KISS-IN κατά της ομοφοβίας: “Φίλα με παντού!”

Με επιτυχία διοργανώθηκε το χθεσινό kiss-in στον πεζόδρομο της Ερμού! Γκέι, λεσβίες, αμφισεξουαλικοί/ές, τρανς και στρέιτ φίλοι και φίλες συγκεντρώθηκαν για να ανταλλάξουν φιλιά ενάντια στη λογοκρισία της ελληνικής τηλεόρασης και την ομοφοβία!

Το kiss-in στηρίχθηκε από το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας – Athens Pride, το διαδικτυακό περιοδικό 10%, την Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας, την LGBTQ κοινότητα νέων Colour Youth και άλλες οργανώσεις και συλλογικότητες.

Δέκα από τα παιδιά της Colour Youth υπερασπίζονται τα φιλιά τους!

Τα αγόρια και τα κορίτσια που συνανιούνται τους τελευταίους μήνες στην Κοινότητα LGBTQ Νέων της Αθήνας, Colour Youth, γύρισαν αυτό το video – μήνυμα, με αφορμή τη λογοκρισία δύο βιντεοκλιπ, από δύο νεανικά κανάλια, το MTV και το MAD.

Δέκα από τα παιδιά της Colour Youth, λοιπόν, υπερασπίστηκαν τα φιλιά τους με τον καλύτερο τρόπο και μας καλούν όλες και όλους, Γκέι, Λεσβίες, Αμφί, Τρανς και str8 φίλοι/ες να διαδηλώσουμε όλων μας τα φιλιά, στο kiss-in που διοργανώνεται στο συντριβάνι Ερμού και Νίκης, τη Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου στις 8 το βράδυ.

Στη δράση συμμετέχει, εκτός από το Colour Youth, το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας Athens Pride, το διαδικτυακό περιοδικό 10%, η ΟΛΚΕ και άλλες ομάδες.Tην ίδια μέρα θα πραγματοποιηθούν παρόμοιες δράσεις σε πολλές πόλεις σε όλο το κόσμο!

Τα Φιλάμε εκεί – όπως μας χαιρετούν τα παιδιά του Colour Youth!

Kiss-in, Υπερ της ισότητας, Κατά της ομοφοβίας

 

Γκέι, Λεσβίες, Αμφί, Τρανς και str8 φίλοι/ες

φιλιόμαστε όπου θέλουμε, όποτε θέλουμε.

 

Φιλιόμαστε ως ίσες/οι,

γιατί τα αισθήματα μας δεν μπορούν να λογοκρίνονται ή να θάβονται.

Kiss-in Διαδήλωση Φιλιών

Δευτέρα, 14 Φεβρουαρίου

Ερμού και Νίκης (συντριβάνι κοντά στο Σύνταγμα)

στις 20:00

 

Πρεμιέρα σήμερα για την τρίτη ετήσια έκθεση έργων σύχρονης τέχνης ARTISTS FOR ATHENS PRIDE III

Ξεκινά  αύριο η τρίτη ετήσια έκθεση έργων σύγχρονης τέχνης ARTISTS FOR ATHENS PRIDE III στη Γκαλερί The Breeder, στο Μεταξουργείο.

Η έκθεση θα καταλήξει σε δημοπρασία από τη Θέμιδα Μπαζάκα το Σάββατο το βράδυ στις 8, τα έσοδα της οποίας θα δοθούν εξ ολοκλήρου για την υποστήριξη του Athens Pride (4 Ιουνίου 2011).

Η έκθεση-δημοπρασία Artists for Athens Pride, όπως και το φεστιβάλ που υποστηρίζει, έχει εξελιχτεί σε μια από τις πιο δημοφιλείς και πολυαναμενόμενες ετήσιες εκδηλώσεις της πόλης.

Η φετινή εκδοχή παρουσιάζει σημαντικά έργα δωρισμένα αφιλοκερδώς από 31 καλλιτέχνες οι οποίοι/ες ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Νέα Υόρκη, Παρίσι, Βερολίνο, Σόφια, Μελβούρνη, Λονδίνο).

Αυτή η χρονιά εστιάζει στη νεότερη γενιά, καθώς και σε καλλιτέχνες στην ακμή της καριέρες τους, αναδεικνύοντας έργα ιδιαίτερα φρέσκα και τολμηρά.

Τα τελευταία 2 χρόνια, τα έσοδα από τη δημοπρασία Artists for Athens Pride στηρίζουν οικονομικά το Athens Pride, κάνοντάς το μοναδικό, αφού είναι το μόνο Pride του κόσμου, το οποίο χρηματοδοτείται κυρίως από τον εικαστικό χώρο!

Η Θέμις Μπαζάκα θα διεξάγει τη δημοπρασία Artists For Athens Pride III

Στις 29 Ιανουαρίου 2011 η γκαλερί The Breeder (www.thebreedersystem.com) θα φιλοξενήσει για τρίτη χρονιά την ετήσια έκθεση και δημοπρασία έργων σύγχρονης τέχνης, τα έσοδα της οποίας θα δοθούν εξ ολοκλήρου για την υποστήριξη του Athens Pride (4 Ιουνίου 2011).

Η γκαλερί THE BREEDER ανακοινώνει ότι την φετινή δημοπρασία ARTISTS FOR ATHENS PRIDE III θα διεξάγει η καταξιωμένη ηθοποιός  Θέμις Μπαζάκα.

Η έκθεση-δημοπρασία Artists for Athens Pride ΙΙΙ, εκτός από μια υποδειγματική ανασκόπηση σύγχρονης τέχνης, προσφέρει σε φιλότεχνους και συλλέκτες τη μοναδική ευκαιρία να αποκτήσουν ποιοτικά έργα σε εξαιρετικές τιμές, και συγχρόνως να υποστηρίξουν το κοινωνικό έργο του Athens Pride.

Έργα προσέφεραν οι καλλιτέχνες: Γιάννης Βαρελάς, Lina Bertucci, Lizzi Bougatsos, Νίκος Γιαβρόπουλος, Ζωή Γιαμπουλντάκη, Μιχάλης Ζαχαρίας, Μαίρη Ζυγούρη, Edy Ferguson, Irene Hanenbergh, Γιάννης Θεοδωρόπουλος, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Ανδρέας Κασάπης, Ηλίας Καφούρος, Fawn Krieger, Παναγιώτης Λουκάς, Piper Mavis, Μαργαρίτα Μυρογιάννη, Αλίκη Παναγιωτόπουλου, Ραλλού Παναγιώτου, Ευτύχης Πατσουράκης, Άρτεμις Ποταμιάνου, Κώστας Σαχπάζης, Δέσποινα Στόκου, Βασιλεία Στυλιανίδου, Daniel Sturgis, Χρύσα Τσαμπάζη, Μαρκ Χατζηπατέρας, Αντωνάκης Χριστοδούλου, Allyson Vieira, Ulrich Vogl, Yasen Zgurovski.

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Κοκτέιλ: 18.00-24.00 Δημοπρασία: 20.00-22.00

Έκθεση – Δημοπρασία υπέρ του Athens Pride Επιμέλεια: Andrea Gilbert

Είσοδος: €10 (δωρεά στο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας «Athens Pride») Υποδοχή: Ιάσονος 45, 104 36 Αθήνα

Διάρκεια έκθεσης: 27 – 29 Ιανουαρίου 2011, 12.00-18.00

Artists for Athens Pride III: Για τρίτη χρονιά, οι καλλιτέχνες στηρίζουν την γκέι υπερηφάνεια!

ARTISTS FOR ATHENS PRIDE III
Έκθεση – Δημοπρασία υπέρ του Athens Pride
Επιμέλεια: Andrea Gilbert

Κοκτέιλ: Σάββατο, 29 Ιανουαρίου 2011, 18.00-24.00. Δημοπρασία: 20.00-22.00
Είσοδος: €10 (δωρεά στο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας «Athens Pride»)
Υποδοχή: The Breeder, Ιάσονος 45, 104 36 Αθήνα

Διάρκεια έκθεσης: 27 – 29 Ιανουαρίου 2011
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Σάββατο 12.00-18.00

Στις 29 Ιανουαρίου 2011 η γκαλερί The Breeder (www.thebreedersystem.com) θα φιλοξενήσει για τρίτη χρονιά την ετήσια έκθεση και δημοπρασία έργων σύγχρονης τέχνης, τα έσοδα της οποίας θα δοθούν εξ ολοκλήρου για την υποστήριξη του Athens Pride (4 Ιουνίου 2011).

Η έκθεση-δημοπρασία Artists for Athens Pride, όπως και το φεστιβάλ που υποστηρίζει, έχει εξελιχτεί σε μια από τις πιο δημοφιλείς και πολυαναμενόμενες ετήσιες εκδηλώσεις της πόλης. Η φετινή εκδοχή παρουσιάζει σημαντικά έργα δωρισμένα αφιλοκερδώς από 31 καλλιτέχνες οι οποίοι/ες ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Νέα Υόρκη, Παρίσι, Βερολίνο, Σόφια, Μελβούρνη, Λονδίνο). Αυτή η χρονιά εστιάζει στη νεότερη γενιά, καθώς και σε καλλιτέχνες στην ακμή της καριέρας τους, αναδεικνύοντας έργα ιδιαίτερα φρέσκα και τολμηρά.

Τα τελευταία 2 χρόνια, τα έσοδα από τη δημοπρασία Artists for Athens Pride στηρίζουν οικονομικά το Athens Pride, και χάρη σ’ αυτά διεξάγονται δωρεάν δημόσιες εκδηλώσεις τις οποίες απολαμβάνουν χιλιάδες άνθρωποι. Αυτή η εξαιρετική επίδειξη ευαισθησίας και συνείδησης από την πλευρά ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών κάνει το Athens Pride μοναδικό, αφού είναι το μόνο Pride του κόσμου το οποίο χρηματοδοτείται κυρίως από τον εικαστικό χώρο!

Η έκθεση-δημοπρασία Artists for Athens Pride ΙΙΙ, εκτός από μια υποδειγματική ανασκόπηση σύγχρονης τέχνης, προσφέρει σε φιλότεχνους και συλλέκτες τη μοναδική ευκαιρία να αποκτήσουν ποιοτικά έργα σε εξαιρετικές τιμές, και συγχρόνως να υποστηρίξουν το κοινωνικό έργο του Athens Pride.

Έργα προσέφεραν οι καλλιτέχνες:

Γιάννης Βαρελάς, Lina Bertucci, Lizzi Bougatsos, Νίκος Γιαβρόπουλος, Ζωή Γιαμπουλντάκη, Μιχάλης Ζαχαρίας, Μαίρη Ζυγούρη, Edy Ferguson, Irene Hanenbergh, Γιάννης Θεοδωρόπουλος, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Ανδρέας Κασάπης, Ηλίας Καφούρος, Fawn Krieger, Παναγιώτης Λουκάς, Piper Mavis, Μαργαρίτα Μυρογιάννη, Αλίκη Παναγιωτόπουλου, Ραλλού Παναγιώτου, Ευτύχης Πατσουράκης, Άρτεμις Ποταμιάνου, Κώστας Σαχπάζης, Δέσποινα Στόκου, Βασιλεία Στυλιανίδου, Daniel Sturgis, Χρύσα Τσαμπάζη, Μαρκ Χατζηπατέρας, Αντωνάκης Χριστοδούλου, Allyson Vieira, Ulrich Vogl, Yasen Zgurovski. Τους ευχαριστούμε θερμότατα!

Λίγα λόγια για το Athens Pride

Φέτος, το Athens Pride (www.athenspride.eu), μια πλήρως εθελοντική, μη κερδοσκοπική εταιρία, θα διοργανώσει το 7ο ετήσιο φεστιβάλ του στις 4 Ιουνίου στην Πλατεία Κλαυθμώνος, με παρέλαση, live show και dance party. Εκτός από την κεντρική εκδήλωση, το Athens Pride διεξάγει και υποστηρίζει εκδηλώσεις σε όλη τη διάρκεια του χρόνου που προβάλλουν τη θετική εικόνα και προωθούν την αποδοχή των γκέι, λεσβιών, αμφί και τρανσεξουαλικών (LGBT) ατόμων, καταπολεμούν τη διάκριση και τη σιωπή, και διεκδικούν τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ελλάδα. Επιπλέον, το Athens Pride ενθαρρύνει τον αγώνα των γειτονικών Prides των Βαλκανίων, μέσα από το Πρόγραμμα Αλληλεγγύης.

ακολουθούν εικόνες από επιλεγμένα έργα της φετινής δημοπρασίας

Η ομάδα του Athens Pride στα Πρόσωπα του 2010 της Lifo

Η ομάδα του Athens Pride

Περηφάνια, τόλμη, αισιοδοξία! Μία από τις πιο σημαντικές ακτιβιστικές κινήσεις στην Αθήνα.

Απο τον Πάνο Χ. Κούτρα

Ιούνιος 2005. Πλατεία Κλαυθμώνος. Λίγες ώρες πριν ξεκινήσει το πρώτο Pride που διοργανώθηκε ποτέ στην Ελλάδα (είχαν προηγηθεί μόνο τα «πάρτι περηφάνιας» που διοργάνωσε σε ακόμη δυσκολότερους καιρούς η θρυλική Πάολα τη δεκαετία του ’90), γύρω στους δέκα εθελοντές στήνουν τις τέντες και την εξέδρα, κάνοντας πραγματικότητα ένα όνειρο χρόνων.

Την ίδια στιγμή η πλατεία είναι γεμάτη από εκατοντάδες φέιγ-βολάν

με το σύνθημα «Εξω πούστη από την Αθήνα», που έχουν σκορπίσει το προηγούμενο βράδυ ακροδεξιές ομάδες. Πολλοί εθελοντές το καρφιτσώνουν στην μπλούζα τους. Όλοι αναρωτιούνται πόσοι θα έρθουν στην πρώτη παρέλαση υπερηφάνειας, αν τελικά θα επιτεθούν οι Ακροδεξιοί, τι στάση θα κρατήσει η αστυνομία. Κανείς δεν πιστεύει πως θα πραγματοποιηθεί η παρέλαση, είναι όλοι σίγουροι πως κανείς δεν θα τολμούσε να περπατήσει ανοιχτά ως γκέι ή λεσβία μπροστά στις κάμερες των καναλιών. Να όμως που γύρω στις έξι το απόγευμα, κρατώντας την πολύχρωμη σημαία, ξεκίνησε μια πορεία, η πρώτη στην Ελλάδα, πεντακοσίων ατόμων μέχρι τη Βουλή και πάλι πίσω. Όλοι ξέραμε πως ζήσαμε κάτι ιστορικό, οι περισσότεροι ήταν δακρυσμένοι και η μέρα τέλειωσε μ’ ένα ξέφρενο πάρτι και την αίσθηση πως κάτι άλλαξε αλλά και πως χρειάζεται ακόμα πολύς δρόμος.

Ιούνιος 2010 και ο κόσμος στην παρέλαση είναι πάνω από 7.000, η εθελοντική ομάδα που διοργανώνει το Pride έχει πια πολλή πείρα, καλλιτέχνες από όλες τις μουσικές «σκηνές» της πόλης (από τις Berlin Brides μέχρι την Έλενα Παπαρίζου και την Τάμτα, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κωνσταντίνου Ρήγου) αναλαμβάνουν το ξέφρενο -μετά την πορεία- πάρτι.

Ωστόσο, πολλοί γκέι, λεσβίες και αμφί ακόμα φοβούνται να εμφανιστούν, οι Ακροδεξιοί ακόμα απειλούν, ο απερχόμενος δήμαρχος συνεχίζει να αρνείται πεισματικά να δώσει την αιγίδα του στην εκδήλωση, πολλοί στην κοινότητα θεωρούν πως το Athens Pride έχει γίνει εμπορικό και η Ελλάδα συνεχίζει να είναι από τις πιο ομοφοβικές χώρες της Ευρώπης!

Παραμένει ακόμη αδιανόητο ο δήμαρχος της πόλης να ηγηθεί της παρέλασης του Pride, όπως γίνεται στο Παρίσι ή το Βερολίνο. Υπουργοί, αθλητές και καλλιτέχνες αρνούνται να δηλώσουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, πόσο μάλλον να πολεμήσουν για ίσα δικαιώματα. Όλοι κρύβονται! Κανείς δεν μιλάει. Κανείς δεν φαίνεται.

Τη στιγμή που η Ελλάδα κατέχει το ρεκόρ του μεγαλύτερο ποσοστού αυτοκτονιών ανάμεσα στους εφήβους που είναι γκέι και λεσβίες, είμαστε ακόμα πολύ μακριά από το να έχουμε ίδια δικαιώματα με όλους τους υπόλοιπους πολίτες. Επιπλέον, στην τηλεόραση συνεχίζουν να ακούγονται τερατώδη ομοφοβικά σχόλια από τηλεοπτικές περσόνες και ανθρώπους της Εκκλησίας που περνάνε ατιμώρητα, ενώ λογοκρίνεται οτιδήποτε εκφράζει την ομοφυλοφιλική επιθυμία. Τέλος, λίγες μέρες πριν το 2011, ένας παίκτης εκβιάζεται σε παραίτηση από το «Master Chef» επειδή είναι οροθετικός, κι αυτό από το μεγαλύτερο κανάλι της ελληνικής τηλεόρασης.

Τι μένει, λοιπόν, 5 χρόνια μετά; Ακόμα πολύς δρόμος… και φυσικά η ημέρα του Pride. Για να θυμόμαστε πού ήμασταν πριν τριάντα χρόνια, πού βρισκόμαστε τώρα και πώς θα πάμε ακόμα πιο μακριά.

Εμείς εδώ, αλλά και όλοι αυτοί που βρίσκονται σε άλλες χώρες και λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού βασανίζονται, φυλακίζονται και θανατώνονται. Mας χρειάζονται για να έχουν κάτι να ελπίζουν.

Ο Πάνος Χ. Κούτρας είναι σκηνοθέτης. Η τελευταία του ταινία «Στρέλλα» απέσπασε 4 βραβεία από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

πηγή

Λύο Καλοβυρνάς: “Οι περισσότεροι έλληνες ομοφυλόφιλοι δεν έχουν πειστεί ότι αξίζουν ίσα δικαιώματα”

Ο Λύο Καλοβυρνάς μιλά στον blogger the elf at bay για όλους και για όλα: για τον ακτιβισμό, για το coming out, για το αν το Athens Pride είναι πολιτική εκδήλωση ή πανηγύρι, τη μονογαμία, το aids, τον γάμο και την υιοθεσία, τους πολιτικούς, το διάβασμα, τη μετάφραση..:

Ο πρόλογος

Τον Λύο τον είχα ακουστά από διάφορους φίλους. Διακρίνεται για το πνεύμα του, την ζωτικότητά του, το αίσθημα συναδελφικότητας. Ήμουν πολύ περίεργος για αυτήν την συνέντευξη δεδομένου ότι είχα κάποιες αιρετικές απορίες γύρω από την ομοφυλοφιλία κι ό,τι την διέπει.

Το κυρίως θέμα

Αποκαλείστε gay activist. Ασχολείστε με θέματα που άπτονται της ομοφυλοφιλίας. Ρατσισμός, περιθωριοποίηση, 10%, hiv.gr. Αυτή η ενασχόληση δεν είναι ολίγον τι αποκλειστική και περιορισμένη, εντάσσοντάς σας σε μία επαγγελματική προβλεψιμότητα;

Είμαι γκέι ακτιβιστής με την έννοια του κοινωνικά ενεργού πολίτη, αλλά η ενασχόληση με τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι επάγγελμα. Βεβαίως, η ενασχόληση αυτή επηρεάζει άλλες πτυχές της ζωής μου, μία από τις οποίες είναι η επαγγελματική, με την έννοια ότι ως μεταφραστής επιδεικνύω ευαισθησία ως προς την ορθή γλωσσική και υφολογική απόδοση κειμένων που π.χ. μεριμνούν να μην είναι σεξιστικά ή ομοφοβικά. Το ίδιο ισχύει και στο επάγγελμά μου ως συμβούλου ψυχικής υγείας: η εμβάθυνση στην κοινωνική καταπίεση με καθιστά ικανό να φωτίζω πτυχές των προσωπικών θεμάτων του κάθε συμβουλευόμενου και από αυτή την πλευρά. Ως προς το πρώτο σκέλος, αν είναι αποκλειστική και περιορισμένη, νομίζω ότι αν θέλεις να κάνεις σωστή δουλειά αναγκαστικά περιορίζεις ως ένα βαθμό το πεδίο δράσης, ειδάλλως κινείσαι στην επιφάνεια. Δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ με όλα τα κοινωνικά ζητήματα που με καίνε. Παρόλ’ αυτά, οι αρχικές μου βάσεις και παιδεία είναι ο φεμινισμός, όχι τα γκέι δικαιώματα.

Πιστεύετε ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να διατρανώνεται μέσω μιας ομολογίας; Αν ναι σε τι αποσκοπεί αυτό; Διαβάζω και ακούω ανθρώπους να υποστηρίζουν την επιβεβλημένη δήλωση της διαφορετικής σεξουαλικής ταυτότητας. Η πραγματική απελευθέρωση ολοκληρώνεται μέσα από μια τέτοια δήλωση;

A rose by any other name would smell as sweet, αλλά τα λόγια έχουν τεράστια δύναμη. Αρκεί να σκεφτούμε πόσο μας νοιάζει ένα «σ’ αγαπώ» όταν αρθρώνεται ή δεν αρθρώνεται – σχεδόν καθιστά το συναίσθημα υπαρκτό, σαν να μην υπήρχε πριν από την άρθρωσή του. Θα ήταν υπεραπλούστευση να ισχυριστούμε ότι «δημόσια δήλωση ομοφυλοφιλίας = απελευθέρωση». Περισσότερο ισχύει ότι το να δηλώσουμε δημόσια την ομοφυλοφιλία μας είναι ένα κομμάτι της απελευθέρωσης, μια μεγάλη δρασκελιά προς τα εκεί. Σε τι αποσκοπεί; Εξ ορισμού πάντα κρύβουμε όσα αισθανόμαστε ότι πρέπει να κρυφτούν: κάτι το κακό, κάτι που προκαλεί ντροπή, τύψεις, ενοχές. Ποτέ δεν κρύβουμε κάτι το καλό. Η απόκρυψη της ομοφυλοφιλίας μας είναι μια υποσυνείδητη, έμμεση παραδοχή ότι η ομοφυλοφιλία είναι κακό πράγμα. Ας μη γελιόμαστε, έτσι έχουμε μεγαλώσει όλοι μας. Είναι δύσκολο ν’ αποτινάξουμε αυτή τη βαθιά ριζωμένη άποψη που μας έχουν ενσταλάξει από τα γεννοφάσκια μας. Γι’ αυτό έχει τεράστια απελευθερωτική δύναμη η δημόσια παραδοχή. Από την άλλη, μπορεί να είναι το Α αλλά σίγουρα δεν είναι το Ω.

Οι άνθρωποι που θεωρούν την ομοφυλοφιλία κάτι ξένο, ειδεχθές και τερατώδες γιατί πρέπει να θεωρούνται οπισθοδρομικοί και συντηρητικοί; Εσείς πώς το αντιμετωπίζετε αυτό;

Χμ… οι άνθρωποι που θεωρούν τις γυναίκες πνευματικά λιγότερο αναπτυγμένες από τους άντρες, ανίκανες για θέσεις μεγάλης ευθύνης και υπερβολικά συναισθηματικές για να επιτρέπεται να ψηφίζουν γιατί πρέπει να θεωρούνται οπισθοδρομικοί και συντηρητικοί; Πώς αντιμετωπίζω τα τμήματα εκείνα του πληθυσμού που θέλουν να παραμείνουμε σ’ έναν κοινωνικό μεσαίωνα; Ανάλογα την περίπτωση: συνήθως με επιχειρηματολογημένο διάλογο και όταν αυτός αποδεικνύεται άτοπος, με διακωμώδηση και υπονόμευση των τραγικών θέσεών τους.

Με έχει απασχολήσει η αισθητική αλλά και η ποιότητα των gay εκδηλώσεων εν Ελλάδι. Προσωπικά θεωρώ όλο αυτό το πανηγύρι του gay parade μία απεγνωσμένη κραυγή για προσοχή, μία εμπορική συναλλαγή, ένα ψεύτικο κατασκεύασμα που προκαλεί μόνο γέλιο και οίκτο για τα πραγματικά κίνητρα μίας τέτοιας εκδήλωσης, μια ύστατη προσπάθεια για ένταξη στο κοινωνικό σύνολο ασχέτως της διαφημιζόμενης, προβεβλημένης και ‘άνετης’ διαφορετικότητας. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;

Ότι μπερδεύουμε τη συσκευασία (και μάλιστα μία συγκεκριμένη συσκευασία) με το περιεχόμενο. Το μήνυμα είναι βέβαια το μέσο, όπως έχει πει ο ΜακΛούαν, αλλά το πρόβλημα είναι ότι πολύς κόσμος εμμένει μόνο σε μία από τις πολυάριθμες και πολυποίκιλες συσκευασίες των γκέι. Η γκέι παρέλαση δεν είναι πανηγύρι ούτε εμπορική συναλλαγή, κι αυτό καθίσταται αμέσως προφανές σε όποια παρευρίσκεται με ελάχιστη καλή προαίρεση και χωρίς προκατασκευασμένες πεποιθήσεις. Ας μη συγχέουμε το gay parade της Κολωνίας με αυτό του Βελιγραδίου ή της Αθήνας. Το καθένα εξυπηρετεί άλλες ανάγκες και χρονικά στάδια στην πορεία της γκέι απελευθέρωσης. Κατά τη γνώμη μου, δυστυχώς πολλοί γκέι προσπαθούν να πάνε στο πανεπιστήμιο της queer διανόησης χωρίς να περάσουν από το δημοτικό της γκέι περηφάνιας. Είναι ειρωνικό ότι το γκέι πράιντ δέχεται πυρά τόσο από τους δεξιούς όσο και από τους αριστερούς· οι πρώτοι το κατηγορούν ως «γκετοποίηση» ή «υπερβολικά πολιτικοποιημένο», οι δεύτεροι ως «πουλημένο στο κεφάλαιο και το λάιφστάιλ και όχι αρκετά πολιτικοποιημένο». Το Athens Pride είναι μια βαθύτατα πολιτική εκδήλωση, η συμμετοχή είναι μια ισχυρότατη πολιτική πράξη. Όποιος δε θέλει να πειστεί ας ακολουθήσει το δικό του δρόμο, αρκεί να είναι ένας δρόμος δράσης και όχι του καναπέ.

Από ό,τι γνωρίζω έχετε ζήσει στο εξωτερικό. Ποια η διαφορά στην καθημερινότητα ενός gay άντρα από την Ελλάδα;

Ποιο εξωτερικό ακριβώς; Ακόμη και στο εξωτερικό –στη Γερμανία λόγου χάρη– η καθημερινότητα ενός Βερολινέζου διαφέρει πολύ από αυτή ενός κατοίκου του Ρόστοκ. Αν συγκρίνουμε μεγάλες πόλεις, η βασική διαφορά είναι ότι ο μέσος γκέι άντρας στην Κοπεγχάγη, το Βερολίνο ή το Λονδίνο δεν κρύβεται στην καθημερινότητά του. Δε σκέφτεται: να το πω ή να μην το πω, τι θα νομίσει ο άλλος για μένα, για τον ανδρισμό μου, την αρρενωπότητά μου, αν τον παίρνω ή αν τον δίνω. Ζει μια πιο γκέι ζωή ακριβώς επειδή το γκέι είναι λιγότερο παρόν στη ζωή του. Εμείς στην Ελλάδα κάνουμε το θέμα της ομοφυλοφιλίας τεράστιο με το να το μικραίνουμε: «δεν τον νοιάζει τον άλλον τι κάνω στο κρεβάτι μου». Αυτό είναι μια υπεκφυγή, μια υπερβολή προς τα κάτω. Συγχέουμε τη σεξουαλικότητα –το κρεβάτι μας– με τον σεξουαλικό προσανατολισμό μας, που ισχύει 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.

Προσωπικά θεωρώ υποκριτικό και άρρωστο να δηλώνεις δεσμευμένος αλλά παράλληλα να γαμιέσαι στα πάρκα ή να γνωρίζεις άντρες στα site κοινωνικής δικτύωσης. Στο μεγαλύτερο ποσοστό πράττεται αυτή η τακτική. Το αστείο είναι ότι όταν ο άλλος μετά το γαμήσι σε βρει ενδιαφέρων και σου ζητήσει να ξαναβγείτε, εσύ απαντάς: Έχω σχέση!! Δεν είναι παθογενές όλο αυτό το σκηνικό; Δεν είναι αναπηρία;

Η δέσμευση ως έννοια και πρακτική δεν είναι κάτι το παγιωμένο και αναλλοίωτο· μεταβάλλεται από εποχή σε εποχή και κοινωνία σε κοινωνία. Αλλιώς την εννοούσαν οι παππούδες μας, αλλιώς εμείς. Κατά πόσο η μονογαμία ή η πολυγαμία είναι καλύτερος τρόπος ζωής είναι ένα ζήτημα που η καθεμία καλείται να το απαντήσει μόνη της. Έρευνες που έγιναν πρόσφατα στην Καλιφόρνια έδειξαν ότι η πολυγαμία δε φαίνεται να βλάπτει τις γκέι μακρόχρονες σχέσεις. Προσωπικά δεν πιστεύω στη μονογαμία· νομίζω ότι είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που δύσκολα συντηρείται, εξυπηρετούσε άλλες ιστορικές ανάγκες και μάλλον δεν έχει λόγο ύπαρξης πλέον. Ταυτόχρονα πολυγαμία δε σημαίνει να πηδιέσαι αριστερά και δεξιά όλη την ώρα ερήμην του συντρόφου σου. Προτιμώ τον όρο «συναινετική μη-μονογαμία», όπως εξηγείται στο βιβλίο Το ηθικό τσουλί. Πιστεύω πάρα πολύ στο σεβασμό και στη συναισθηματική πίστη μέσα σε μια σχέση. Το να μην πηδιέται ο σύντροφός μου με άλλους δε λέει τίποτα ούτε για το αν με σέβεται ούτε αν μου είναι συναισθηματικά πιστός. Όσον αφορά το φαινόμενο που αναφέρεις, πολλοί γκέι άντρες μεγαλώνουν με την πεποίθηση ότι το μόνο που μπορούν να περιμένουν στη ζωή είναι σεξ, αφού οι γκέι σχέσεις δεν στεριώνουν, δυο άντρες δε γίνεται να φτιάξουν κάτι το σοβαρό και σταθερό κ.ο.κ. Αν πειστείς, λειτουργείς ανάλογα. Ο μόνος λόγος που οι γκέι πιθανώς ξενοπηδιούνται περισσότερο από τους στρέιτ είναι επειδή έχουν περισσότερες ευκαιρίες και μικρότερο κοινωνικό κόστος. Το γκέι σεξ, σε αντίθεση με το στρέιτ, είναι ένα παιχνίδι μη μηδενικού αθροίσματος· το κόστος και το κέρδος των συμμετεχόντων είναι ίσο, σε αντίθεση με τους στρέιτ, όπου για κοινωνικοθρησκευτικούς λόγους υπάρχουν, ακόμη, χαμένοι και κερδισμένοι. Παραπέμπω στο αφιέρωμα του 10% στη μονογαμία: http://www.10percent.gr/old/issues/200604/index.html

Ποια η άποψή σας για την Μαρία Παπαγιαννίδου και τις απόψεις της περί HIV και AIDS; Πιστεύετε ότι επηρεάζονται άνθρωποι από δηλώσεις της ή είναι απλά μια γραφική φιγούρα που λέει απλά τα δικά της;

Οι αρνητές του AIDS είναι μια θλιβερή ιστορία παγκοσμίως. Οι άνθρωποι ανέκαθεν είχαν ανάγκη από απλές, ευκολοχώνευτες, μαγικές λύσεις, και αυτό ακριβώς προτείνουν οι συνομωσιολόγοι όπως η Παπαγιαννίδου: το AIDS δεν υπάρχει, είναι μια συνομωσία των φαρμακευτικών, χαλαρώστε. Εννοείται πως πολύς κόσμος επηρεάζεται. Γνωρίζω προσωπικά οροθετικούς που σταμάτησαν τα φάρμακά τους και ορισμένοι φυσικά πέθαναν, όπως έχουν πεθάνει οι περισσότεροι αρνητές του AIDS από AIDS. Δεν αρκεί να την αποκαλέσουμε γραφική, διότι η συγκεκριμένη γυναίκα βλάπτει το κοινωνικό σύνολο χαϊδεύοντας τα αυτιά του κόσμου και λέγοντας πράγματα ανακριβή και εξαιρετικά επικίνδυνα. Παραπέμπω στο αφιέρωμα του 10% στο AIDS, όπου υπάρχουν αναλυτικά άρθρα για το φαινόμενο των αρνητών παγκοσμίως και ειδικά για την Παπαγιαννίδου: http://92.51.132.35/periodiko/teyxos21.html

Από όσο γνωρίζω η Ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν κατοχυρώνει το δικαίωμα γάμου μεταξύ ομοφύλων και κάθε κράτος είναι ελεύθερο να νομοθετεί όπως επιθυμεί για το θέμα αυτό. Στην Ελλάδα του 2010 τι μέριμνα έχει γίνει; Νομικά τι κινήσεις έχουν γίνει πάνω σε αυτό το θέμα που φαντάζομαι θα ενδιαφέρει πολλούς έλληνες ομοφυλόφιλους; Ειδικότερα αναπτύξτε μας ό,τι έχει να κάνει και με την υιοθεσία παιδιών.

Στην Ελλάδα έχουν γίνει ελάχιστα. Τον Αύγουστο 2010 ο Γενικός Γραμματέας της Γραμματείας Νέας Γενιάς έκανε ένα γύρο τηλεφωνημάτων σε γκέι ακτιβιστές, ζητώντας τη γνώμη μας για την πρόταση νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης που είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ το 2008, με την προοπτική να κατατεθεί ως νομοσχέδιο στο Β΄ θερινό τμήμα της βουλής. Τίποτα από αυτά δεν έγινε τελικά και το θέμα παραπέμφθηκε σε μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή, για τις αρχές του 2011. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης, διότι περί αυτού πρόκειται, είναι αισχρή και κοινωνικά ανεύθυνη. Σίγουρα το ΠΑΣΟΚ ενδιαφέρεται περισσότερο από την προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία ήταν μια από τις πιο ομοφοβικές και αντιδραστικές όλων των εποχών στη χώρα μας, αλλά εξίσου σίγουρα δε χολοσκάει ιδιαίτερα για το θέμα. Αυτά για την κυβέρνηση. Εμείς τι κάνουμε; Δε βλέπω πολλούς γκέι άντρες και γυναίκες να νοιάζονται να στηρίξουν τις γκέι οργανώσεις, ώστε να δυναμώσουν και να πολεμήσουν καλύτερα για τα δικαιώματά μας. Έχουμε τις κυβερνήσεις που μας αξίζουν. Οπότε μάλλον διαφωνώ με την ερώτηση: το θέμα δεν ενδιαφέρει τόσο πολλούς έλληνες ομοφυλόφιλους, επειδή δυστυχώς οι περισσότεροι δεν έχουν πειστεί ότι αξίζουν ίσα δικαιώματα.

Μιλήστε μας λίγο για την συγγραφή. Έχετε εκδώσει αρκετά βιβλία ενώ το μεταφραστικό σας έργο είναι αξιοζήλευτο. Πόση πειθαρχία χρειάζεται από πριν για να βγει ένα βιβλίο στην αγορά;

Έχω εκδώσει εφτά βιβλία, τέσσερα μυθιστορήματα (Πέφτω, Αστάρτη – Οικογενειακή γεωγραφία, Στα Πρόθυρα γραμματικής κλίσης και το τελευταίο, τον Ιούνιο 2010, Love Forever – Ωχ!) τα δύο λεξικά με λέξεις που δεν υπάρχουν (Πλαθολόγιο λέξεων και Πλαθολόγιο Η απουστειρωμένη έκδοση), και, τέλος, το Θεϊκό συνταγολόγιο – Συνταγές για να φτιάξετε το δικό σας Θεό. Την άνοιξη 2011 θα κυκλοφορήσει μια συλλογή διηγημάτων, Εκεί που σκάει το κύμα, καθώς και το Ανάμεσα στο τικ και το τακ, μια συλλογή με παραμύθια για ανθρώπους που δε χωράνε. Αυτό τον καιρό γράφω ένα μυθιστόρημα που μιλά για τη γονιμότητα και την έκτρωση, μεταξύ άλλων. Είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού. Το γράψιμο είναι μια συναρπαστική αλλά και επίπονη διαδικασία, κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου, δεδομένου ότι δε ζω από αυτό. Πρόσφατα έκλεψα δύο μήνες από το πρόγραμμά μου και απομονώθηκα σε μια ξένη πόλη, ώστε να ξεκινήσω ένα νέο μυθιστόρημα χωρίς περισπασμούς. Ήταν μεγάλη πολυτέλεια. Τον υπόλοιπο χρόνο δε γράφω τόσο όσο θέλω. Θα συμφωνήσω με πολλούς πριν από μένα ότι η συγγραφή είναι περισσότερο perspiration παρά inspiration. Απαιτείται πειθαρχεία, γιατί η ζωή πάντα σε καλεί να κάνεις κάτι πιο διασκεδαστικό από το να κλείνεσαι μέσα μόνος και να γράφεις. Όσον αφορά την κυκλοφορία ενός βιβλίου, ειδικά στην Ελλάδα αυτό είναι πολύ πονεμένη ιστορία, γιατί ο συγγραφέας αναγκάζεται εκτός από δημιουργός να είναι και προαγωγός του εαυτού του, αφού δεν έχουμε ατζέντηδες.

Η καθημερινότητά σας από τι απαρτίζεται; Όταν δεν έχετε υποχρεώσεις τι κάνετε; Μιλήστε μας για το everyday life in Athens!

Υπάρχει everyday life in Athens; Δεν έχει ο καθένας μας τη δική του; Η δική μου καθημερινότητα συνήθως περιέχει μετάφραση, γράψιμο ή διόρθωση άρθρων και κριτικών, πολλή ώρα στο τηλέφωνο και στο διαδίκτυο, τζόγκινγκ ή κολυμβητήριο 3-4 φορές την εβδομάδα, και τα βράδια παρέα με φίλους, συνήθως σπίτι, για παιχνίδια ή ντιβιντί, ή σε ταβέρνες. Ποτέ δεν ήμουν πολύ των μπαρ· για μη καπνιστές είναι σκέτη φρίκη. Του χορού ναι, αλλά στην Ελλάδα ο κόσμος σπάνια χορεύει. Κατά τα άλλα, μου αρέσουν οι μεγάλοι περίπατοι, ειδικά στη φύση, το mountain-biking και οι παρασκευιάτικες ποδηλατάδες του free-day, το σινεμά και το θέατρο. Το διάβασμα δεν το αναφέρω γιατί θα ήταν σαν να αναφέρω ότι αναπνέω. Π.χ. ποτέ δεν τρώω αν δεν έχω κάτι να διαβάσω.

Πιστεύετε ότι κάποτε θα γίνουμε μάρτυρες μιας άλλης Αθήνας; Απαλλαγμένης από ρατσισμό, ξενοφοβία και ομοφοβία;

Ως δια μαγείας φυσικά όχι. Δυστυχώς η τελευταία κυβέρνηση, και απ’ ό,τι φαίνεται και η παρούσα, άφησαν τους πολίτες να βγάλουν τα χειρότερα ανθρώπινα ένστικτά τους: το φόβο μπροστά στο ξένο. Για μένα το θέμα είναι τι κάνει ο καθένας μας, ξεχωριστά, στην προσωπική του ζωή, και αμέσως μετά συλλογικά, συσπειρωμένα. Δεν μπορώ να ζητήσω από την κυβέρνηση να υποκαταστήσει τις δικές μου ατομικές ευθύνες. Δεν είμαι αντικρατιστής –κάθε άλλο– αλλά κατά τη γνώμη μου οι Έλληνες δεν έχουν σχέση με την Ελλάδα, με την έννοια ότι ασχολούνται με το σπιτάκι τους και όχι με τη χώρα ως σύνολο. Το να δραστηριοποιηθώ σε μια κοινωνική δράση με καθιστά συμμέτοχο των λύσεων. Η καναπεδίστικη κριτική ως εθνικό σπορ δεν είναι πολιτική στάση.

Ο επίλογος

Έπειτα από αυτήν την εποικοδομητική κατάθεση του Λύο κτίστηκε κάτι ξεχωριστό από πλευράς μου. Διάφορα ζητήματα που αναφέρθηκαν και αναλύθηκαν με τρομερή ενάργεια από τον Λύο βάζουν τα θεμέλια για μια πιο ολοκληρωμένη και ουσιαστική θέαση. Έχουμε πιστεύω όλο τον καιρό μπροστά μας ούτως ώστε με μικρά ή μεγάλα βήματα να επαναπροσδιορίσουμε πράγματα και καταστάσεις τα οποία καλώς ή κακώς μας έχουν προβληματίσει και ίσως μας έχουν κάνει να τα παρατηρούμε από λάθος οπτική γωνία.

To Athens Pride στα σχέδια του Υπουργείου Τουρισμού

Σύμφωνα με άρθρο των Νέων, ο υπουργός τουρισμού Παύλος Γερουλάνος παρουσίασε πρόγραμμα ειδικής προβολής της τουριστικής – πολιτιστικής Αθήνας στο εξωτερικό, µε στόχο «τα βλέµµατα των πολιτών του κόσµου να στραφούν προς την ελληνική πρωτεύουσα». Το υπουργείο Πολιτισµού και Τουρισµού σχεδιάζει να θέσει σε άµεση εφαρµογή το πρόγραμμα.

Το πρόγραµµα µε τίτλο «ATHENS every week» παρουσίασε ο αρµόδιος υπουργός Παύλος Γερουλάνος στην ετήσια γενική συνέλευση της Ενωσης Ξενοδόχων Αθηνών και Αττικής (ΕΞΑ-Α). Ηδη ο ξενοδοχειακός κόσµος της Αθήνας εκτιµά πως το συγκεκριµένο πρόγραµµα αποτελεί µια συγκροτηµένη και πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση προβολής της Αθήνας που θα συµβάλει στην αποκατάσταση της φήµης της ενώ θα αποτελέσει µια καλήαφετηρία για ουσιαστική συνεργασία µεταξύ δηµόσιου και ιδιωτικού τοµέα.

Ο κ. Γερουλάνος εστιάζοντας στο συγκεκριµένοπρόγραµµα επισήµανε ότι «δηµιουργεί ένα νέο ενδιαφέρον για την Αθήνα και τα δρώµενά της και θα µας δώσει την ευκαιρία να επιµηκύνουµε την τουριστική περίοδο».

Στο πρόγραμμα ανέφερε ως πόλο έλξης τουριστών και το Athens Pride, το Φεστιβάλ Ομοφυλόφιλης Περηφάνιας της Αθήνας που διεξάγεται κάθε χρόνο τον Ιούνιο. Φέτος θα είναι η έκτη χρονιά και σύμφωνα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του νέου δήμαρχου Γιώργου Καμίνη, θα έχει και την αιγίδα του δήμου Αθηναίων.

πηγή

Η εκλογή του Γ. Καμίνη και το Δικαίωμα στην Ορατότητα

αναδημοσίευση από τη Lifo

Δικαίωμα στην πόλη!

Παίδες εν… Καμίνω

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ

Γιώργος Καμίνης, δήμαρχος Αθηναίων. Τέλος μιας θλιβερής εποχής για την πρωτεύουσα, αρχή μιας νέας; Είναι ακόμα πολύ νωρίς, αλλά το ότι τα ηνία ανέλαβε ένας πολιτικά «άκαυτος» άνθρωπος με ανοιχτό μυαλό, φρέσκιες ιδέες και διαπιστωμένες δημοκρατικές ευαισθησίες είναι σίγουρα ενθαρρυντικό. Ήταν μια μεγάλη νίκη για όλους όσοι βλέπαμε την πόλη μας να μαραζώνει ως το μη παρέκει, ενόσω ο φαφλατάς, μεγαλομανής, παλιομοδίτης, βαθύτατα υποκριτής κι εμφανώς ανεπαρκής δημοτικός της άρχοντας μεταμορφωνόταν σε μια δυσκοίλια Μαρία Αντουανέτα.

Η (οργανωμένη) γκέι κοινότητα της πόλης στήριξε εξαρχής τον νέο δήμαρχο. Η νίκη είναι και δική της. Νίκησε το καθαρό, ευθύ βλέμμα ενάντια στο χαμηλωμένο και λοξό, η ειλικρίνεια ενάντια στην κρυψίνοια, η ορατότητα ενάντια στο «δεν με αφορά». Ο Νικήτας Κακλαμάνης κατάφερε, άλλωστε, κάτι μοναδικό: να στηρίξουν προεκλογικά οι ανοικτά γκέι δήμαρχοι Παρισιού και Βερολίνου τον στρέιτ αντίπαλό του! Ούτε ο Ηλίας Ψινάκης δεν τον έσωσε, κι ας πρώτευσε ο σελέμπριτι-μαϊντανός σε ψήφους.

Τι περιμένουμε από τον νέο δήμαρχο; Ok, να στηρίξει ανοικτά, όπως υποσχέθηκε, το Athens Pride, να πιέσει για Σύμφωνο Συμβίωσης και γκέι γάμο. Εκείνο, όμως, που σίγουρα προέχει είναι μια καθαρότερη, ασφαλέστερη, δημοκρατικότερη, πιο φιλική κι επιτέλους πιο μοντέρνα πόλη για όλους τους δημότες της, ανεξάρτητα από ηλικίες, φύλα, φυλές, εθνικότητες, ερωτικές ή άλλες προτιμήσεις. Κάτι που, βέβαια, πρέπει να γίνει υπόθεση συλλογική. Το μέλλον μας δεν είναι τα Χρυσά Αυγά.

Εξίσου ενθαρρυντική είναι η εκλογή του προοδευτικού, ανοιχτόμυαλου Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, προς ολοφυρμό του αρτηριοσκληρωτικού, ομοφοβικού μητροπολίτη Άνθιμου. Που, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του, εξακολουθεί να… μακροημερεύει και μετά την ήττα του εκλεκτού του υποψήφιου Κώστα Γκιουλέκα!

Υπέρμαχος του Συμφώνου Συμβίωσης δήλωσε ο πρωθυπουργός στον πρόσφατο δημόσιο διάλογο με τους νέους, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα συμπεριλάβει τους γκέι. Σύμφωνο, ωστόσο, ακόμα… γιοκ. Ασυνεπής ήταν, επίσης, στο θέμα των εγκλημάτων μίσους, καλυπτόμενος πίσω από το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου. Κι ας είμαστε από τις ελάχιστες ανεπτυγμένες χώρες που σπανιότατα εφαρμόζουν τη λειψή, έστω, σχετική νομοθεσία, έχοντας γι’ αυτό εγκληθεί από ΟΗΕ και Συμβούλιο της Ευρώπης. Τουτέστιν, η υπόσχεση του γ.γ. Νέας Γενιάς για μια καμπάνια που «θα εστιάζει στη συντροφικότητα μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου» ακούγεται σαν ανέκδοτο.

Athens Pride: “Στις 14 Νοεμβρίου, Φαινόμαστε”

Δελτίο τύπου

Φίλες και Φίλοι,

Στις 7 Νοεμβρίου, 278,000 δημότες και δημότισσες του Δήμου Αθηναίων απείχαν από τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών για την εκλογή δημάρχου. Κατ’ αυτό τον τρόπο, ο – υποστηριζόμενος και από το ΛΑ.Ο.Σ. – Νικήτας Κακλαμάνης αναδείχτηκε πρώτος με ποσοστό 35%, έστω και αν απώλεσε σχεδόν 62,000 ψηφοφόρους από τις τελευταίες εκλογές πριν από 4 χρόνια, ενώ παράλληλα η ακροδεξιά Χρυσή Αυγή θα έχει για πρώτη φορά δημοτικό σύμβουλο στην ελληνική πρωτεύουσα.

Φίλες και Φίλοι, η πρώτη Κυριακή των εκλογών είχε διλήμματα για το ποιοί συνδυασμοί μας εκφράζουν καλύτερα (και ως LGBT) καθώς και το πώς τοποθετούμαστε σε σχέση με τα κεντρικά προβλήματα της χώρας. Η Κυριακή που μας έρχεται έχει ένα και μοναδικό διακύβευμα: την έκφραση, τη συμμετοχή και την ανάδειξη της κοινότητάς μας καθώς και των συμμάχων μας με αποφασιστικότητα, την δύναμη και το βάρος που μας αναλογεί. Καλούμε τους Αθηναίους και τις Αθηναίες δημότες και δημότισσες να εμφανιστούν στον δεύτερο και τελικό γύρο των δημοτικών εκλογών την Κυριακή 14 Νοεμβρίου, να συμμετέχουν και να αντιπαραταχθούν στον Νικήτα Κακλαμάνη και το εναγκαλισμό του από την Άκρα Δεξιά. Σας καλούμε να στηρίξετε έμπρακτα τον κ. Γιώργο Καμίνη και τον συνδυασμό του “Δικαίωμα στην Πόλη”, ο οποίος:

• Αναγνωρίζει την αναγκαιότητα εξωτερίκευσης του σεξουαλικού προσανατολισμού (coming out), που είναι το βασικό ζητούμενο της ύπαρξής μας και των αιτημάτων μας, σε απόλυτη αντίθεση με τον Νικήτα Κακλαμάνη.

• Δεσμεύτηκε ρητά και κατηγορηματικά να στηρίξει το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας θέτοντας το υπό την Αιγίδα του Δήμου αλλά και να συμβάλει στην περαιτέρω ανάπτυξη του.
• Δεσμεύτηκε για την έναρξη ουσιαστικού διαλόγου με την κοινότητά μας και την ανάπτυξη και εφαρμογή πολιτικών και δράσεων από τον Δήμο που θα συμπεριλαμβάνουν τους/τις LGBT.

• Περιλαμβάνει στο συνδυασμό του έναν ανοιχτά LGBT υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο, τον γκέι ακτιβιστή, γνωστό για τη δράση και συνεισφορά του στο Athens Pride και την κοινότητα γενικότερα, Δημήτρη Τσαμπρούνη.

Φίλες και Φίλοι, Ορατότητα σημαίνει Συμμετοχή. Στις 14 Νοεμβρίου, Φαινόμαστε.

Για την Οργανωτική Επιτροπή,

ο εκπρόσωπος τύπου,
Στέφανος Παπαθανασίου
6942 854698

Athens Pride

Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας

Το InterPride στέλνει το μήνυμα: “It Gets Better!”

To InterPride συμμετέχει στο It Gets Better Project:

στο βίντεο που ακολουθεί και γυρίστηκε στο πρόσφατο Παγκόσμιο Συνέδριο του InterPride στο Long Beach, εκπρόσωποι Φεστιβάλ Υπερηφάνειας από όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και από το δικό μας Athens Pride, συμμετέχουν στην καμπάνια, στέλνοντας το μήνυμα: It Gets Better!

Η Έλενα Παπαρίζου στο Αthens Pride 2010

Ο Δημήτρης Τσαμπρούνης στο PLUS

αναδημοσίευση από το PLUS

Ο Δημήτρης Τσαμπρούνης είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός – περιβαλλοντολόγος, γκέι ακτιβιστής (ΟΛΚΕ, Athens Pride, γκέι γάμος στην Τήλο) και μέλος των Οικολόγων Πράσινων. Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος (2ο διαμέρισμα) με το συνδυασμό “Δικαίωμα στην πόλη” του Γ. Καμίνη.

Σύναψε γάμο με πρόσωπο του ίδιου φύλου και ήταν ένας από τους περιβόητους “γαμβρούς” της Τήλου. Εκπροσωπεί επίσης με επιτυχία το Athens Pride. Σήμερα ο Δημήτρης Τσαμπρούνης, έχοντας αποδεχτεί την πρόταση του Γ. Καμίνη, είναι υποψήφιος με το συνδυασμό “Δικαίωμα στην πόλη”. Στόχος του, αν εκλεγεί, η προώθηση των αιτημάτων της LGBT κοινότητας, αλλά και η επιστροφή σε μια Αθήνα που μορφώνεται και μορφώνει…

Πώς και σου έγινε η πρόταση για υποψηφιότητα στο συνδυασμό “Δικαίωμα στην πόλη”;

Στο πλαίσιο των προεκλογικών επαφών για τα αιτήματα του Athens Pride και γενικά της λεσβιακής, γκέι, αμφί και τρανς κοινότητας της Αθήνας, με κάλεσε ο ίδιος ο κ. Καμίνης. Δεσμεύτηκε να θέσει υπό την αιγίδα του δήμου το Athens Pride και για την προώθησή του εντός και εκτός Ελλάδας, στηρίζοντας τις επιτυχίες μας και βοηθώντας την Αθήνα να αποκτήσει ένα νέο προφίλ σύγχρονης ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Στο τέλος, με ρώτησε αν θέλω να αναλάβω και μέσα στο συνδυασμό ρόλο για την προώθηση των αιτημάτων μας.

Με ποιο σκεπτικό αποδέχτηκες;

Μετά από αυτή την ερώτηση ήμουν υποχρεωμένος σχεδόν να δεχτώ. Ο Καμίνης είναι αυτή τη στιγμή η μοναδική εγγυημένη επιλογή για την υλοποίηση της πρώτης LGBT ατζέντας σε επίπεδο πρωτεύουσας. Είναι ο πρώτος και μοναδικός άνθρωπος με πολιτική βαρύτητα στην Ελλάδα – μαζί με τον Αλιφέρη της Τήλου (ΠΑΣΟΚ), που επισήμανε τη σημασία στην εξωτερίκευση (coming out) του σεξουαλικού προσανατολισμού στο οικείο περιβάλλον, στην εργασία και παντού! Επίσης, για πρώτη φορά στο Δήμο της Αθήνας, διάφορες πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα χωρίς στενή κομματική ταυτότητα συνεννοούνται για να συνθέσουν κάτι νέο. Αισθάνομαι, ως άνθρωπος που έχω εργαστεί χρόνια για το χτίσιμο νέων πραγμάτων, όπως το Pride, η ΟΛΚΕ και οι γάμοι της Τήλου, ότι οφείλω να συμμετάσχω σε αυτή την προσπάθεια.

Τι θα κάνεις στο δήμο αν εκλεγείς;

Η προώθηση των αιτημάτων της κοινότητάς μας στο δήμο είναι το ένα αυτονόητο σκέλος. Με το Pride και τους γάμους της Τήλου έζησα και συνεισέφερα στην ενσάρκωση συλλογικών οραμάτων. Είναι καιρός να οραματιστούμε μιαν άλλη Αθήνα. Τη βιώσιμη Αθήνα στην εποχή της κλιματικής αλλαγής και την Αθήνα που κερδίζει ξανά αυτό που κάποτε εφηύρε: την παιδεία. Μια Αθήνα που μορφώνεται και μορφώνει. Αν στοιχίζει η παιδεία; Ναι! Η αμάθεια στοιχίζει περισσότερο.

Το “δικαίωμα” του Νικήτα Κακλαμάνη στην ομοφοβία

Στις 20 Οκτωβρίου, ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης παραχώρησε συνέντευξη στην Αθηνά Γκόρου για το περιοδικό W/E της Ελευθεροτυπίας, απαντώντας μεταξύ άλλων και σε ερωτήσεις σχετικά με LGBT θέματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο δήμαρχος Αθηναίων απαξίωσε το Athens Pride, τον μεγαλύτερο θεσμό της ελληνικής LGBT Κοινότητας, καθώς δεν μπήκε καν στον κόπο να αρνηθεί να απαντήσει στα ερωτήματά που του έθεσε το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας.

Εκτός από το γενικόλογο και το αόριστο των απαντήσεών του, ενδιαφέρον παρουσιάζει η απάντηση του  Νικήτα Κακλαμάνη στην ερώτηση-απορία της Αθηνάς Γκόρου αν όλοι οι έλληνες βουλευτές είναι γκέι, καθώς ..στέλνει τη δημοσιογράφο να ρωτήσει τους ίδιους!! Ακόμα, ο δήμαρχος της Αθήνας αναπαράγει την ομοφοβική άποψη ότι το να είναι κανείς γκέι ή λεσβία είναι κάτι που δεν αφορά καμία πτυχή της δημόσιας παρουσίας και της κοινωνικής  ζωής, παρά είναι κάτι που περιορίζεται μόνο μεταξύ των τοίχων ενός διαμερίσματος.

διαβάστε το απόσπασμα της συνέντευξης:

Μια κι εσείς, όπως ισχυρίζεστε, δεν είστε ψευτοδημοκράτης και ψευτοαστός, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Προ καιρού δύο ομοφυλόφιλοι πολιτικοί από τη Γερμανία παντρεύτηκαν, ενώ και στη Βρετανία και τη βόρεια Ευρώπη πολλοί πολιτικοί παραδέχονται δημοσίως ότι είναι γκέι. Σας βρίσκουν σύμφωνο η δημοσιοποίηση και ο γάμος;

«Οι ενήλικοι είναι ελεύθεροι να επιλέγουν τον τρόπο ζωής τους. Το τυπικό δεν με ενδιαφέρει, ούτε ασχολήθηκα ποτέ».

Γιατί κανείς έλληνας πολιτικός δεν έχει δηλώσει ότι είναι ομοφυλόφιλος; Όλοι στρέιτ είναι στο κοινοβούλιο;

«Να πάτε να τους ρωτήσετε».

Εσείς θα το δηλώνατε δημόσια;

«Δεν ασχολούμαι με την προσωπική ζωή του διπλανού μου, ούτε καν αυτού στο διπλανό διαμέρισμα. Δεν αφορά κανέναν».

Ο Νικήτας Κακλαμάνης, όσα χρόνια είναι δήμαρχος της πρωτεύσουσας, αρνείται πεισματικά να θέσει υπό την αιγίδα του το Athens Pride, αδιαφορώντας τόσο για την αυξανόμενη απήχησή του στους πολίτες της Αθήνας όσο και για τις εκκλήσεις των παρατάξεων της αντιπολίτευσης. Επιδεικνύει, δε, την ομοφοβία του με το να μην εξηγεί καν αυτή του την άρνηση:

«Το δημοτικό Συμβούλιο είναι αναρμόδιο να αποφασίσει. Αυτή είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του Δημάρχου. Κι εγώ λέω ΟΧΙ… Μην επιμένετε. Είναι δικαίωμα μου….»

Η Ειρήνη Πετροπούλου μιλάει για τα αιτήματα της LGBT κοινότητας

Η Ειρήνη Πετροπούλου,υποψήφια δημοτικής σύμβουλος της Ανοιχτής πόλης, μιλάει για τα LGBT δικαιώματα και διεκδικήσεις

“Πριν βγάλουμε ακτιβιστή Δήμαρχο, ας ψηφίσουμε ακτιβιστή δημοτικό σύμβουλο!”

αναδημοσίευση της συνέντευξης του Δημήτρη Τσαμπρούνη στη Μαρίνα Γαλανού για το transs.gr

Μαρίνα Γαλανού: Αγαπητέ Δημήτρη χαίρομαι ιδιαίτερα και σ’ ευχαριστώ για την συνέντευξη που παραχωρείς στο transs.gr, και εύχομαι ολόκαρδα κάθε επιτυχία για την υποψηφιότητά σου. Πέρα από κάθε αμφιβολία έχουμε ανάγκη από ανοικτά λοαδ υποψηφιότητες που θα στηρίξουν τα θέματα που αφορούν την κοινότητα στην πολιτική σκηνή, αυτοδιοικητική και κεντρική.

Δημήτρης Τσαμπρούνης: Εγώ σε ευχαριστώ που μου δίνεις βήμα. Εκτός από χαρά, είναι και υποχρέωσή μου να μιλάω στα δικά μας ΜΜΕ.

Μ.Γ.: Έχεις αναφερθεί μέχρι τώρα αρκετά στο γιατί και το πώς προέκυψε η υποψηφιότητά σου, ως δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων, με αφορμή την επιστολή του Athens Pride προς τον υποψήφιο δήμαρχο. Κατ’ αρχήν αισθάνεσαι ικανοποιημένος από τις απαντήσεις του;

Δ.Τ.: O Καμίνης μου είπε αυθόρμητα, στην κατ ιδίαν συνάντησή μας, όταν συζητούσαμε τα του pride: «Επιτέλους, πρέπει οι ομοφυλόφιλοι να βγούνε από τις ντουλάπες τους, να πάψει να υπάρχει αυτή η υποκρισία σε κάθε οικογένεια, είναι ντροπή και για αυτούς και για την κοινωνία να κρύβονται!». Αυτή την κουβέντα δεν την έχει εκστομίσει κανένας πολιτικός μέχρι τώρα. Τονίζω, κανένας! Αυτή η κουβέντα ήταν που με έσπρωξε σε ετούτη την συνεργασία. Αυτός ο άνθρωπος καταλαβαίνει το «Α» της ύπαρξής μας: Να βγούμε προς τα έξω (coming out). Σε αυτή τη βάση μπορώ να δουλέψω ειλικρινά μαζί του. Γιατί αν ΔΕΝ ΒΓΟΥΜΕ από τα καβούκια μας, δεν υπάρχουν ούτε δικαιώματα, ούτε διεκδικήσεις. Και για τον καλύτερο πολιτικό θα είμαστε πάντα ανύπαρκτοι κι ανύπαρκτες.

Μ.Γ.: Έχεις πει σε προηγούμενη συνέντευξή σου ότι: «Ο ίδιος ο Καμίνης δεν είναι κομματική υποψηφιότητα και δεν είναι ο κλασσικός πολιτικός. Προέρχεται όμως από το Συνήγορο του Πολίτη. Είναι ο Δήμαρχος των ονείρων κάθε ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Όλο αυτό είναι πολύ ελκυστικό». Πράγματι, ακούγεται ελκυστικό, εν πρώτοις. Ας εξετάσουμε όμως, αν θέλεις, την θητεία του ως Συνήγορος του Πολίτη. Αισθάνεσαι ότι, θεσμικά, έπραξε ότι ήταν μέσα στις δυνατότητές του για την προάσπιση της ισονομίας, της ισότητας όσον αφορά τα λοαδ θέματα; Πριν απαντήσεις, να θέσω υπ’ όψη σου την υπόθεση μίας κοπέλας από την Θεσσαλονίκη, που απευθύνθηκε στον Συνήγορο του Πολίτη, για την κάλυψη, απ’ το ασφαλιστικό της ταμείο της διαδικασίας επαναπροσδιορισμού φύλου της. Εξ όσων γνωρίζω, δεν πήρε καμιά απάντηση. Επιπλέον, αν πάρουμε για παράδειγμα την αντίστοιχο Συνήγορο της Κύπρου, βλέπουμε ότι είχε πάρει από μόνη της κάποιες πρωτοβουλίες στα θέματα που αφορούν την λοαδ κοινότητα. Στα θέτω αυτά, διότι υπάρχει κριτική στο πρόσωπο του κου Καμίνη, για την θητεία του ως Συνήγορος, που πιστεύω ότι καλόπιστα έχει νόημα και αξία να απαντηθεί.

Δ.Τ.: Όπως γνωρίζεις, ο Καμίνης ήταν ο επικεφαλής ενός οργανισμού εκατοντάδων ανθρώπων. Δεν γνωρίζω ποιος ή ποια έλαβε το αίτημα αυτό. Κακώς δεν απάντησε και δεν καταλαβαίνω το γιατί. Παλαιότερα είχαμε απευθυνθεί ως ΟΛΚΕ για κάποιο δημόσιο φορέα (Υπουργείο Υγείας συγκεκριμένα) που δεν μας έδινε σημασία κι ο Συνήγορος επενέβη με επίσημη απάντηση, θυμίζοντας στο Υπουργείο την υποχρέωσή του να απαντήσει και να προβεί σε ενέργειες υπέρ μας. Για αυτό και μου κάνει εντύπωση αυτό που μου λες. Με ξέρεις, θα ήθελα να είχαν γίνει από το συνήγορο κι από άλλους φορείς 1000 πράγματα. Αυτό που του αναγνωρίζω είναι ότι πήρε το θεσμό αυτόν από το «5» και τον πήγε στο «7» ή στο «8» κι όχι προς τα πίσω, που έχει πάει όλη η Ελλάδα!. Πρέπει να σεβόμαστε, ειδικά αυτή τη στιγμή, ανθρώπους με θετικό απολογισμό έργου.

Μ.Γ.: Θα ήθελα να σου παραθέσω ένα σενάριο, ίσως πραγματικό. Ας υποθέσουμε ότι μία τρανς γυναίκα που δεν έχει κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού του φύλου της είναι δημοτική υπάλληλος. Έχει προσληφθεί ως άρρεν, τα στοιχεία της αντρικά, το κοινωνικό της φύλο όμως είναι γυναικείο . Ο κύριος Καμίνης, από θέσεως, απαντά (αναφερόμενος σε άλλο θέμα – αυτό του πολιτικού γάμου ομοφύλων) ότι: «σε όλη μου τη διαδρομή υπερασπίζομαι την αρχή του κράτους δικαίου, τον σεβασμό στις αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης, ανεξάρτητα αν προσωπικά συμφωνώ ή όχι». Θα ήθελα να μου σχολιάσεις το σενάριο, και την πιθανή εξέλιξή του, καθώς και ποιά θα ήταν η παρέμβασή σου ως δημοτικός σύμβουλος.

Δ.Τ.: Πρώτον, ΔΥΣΤΥΧΩΣ κανένας Δήμαρχος πριν και μετά τον Αλιφέρη (ΠΑΣΟΚ) δεν τόλμησε να προβεί σε γάμο. Δεύτερον, μετά την κοινοποίηση της απόφασης μπορεί ο κάθε δήμαρχος όντως να επικαλεστεί την απόφαση αυτή. Το θέμα ήταν να βρεθούν κι άλλοι δήμαρχοι πριν την απόφαση. Για το λόγο αυτόν δεν καταλαβαίνω γιατί η κριτική να εστιαστεί στον Καμίνη. Ο Τσίπρας στο Athens Pride 2006 μας έλεγε ότι «εγώ θα παντρέψω». Όταν έγινε αρχηγός κόμματος κι οι δικοί του δήμαρχοι (όλοι!!!) αρνήθηκαν, εκείνος έκανε την πάπια… Στα όνειρά μου θα ήθελα έναν ακτιβιστή Δήμαρχο, ο οποίος θα έλεγε «τη γράφω τη δικαιοσύνη», αλλά στο ξύπνιο μου προτιμάω έναν που μου λέει «ξέρεις τι, γουστάρω όταν εσείς βγαίνετε προς τα έξω, και θα υπερασπιστώ 1,2,3, θέματά σας, αλλά φίλε μου στο 4,5,6 διαφωνώ.» Γιατί έχω βάση να πάω παραπέρα. Ας καταφέρουμε επιτέλους το «Α» σε αυτή τη χώρα και μετά κάνουμε κριτική γιατί δεν έγινε το «Β». Και πριν βγάλουμε ακτιβιστή Δήμαρχο, ας ψηφίσουμε ακτιβιστή δημοτικό σύμβουλο!!! Για το άλλο, η θέση μου είναι ότι πρέπει ένα άτομο βάσει της επιθυμίας του και χωρίς γραφειοκρατίες και γιατρούς να καταγράφεται με το φύλο που επιθυμεί, κάτι που ισχύει σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες (Ισπανία πχ). Αν ο όποιος Δήμαρχος έλεγε ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε γιατί αυτή είναι η νομιμότητα, ασφαλώς θα με έχει απέναντί του. Αν είμαι στο Δήμο η φωνή μου, η φωνή μας θα ακουστεί.

Δημήτρης Τσαμπρούνης: “Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα μέλος της LGBT κοινότητας στο δήμο της Αθήνας”

Ο Δημήτρης Τσαμπρούνης, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος για το δήμο Αθηναίων μιλάει για τον γκέι ακτιβισμό, τη συμμετοχή του στην ΟΛΚΕ, το Athens Pride και τους γάμους στην Τήλο. Ακόμα, αναφέρεται στο συνδυασμό του Γ. Καμίνη “Δικαίωμα στην Πόλη” και στους λόγους που τον οδήγησαν να πάρει την απόφαση να είναι υποψήφιος.. αλλά και για τη διαφωνία του με τον πρώην Συνήγορο του Πολίτη στο θέμα των γκέι γάμων!

Ο ανδροπρεπής κύριος Κακλαμάνης

αντιγράφουμε από την Καθημερινή:

Οι ανδροπρεπείς των Βαλκανίων

Tου Διονυση Γουσετη / diongus@otenet.gr

Η ανοχή απέναντι στον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό αποτελεί ίσως το πιο καθοριστικό κριτήριο για το επίπεδο πολιτισμού μιας κοινωνίας. Το δικαίωμα της ελευθερίας στον σεξουαλικό προσανατολισμό αποτελεί κεκτημένο στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το Ευρωκοινοβούλιο έχει ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης των ομοφυλικών γάμων προ εξαετίας. Ομως εδώ είναι Βαλκάνια. Η καθυστέρηση στο θέμα αυτό δεν είναι ανεξάρτητη από τη γενική καθυστέρηση.

Στις 30/6/2001 αποτολμήθηκε στο Βελιγράδι η πρώτη παρέλαση ομοφυλοφιλικής περηφάνιας (Gay Pride). Διαλύθηκε από οργισμένους ανδροπρεπείς με 15 τραυματίες. Μετά την εμπειρία αυτή, η δεύτερη απόπειρα έγινε μόλις πέρυσι. Είχε την υποστήριξη των πρεσβειών Ολλανδίας, Σουηδίας, Βρετανίας, Γερμανίας, καθώς και του ΟΑΣΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΟΗΕ. Ωστόσο, η αστυνομία έπεισε τους διοργανωτές να τη ματαιώσουν, αφού δεν εγγυήθηκε για την ασφάλειά τους από τον μαινόμενο όχλο. Η τρίτη απόπειρα έγινε πριν από δέκα μέρες. Στην παρέλαση συμμετείχαν ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ε.Ε. στη Σερβία, ο Ολλανδός πρέσβης, ο Γερμανός αναπληρωτής πρέσβης και διπλωμάτες της Αυστρίας, της Ισπανίας, της Σουηδίας και της Βρετανίας. Η παρέλαση εξελίχθηκε στη χειρότερη σύγκρουση των τελευταίων ετών, με 141 τραυματίες, εκ των οποίων 121 αστυνομικοί. Οι ζημιές εκτιμήθηκαν σε ένα εκατ. ευρώ.

Στη χώρα μας, πέρασαν οι εποχές όπου δύο εξέχοντες δημοσιογράφοι, ο Τάκης Λαμπρίας και ο Γιάννης Λάμψας, έφαγαν ξύλο από τον τότε ανδροπρεπή της δικτατορίας Ιωάννη Λαδά, επειδή αναφέρθηκαν στην ομοφυλοφιλία ως γνώρισμα της αρχαίας Ελλάδας. Στη φετινή παρέλαση περηφάνιας, της 5ης Ιουνίου, οι ημέτεροι ανδροπρεπείς αντέδρασαν με πιο πολιτισμένο, αλλά όχι λιγότερο φοβικό τρόπο. Η παρέλαση αγνοήθηκε επιδεικτικά από όλα τα κανάλια και τις περισσότερες εφημερίδες. Ούτε 10 δευτερόλεπτα δεν της αφιέρωσαν οι γενικά τόσο φλύαρες τηλεοπτικές ειδήσεις. Σαν να ήταν κάτι για το οποίο ντρεπόμαστε και για το οποίο δεν μιλάμε. Τα ελληνικά ΜΜΕ απεδείχθησαν πιο ανδροπρεπή από τη γερμανική κρατική τηλεόραση, που κάνει ζωντανή μετάδοση της παρέλασης του Βερολίνου σχεδόν όλη μέρα. Απεδείχθησαν πιο ανδροπρεπή και από το γαλλικό πρακτορείο, που μας πληροφόρησε ότι η πολύχρωμη παρέλαση της Αθήνας συγκέντρωσε τρεις χιλιάδες κόσμο και ότι το σύνθημα ήταν «Είμαστε παντού». Αυτό ειδικά το τελευταίο είχε ήδη μαθευτεί από ανακοίνωση της ανδροπρεπούς Χρυσής Αυγής, που θύμωσε και απειλούσε με ξύλο, επειδή το «παντού» περιελάμβανε και έναν τσολιά. Με τον τρόπο της βοήθησε η Χρυσή Αυγή να σπάσει η συνωμοσία σιωπής. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια, οι διοργανωτές της παρέλασης περηφάνιας ζητούν από τον δήμαρχο Αθηναίων να τη θέσει υπό την αιγίδα του δήμου. Συναντούν την επίμονη άρνησή του, παρά τις κάποιες θετικές εισηγήσεις της αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο. Ο κ. Κακλαμάνης απέδειξε ότι είναι πιο ανδροπρεπής π.χ. από τους προέδρους Κλίντον και Ομπάμα, που ανακήρυξαν τον μήνα Ιούνιο ως μήνα της ομοφυλοφιλικής περηφάνιας. Κυρίως είναι πιο Βαλκάνιος.

Το Athens Pride γιορτάζει την Ημέρα Coming Out!

11 Οκτωβρίου, Ημέρα Coming Out

Tο Athens Pride, με την Πορεία Υπερηφάνειας που  διοργανώνει κάθε Ιούνιο τα τελευταία 6 χρόνια, αγωνίζεται για την ορατότητα  των λεσβιών, γκέι, αμφί και τρανς  στην ελληνική κοινωνία: μια κοινωνία, που ακόμα φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους, που συχνά ζει σε καθεστώς φόβου και ενοχής, που αναπαράγει στερεότυπα και διακρίσεις.

Με αφορμή τη σημερινή Ημέρα Coming Out, επιλέγουμε φέτος να γιορτάσουμε την 11η Οκτωβρίου για πρώτη φορά και στην Ελλάδα, γιατί θέλουμε:

• να ζήσουμε μια ανοιχτή ζωή
• να αποκτήσουμε στενές, αυθεντικές σχέσεις
• να μας αγαπούν για αυτό που είμαστε
• να μην έχουμε άγχος να κρύβουμε την ταυτότητά μας
• να έρθουμε σε επαφή και με άλλα LGBT άτομα
• να σπάσουμε τα στερεότυπα
• να βοηθήσουμε τα νεώτερα LGBT άτομα να κάνουν το δικό τους βήμα στην ορατότητα

Για να τιμήσει και έμπρακτα τη σημερινή Ημέρα Coming Out, το Athens Pride δημοσιοποιεί έναν Οδηγό για το Coming Out: ένα “σύντροφο” στο προσωπικό ταξίδι της καθεμίας/του καθενός μας προς την ορατότητακαι την υπερηφάνεια.

Γιατί η Υπερηφάνεια είναι καθημερινή υπόθεση.

Πατήστε εδώ, για να διαβάσετε τον Οδηγό!