να κάνεις κάτι πιο διασκεδαστικό από το να κλείνεσαι μέσα μόνος και να γράφεις. Όσον αφορά την κυκλοφορία ενός βιβλίου, ειδικά στην Ελλάδα αυτό είναι πολύ πονεμένη ιστορία, γιατί ο συγγραφέας αναγκάζεται εκτός από δημιουργός να είναι και προαγωγός του εαυτού του, αφού δεν έχουμε ατζέντηδες.

Η καθημερινότητά σας από τι απαρτίζεται; Όταν δεν έχετε υποχρεώσεις τι κάνετε; Μιλήστε μας για το everyday life in Athens!

Υπάρχει everyday life in Athens; Δεν έχει ο καθένας μας τη δική του; Η δική μου καθημερινότητα συνήθως περιέχει μετάφραση, γράψιμο ή διόρθωση άρθρων και κριτικών, πολλή ώρα στο τηλέφωνο και στο διαδίκτυο, τζόγκινγκ ή κολυμβητήριο 3-4 φορές την εβδομάδα, και τα βράδια παρέα με φίλους, συνήθως σπίτι, για παιχνίδια ή ντιβιντί, ή σε ταβέρνες. Ποτέ δεν ήμουν πολύ των μπαρ· για μη καπνιστές είναι σκέτη φρίκη. Του χορού ναι, αλλά στην Ελλάδα ο κόσμος σπάνια χορεύει. Κατά τα άλλα, μου αρέσουν οι μεγάλοι περίπατοι, ειδικά στη φύση, το mountain-biking και οι παρασκευιάτικες ποδηλατάδες του free-day, το σινεμά και το θέατρο. Το διάβασμα δεν το αναφέρω γιατί θα ήταν σαν να αναφέρω ότι αναπνέω. Π.χ. ποτέ δεν τρώω αν δεν έχω κάτι να διαβάσω.

Πιστεύετε ότι κάποτε θα γίνουμε μάρτυρες μιας άλλης Αθήνας; Απαλλαγμένης από ρατσισμό, ξενοφοβία και ομοφοβία;

Ως δια μαγείας φυσικά όχι. Δυστυχώς η τελευταία κυβέρνηση, και απ’ ό,τι φαίνεται και η παρούσα, άφησαν τους πολίτες να βγάλουν τα χειρότερα ανθρώπινα ένστικτά τους: το φόβο μπροστά στο ξένο. Για μένα το θέμα είναι τι κάνει ο καθένας μας, ξεχωριστά, στην προσωπική του ζωή, και αμέσως μετά συλλογικά, συσπειρωμένα. Δεν μπορώ να ζητήσω από την κυβέρνηση να υποκαταστήσει τις δικές μου ατομικές ευθύνες. Δεν είμαι αντικρατιστής –κάθε άλλο– αλλά κατά τη γνώμη μου οι Έλληνες δεν έχουν σχέση με την Ελλάδα, με την έννοια ότι ασχολούνται με το σπιτάκι τους και όχι με τη χώρα ως σύνολο. Το να δραστηριοποιηθώ σε μια κοινωνική δράση με καθιστά συμμέτοχο των λύσεων. Η καναπεδίστικη κριτική ως εθνικό σπορ δεν είναι πολιτική στάση.

Ο επίλογος

Έπειτα από αυτήν την εποικοδομητική κατάθεση του Λύο κτίστηκε κάτι ξεχωριστό από πλευράς μου. Διάφορα ζητήματα που αναφέρθηκαν και αναλύθηκαν με τρομερή ενάργεια από τον Λύο βάζουν τα θεμέλια για μια πιο ολοκληρωμένη και ουσιαστική θέαση. Έχουμε πιστεύω όλο τον καιρό μπροστά μας ούτως ώστε με μικρά ή μεγάλα βήματα να επαναπροσδιορίσουμε πράγματα και καταστάσεις τα οποία καλώς ή κακώς μας έχουν προβληματίσει και ίσως μας έχουν κάνει να τα παρατηρούμε από λάθος οπτική γωνία.

Ευρωκοινοβούλιο: “Τα κράτη-μέλη της ΕΕ οφείλουν να αναγνωρίσουν τις ήδη υπάρχουσες ενώσεις ομόφυλων ζευγαριών”

Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του Intergroup για τα LGBT δικαιώματα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιβεβαίωσε σήμερα ότι η ισχύς των δημοσίων εγγράφων (ληξιαρχικές πράξεις γέννησης και θανάτου, πιστοποιητικά γάμου, κλπ) πρέπει να διατηρείται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό σημαίνει ότι όλα τα ζευγάρια, συμπεριλαμβανομένων και των ομόφυλων ζευγαριών που έχουν παντρευτεί ή υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης, πρέπει να διατηρούν τα δικαιώματά τους σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμερα, όταν τα ομόφυλα ζευγάρια ταξιδεύουν στηνΕΕ τα δικαιώματά τους είτε προκύπτουν από γάμο είτε από αστική ένωση δεν ισχύουν. Στην αναφορά του για το αστικό, εμπορικό, οικογενειακό και ιδιωτικό διεθνές δίκαιο που μόλις υιοθετήθηκε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο “υποστηρίζει ισχυρά την από κοινού αναγνώριση της ισχύος των δημοσίων εγγράφων” και “τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί αμοιβαία αναγνώριση” αυτών των εγγράφων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό προϋποθέτει ότι η ισχύς όλων των γάμων και των αστικών ενώσεων οφείλει να αναγνωρίζεται όταν οι πολίτες κινούνται εντός της ΕΕ.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτείνει τρόπους για να γίνει πράξη η αμοιβαία αναγνώριση όλων των ενώσεων και γάμων εντός ΕΕ. Η Ulrike Lunacek, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και συν-πρόεδρος του Intergroup για τα LGBT δικαιώματα, δήλωσε: “Αυτό αποτελεί μία σημαντική εξέλιξη για τα πολλά ζευγάρια και τις οικογένειες που βλέπουν τα θεμελιώδη τους δικαιώματα να εξαλείφονται καθημερινά όταν περνούν τα σύνορα μέσα στην ΕΕ. Είναι μία ψήφος για την ισότητα: όλοι πρέπει να διατηρούν τα ήδη υπάρχοντα δικαιώματά τους όταν ταξιδεύουν στην ΕΕ”.

Η εκλογή του Γ. Καμίνη και το Δικαίωμα στην Ορατότητα

αναδημοσίευση από τη Lifo

Δικαίωμα στην πόλη!

Παίδες εν… Καμίνω

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ

Γιώργος Καμίνης, δήμαρχος Αθηναίων. Τέλος μιας θλιβερής εποχής για την πρωτεύουσα, αρχή μιας νέας; Είναι ακόμα πολύ νωρίς, αλλά το ότι τα ηνία ανέλαβε ένας πολιτικά «άκαυτος» άνθρωπος με ανοιχτό μυαλό, φρέσκιες ιδέες και διαπιστωμένες δημοκρατικές ευαισθησίες είναι σίγουρα ενθαρρυντικό. Ήταν μια μεγάλη νίκη για όλους όσοι βλέπαμε την πόλη μας να μαραζώνει ως το μη παρέκει, ενόσω ο φαφλατάς, μεγαλομανής, παλιομοδίτης, βαθύτατα υποκριτής κι εμφανώς ανεπαρκής δημοτικός της άρχοντας μεταμορφωνόταν σε μια δυσκοίλια Μαρία Αντουανέτα.

Η (οργανωμένη) γκέι κοινότητα της πόλης στήριξε εξαρχής τον νέο δήμαρχο. Η νίκη είναι και δική της. Νίκησε το καθαρό, ευθύ βλέμμα ενάντια στο χαμηλωμένο και λοξό, η ειλικρίνεια ενάντια στην κρυψίνοια, η ορατότητα ενάντια στο «δεν με αφορά». Ο Νικήτας Κακλαμάνης κατάφερε, άλλωστε, κάτι μοναδικό: να στηρίξουν προεκλογικά οι ανοικτά γκέι δήμαρχοι Παρισιού και Βερολίνου τον στρέιτ αντίπαλό του! Ούτε ο Ηλίας Ψινάκης δεν τον έσωσε, κι ας πρώτευσε ο σελέμπριτι-μαϊντανός σε ψήφους.

Τι περιμένουμε από τον νέο δήμαρχο; Ok, να στηρίξει ανοικτά, όπως υποσχέθηκε, το Athens Pride, να πιέσει για Σύμφωνο Συμβίωσης και γκέι γάμο. Εκείνο, όμως, που σίγουρα προέχει είναι μια καθαρότερη, ασφαλέστερη, δημοκρατικότερη, πιο φιλική κι επιτέλους πιο μοντέρνα πόλη για όλους τους δημότες της, ανεξάρτητα από ηλικίες, φύλα, φυλές, εθνικότητες, ερωτικές ή άλλες προτιμήσεις. Κάτι που, βέβαια, πρέπει να γίνει υπόθεση συλλογική. Το μέλλον μας δεν είναι τα Χρυσά Αυγά.

Εξίσου ενθαρρυντική είναι η εκλογή του προοδευτικού, ανοιχτόμυαλου Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, προς ολοφυρμό του αρτηριοσκληρωτικού, ομοφοβικού μητροπολίτη Άνθιμου. Που, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του, εξακολουθεί να… μακροημερεύει και μετά την ήττα του εκλεκτού του υποψήφιου Κώστα Γκιουλέκα!

Υπέρμαχος του Συμφώνου Συμβίωσης δήλωσε ο πρωθυπουργός στον πρόσφατο δημόσιο διάλογο με τους νέους, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα συμπεριλάβει τους γκέι. Σύμφωνο, ωστόσο, ακόμα… γιοκ. Ασυνεπής ήταν, επίσης, στο θέμα των εγκλημάτων μίσους, καλυπτόμενος πίσω από το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου. Κι ας είμαστε από τις ελάχιστες ανεπτυγμένες χώρες που σπανιότατα εφαρμόζουν τη λειψή, έστω, σχετική νομοθεσία, έχοντας γι’ αυτό εγκληθεί από ΟΗΕ και Συμβούλιο της Ευρώπης. Τουτέστιν, η υπόσχεση του γ.γ. Νέας Γενιάς για μια καμπάνια που «θα εστιάζει στη συντροφικότητα μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου» ακούγεται σαν ανέκδοτο.

Καμία δέσμευση από τον Γ. Παπανδρέου για Σύμφωνο Συμβίωσης και Ρητορική Μίσους

Παπανδρέου για Χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, Σύμφωνο Συμβίωσης και Ρητορική Μίσους

Η συζήτηση του  πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου με τους νέους στο Διαδίκτυο και οι παρατηρήσεις του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι

Λ. ΓΚΟΡΟΓΙΑ: Λέγομαι Λίζα Γκορόγια. Είμαι 22 ετών και μιας που αναφέρατε και τις πλασματικές ιδιότητες, είμαι θεατρολόγος. Δεν ανήκω στους ψηφοφόρους σας, αλλά ανήκω στη μερίδα των νέων που έχουν ήδη αποφασίσει να μεταναστεύσουν.

Θα ήθελα να σας θέσω δύο ζητήματα με πολύ συγκεκριμένες ερωτήσεις, αν μου το επιτρέπετε. Το πρώτο έχει σχέση με το διαχωρισμό της εκκλησίας και του κράτους. Θα ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω: γιατί ενώ γνωρίζουμε πως η εκκλησία είναι μία κερδοφόρα επιχείρηση που έχει στα χέρια της αμύθητο πλούτο και εδαφικές εκτάσεις, για ποιο λόγο, ενώ αυτή δεν επιθυμεί να βοηθήσει ένα κράτος που αιμορραγεί οικονομικά, η πολιτεία όχι μόνο δεν προχωρεί στο διαχωρισμό, αλλά έχει ευνοϊκή αντιμετώπιση απέναντί της. Να αναφέρω ας πούμε τη συνταγματική κατοχύρωση, την κρατική χρηματοδότηση, την ειδική φορολογική αντιμετώπιση και το καθεστώς δημόσιας υπηρεσίας που απολαμβάνει.Η συγκεκριμένη ερώτηση λοιπόν πάνω σ’ αυτό το θέμα είναι: σκοπεύετε να προβείτε σε πλήρη διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους και σε φορολόγηση της εκκλησίας; Αν ναι, πότε; Αν όχι, γιατί;

Νομίζω ότι είμαστε στην πιο κατάλληλη περίοδο για να γίνει κάτι τέτοιο, γιατί το επιβάλλει η κοινή λογική, η κοινωνική κατακραυγή και η αγανάκτηση, λόγω των σκανδάλων και των θρησκευτικών ηγετών οι οποίοι αποκτούν έναν παράφορο πολιτικό λόγο, αλλά και οι πολιτικές συνθήκες και υποσχέσεις που έχει δώσει η Κυβέρνηση προεκλογικά γι’ αυτή την κίνηση.

Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με την έξαρση των κρουσμάτων αυτοκτονιών περιθωριοποιημένων εφήβων και νέων. Θα γνωρίζετε ότι ο Μπαράκ Ομπάμα εμφανίστηκε πρόσφατα σε βίντεο, να υποστηρίζει τα θέματα ισότητας και να δεσμεύεται για άμεσες και δραστικές επεμβάσεις του κράτους, κατά της κοινωνικής διάκρισης απέναντι στη LGBT κοινότητα. Κατ’ επέκταση, όμως, και σε κάθε κοινότητα που δέχεται διακρίσεις. Θέλω λοιπόν να σας ρωτήσω, τι ενέργειες σκοπεύετε να κάνετε ενάντια στη ρητορική μίσους, το λεγόμενο «hate speech», και ποια είναι η τοποθέτησή σας σχετικά με το Σύμφωνο Συμβίωσης και, τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, στον τομέα της παιδείας, της περίθαλψης και των κοινωνικών παροχών;

Μπορώ να συνοψίσω τις ερωτήσεις μου. Η πρώτη είναι: σκοπεύετε να προβείτε σε πλήρη διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους και σε φορολόγηση της εκκλησίας; Και η δεύτερη είναι, ποια είναι η τοποθέτησή σας απέναντι στο Σύμφωνο Συμβίωσης, τι ενέργειες σκοπεύετε να κάνετε ενάντια στη ρητορική μίσους και αν εσείς θα συμμετείχατε σ’ ένα αντίστοιχο βίντεο, όπως ο Μπαράκ Ομπάμα. Ευχαριστώ πολύ.

Πίσω-μπρος για το σύμφωνο συμβίωσης

ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΛΕΝΔΕΣ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΓΚΕΪ, ΛΕΣΒΙΕΣ * ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΕΟ ΤΟ ΓΕΝΑΡΗ

Εχουν αποφασίσει να ενώσουν τις ζωές τους και μοιράζονται, εκτός από την ίδια στέγη, τα μικρά και μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας. Ωστόσο ο νομοθέτης εξακολουθεί να εθελοτυφλεί και να αγνοεί επιδεικτικά την ύπαρξή τους…

Ο λόγος για τα δεκάδες χιλιάδες πλέον στη χώρα μας γκέι και λεσβιακά ζευγάρια, τα οποία αγνοεί ο νόμος 3718/2008 που ρυθμίζει το σύμφωνο συμβίωσης, με αποτέλεσμα να μην προστατεύεται κανένα δικαίωμά τους.

Ηδη από το 2005 το ΠΑΣΟΚ είχε δημοσιοποιήσει ένα νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο κατοχύρωνε τα δικαιώματα όλων των ζευγαριών, συμπεριλαμβανομένων των ομοερωτικών, και ρύθμιζε χωρίς διακρίσεις την ένωση ενηλίκων προσώπων. Το νομοσχέδιο κατατέθηκε με πρωτοβουλία του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου στη Βουλή στις 4 Νοεμβρίου 2008. Το ίδιο νομοσχέδιο το ΠΑΣΟΚ περιέλαβε το 2009 στο πρόγραμμά του ως προεκλογική δέσμευση, ενώ βρίσκεται ακόμη αναρτημένο στην ιστοσελίδα του κόμματος. Στην εισηγητική του έκθεση αναφέρεται μεταξύ των άλλων ότι «Σκοπός της παρούσας πρωτοβουλίας είναι να θέσει τέρμα στις δυσμενείς διακρίσεις και να αποκαταστήσει την ισοπολιτεία στο πεδίο των ελεύθερων ενώσεων ετερόφυλων και ομόφυλων ζευγαριών».

Νέο νομοσχέδιο

Δεδομένων αυτών, έντονο προβληματισμό προκάλεσαν δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη σύμφωνα με τις οποίες νέο νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, που θα αντικαταστήσει τον ισχύοντα νόμο 3718/2008, βρίσκεται υπό επεξεργασία στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή του υπουργείου.

Το ερώτημα είναι αν οι δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης αποτελούν πολιτική υπεκφυγή ή τακτική υποχώρηση από τις θέσεις και τις δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ και αν η καθυστέρηση και η εκ νέου επεξεργασία του νομοσχεδίου θα οδηγήσει στον περαιτέρω περιορισμό των προβλεπόμενων στο νομοσχέδιο δικαιωμάτων.

Προς το παρόν μοναδικό σημείο αναφοράς είναι η δέσμευση του υπουργού ότι στο τέλος Ιανουαρίου θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την αναθεώρηση της νομοθεσίας για το σύμφωνο συμβίωσης.

Σχετικά με το θέμα η ΜΚΟ «Λεσβίες για την Ισότητα» έχει στείλει δύο επιστολές στους αρμόδιους κυβερνητικούς φορείς, ζητώντας να γίνει νόμος το νομοσχέδιο που είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή για το σύμφωνο συμβίωσης. Η οργάνωση κατέθεσε επίσης τις προτάσεις της για τη βελτίωση του νομοσχεδίου.

Τα 9 αιτήματα της κοινότητας

1. Να σταματήσουν οι διώξεις κατά των γάμων που έγιναν στην Τήλο.

2. Πρόσβαση στην υποβοηθούμενη γονιμοποίηση και δικαίωμα στην παιδοθεσία.

3. Επέκταση του 927 Ποιν. Κώδικα (αντιρατσιστικός νόμος), ώστε να περιλαμβάνει και το σεξουαλικό προσανατολισμό, καθώς επίσης και το λόγο μίσους.

4. Κοινό όριο ηλικίας συναίνεσης για σεξουαλική επαφή με τους ετεροφυλόφιλους. Ετεροφυλόφιλοι επιτρέπεται να κάνουν συναινετικό σεξ στην ηλικία των 16, λεσβίες και γκέι στα 18 (347 Π.Κ.).

5. Το Σύμφωνο Συμβίωσης να ισχύσει και για τα λεσβιακά, γκέι ζευγάρια.

6. Δημιουργία διακομματικής ομάδας που θα συνεργάζεται με τις LGBT οργανώσεις και θα τρέχει τα ζητήματα της κοινότητας στη Βουλή, ώστε να ψηφίζονται νομοσχέδια που θα ανταποκρίνονται στο πλαίσιο της ισονομίας του Συντάγματος όσο και στις οδηγίες, ψηφίσματα ή προτάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

7. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός να συμπεριληφθεί στο νόμο της ενδοοικογενειακής βίας, ώστε να προστατεύονται όσες και όσοι δέχονται βία από την οικογένεια λόγω της σεξουαλικής ταυτότητάς τους και όταν δέχονται βία μέσα στην ερωτική σχέση τους.

8. Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία.

9. Δημιουργία παρατηρητηρίου παρακολούθησης του φαινομένου της LGBT φοβίας.

«Ο νόμος δεν εξασφαλίζει τα δικαιώματά μας»

Η Τζόνι και ο Λέιζερ είναι έφηβοι και μεγαλώνουν στο σπίτι μαζί με την οικογένειά τους. Ωστόσο αυτή η οικογένεια διαφέρει από τις περισσότερες, καθώς έχει δυο μαμάδες. Πρόκειται για το σενάριο της ταινίας της Λίζας Τσολοντένκο «Τα παιδιά είναι εντάξει» που προβάλλεται αυτές τις ημέρες στις αθηναϊκές αίθουσες

Με αφορμή την ταινία αλλά και την πρόσφατη απόφαση του εκπροσώπου του Γκέι Πράιντ Δημήτρη Τσαμπρούνη να λάβει μέρος στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο δημοτικό συνδυασμό «Δικαίωμα στην πόλη» του Γιώργου Καμίνη, μιλήσαμε με την Ευαγγελία Βλάμη που το καλοκαίρι του 2008 νυμφεύτηκε στην Τήλο με τη σύντροφό της…

Δυο παιδιά, δυο μαμάδες…. Ολη μαζί μια οικογένεια. Απιαστο όνειρο μοιάζει στην Ελλάδα η πραγματικότητα που περιγράφεται στην ταινία της Λίζας Τσολοντένκο…

«Δεν πρόκειται για άπιαστο όνειρο αλλά για ανομολόγητη πραγματικότητα. Εγώ έχω αρκετές φίλες που έχουν ήδη μεγαλώσει μαζί με τη σύντροφό τους παιδιά. Απλώς δεν ομολογείται διότι δεν υπάρχει νόμος να προστατεύει παρόμοιες οικογένειες. Βλέπετε, εμείς ως κοινωνία προχωράμε, ωστόσο ο νόμος δεν έρχεται να εξασφαλίσει τα δικαιώματά μας. Φανταστείτε δυο μητέρες που μεγαλώνουν μαζί ένα ή περισσότερα παιδιά, μόνο η μία, η βιολογική μητέρα έχει δικαιώματα, η άλλη έχει μόνο υποχρεώσεις».

Σύμφωνα με την εμπειρία σας τα παιδιά ομοερωτικών ζευγαριών αντιμετωπίζουν πρόσθετα προβλήματα;

«Τα παιδιά αυτά αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τα άλλα. Το γεγονός επιβεβαιώνουν πολλές έρευνες στο εξωτερικό. Και εγώ όμως, που ζω πολλές τέτοιες οικογένειες, διαπίστωσα ότι τα παιδιά αυτά μεγαλώνουν ακριβώς όπως και τα άλλα. Εχουν τα ίδια προβλήματα: Μαμά δεν είμαι καλά, Μαμά με μάλωσε ο Πετράκης, Μαμά τσακώθηκα με τη Μαρία κ.λπ.».

Νυμφευτήκατε με τη σύντροφό σας το 2008 στην Τήλο και ο γάμος σας έχει ακυρωθεί από τα ελληνικά δικαστήρια. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;

«Ο γάμος δεν έχει στην ουσία ακυρωθεί. Εγώ και η σύζυγός μου κάνουμε κοινή φορολογική δήλωση. Πρόσφατα ζητήσαμε ως ζευγάρι δάνειο σε τράπεζα και το ενέκριναν κ.λπ. Το παράλογο είναι ότι τα δικαστήρια ισχυρίζονται ότι δεν ισχύει ο γάμος. Αναρωτιέμαι το γιατί. Είχαμε όλα τα προσόντα που απαιτεί ο νόμος. Ημασταν ενήλικες, άγαμες, συναινέσαμε στον γάμο. Τώρα πάντως περιμένουμε την τελεσίδικη απόφαση των δικαστηρίων…».

Εχετε σκεφτεί ποτέ να αποκτήσετε με τη σύζυγό σας παιδιά;

«Σε όλη μου τη ζωή δεν είχα σκεφτεί τίποτα σε σχέση με ένα παιδί. Θεωρούσα πολύ μεγάλη ευθύνη να μεγαλώνεις ένα παιδί και έλεγα “Μπα, εγώ δεν είμαι για τέτοια”. Μεγαλώνοντας όμως το ξανασκέφτηκα και θα ήθελα να υιοθετήσω ένα παιδί και να του προσφέρω ό,τι μπορώ, μόρφωση, περιουσία κ.λπ. Ετσι, έχω αρχίσει να προβληματίζομαι… Βέβαια κανείς δεν θα μας δώσει στην Ελλάδα παιδί ως ζευγάρι. Και εγώ ως γυναίκα μόνη θα πρέπει να αποκρύψω ότι είμαι λεσβία για να έχω ελπίδες.

Αν τα καταφέρω δε η σύντροφός μου θα έχει όλες τις υποχρεώσεις απέναντι στο παιδί, θα ξενυχτάει, θα ταΐζει το παιδί μας, θα το πηγαίνει σχολείο κ.λπ. Αλλά αυτή η μητέρα, γιατί για μητέρα πρόκειται, δεν θα έχει καμία αναγνώριση. Δεν θα έχει τη χαρά να λέει “Εγώ με τη σύζυγό μου έχουμε ένα, δύο ή περισσότερα παιδιά, τα μεγαλώνουμε και περνάμε όμορφα”.

Παράνομα, βέβαια, όσες λεσβίες το επιθυμούν μπορούν να αποκτήσουν ακόμη και ένα φυσικό παιδί. Θα πρέπει ωστόσο να πάρουν σπέρμα από άλλη χώρα. Χωρίς ωστόσο καμία νομική εξασφάλιση για την καταλληλότητα του σπέρματος ή για την ικανότητα του γιατρού».

Μοιραστήκατε την εμπειρία της Τήλου με τον εκπρόσωπο του Γκέι Πράιντ Δημήτρη Τσαμπρούνη. Πώς βλέπετε την εκλογική του συνεργασία με τον Γ. Καμίνη;

«Βλέπω την υποψηφιότητά του πολύ θετικά. Ο Δημήτρης έχει δουλέψει ήδη με επιτυχία για την προώθηση των αιτημάτων της LGBT κοινότητας και θεωρώ ότι η συνεργασία του με τον Γ. Καμίνη θα αποδώσει σύντομα καρπούς».

πηγή: Ελευθεροτυπία

Σύμφωνο Συμβίωσης; Θα το συζητήσουμε… του χρόνου!

Ύστερα από τη δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης, πριν περίπου ένα μήνα, ότι η σχετική νομοπαρασκευαστική επιτροπή έχει ήδη δημιουργηθεί, η κυβέρνηση φαίνεται να μεταθέτει χρονικά την ψήφιση του νόμου. Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα του Βήματος, η συζήτηση για την εφαρμογή του Συμφώνου και στα ομόφυλα ζευγάρια αναμένεται να ξεκινήσει από τον Γενάρη του 2011:

 

Από τον Ιανουάριο θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τη νομοθετική κατοχύρωση της συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών. Η νομοπαρασκευαστική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης για τον εκσυγχρονισμό του οικογενειακού δικαίου, λειτουργεί ήδη από το καλοκαίρι και από την Πρωτοχρονιά του 2011 αναμένεται να ασχοληθεί με ζητήματα που αφορούν τη συμβίωση ομόφυλων ζευγαριών. Άλλωστε ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χάρης Καστανίδης έχει τονίσει κατ΄ επανάληψη το τελευταίο διάστημα ότι το σύμφωνο θα επεκταθεί από τα ετερόφυλα ζευγάρια στα ομόφυλα- πάγιο αίτημα των ομοφυλοφίλων στη χώρα μας.
«Η ελληνική πολιτεία μάς αντιμετωπίζει σαν να μην υπάρχουμε» αναφέρει ο κ. Βασίλης Τσιμενίδης , ο οποίος συμβιώνει με τον σύντροφό του για περισσότερα από 17 χρόνια. «Στο διάστημα αυτό έχουμε ακούσει πολλές εξαγγελίες για εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας που ακόμη δεν έχουν γίνει πραγματικότητα. Στις τελευταίες εκλογές ψηφίσαμε ΠαΣοΚ γιατί τα στελέχη του είχαν δεσμευτεί ότι θα έβρισκαν τρόπο να δώσουν λύση σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί πολίτες. Και τώρα ανακοινώνουν ότι περιμένουν προτάσεις» τονίζει. «Φανταστείτε ότι ακόμη και στο νοσοκομείο να πάει ο σύντροφός μου μπορεί να μη με αφήσουν να τον δω ή να ενημερωθώ από τον γιατρό του για την κατάσταση της υγείας του επειδή δεν είμαι συγγενής πρώτου βαθμού» λέει ο κ. Τσιμενίδης. Εξηγεί επίσης ότι ακόμη και στην περίπτωση που ένας ομοφυλόφιλος κάνει διαθήκη φροντίζοντας σε περίπτωση θανάτου να ορίσει τον σύντροφό του ως αποδέκτη της περιουσίας του, η διαθήκη αυτή δεν διασφαλίζει τον κληρονόμο, δεδομένου ότι θα μπορούσε να προσβληθεί- με επιτυχία- από τους επιζώντες συγγενείς. Ο κ. Τσιμενίδης σημειώνει ότι την ώρα που στη Γερμανία ένας υπουργός της κυβέρνησης παντρεύεται με πολιτικό γάμο τον ιδίου φύλου σύντροφό του, την ώρα που το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποδέχεται αρχικά το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην υιοθεσία, την ώρα που άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναγνωρίσει τον πολιτικό γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, η ελληνική πολιτεία αντιμετωπίζει το θέμα σαν μια «καυτή πατάτα» και προτιμάει να κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα.

Οι κινήσεις του υπουργείου

Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χάρης Καστανίδης διαβεβαίωσε πριν από λίγο καιρό ότι σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας το υπουργείο έχει δημιουργήσει μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή που θα καταθέσει προτάσεις για το σύμφωνο συμβίωσης ατόμων ιδίου φύλου που σήμερα ισχύει μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια. Η επιτροπή συστάθηκε στις 29 Ιουλίου και, σύμφωνα με μέλη της, έργο της είναι να καταθέσει προτάσεις σε ζητήματα σχετικά με τον εκσυγχρονισμό του οικογενειακού δικαίου. Προς το παρόν έχουν συζητηθεί θέματα που αφορούν ζητήματα των ετερόφυλων ζευγαριών και υπολογίζεται ότι όσα αφορούν τα ομόφυλα ζευγάρια θα αρχίσουν να συζητούνται μετά τον ερχόμενο Ιανουάριο.

“Κύριε Καστανίδη, κατοχυρώστε άμεσα την ομόφυλη συμβίωση”

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Νεοφύτου Βάμβα 6 (3ος όροφος), 10674 Αθήνα, τηλ.: 210 7233221-2; 210 7233216;

φαξ: 210 7233217; e-mail: info@nchr.gr, website: www.nchr.gr

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Προς τον κ. X. Καστανίδη,

Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας

και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ενταύθα

Αθήνα, 27 Σεπτεμβρίου 2010

Α.Π. 321

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Όπως γνωρίζετε ο Νόμος 3719/2008 (ΦΕΚ Α’ 241) «Μεταρρυθμίσεις για την οικογένεια, το παιδί, την κοινωνία και άλλες διατάξεις» εισήγαγε στην ελληνική έννομη τάξη το θεσμό του Συμφώνου Συμβίωσης αποκλείοντας, ωστόσο, από το ρυθμιστικό του πεδίο τα ομόφυλα ζευγάρια.

Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (εφεξής ΕΕΔΑ) με τα σχόλιά της επί του τότε σχεδίου νόμου, τα οποία είχε απευθύνει στον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Σ. Χατζηγάκη (Α.Π. 254/11-07-2008), είχε ζητήσει «την κατάργηση των διακρίσεων σε βάρος των ΛΟΑΤ και την κατοχύρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους βάσει των υπερνομοθετικών κανόνων που επιβάλλουν την εξάλειψη των στερεοτύπων και των κοινωνικών προκαταλήψεων» και είχε ταχθεί υπέρ της νομικής κατοχύρωσης της ομόφυλης συμβίωσης.

Σας υπενθυμίζουμε, άλλωστε, ότι η ΕΕΔΑ, ήδη από το 2004 με την απόφασή της «Διακρίσεις σε βάρος σεξουαλικών μειονοτήτων στην Ελλάδα και η επέκταση του πολιτικού γάμου σε ζευγάρια του ίδιου φύλου» είχε τονίσει την ανάγκη νομικής αναγνώρισης της ομόφυλης συμβίωσης βάσει των αρχών του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αφορούν το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου και απαγορεύουν τις διακρίσεις ως προς την πλήρη απόλαυση όλων των δικαιωμάτων, πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών.

Με αφορμή τις δηλώσεις σας στο ραδιοφωνικό σταθμό «ΒΗΜΑ 99,5» αναφορικά με τη σύσταση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, η οποία θα καταθέσει προτάσεις σχετικά με το Σύμφωνο Συμβίωσης ατόμων του ίδιου φύλου, και δεδομένης παλαιότερης σχετικής πρότασης νόμου του ΠΑΣΟΚ, την οποία και εσείς προσωπικά είχατε συνυπογράψει, σας καλούμε να προχωρήσετε άμεσα στην κατάρτιση σχεδίου νόμου που θα κατοχυρώνει νομικά την ομόφυλη συμβίωση.

Τέλος, σας στέλνουμε προς ενημέρωσή σας, τις σχετικές αποφάσεις της ΕΕΔΑ καθώς και την αλληλογραφία που είχαμε ανταλλάξει το 2008 με τον Υπουργό κ. Σ. Χατζηγάκη.

Με ιδιαίτερη τιμή

Ο Πρόεδρος

Κωστής Α. Παπαϊωάννου

“Θετικό βήμα το σύμφωνο συμβίωσης, αλλά δεν αρκεί..”

«Δεν νοείται μια δημοκρατία στην Ευρώπη- και μάλιστα σε μια χώρα που θεωρείται πηγή της δημοκρατίας- να μην αναγνωρίζει ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα: το δικαίωμα στην ευτυχία και το δικαίωμα να ολοκληρωθεί αυτή μέσα από μια οικογένεια».

Περισσότερο από υπέρμαχος της καθιέρωσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια δηλώνει στα «ΝΕΑ» η Αντρεα Γκίλμπερτ (φωτο), από την οργανωτική επιτροπή του Αthens Ρride και μέλος της Επιτροπής του Παρατηρητηρίου για τα Δικαιώματα του Ελσίνκι.

Η Ελλάδα είναι μια από τις τελευταίες χώρες στην Ευρώπη- όπως για παράδειγμα και η Ιρλανδία- που δεν έχουν υιοθετήσει το σύμφωνο και για ομόφυλους εκτός από ετερόφυλους συντρόφους, όταν άλλα κράτη έχουν ήδη προχωρήσει στην καθιέρωση και πολιτικού ή θρησκευτικού γάμου.

Το πάγιο αίτημα των ομόφυλων ζευγαριών ήρθε στο προσκήνιο μετά την ανακοίνωση του υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη πως θα προωθηθεί το επόμενο διάστημα νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα επεκτείνεται και γι΄ αυτά το δικαίωμα υπογραφής συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης.

«Το υπουργείο Δικαιοσύνης- διότι αποτελεί μια δέσμευση παλαιότερη και προεκλογική εξαγγελία του ΠΑΣΟΚσε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας έχει ήδη προχωρήσει στη διαμόρφωση μιας νομοπαρασκευαστικής επιτροπής η οποία θα κάνει τις σχετικές προτάσεις» ανέφερε συγκεκριμένα ο κ. Καστανίδης την περασμένη Παρασκευή (στον Βήμα FΜ 99,5). «Κατ΄ αρχάς είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Το ότι η σημερινή κυβέρνηση θέλει να συμπεριλάβει και τα ομόφυλα ζευγάρια είναι προς τιμήν της» σημειώνει και ο Δημήτρης Τσαμπρούνης (φωτο δεξιά), μέλος ενός από τα δύο ζευγάρια που παντρεύτηκαν το 2008 στην Τήλο. Για «δειλή, αλλά θετική εξέλιξη» κάνει λόγο και ο Νίκος Χατζητρύφων της Σύμπραξης κατά της Ομοφυλοφοβίας που δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη. «Αποτελεί ένα μόνο μέρος για την αναγνώριση των δικαιωμάτων των ομόφυλων οικογενειών» προσθέτει.

Ενδεικτικό μάλιστα είναι πως η καθιέρωση του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων έχει ευρύτατη αποδοχή στους πολίτες, καθώς σύμφωνα με έρευνα της Κάπα Research για το Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, περισσότεροι από 6 στους 10 δηλώνουν υπέρ.

Απόλυτη ισότητα
Οι διεκδικήσεις ωστόσο των ομόφυλων ζευγαριών δεν σταματούν εδώ. «Διεκδικούμε απόλυτη ισότητα και αυτό σε θεσμικό επίπεδο επιτυγχάνεται με τον γάμο. Δεν θέλω να μηδενίσω ότι είναι θετικό η καθιέρωση του συμφώνου, αλλά όταν οι Πορτογάλοι θεσπίζουν τον πολιτικό γάμο, είναι πιο προοδευτικοί από εμάς;» αναρωτιέται ο κ. Τσαμπρούνης, ο οποίος εκτιμά ότι θα δικαιωθούν από τα δικαστήρια για τον γάμο που τέλεσαν.

Πλήρη εξίσωση των δικαιωμάτων ζητά και ο κ. Χατζητρύφων. «Αναμένουμε την πλήρη εξίσωση όπως ορίζει και η ελληνική νομοθεσία που δεν διακρίνει φύλο για τη σύναψη γάμου, καθώς γίνεται αναφορά μόνον στον όρο μελλόνυμφοι» αναφέρει.

Ο γάμος στη Γερμανία
Πρόσφατο παράδειγμα, και μάλιστα δημόσιου αξιωματούχου, αποτελεί ο γάμος του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας και αρχηγού του Κόμματος των Ελέυθερων Δημοκρατών Γκίντο Βεστερβέλε. Ο γερμανός πολιτικός ανέβηκε τα σκαλιά του… δημαρχείου στη Βόννη την περασμένη Παρασκευή με τον επί χρόνια αγαπημένο του Μίχαελ Μοντς. Είναι ο πρώτος γερμανός αξιωματούχος της κυβέρνησης ο οποίος δηλώνει επίσημα τις σεξουαλικές του προτιμήσεις.

Ελλείψεις σε εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα

ΕΛΛΙΠΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ από τις διάφορες οργανώσεις ακόμη και το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης που ισχύει εδώ και δύο χρόνια για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Οπως επισημαίνουν, η επιλογή αυτού του τρόπου επικύρωσης της ύπαρξης οικογένειας δεν παρέχει δικαιώματα σε εργατικά και ασφαλιστικά θέματα.

Αυτό προκύπτει και από πρόσφατη εγκύκλιο του ΙΚΑ, κατόπιν γνωμοδότησης και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. «Σχετικά με την ένταξη ή μη στα μέλη οικογένειας, όπως προσδιορίζονται από την ασφαλιστική νομοθεσία, κατ΄ εφαρμογήν του Αστικού Κώδικα, των προσώπων που συνάπτουν Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης, προκύπτει ερμηνευτικά ότι τα πρόσωπα αυτά δεν εμπίπτουν στα μέλη οικογένειας» αναφέρεται στη σχετική εγκύκλιο.

Πρακτικά αυτό συνεπάγεται πως εάν το ένα μέλος του ζευγαριού δεν εργάζεται, δεν δικαιούται να λαμβάνει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από το ΙΚΑ ως προστατευόμενο μέλος του συντρόφου του. Παράλληλα, στη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου γίνεται αναφορά και σε έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων του ΙΚΑ, με το οποίο «εκφράστηκε η άποψη ότι οι συμβαλλόμενοι σύντροφοι δεν μπορούν να θεωρηθούν σύζυγοι και να δικαιωθούν των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων».

Ψήφισμα για ίση μεταχείριση από το Ευρωκοινοβούλιο

ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ Ευρωπαϊκής Ενωσης η πρώτη εμπεριστατωμένη αναφορά στα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων περιλαμβάνεται σε έκθεση του 1994, που είναι γνωστή ως έκθεση Roth, από το όνομα της γερμανίδας ευρωβουλευτού Claudia Roth η οποία τη συνέταξε. Βάσει αυτής της έκθεσης εγκρίθηκε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ίση μεταχείριση ομοφυλόφιλων και λεσβιών στην Ε.Ε.

Χάρης Καστανίδης: “Η κυβέρνηση προωθεί Σύμφωνο Συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια”

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης στο ραδιοφωνικό σταθμό ΒΗΜΑ 99,5, φαίνεται να είμαστε πολύ κοντά στην θέσπιση του Συμφώνου Συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Ο Χάρης Καστανίδης ανέφερε ότι το υπουργείο  Δικαιοσύνης έχει δημιουργήσει  νομοπαρασκευαστική επιτροπή που θα καταθέσει προτάσεις για το Σύμφωνο Συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών, σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας.

Υπενθυμίζεται ότι το Σύμφωνο Συμβίωσης ψηφίστηκε επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, το Νοέμβριο του 2008 και από τότε ισχύει μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια. Ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Σωτ. Χατζηγάκης είχε δηλώσει ότι η κυβέρνηση αποφάσισε τη μη επέκτασή του και στα ομόφυλα ζευγάρια, επειδή “η κοινωνία δεν ήταν ώριμη, ακόμα”..

Τολμήστε κ. Καστανίδη!

Η είδηση πρέπει να συζητήθηκε περισσότερο εκτός Ισλανδίας, παρά στο εσωτερικό της χώρας που τσαλαβουτάει στη χρεοκοπία. Οπως γράφει και η Στέλλα Αλαφούζου, η πρωθυπουργός της χώρας παντρεύτηκε την αγαπημένη της, αμέσως μόλις ψηφίστηκε ο νόμος που επιτρέπει τους γάμους ατόμων του ιδίου φύλου. Εννοείται πως στο θεσμικό πλαίσιο της χώρας περιλαμβάνεται και το σύμφωνο συμβίωσης, απλώς οι Ισλανδοί είπαν να υιοθετήσουν και το αυτονόητο. Αλλωστε γάμος και σύμφωνο συμβίωσης μικρή διαφορά έχουν ως προς την ουσία στη νομική φύση της συμβίωσης.

Η είδηση δεν νομίζω να σόκαρε και κανέναν στην Ευρώπη. Στις περισσότερες χώρες έχουν υιοθετήσει σύμφωνο συμβίωσης για τα άτομα του ιδίου φύλου, βάζοντας τη λογική πάνω από ταμπού και προκαταλήψεις. Οι αναστολές της Εκκλησίας και του συντηρητικού κομματιού της κοινωνίας μπορούν να κάνουν στην άκρη όταν ένας άνθρωπος αποφασίζει να δώσει τη σύνταξη του στον άνθρωπο με τον οποίο ζει εδώ και χρόνια, αλλά ο νόμος δεν του επέτρεπε την παραμικρή σχέση.

Η Ελλάδα αρνείται εδώ και χρόνια να αναγνωρίσει στους ομοφυλόφιλους τα στοιχειώδη. Εντάξει, ας μείνει στην άκρη ο γάμος. Αλλά το σύμφωνο συμβίωσης έπρεπε ήδη να έχει παραχωρηθεί ως δυνατότητα. Υποτίθεται, λέει, πως αντιδρά η κοινωνία, δεν είναι έτοιμη ακόμα. Ε, η κοινωνία δεν ήταν επίσης έτοιμη όταν αποποινικοποιήθηκε η μοιχεία και θεσπίστηκε ο πολιτικός γάμος. Η κοινωνία ασχολήθηκε και με την καύση των νεκρών περισσότερο από όσο έπρεπε. Εκτός των άλλων, αυτή δεν είναι η δουλειά των πολιτικών ηγεσιών; Να τολμούν και να τέμνουν. Ο κ. Καστανίδης οφείλει να αναλάβει μία πρωτοβουλία που θεσμικά απευθύνεται σε ένα μεγάλο ποσοστό συμπατριωτών μας. Θα μου πείτε, αυτό είναι το θέμα τώρα; Και εγώ θα σας απαντήσω ότι δεν έπρεπε καν να είναι θέμα.

πηγή

Εκδήλωση υπέρ των δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών στην Κύπρο

Στο πλευρό των gay τάχθηκε ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Χρήστος Στυλιανίδης.

Τόνισε την ανάγκη να κατατεθεί η διακομματική πρόταση νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης.

Η ατμόσφαιρα ήταν ζεστή και η αίθουσα κατάμεστη. Από τα όσα ειπώθηκαν στην εκδήλωση υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων στο Σπίτι της Ευρώπης την περασμένη Τρίτη, διαφάνηκε πως ο αγώνας για τα δικαιώματα της μεγάλης αυτής κοινωνικής ομάδας δεν αφορά μονάχα τα ίδια τα ομοφυλόφιλα άτομα, αλλά όλους τους πολίτες που θέλουν να προσδιορίζουν τη μικρή μας κοινωνία ως πολιτισμένη.

Τις τελευταίες εβδομάδες το ζήτημα της ισότητας και του σεξουαλικού προσανατολισμού, με ιδιαίτερη έμφαση στο δικαίωμα του γάμου, βρίσκεται στην επικαιρότητα. H έκθεση της Επιτρόπου Διοικήσεως, επί του παραπόνου που υποβλήθηκε από Κύπριο πολίτη, υπήρξε η αφορμή για την έναρξη του δημόσιου διαλόγου.

Η συντακτική ομάδα του περιοδικού ΡΕΥΜΑ και το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο, επιθυμώντας να συμβάλλουν στη δημόσια συζήτηση για το θέμα της νομικής κατοχύρωσης των σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών, διοργάνωσαν εκδήλωση την Τρίτη 22 Ιουνίου, στις 18:00, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Λεωφ. Βύρωνος 30, Λευκωσία).

Στα πλαίσια της εκδήλωσης προβλήθηκε η ταινία μικρού μήκους των Ευριπίδη Δίκαιου και Στέλλας Γεωργίου με τίτλο: «Το φιλμάκι αυτό είναι αφιερωμένο στις 17 του Μάη», αφιερωμένο στην Διεθνή Ημέρα Ενάντια στην Ομοφοβία και την Τρανσφοβία. Χαιρετισμούς για την εκδήλωση απηύθυναν οι: Αλεξάνδρα Ατταλίδου, επικεφαλής του Γραφείου Τύπου του γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο και Λάκης Χριστοδούλου, μέλος της Συντακτικής Ομάδας του περιοδικού «ΡΕΥΜΑ». Παρεμβάσεις και τοποθετήσεις επί του δικαιώματος στον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια πραγματοποίησαν/ έκαναν οι: Δρ. Σταύρος Καραγιάννης – καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Δέσποινα Μιχαηλίδου – εκπρόσωπος ΜΚΟ accept – LGBT Cyprus, Άριστος Τσιάρτας – προϊστάμενος της Αρχής κατά του Ρατσισμού και των διακρίσεων του γραφείου της Επιτρόπου Διοικήσεως και ο Χρίστος Στυλιανίδης, Βουλευτής ΔΗΣΥ. Τον συντονισμό της συζήτησης ανέλαβε η Γωγώ Αλεξανδρινού, δημοσιογράφος. Στην εκδήλωση επίσης παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων και οι: Στέλλα Κυριακίδου – βουλευτής ΔΗΣΥ, Νίκος Τορναρίτης – βουλευτής ΔΗΣΥ και ο Αχιλλέας Δημητριάδης, δικηγόρος.

Ο Δρ. Καραγιάννης μέσα από την παρέμβαση του έδωσε την κοινωνιολογική διάσταση του θέματος καθώς και την παρουσία ενός ομοφυλόφιλου ατόμου μέσα στην κοινωνία. Η Δέσποινα Μιχαηλίδου, εκ μέρους της Αccept  ΛΟΑΔ τόνισε την σημασία της καταπολέμησης των διακρίσεων και την κατοχύρωση ίσων δικαιωμάτων για όλα τα άτομα ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος νομικής κατοχύρωσης σχέσεων. Έχοντας ως βάση την Έκθεση της Επιτρόπου Διοίκησης για την άμεση ανάγκη κατοχύρωσης των σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών, ο Άριστος Τσίαρτας έδωσε μια εμπεριστατωμένη διάσταση των νομικών και πολιτικών δεδομένων στον ευρωπαϊκό χώρο αλλά και στον κυπριακό χώρο θέτοντας την κυπριακή Πολιτεία επί των ευθυνών της ως προς την προστασία από τις διακρίσεις και την διασφάλιση των δικαιωμάτων όλων των πολιτών ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Ο Χρίστος Στυλιανίδης τόνισε την ανάγκη να κατατεθεί διακομματικά μια πρόταση νόμου αναφορικά με το σύμφωνο συμβίωσης το οποίο να καλύπτει και τα ομόφυλα και τα ετερόφυλα ζευγάρια ως ένα πρώτο βήμα στην κατοχύρωση δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών.

Η Πολιτεία οφείλει στα πλαίσια της ισονομίας, της ισοπολιτείας και των αρχών της ίσης μεταχείρισης και της μη διάκρισης να διασφαλίσει και να κατοχυρώσει αυτά τα δικαιώματα και να ανταποκριθεί σε μια σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα όπως είναι και η ανάγκη νομικής ρύθμισης των σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών. Ως αποτέλεσμα μιας ενδεχόμενης νομικής ρύθμισης των σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών θα διασφαλιστούν και άλλα δικαιώματα όπως η κληρονομική διαδοχή και η περιουσιακή σχέση, δικαιώματα τα οποία είναι κατοχυρωμένα μόνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια μέχρι στιγμής.

Η αλλαγή σε μια κοινωνία δεν μπορεί να είναι μόνο πολιτική και νομική, η accept θα εργαστεί σε συνεργασία με άλλους φορείς όπως το περιοδικό ΡΕΥΜΑ, μέσα από δράσεις ενημερωτικές και εκπαιδευτικές για την αλλαγή και σε κοινωνικό επίπεδο όσο αφορά τις στάσεις και τις αντιλήψεις για τα ομόφυλα ζευγάρια αλλά και για την ομοφυλοφιλία ευρύτερα. Μόνο μέσα από δράσεις σε παράλληλα επίπεδα μια ενδεχόμενη νομική αλλαγή θα μπορέσει να γίνει αποδεκτή μέσα στην ευρύτερη κοινωνία και να τύχει πλήρους εφαρμογής. Η accept οραματίζετε μια κοινωνία η οποία θα είναι βασισμένη στο σεβασμό του κάθε ατόμου και της διαφορετικότητας του. Μια κοινωνία που θα είναι απαλλαγμένη από διακρίσεις και προκαταλήψεις ιδίως όσο αφορά το σεξουαλικό προσανατολισμό.

Όπως αναφέρει απλά και ξεκάθαρα το μήνυμα της Εκστρατείας κατά των διακρίσεων από την Αρχή Ισότητας, ο έρωτας δεν κάνει διακρίσεις, εσύ ποιος είσαι για να κάνεις διακρίσεις; Εσύ, ως κράτος, ως βουλευτής, ως υπουργός, ως πολίτης στην Κύπρο ποιος είσαι για να κάνεις διακρίσεις;

πηγή

Στη Βρετανία, η γκέι ψήφος μετράει..

Το  δικαίωμα στο γάμο αποτελεί το σημαντικότερο κριτήριο ψήφου για τους γκέι και τις λεσβίες ψηφοφόρους, εν όψει των εκλογών της 6^ης Μαΐου στη Βρετανία.

Η Pink Paper φιλοξένησε δημοσκόπηση στην οποία οι αναγνώστες της καλούνταν να απαντήσουν στην ερώτηση: «Ποιο είναι το σημαντικότερο θέμα για σας ως γκέι και αμφί ψηφοφόροι;»

Το 37% όσων συμμετείχαν στη δημοσκόπηση επέλεξε την ισότητα στο γάμο ως το κριτήριο για την απόφασή του ποιο κόμμα θα ψηφίσουν στις εκλογές.

Η συζήτηση αυτή προέκυψε ύστερα από τη δήλωση του σκιώδους υπουργού Οικονομικών των Συντηρητικών, George Osborne, ο οποίος είπε ότι οι Συντηρητικοί «δεν υπόσχονται τίποτα» για τη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών.  Η δήλωση του έγινε κατά τη διάρκεια συνάντησης με τους υποστηρικτές ανθρωπίνων δικαιωμάτων Peter Tatchell και Tasmin Omond, τρεις ώρες πριν τη διαδήλωση έξω από τα γραφεία της καμπάνιας του Συντηρητικού Κόμματος.

Η πολιτική των Τόρρυς έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις στον πολιτικό κόσμο της Βρετανίας: ο David Miliband, στέλεχος των Εργατικών και απερχόμενος υπουργός Εξωτερικών επιτέθηκε στους Συντηρητικούς, δηλώνοντας: «Η καρδιά και το μυαλό των Συντηρητικών είναι σε αντίθεση».

Το ιδρυτικό μέλος της γκέι ομάδας του κόμματος των Συντηρητικών LGBTory, Anastasia Beaumont-Bott, πρόσφατα αποχώρησε από το κόμμα, επειδή όπως καταγγέλλει στο μανιφέστο των Συντηρητικών δεν υπάρχει καμία αναφορά στα γκέι δικαιώματα.

Με αφορμή τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει, ο ηγέτης των Ελεύθερων Δημοκρατών, Nick Clegg, το κόμμα του οποίου αυξάνει διαρκώς την απήχησή του σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, δήλωσε ότι στηρίζει τον γάμο μεταξύ ομοφύλων.

Οι Συντηρητικοί βλέποντας τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων, σύμφωνα με τα οποία η εκλογική απήχηση του Συντηρητικού Κόμματος μεταξύ των γκέι ψηφοφόρων υποχωρεί το τελευταίο διάστημα, έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου προκειμένου να τους επαναπροσεγγίσουν.

Ο ηγέτης των Συντηρητικών, David Cameron, προσπαθεί να διασκεδάσει τα ομοφοβικά σχόλια των στελεχών του κι επιχειρεί άνοιγμα στην LGBT Κοινότητα, πλέκοντας το εγκώμιο του συμφώνου συμβίωσης και δηλώνοντας ότι κάποια ομόφυλα ζευγάρια «θα γίνονταν πολύ καλοί γονείς».

Παράλληλα, ο Chris Grayling, σκιώδης υπουργός Εσωτερικών των Τόρις, ο οποίος είχε επιτεθεί στους ομοφυλόφιλους υπερασπιζόμενος το δικαίωμα των ξενοδόχων να αρνούνται την είσοδο σε ομόφυλα ζευγάρια, αναγκάστηκε να ανασκευάσει τις δηλώσεις του, ζητώντας συγγνώμη και δηλώνοντας ότι υποστηρίζει τα γκέι δικαιώματα.

Τα μέλη της LGBT κοινότητας στη Βρετανία αποδεικνύουν ότι διαθέτουν συλλογική ταυτότητα και αποτελούν υπολογίσιμη εκλογική δύναμη, αναγκάζοντας τους πολιτικούς τους να τους λάβουν υπόψη και να προσαρμόσουν τις πολιτικές τους.

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ουγγαρίας υπέρ του συμφώνου συμβίωσης για ζευγάρια ίδιου φύλου

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ουγγαρίας αποφάσισε ότι το Σύμφωνο Συμβίωσης, το οποίο θεσμοθετήθηκε πέρσι τον Ιούλιο, δίνοντας στα ομόφυλα ζευγάρια το ίδιο νομικό καθεστώς με τα ετερόφυλα, είναι ευθυγραμμισμένο με τις διατάξεις του ουγγρικού Συντάγματος.

Είχε προηγηθεί η υποβολή εννέα αιτήσεων προκειμένου να κριθεί αντισυνταγματικό το Σύμφωνο, μία από τις οποίες υποβλήθηκε από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα του Λαού, αδερφό κόμμα του FIDESZ, το οποίο θεωρείται πιθανότερος νικητής των επικείμενων εκλογών.

Το Δικαστήριο απέρριψε όλα τα επιχειρήματα των ομάδων που κατέθεσαν τις αιτήσεις για την αντισυνταγματικότητα του Συμφώνου, επιβεβαιώνοντας την προηγούμενη απόφασή του ότι το δικαίωμα της νομικής αναγνώρισης και προστασίας για τα ομόφυλα ζευγάρια εδράζεται στη συνταγματική αρχή για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Συμπλήρωσε ότι η καθιέρωση ενός αντίστοιχου με το γάμο θεσμού για τα ομόφυλα ζευγάρια είναι υποχρέωση της πολιτείας, η οποία επιβάλλεται από το Σύνταγμα.

Το Δικαστήριο πρόσθεσε ότι ο νόμος θα διαδραματίσει θετικό ρόλο στην προώθηση της κοινωνικής αποδοχής των ομόφυλων ζευγαριών και θα βοηθήσει τους γκέι και τις λεσβίες στο come out.

πηγή