“Λόρενς για πάντα”: ένα τρίωρο έπος στην παρενδυσία

αναδημοσίευση από το DOCtv

ΣΙΝΕΜΑ: «Λόρενς για πάντα»

Η νέα ταινία του Ξαβιέ Ντολάν ασχολείται με την ιστορία ενός άνδρα που θέλει ν’ αλλάξει φύλο

XΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ

21.02.2013Το παιδί θαύμα του γαλλόφωνου καναδικού σινεμά επιστρέφει. Με εξασφαλισμένη για άλλη μια φορά τη γαλλική συμπαραγωγή κι έχοντας την Arte France Cinema και το Canal + να τρέχουν ξωπίσω του, «κλείνει» Μελβίλ Πουπό και Ναταλί Μπέι για το cast του και μας παραδίδει ένα σχεδόν τρίωρο έπος για την παρενδυσία.

Ο Λοράνς Αλιά (Μελβίλ Πουπό) είναι ένας 35χρονος ετεροφυλόφιλος καθηγητής της Λογοτεχνίας σε σχολείο του Μόντρεαλ, στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η σύντροφός του, Φρεντ (Σουζάν Κλεμάν), παραμένει μαζί του, παρόλο που εκείνος της αποκαλύπτει ότι ανέκαθεν αισθανόταν πως ήταν γυναίκα παγιδευμένη στο σώμα ενός άνδρα και πείθοντάς την ότι είτε ως άνδρας είτε ως γυναίκα, τα αισθήματά του για εκείνη παραμένουν τα ίδια. Η Φρεντ θα του συμπαρασταθεί σε όλη τη διάρκεια της «μεταμόρφωσής» του, καθώς εκείνος θα ξεκινήσει να κυκλοφορεί παντού ντυμένος σαν γυναίκα. Μαζί θα «ανακαλύψουν» τη συμπάθεια των λίγων και τις προκαταλήψεις των πολλών, ενώ ο Λοράνς θα βρεθεί αναπόφευκτα αντιμέτωπος με τους γονείς των μαθητών του, αλλά και με τη μητέρα του (Ναταλί Μπέι). Όταν βρεθεί άνεργος και μόνος, θα τον υιοθετήσει μια «οικογένεια» τρανσέξουαλ καλλιτεχνών. Οι δρόμοι τους όμως με τη Φρεντ θα τους ξαναφέρουν κοντά με αφορμή την έκδοση της πρώτης του ποιητικής συλλογής, την οποία θα της στείλει. Η επανασύνδεσή τους όμως δε θα είναι ανώδυνη.

Έχοντας ξεφύγει από το ημι-αυτοβιογραφικό στυλ των δύο προηγούμενων ταινιών του («Σκότωσα τη μητέρα μου» και «Φανταστικοί έρωτες», που προβλήθηκαν και οι δύο στις Κάννες), ο 24χρονος Ξαβιέ Ντολάν παντρεύει ξανά την κομεντί με το μελόδραμα, χωρίς να παραλείπει τις υπογραμμίσεις κοινωνικής κριτικής αλλά και το camp, το οποίο, ευτυχώς, δεν αποδυναμώνει τη δραματική υπόσταση των χαρακτήρων. Είναι αξιοσημείωτο πως ο ρόλος της Φρεντ έχει ισόβαρη αντιμετώπιση στις διακλαδώσεις του σεναρίου (γραμμένο κι αυτό από τον Ντολάν).

Κομψευόμενος και νάρκισσος για πολλούς άσπονδους φίλους, υπερβολικά ταλαντούχος και young prodigy για τους φαν του, σίγουρα μόνο αδιάφορος δεν είναι. Όσο για τα queer στοιχεία του έργου του (η ταινία κέρδισε το Queer Palm d’Or στις Κάννες πέρυσι), δεν το καθορίζουν ούτε «ενοχλούν», όπως στην περίπτωση του Μπρους Λα-Μπρους -το πάλαι ποτέ «τρομερό παιδί» του αγγλόφωνου καναδικού σινεμά.

Ανοικονόμητο σε διάρκεια -σίγουρα ένα πιο σφιχτοδεμένο μοντάζ θα συμμάζευε την ταινία, αλλά για πόσες αγαπημένες ταινίες μας δε θα μπορούσαμε να το πούμε αυτό; Όσο για το soundtrack, από το Romeo and Juliet του Prokofiev (στην εκπληκτική σκηνή στο πλυντήριο αυτοκινήτων) μέχρι το Fade To Grey των Viggage (μεταξύ των, κυρίως ’80s, κομματιών) και την πρωτότυπη μουσική του καναδέζικου γκρουπ Noia, ο μικρούλης Ξαβιέ θα μας έχει πάλι να τρέχουμε και να ψάχνουμε. Τέλος, για όσους αυτό λέει κάτι, η ταινία κέρδισε και το βραβείο Καλύτερης Καναδικής Ταινίας για τη χρονιά που μας πέρασε.

Info: «Λόρενς για πάντα» (Laurence Anyways) -Κοινωνική. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία. Ξαβιέ Ντολάν. Παίζουν: Μελβίλ Πουπό, Σουζάν Κλεμέν, Ναταλί Μπέι, Μόνια Σοκρί. Διανομή: Videorama Films

Σύμφωνο ελεύθερης έκφρασης

Σύμφωνο ελεύθερης έκφρασης

από την Ελευθεροτυπία

Της ΗΛΙΑΣ ΞΥΠΟΛΙΑ*

Την εβδομάδα που μας πέρασε το κοινοβούλιο της Αγγλίας ψήφισε ένα νομοσχέδιο για το νέο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης που θα περιλαμβάνει όλα τα πιθανά ζευγάρια, ακόμα και (άκουσον άκουσον) εκείνα του ίδιου φύλου.

Η φωτογραφία αυτή δημοσιεύτηκε προ διμήνου, στην 1η σελίδα της βρετανικής «Γκάρντιαν». Ο τίτλος που τη συνοδεύει κάνει λόγο για «το πρώτο επίσημο γκέι φιλί του Ναυτικού των ΗΠΑ» Εάν και εφόσον γίνει νόμος -πρέπει να περάσει και από τη Βουλή των Λόρδων- τότε ζευγάρια του ίδιου φύλου θα θεωρούνται ισότιμα, είτε να δεσμευτούν με σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης είτε να παντρευτούν με πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα προστεθεί στη λίστα, μαζί με το Βέλγιο και τις Ολλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, των χωρών που δεν περιορίζουν την ανθρώπινη ελευθερία να παντρεύονται μόνο ετεροφιλόφυλα ζευγάρια.

Αξιομνημόνευτο είναι το γεγονός ότι στην κυβέρνηση συνασπισμού στο Ηνωμένο Βασίλειο ηγείται το Συντηρητικό κόμμα. Οι βουλευτές λοιπόν του συντηρητικού κόμματος αποφάσισαν το αυτονόητο σε μια σύγχρονη δημοκρατία: να δώσουν την ισονομία διασφαλίζοντας έναν από τους βασικούς πυλώνες της δημοκρατίας. Οι 136 από τους 303 βουλευτές του Συντηρητικού κόμματος καταψήφισαν το νομοσχέδιο. Αδυνατώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που βουλευτές στη χώρα μας ψήφισαν κατά συνείδηση αντίθετα με την κομματική γραμμή! Ο συντηρητικός πρωθυπουργός δήλωσε υπερήφανος για το νομοσχέδιο που προωθεί την ισότητα των πολιτών. Να σημειώσουμε κάτι ακόμα και για τους ισλαμοφοβικούς: το νομοσχέδιο υποστήριξαν και οι μουσουλμάνοι βουλευτές του Εργατικού κόμματος.

Πολλοί θεωρούν ότι στην Ελλάδα αυτό το ζήτημα δεν επείγει. Εν μέσω κρίσης η χώρα μας βλέπει πολλούς ελπιδοφόρους νέους της να αναζητούν ένα καλύτερο αύριο στην Εσπερία. Η μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό γίνεται σήμερα κυρίως για οικονομικούς λόγους. Σύντομα μπορεί να προστεθεί ακόμη ένας λόγος μετανάστευσης: η αναζήτηση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης που θα παρέχουν τη δυνατότητα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας. Οι δημοκρατικές χώρες που παρέχουν ίσα δικαιώματα στους πολίτες τους χωρίς διακρίσεις φύλου, καταγωγής και σεξουαλικών προτιμήσεων δύναται να προσελκύσουν αρκετούς.

Η ελευθερία έκφρασης σε ένα κράτος δικαίου αποτελεί μονόδρομο για τη χώρα που θέλει να αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό της. Για να μεταμορφώσουμε την κρίση σε ευκαιρία, θα πρέπει με τόλμη και ειλικρίνεια να αντιμετωπίσουμε όλα τα κοινωνικά προβλήματα που αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη και την πρόοδο. Τα χρηστά ήθη (sic) μιας βαθιά συντηρητικής και υποκριτικής κοινωνίας δεν προσβάλλονται από τη διασφάλιση της ισονομίας σε ένα κράτος δικαίου.

Αρκετοί θα κρυφογελάσουν με τους Βρετανούς, γιατί επιβεβαιώνουν το στερεότυπο που έχουμε για εκείνους. Στην Ελλάδα όμως το «φαινόμενο» είναι περιορισμένο και περιθωριακό. Πράγματι, σε μια βαθιά συντηρητική και ομοφοβική κοινωνία, όπως είναι η ελληνική, οι «ιδιαιτερότητες» αυτές μένουν στο σκοτάδι. Πώς ζητάμε από τον Ελληνα ομοφυλόφιλο να βγει από τη λεγόμενη ντουλάπα; Οταν από μικρό παιδί, πριν ακόμα καλά καλά συνειδητοποιήσει τη σεξουαλική του ταυτότητα, γνωρίζει ότι το πιο υποτιμητικό επίθετο για έναν άντρα είναι να είναι ομοφυλόφιλος. Πώς μπορεί ο ομοφυλόφιλος άντρας ή γυναίκα σήμερα να είναι «ανοικτός» με τη σεξουαλικότητά του όταν η κρατική τηλεόραση θεωρεί ταμπού και ακατάλληλη σκηνή το φιλί δύο ανδρών; Τα ποιήματα του Καβάφη με πρόδηλο ερωτικό περιεχόμενο ποτέ δεν θα ενσωματωθούν στην «comme il faut» διδακτέα ύλη του σχολείου. Δεν χρειάζεται να έχει μελετήσει κανείς Φρόιντ για να καταλάβει τις επιπτώσεις αυτής της καταπίεσης στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου. Κοινή λογική χρειάζεται!

Και κάτι τελευταίο, που παρασκηνιακά συζητείται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Βρετανία, όπως και όλη η Δύση, είναι η υπογεννητικότητα. Οσο παράδοξο και αν ακούγεται, η νομιμοποίηση των γάμων των ομοφυλοφίλων, ισχυροποιώντας το θεσμό της οικογένειας και υποστηρίζοντας την κοινωνική συνοχή, συμβάλλει στην αντιμετώπιση της μείζονας πρόκλησης του 21ου αιώνα.

* Η Ηλια Ξυπολιά είναι πολιτική επιστήμονας. Με υποτροφία του ΙΚΥ πραγματοποιεί έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Keele του Ηνωμένου Βασιλείου

Καταγγελία Ομοφοβικού Συγγράματος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Η Good As (You)th, ομάδα νέων για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των λεσβιών, των γκέι, των αμφισεξουαλικών και τρανς ατόμων, καταγγέλει τον αναχρονισμό ενός συγγράμματος που διδάσκεται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, και συλλέγει υπογραφές για την διόρθωση ή αφαίρεση του. Σύμφωνα με την Good As You(th):

“Στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ διδάσκεται το βιβλίο “Ιατροδικαστική: από τη θεωρία στην πράξη”, του καθηγητή Δ. Ψαρούλη. Το σύγγραμμα περιλαμβάνει αντιεπιστημονικές και αναχρονιστικές ιδεοληψίες που στρέφονται κατά των ομοφυλόφιλων. Χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία ως “διαστροφή” που συναντάται μόνον στον άνθρωπο και την ταυτίζει με την παιδεραστία. Αναφέρει πως «οι ομοφυλόφιλοι είχαν κακές σχέσεις με τον πατέρα τους ή δεν τον έβλεπαν συχνά, ενώ οι μητέρες τους ήταν υπερπροστατευτικές» και πως «το οικογενειακό περιβάλλον των λεσβιών έδειξε ότι οι μητέρες τους ήταν αδιάφορες» που συντείνουν στον στιγματισμό της ομοφυλοφιλίας ως αρρώστιας. Το μόνο πρόβλημα που έχουν τα ομοφυλόφιλα άτομα είναι οι διακρίσεις εις βάρος τους και η ψυχολογική ή φυσική βία που δέχονται που με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι το εν λόγω σύγγραμμα διαδίδει. Ζητούμε την άμεση διόρθωση του εν λόγω συγγράμματος με την αφαίρεση κάθε αναφοράς στην ομοφυλοφιλία ως διαστροφή είτε την οριστική αντικατάστασή του.”

Υπογράψτε την καταγγελία/αίτηση εδώ

Σε σχετική ανάρτηση του στο facebook, ο Παναγιώτης Δημητράς, εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ (Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι) επισημαίνει πως στο παρελθόν, εκτός από το βιβλίο του Δ. Ψαρούλη, ο Κωνσταντίνος Πλεύρης κατέθεσε στη δίκη του για ομοβοφία μια επιστολή με ανάλογο περιεχόμενο (“η ομοφυλοφιλία αποτελεί διαστροφή”) από τον Ματθαίο Τσούγκα, καθηγητή Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας, στο ίδιο πανεπιστήμιο.

 

Πέρασε από το γαλλικό κοινοβούλιο το άρθρο που καθιερώνει το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών

Η γαλλική Εθνοσυνέλευση ενέκρινε το πιο σημαντικό άρθρο του νομοσχεδίου για τη νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών: οι αντιπρόσωποι ψήφισαν 249-97 υπέρ του επαναπροσδιορισμού του γάμου ως μια συμφωνία μεταξύ δύο ανθρώπων – όχι μόνο μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας.

Το νομοσχέδιο υποστήριξαν ο σοσιαλιστής πρόεδρος Francois Hollande και οι αριστεροί υποστηρικτές του, σε αντίθεση με πολλούς βουλευτές της αντιπολίτευσης του UMP αλλά και κεντρώους. Εδώ και αρκετούς μήνες, οι προτάσεις αυτές έχουν προκαλέσει δημόσιες διαδηλώσεις τόσο υπέρ όσο και κατά της νομιμοποίησης του γκέι γάμου. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι περίπου το 55-60% των Γάλλων υποστηρίζει το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ενώ το 50% εγκρίνει και την υιοθεσία.

Σύμφωνα με το BBC, η ευκολία με την οποία πέρασε το συγκεκριμένο άρθρο είναι ενδεικτική ότι το νομοσχέδιο θα εγκριθεί τελικά στο σύνολό του. Με τον ίδιο τρόπο αναμένεται να εγκρίνει το άλλο βασικό μέτρο στο νομοσχέδιο, το οποίο θα επιτρέψει στα ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετούν παιδιά. Οι συζητήσεις αναμένεται να συνεχιστούν για περισσότερο από μία εβδομάδα, καθώς οι βουλευτές αναμένεται να συζητήσουν εκατοντάδες τροπολογίες, οι περισσότερες από αυτές κατατέθηκαν από την κεντροδεξιά αντιπολίτευση.

«Ελευθερία επιλογής»

Το νομοσχέδιο σηματοδοτεί μία από τις μεγαλύτερες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις της Γαλλίας μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής το 1981. “Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι που κάναμε αυτό το πρώτο βήμα,” δήλωσε η υπουργός Δικαιοσύνης Christiane Taubira. “Θα καθιερώσει την ελευθερία του καθενός να επιλέγει το σύντροφό του ή της για ένα κοινό μέλλον”. Ο βουλευτής του UMP Philippe Gosselin είπε ότι η νομοθεσία ήταν μόνο η αρχή μιας μόδας την οποία ο γαλλικός λαός δεν επιθυμεί. “Σήμερα είναι ο γάμος και η υιοθεσία. Αύριο θα ακολουθήσει η ιατρικά υποβοηθούμενη σύλληψη και οι παρένθετες μητέρες». Τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, ο Καρδινάλιος Philippe Barbarin, ο Ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος της Λυών, υποστήριξε ότι τα σχέδια για να επαναπροσδιορίσει την έννοια του γάμου, θα ανοίξει την πόρτα για την αιμομιξία και την πολυγαμία.

Η συζήτηση στην Εθνοσυνέλευση αναμένεται να διαρκέσει όλο το Σαββατοκύριακο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ συναντά στη Βουλή τις LGBT οργανώσεις

Όπως σε ολόκληρη την Ευρώπη, έτσι και στην Ελλάδα, ο πιο ακραίος νεοφιλελευθερισμός όχι μόνο «συμβαδίζει», αλλά ενίοτε υποστηρίζεται από έναν εξίσου ακραίο κοινωνικό συντηρητισμό.

Φωτογραφία-βίντεο: Άγγελος Καλοδούκας

 Ειδικά στη χώρα μας, στο ιδεολογικό κλίμα που διαμορφώνουν η άνοδος της Χρυσής Αυγής και η υπερσυντηρητική μετατόπιση του κομματικού συστήματος, αλλά και τμημάτων της κοινωνίας, έχουν ως αποτέλεσμα τα κρούσματα κρατικού και κοινωνικού ρατσισμού προς το κάθε λογής «μη κανονικό» να πληθαίνουν ανησυχητικά. Στο κλίμα που διαμορφώνεται, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΔ ατόμων μοιάζει ευαισθησία «δευτερεύουσας» σημασίας.

Η στοχοποίηση και η βία που υφίστανται τα άτομα αυτά, αποκλειστικά και μόνο λόγω διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού ή /και ταυτότητας φύλου (διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, επιθέσεις εναντίον ομοφυλόφιλων και τρανς ατόμων, ομοφοβικός λόγος, κλπ), αλλά και γενικότερα η επικράτηση παραδοσιακών και ακραία συντηρητικών «αξιών», εξαιτίας της οποίας θεωρείται «κανονικότητα» η περιθωριοποίηση των ατόμων αυτών και η εξαίρεσή τους από δικαιώματα, όπως το σύμφωνο συμβίωσης, διαμορφώνουν ένα πλαίσιο εξ ορισμού μη φιλικό για την Αριστερά κάθε απόχρωσης –και ιδίως τη δική μας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εξακολουθεί, τόσο μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου, όσο και στο πλαίσιο του Τμήματος Δικαιωμάτων και των αντίστοιχων θεματικών, να παρεμβαίνει και να κινητοποιείται για τα ζητήματα αυτά. Όχι «στο όνομα» των ΛΟΑΤ ατόμων, αλλά μαζί τους: υποστηρίζοντας τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματά τους, και συμβάλλοντας στην ενίσχυση της ορατότητάς τους μέσα στην κοινωνία. Συμβάλλοντας, από άλλη οπτική, στην ανάσχεση του κοινωνικού συντηρητισμού, την επικράτηση του οποίου διευκολύνει δυστυχώς μια αντίληψη που θέλει τις συγκεκριμένες θεματικές εκτός συζήτησης –είτε στο όνομα «της κρίσης», είτε απλώς λόγω φόβου για το «πολιτικό κόστος».

Με τις σκέψεις αυτές, η ΕΕΚΕ Δικαιοσύνης και το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καλεί τις συλλογικότητες των ΛΟΑΔ ατόμων στη Βουλή, σε μια συζήτηση-διαβούλευση, και σε μια προσπάθεια συντονισμού με αυτές.

Στο βίντεο ακούγονται δυο μουσικά κομμάτια: Bob Marley – Redemption Song, Aretha Franklin – Respect

πηγή: Left.gr