Η καταπίεση είναι αόρατη, πανταχού παρούσα, αδυσώπητη..

αναδημοσίευση από το Glory Hopes

Σκέψεις ενός ετεροφυλόφιλου άντρα, που είναι σημαντικά λιγότερο μαλάκας από την πλειοψηφία του είδους του, και για γι’ αυτό άλλωστε και τις φιλοξενούμε

Στην τελευταία μου επίσκεψη στην Αθήνα, μπήκα στο μετρό και καθώς περίμενα το τρένο, έπεσε το μάτι μου σε έναν άντρα που από το παρουσιαστικό του θα ήταν σίγουρος κανείς ότι είναι αδερφή. Καταλάβατε, ήταν απ’ αυτούς που φαίνονται. Ήρθαν λοιπόν στο μυαλό μου όλα αυτά που ακούγονται κατά καιρούς στις τηλεοράσεις περί καταπίεσης των ομοφυλόφιλων κοκ. Πραγματικά αρχίζω να πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού υποφέρει από αχαριστία.

Να έλεγε κανείς ότι βρισκόμαστε στο Αφγανιστάν ή στη βόρειο Κορέα να το καταλάβω, αλλά στην ελλάδα πραγματικά δεν βλέπω καμία καταπίεση. Είναι καταρχήν παντού, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στα περιοδικά. Υπάρχουν ειδικά μπαρ που μπορούν να πάνε που δεν είναι παράνομα. Νοικιάζουν σπίτια χωρίς πρόβλημα, έχουν κανονικές δουλειές, για να μην πω καλύτερες από τις κανονικές. Μπορούν να φορέσουν ότι θέλουν, να πουν ότι θέλουν και να κάνουν ότι θέλουν με όποιον θέλουν. Πραγματικά δεν βλέπω καμία καταπίεση και κάποια στιγμή θα ήθελα να το συζητήσω με κάποιον gay αυτό. Μμμμ! Δεν νομίζω ότι έχω κάποιον φίλο gay. Αυτό δεν είναι πρόβλημα, θα μιλήσω με κάποιον στο δρόμο, αρκεί να είμαι σίγουρος ότι είναι gay. Δεν θέλω όμως να βασιστώ στα στερεότυπα κριτήριά μου για να αποφασίσω ποιος είναι και ποιος όχι. Θα βρω μωρέ κάποιο ζευγάρι στο δρόμο και θα τους πιάσω την κουβέντα να μου τέλος πάντων από που κι ως που μιλάν για καταπίεση. Μμμμ! Τώρα που το σκέφτομαι, δεν θυμάμαι να έχω δει κανένα ζευγάρι λεσβιών ή gay ούτε εκεί που πάω για καφέ, ούτε στο σινεμά, ούτε στην παραλία, ούτε στο πάρκο, ούτε στο τρένο, ούτε….είναι γκετοποιημένοι μωρέ γι’ αυτό. Αλλά ρε συ, σκέψου λίγο, ένας ομοφυλόφιλος δεν μπορεί να πιάσει το χέρι του ανθρώπου του όταν κάνουν μια βόλτα στην πόλη, δεν μπορεί μια κοπέλα να φιλήσει την κοπέλα της σε ένα παγκάκι στην παραλία, δεν μπορεί κάποιος να ακουμπήσει πάνω στον γκόμενό του σε μια παραλία που δεν είναι ερημική. Ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων δεν δείχνει σαν ζευγάρι. Ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων δε φαίνεται ζευγάρι. Δεν μπορεί καν να ζητήσει ένα διπλό κρεβάτι σε ένα ξενοδοχείο πέραν της πλατείας ομόνοιας χωρίς να το κοιτάξουν στραβά. Οι ομοφυλόφιλοι δεν μπορούν να φιληθούν ή να χορέψουν μαζί κάπου που υπάρχουν παιδιά. Η ομοφυλοφιλία νομιμοποιήθηκε στην ελλάδα κάπου κοντά στο 70’. Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να σημαίνει κάτι άραγε;

Και να τί θέλω τώρα να σας πω:

Για μένα το λοιπόν πιο εκπληκτικό και πιο επιβλητικό και πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που ούτε ασυναίσθητα δεν μπορεί να εκφράσει δημόσια την αγάπη του και τον ερωτισμό του για έναν άλλο άνθρωπο. Σ’ όλη τη ζωή μου δε θυμάμαι ποτέ να είδα στην πόλη μου δύο αγόρια ούτε από λάθος να αγκαλιαστούν ερωτικά κοντά μου. Δύο κορίτσια να χαϊδέψουν ερωτικά η μία τα μαλλιά της άλλης. Τέτοιες απλές, καθημερινές πράξεις ερωτισμού, τόσο αυτονόητες για τους πολλούς, και τόσο κεντρικές στην αναπαράσταση της ταυτότητας κάθε ανθρώπου, και ούτε κατά λάθος δεν ενσαρκώνονται δημόσια. Πόσο εκπαιδευμένος πρέπει να είναι κάποιος για να μην υποπίπτει ποτέ στο σφάλμα να επιτελέσει τον εαυτό του; Αυτή η έλλειψη έστω και ελάχιστης, παραπτωματικής φύσεως, απόκλισης, πιστεύω ότι είναι δυνατή μόνο ως αποτέλεσμα μέγιστης καταστολής. Όπως σε κάτι ταινίες επιστημονικής φαντασίας, όπου τα κελιά των φυλακών δεν ορίζονται από τοίχους γιατί απλά αν βγεις από τα όριά τους θα εκραγεί ένα τσιπάκι που είναι εμφυτευμένο στην καρδιά σου. Έτσι είναι και η καταπίεση αυτών των άλλων ανθρώπων, των ομοφυλόφιλων, των μεταναστών και κάθε λογής ατόμου ή ομάδας που δέχεται καταπίεση. Είναι αόρατη, πανταχού παρούσα, αδυσώπητη, και κάποιοι λένε ότι δεν υπάρχει. Η καταπίεση λοιπόν είναι σαν το θεό – και γαμώ τα συμπεράσματα;

Τις σκέψεις μου αυτές σταμάτησε η φωνή από το μεγάφωνο του μετρό που με καλούσε να σβήσω αμέσως το τσιγάρο μου, που μόλις πριν είχα ασυναίσθητα ανάψει. Η φωνή συνέχιζε να αναγγέλλει την απαγόρευση ενώ ένας υπάλληλος της ασφάλειας ερχόταν προς το μέρος μου. Έσβησα το καλοστριμμένο μου τσιγάρο κάτι που έκανε να αισθανθώ εξαιρετικά καταπιεσμένος αλλά σαν να μην έφτανε αυτό, έπρεπε και να απολογηθώ γι’ αυτή μου τη συμπεριφορά λέγοντας ότι ασυναίσθητα έκανα αυτή την κίνηση καθώς ήμουν αφηρημένος και χαμένος στις σκέψεις μου. Είπα βέβαια στον σεκιουριτά ότι αυτός ο κανονισμός είναι ιδιαίτερα καταπιεστικός για τον πληθυσμό που είναι καπνιστές, όπως εγώ, και ότι είναι απαράδεκτο να θέλουν οι άλλοι, οι μη καπνιστές, να έχουμε όλοι την ίδια συμπεριφορά με αυτούς.

Ευτυχώς ήρθε το τρένο και έτσι πήγα και κάθισα και ηρέμησα για να συνεχίσω τις σκέψεις μου. Που είχα μείνει; Κάτι για τους gay έλεγα….

κατέβασε όλο το τεύχος εδώ

Τολμήστε κ. Καστανίδη!

Η είδηση πρέπει να συζητήθηκε περισσότερο εκτός Ισλανδίας, παρά στο εσωτερικό της χώρας που τσαλαβουτάει στη χρεοκοπία. Οπως γράφει και η Στέλλα Αλαφούζου, η πρωθυπουργός της χώρας παντρεύτηκε την αγαπημένη της, αμέσως μόλις ψηφίστηκε ο νόμος που επιτρέπει τους γάμους ατόμων του ιδίου φύλου. Εννοείται πως στο θεσμικό πλαίσιο της χώρας περιλαμβάνεται και το σύμφωνο συμβίωσης, απλώς οι Ισλανδοί είπαν να υιοθετήσουν και το αυτονόητο. Αλλωστε γάμος και σύμφωνο συμβίωσης μικρή διαφορά έχουν ως προς την ουσία στη νομική φύση της συμβίωσης.

Η είδηση δεν νομίζω να σόκαρε και κανέναν στην Ευρώπη. Στις περισσότερες χώρες έχουν υιοθετήσει σύμφωνο συμβίωσης για τα άτομα του ιδίου φύλου, βάζοντας τη λογική πάνω από ταμπού και προκαταλήψεις. Οι αναστολές της Εκκλησίας και του συντηρητικού κομματιού της κοινωνίας μπορούν να κάνουν στην άκρη όταν ένας άνθρωπος αποφασίζει να δώσει τη σύνταξη του στον άνθρωπο με τον οποίο ζει εδώ και χρόνια, αλλά ο νόμος δεν του επέτρεπε την παραμικρή σχέση.

Η Ελλάδα αρνείται εδώ και χρόνια να αναγνωρίσει στους ομοφυλόφιλους τα στοιχειώδη. Εντάξει, ας μείνει στην άκρη ο γάμος. Αλλά το σύμφωνο συμβίωσης έπρεπε ήδη να έχει παραχωρηθεί ως δυνατότητα. Υποτίθεται, λέει, πως αντιδρά η κοινωνία, δεν είναι έτοιμη ακόμα. Ε, η κοινωνία δεν ήταν επίσης έτοιμη όταν αποποινικοποιήθηκε η μοιχεία και θεσπίστηκε ο πολιτικός γάμος. Η κοινωνία ασχολήθηκε και με την καύση των νεκρών περισσότερο από όσο έπρεπε. Εκτός των άλλων, αυτή δεν είναι η δουλειά των πολιτικών ηγεσιών; Να τολμούν και να τέμνουν. Ο κ. Καστανίδης οφείλει να αναλάβει μία πρωτοβουλία που θεσμικά απευθύνεται σε ένα μεγάλο ποσοστό συμπατριωτών μας. Θα μου πείτε, αυτό είναι το θέμα τώρα; Και εγώ θα σας απαντήσω ότι δεν έπρεπε καν να είναι θέμα.

πηγή

Υπήρχαν gay το 1.700 π.Χ.;

Γράφει η Ρένα Χόπλαρου.

Βεβαίως! Το έπος Γκιλγκαμές, το πρώτο λογοτεχνικό κείμενο, το οποίο χρονολογείται στα 1700 π.Χ, αφηγείται τις περιπέτειες ενός μυθικού βασιλιά που αγάπησε έναν άλλον άντρα, τον Ενκιντού, ως σύζυγο. Η Ιλιάδα του Ομήρου περιγράφει τη συντροφική σχέση του Αχιλλέα με τον Πάτροκλο, ενώ η Σαπφώ η λυρική ποιήτρια του 6ου αιώνα π.Χ, καταγράφει με τέτοια παρρησία τους καημούς της γυναίκας προς γυναίκα αγάπης, ώστε η πατρίδα της, η Λέσβος, να μας δώσει τον όρο «λεσβιασμός». Ο μύθος της απαγωγής του Γανυμήδη από τον Δία μοιάζει να μας διδάσκει πως ακόμα και οι θεοί υπέκυπταν στη γοητεία ωραίων νεαρών. Στον γεωγραφικό και πολιτισμικό αντίποδα της αρχαίας Ελλάδας, μια κινέζικη ιστορία του 3ου αιώνα π.Χ. αφηγείται τη φιλία του αριστοκράτη Λιγκ και του ευνοούμενου του Μίζι Σία. Καθώς περπατούσαν μαζί σε έναν οπωρώνα, ο Λιγκ προσφέρει ένα ροδάκινο στο φίλο του αντί να το φάει όλο μόνος του. Για πολλούς αιώνες αυτή η διάσημη χειρονομία, «η αγάπη του μοιρασμένου ροδάκινου», αποτέλεσε τη μεταφορική περιγραφή της ομοφυλοφιλικής οικειότητας.

Στο συλλογικό τόμο «Ομοφυλοφιλία. Μια παγκόσμια ιστορία» (2008) από όπου έχω αντλήσει τα παραπάνω παραδείγματα, δεκατέσσερις ιστορικοί μας ταξιδεύουν στον ομοφυλόφιλο κόσμο και την ιστορία του. Όπως τεκμηριώνεται στο συγκεκριμένο τόμο, «σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, ανέκαθεν υπήρχαν κάποιοι άντρες και κάποιες γυναίκες που ένιωσαν την επιθυμία για συναισθηματική και σωματική οικειότητα με άτομα του ίδιου φύλου». Πράγματι, γνωρίζουμε πολύ λίγα για την ιστορία αυτών των ανθρώπων που μέχρι πρόσφατα ζούσαν μια «κρυφή» ιστορία. Η ιστορία τους για πολλά χρόνια είχε λησμονηθεί, αγνοηθεί ή λογοκριθεί. Οι πλούσιες πηγές ωστόσο που ο τόμος αυτός ανασύρει κυριολεκτικά από το σκοτάδι – αγγειογραφίες, λογοτεχνικά κείμενα, ημερολόγια, μεσαιωνικά χειρόγραφα, χαρακτικά, πίνακες, αφίσες και νομοσχέδια – φανερώνουν πως οι ομόφυλες επιθυμίες έχουν εκφραστεί διαχρονικά και παγκόσμια με ποικίλους τρόπους, οι οποίες περιλαμβάνουν κάθε μορφής αγάπη και συντροφικότητα και παραπέμπουν σε πολλές διαφορετικές σεξουαλικές πρακτικές.

Τα κεφάλαια του βιβλίου εξετάζουν όλο το φάσμα των ποικίλων συμπεριφορών, ταυτοτήτων και τρόπων ζωής των ανθρώπων που ένιωσαν και νιώθουν επιθυμία για το άλλο φύλο. Από την κλασική Ελλάδα και την Ρώμη μέχρι και τις ισλαμικές κοινωνίες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Από το Συμπόσιο του Σωκράτη μέχρι τους σημερινούς διαδικτυακούς τόπους ,όπου άντρες και γυναίκες μιλάνε για σεξ. Με απλά λόγια, τα κεφάλαια του βιβλίου αυτού διευρύνουν την ελλειπή μας γνώση για τους τρόπους με τους οποίους η ομόφυλη σεξουαλικότητα συγκροτήθηκε και εκφράστηκε σε διαφορετικές ιστορικές και πολιτισμικές συγκυρίες. Γιατί, όπως ιστορικά δεν υπήρξε (ούτε και υπάρχει) μια ετεροφυλοφιλία, δεν υπήρξε και δεν υπάρχει ούτε μια ομοφυλοφιλία. Κι ας αρέσκονται ορισμένοι να υποστηρίζουν εντελώς ανιστόρητα πως το «κανονικό πρότυπο της οικογένειας», δηλαδή η αστική, δυτική οικογένεια του 1950 ήταν παντού και πάντα ο κανόνας.

Πριν την έλευση των μονοθεϊστικών θρησκειών, οι κοινωνίες βίωναν και εννοιολογούσαν διαφορετικά τη σεξουαλικότητα. Για παράδειγμα, στην Κίνα, μας εξηγεί ο Andrian Carton στο 13ο κεφάλαιο του συγκεκριμένου βιβλίου, το νόημα της ομοφυλοφιλίας ήταν θεμελιακά διαφορετικό από ό,τι ήταν στις δυτικές κοινωνίες όπου η ομοφυλοφιλία ταυτίστηκε με την αμαρτία εντός του πλαισίου της ιουδαιοχριστιανικής παράδοσης. Ο Charles Hupperts στο 2ο κεφάλαιο μελετάει την ιστορικά πιο ανεχτική κοινωνία ως προς την ομοφυλοφιλία: την αρχαία Αθήνα. Όσο κι αν το θέμα αυτό αποτελεί ταμπού για την ελληνική ιστοριογραφία και κοινωνία, η διεθνής βιβλιογραφία έχει προχωρήσει πολύ όσον αφορά στο θέμα αυτό. Όπως μας εξηγεί ο συγκεκριμένος ιστορικός, η κοινωνική δομή της πόλης διέφερε πολύ από τη σημερινή. Η πόλη αποτελούσε μια κοινότητα όπου οι άρρενες πολίτες είχαν την εξουσία στα χέρια τους. Η δημόσια και η πολιτιστική ζωή της Αθήνας ήταν αντρική υπόθεση. Μια πόλη οργανωμένη από τους άντρες για τους άντρες. Η κοινωνική αυτή δομή αντανακλάται και στις σεξουαλικές πρακτικές των Αθηναίων. Το γυμνό αντρικό σώμα ήταν πανταχού παρών στην κουλτούρα της Αθήνας. Οι άντρες δεν φαίνεται να επηρεάζονταν από αισθήματα σεμνότητας ή ντροπής στη θέα σεξουαλικών σκηνών. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν έβλεπαν το σεξ μόνο υπό το πρίσμα της αναπαραγωγής ή της συνέχισης του είδους. Η ελληνική συνείδηση δεν είχε έρθει ακόμα σε επαφή με τη χριστιανική ηθική, η οποία συνέδεσε τη σεξουαλικότητα και τη σωματικότητα, όχι μόνο με τον γάμο, αλλά και με τις έννοιες της ντροπής, της αποχής, της ενοχής, της αμαρτίας και της τιμωρίας. Στην αρχαία Αθήνα πάνω σε κάθε είδους αντικείμενο καθημερινής χρήσης, όπως κύπελλα και λάμπες λαδιού απεικονίζονται ερωτικές σκηνές μεταξύ αντρών με μεγάλη λεπτομέρεια. Είναι τουλάχιστον απλουστευτικό να κρίνουμε ή να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τη συγκεκριμένη κοινωνία, όπως και όλες τις κοινωνίες που διαφέρουν από τις δικές μας, με τα μάτια και τις κυρίαρχες αξίες της σημερινής εποχής.

Όλα τα κεφάλαια της «Παγκόσμιας Ιστορίας της Ομοφυλοφιλίας» διαψεύδουν κάθε είδους αντίληψη που υποστηρίζει ότι οι ομοφυλόφιλες επιθυμίες αποτελούν παρεκκλίσεις μέσα στην ανθρώπινη ιστορία ή ότι υπάρχει ένας υποτιθέμενος οικουμενικός κανόνας «φυσιολογικών» σεξουαλικών ηθών, τον οποίο παραβαίνουν. Επίσης μας θυμίζουν (ή καλύτερα αποκαλύπτουν) τη βία που έχει ασκηθεί εναντίον εκείνων που είχαν ή έχουν «μη φυσιολογικούς» σεξουαλικούς προσανατολισμούς και τους κινδύνους που ελλοχεύουν όταν επιχειρούμε να επιβάλουμε αυτό που θεωρείται «σεξουαλικά φυσιολογικό» από μια οποιαδήποτε ομάδα σε πληθυσμούς που χαρακτηρίζονται από ανομοιογένεια, είτε αυτό γίνεται στο όνομα της θρησκείας και της οικογένειας, είτε το όνομα της επιστήμης.

Υ.Γ1:Ο τίτλος του άρθρου μου αποτελεί παράφραση του επιτυχημένου τίτλου του Λίο Καλοβυρνά «Υπήρχαν γκέι μπαρ το 1609;» (βλ. Athens Review of Books, 2ο τεύχος, 26.11.2009).

Υ.Γ2:Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή την πολύ επιτυχημένη εκδήλωση του περιοδικού Ρεύματος και της ομάδας υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων Accept – ΛΟΑΔ στο Σπίτι της Ευρώπης την περασμένη Τρίτη 22 Ιουνίου. Η αίθουσα ήταν κατάμεστη, μέσος όρος ηλικίας τα 25, μια άλλη Κύπρος, με άλλες ανάγκες και άλλα ενδιαφέροντα. Παρών στο πάνελ ο βουλευτής του ΔΗΣΥ, Χρήστος Στυλιανίδης. Στο ακροατήριο οι βουλευτές του ΔΗΣΥ Νίκος Τορναρίτης και Στέλλα Κυριακίδου.Έλαμψαν, διά της απουσίας τους, πολιτικοί από άλλους χώρους – και δη του προοδευτικού. Όσο για τα ΜΜΕ, αυτά ακολουθούν τη λογική «ότι δεν δείχνουμε, δεν συμβαίνει» (βλ. κορυφαία επιλογή του ΡΙΚ που αρνήθηκε να προβάλει σποτάκι της ΕΕ ενάντια στις διακρίσεις, με στόχο τη διαφώτιση του κοινού για τα άτομα με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Για άλλη μια φορά, πρέπει όλοι να νιώσουμε εθνικά υπερήφανοι για το επίπεδα λογοκρισίας που επιδεικνύει το κρατικό μας κανάλι και να το ευχαριστήσουμε ολόψυχα που προστατεύει τα χρηστά ήθη του τόπου αλά κ.Θεμιστοκλέους).

Υ.Γ.3:Η στήλη συμπάσχει με τον Ανδρέα Θεμιστοκλέους του ΔΗΣΥ γιατί κατανοεί πλήρως την τεράστια δυσκολία και το θάρρος που χρειάζεται κανείς όταν εκφράζει απόψεις από άλλες εποχές. Ο κ.Θεμιστοκλέους με τις γνωστές του θέσεις εναντίον των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων θα έκανε λαμπρή καριέρα εάν ζούσε σε άλλες εποχές. Οι απόψεις του θα ήταν, για παράδειγμα, πολύ επίκαιρες κατά τη μεσαιωνική περίοδο όταν η «παρά φύσιν» σεξουαλική πράξη ορίστηκε διά νόμου ως «μη φυσιολογική» και «διαβολική» ενώ παράλληλα αυτή την περίοδο εφαρμόστηκαν ένα σωρό ευφάνταστες τιμωρίες για τους «σοδομίτες»: ακρωτηριασμός, τύφλωση, ευνουχισμός, μαστίγωμα ή θανάτωση. Στην Ιταλία του 14ου αιώνα η κατηγορία για ομοφυλοφιλία έπαιρνε τη μορφή χιονοστιβάδας και χρησιμοποιούνταν για την πολιτική εξόντωση αντιπάλων, ακουμπώντας μέχρι και τους βασιλιάδες. Ο πάπας Βονιφάτιος Η΄ κατηγορήθηκε από τον εχθρό του Φίλιππο Δ΄ για ομοφυλοφιλία μετά θάνατον!

Για να μην πάμε όμως τόσο μακριά, ο κ. Θεμιστοκλέους θα μπορούσε να είχε διαπρέψει και στο κυνήγι μαγισσών στο οποίο επιδόθηκε ο μακαρθισμός. Θα μπορούσε με μεγάλη ευκολία να πάρει τη θέση του γερουσιαστή Κλόιντ Χόι, ο οποίος ήταν επικεφαλής της έρευνας σχετικά με «τους ομοφυλόφιλους και τους άλλους διεστραμμένους που εργάζονται στην Κυβέρνηση».

Αναδημοσίευση από τον Πολίτη της Κύπρου (27/6).

πηγή

Εκδήλωση υπέρ των δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών στην Κύπρο

Στο πλευρό των gay τάχθηκε ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Χρήστος Στυλιανίδης.

Τόνισε την ανάγκη να κατατεθεί η διακομματική πρόταση νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης.

Η ατμόσφαιρα ήταν ζεστή και η αίθουσα κατάμεστη. Από τα όσα ειπώθηκαν στην εκδήλωση υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων στο Σπίτι της Ευρώπης την περασμένη Τρίτη, διαφάνηκε πως ο αγώνας για τα δικαιώματα της μεγάλης αυτής κοινωνικής ομάδας δεν αφορά μονάχα τα ίδια τα ομοφυλόφιλα άτομα, αλλά όλους τους πολίτες που θέλουν να προσδιορίζουν τη μικρή μας κοινωνία ως πολιτισμένη.

Τις τελευταίες εβδομάδες το ζήτημα της ισότητας και του σεξουαλικού προσανατολισμού, με ιδιαίτερη έμφαση στο δικαίωμα του γάμου, βρίσκεται στην επικαιρότητα. H έκθεση της Επιτρόπου Διοικήσεως, επί του παραπόνου που υποβλήθηκε από Κύπριο πολίτη, υπήρξε η αφορμή για την έναρξη του δημόσιου διαλόγου.

Η συντακτική ομάδα του περιοδικού ΡΕΥΜΑ και το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο, επιθυμώντας να συμβάλλουν στη δημόσια συζήτηση για το θέμα της νομικής κατοχύρωσης των σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών, διοργάνωσαν εκδήλωση την Τρίτη 22 Ιουνίου, στις 18:00, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Λεωφ. Βύρωνος 30, Λευκωσία).

Στα πλαίσια της εκδήλωσης προβλήθηκε η ταινία μικρού μήκους των Ευριπίδη Δίκαιου και Στέλλας Γεωργίου με τίτλο: «Το φιλμάκι αυτό είναι αφιερωμένο στις 17 του Μάη», αφιερωμένο στην Διεθνή Ημέρα Ενάντια στην Ομοφοβία και την Τρανσφοβία. Χαιρετισμούς για την εκδήλωση απηύθυναν οι: Αλεξάνδρα Ατταλίδου, επικεφαλής του Γραφείου Τύπου του γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο και Λάκης Χριστοδούλου, μέλος της Συντακτικής Ομάδας του περιοδικού «ΡΕΥΜΑ». Παρεμβάσεις και τοποθετήσεις επί του δικαιώματος στον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια πραγματοποίησαν/ έκαναν οι: Δρ. Σταύρος Καραγιάννης – καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Δέσποινα Μιχαηλίδου – εκπρόσωπος ΜΚΟ accept – LGBT Cyprus, Άριστος Τσιάρτας – προϊστάμενος της Αρχής κατά του Ρατσισμού και των διακρίσεων του γραφείου της Επιτρόπου Διοικήσεως και ο Χρίστος Στυλιανίδης, Βουλευτής ΔΗΣΥ. Τον συντονισμό της συζήτησης ανέλαβε η Γωγώ Αλεξανδρινού, δημοσιογράφος. Στην εκδήλωση επίσης παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων και οι: Στέλλα Κυριακίδου – βουλευτής ΔΗΣΥ, Νίκος Τορναρίτης – βουλευτής ΔΗΣΥ και ο Αχιλλέας Δημητριάδης, δικηγόρος.

Ο Δρ. Καραγιάννης μέσα από την παρέμβαση του έδωσε την κοινωνιολογική διάσταση του θέματος καθώς και την παρουσία ενός ομοφυλόφιλου ατόμου μέσα στην κοινωνία. Η Δέσποινα Μιχαηλίδου, εκ μέρους της Αccept  ΛΟΑΔ τόνισε την σημασία της καταπολέμησης των διακρίσεων και την κατοχύρωση ίσων δικαιωμάτων για όλα τα άτομα ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος νομικής κατοχύρωσης σχέσεων. Έχοντας ως βάση την Έκθεση της Επιτρόπου Διοίκησης για την άμεση ανάγκη κατοχύρωσης των σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών, ο Άριστος Τσίαρτας έδωσε μια εμπεριστατωμένη διάσταση των νομικών και πολιτικών δεδομένων στον ευρωπαϊκό χώρο αλλά και στον κυπριακό χώρο θέτοντας την κυπριακή Πολιτεία επί των ευθυνών της ως προς την προστασία από τις διακρίσεις και την διασφάλιση των δικαιωμάτων όλων των πολιτών ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Ο Χρίστος Στυλιανίδης τόνισε την ανάγκη να κατατεθεί διακομματικά μια πρόταση νόμου αναφορικά με το σύμφωνο συμβίωσης το οποίο να καλύπτει και τα ομόφυλα και τα ετερόφυλα ζευγάρια ως ένα πρώτο βήμα στην κατοχύρωση δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών.

Η Πολιτεία οφείλει στα πλαίσια της ισονομίας, της ισοπολιτείας και των αρχών της ίσης μεταχείρισης και της μη διάκρισης να διασφαλίσει και να κατοχυρώσει αυτά τα δικαιώματα και να ανταποκριθεί σε μια σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα όπως είναι και η ανάγκη νομικής ρύθμισης των σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών. Ως αποτέλεσμα μιας ενδεχόμενης νομικής ρύθμισης των σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών θα διασφαλιστούν και άλλα δικαιώματα όπως η κληρονομική διαδοχή και η περιουσιακή σχέση, δικαιώματα τα οποία είναι κατοχυρωμένα μόνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια μέχρι στιγμής.

Η αλλαγή σε μια κοινωνία δεν μπορεί να είναι μόνο πολιτική και νομική, η accept θα εργαστεί σε συνεργασία με άλλους φορείς όπως το περιοδικό ΡΕΥΜΑ, μέσα από δράσεις ενημερωτικές και εκπαιδευτικές για την αλλαγή και σε κοινωνικό επίπεδο όσο αφορά τις στάσεις και τις αντιλήψεις για τα ομόφυλα ζευγάρια αλλά και για την ομοφυλοφιλία ευρύτερα. Μόνο μέσα από δράσεις σε παράλληλα επίπεδα μια ενδεχόμενη νομική αλλαγή θα μπορέσει να γίνει αποδεκτή μέσα στην ευρύτερη κοινωνία και να τύχει πλήρους εφαρμογής. Η accept οραματίζετε μια κοινωνία η οποία θα είναι βασισμένη στο σεβασμό του κάθε ατόμου και της διαφορετικότητας του. Μια κοινωνία που θα είναι απαλλαγμένη από διακρίσεις και προκαταλήψεις ιδίως όσο αφορά το σεξουαλικό προσανατολισμό.

Όπως αναφέρει απλά και ξεκάθαρα το μήνυμα της Εκστρατείας κατά των διακρίσεων από την Αρχή Ισότητας, ο έρωτας δεν κάνει διακρίσεις, εσύ ποιος είσαι για να κάνεις διακρίσεις; Εσύ, ως κράτος, ως βουλευτής, ως υπουργός, ως πολίτης στην Κύπρο ποιος είσαι για να κάνεις διακρίσεις;

πηγή

Συλλήψεις στο Saint Petersburg Pride

H ρώσικη αστυνομία συνέλαβε ακτιβιστές γκέι δικαιωμάτων στην Αγία Πετρούπολη το Σάββατο, επειδή πραγματοποίησαν διαδήλωση, παρά την επίσημη απαγόρευση. Περίπου 30 ακτιβιστές και ακτιβίστριες διαδήλωσαν κρατώντας πανό και φωνάζοντας “Η ομοφοβία είναι η ντροπή της χώρας” και “Δικαίωμα στο γάμο χωρίς συμβιβασμούς”, ενώ αμέσως μετά η αστυνομία συνέλαβε έξι άτομα, τα οποία δεν αντιστάθηκαν ιδιαίτερα.

Τα δικαιώματα των γκέι και των λεσβιών στη Ρωσία τυχαίνουν ελάχιστης προσοχής, ενώ η αστυνομία  καταστέλλει συχνά αντίστοιχες διαδηλώσεις κι αφήνει ατιμώρητες τις επιθέσεις εναντίον των διαδηλωτών.

“Είναι εξωφρενικό το γεγονός ότι η αστυνομία μας σταμάτησε και δεν μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε για την παραβίαση των δικαιωμάτων μας”, είπε ο Nikolai Alexeyev, ηγέτης του κινήματος των γκέι δικαιωμάτων στη Ρωσία. Η διαδήλωση στο προαύλιο του μουσείου Hermitage δεν έγινε δεκτή από τους επισκέπτες του μουσείου, το οποίο ιδρύθηκε το 1764 από τη Μεγάλη Αικατερίνη: “Ο καθένας έχει το δικαίωμα να προστατεύει τα δικαιώματά του αν παραβιάζονται από το κράτος, αλλά την ίδια στιγμή υπάρχουν κι άλλες ομάδες τα δικαιώματα των οποίων παραβιάζονται όπως οι Αρμένιοι και οι Εβραίοι, αλλά δεν κάνουν τέτοιες διαδηλώσεις”, είπε ο Ιgor Bazilyevsky, 28 ετών. Μια άλλη επισκέπτρια δήλωσε: “Δεν θέλω να βλέπω αυτούς τους ανθρώπους εδώ. Ήρθα σήμερα να δω τα εκθέματα, όχι αυτούς τους ηλίθιους”.

Η έκφραση αποστροφής για την ομοφυλοφιλία είναι ευρέως αποδεκτή στη ρωσική κοινωνία, διαψεύδοντας τους συχνούς ισχυρισμούς του ρώσου προέδρου Dmitry Medvedev ότι η χώρα του έχει ευρωπαϊκές αξίες. Οι γκέι και οι λεσβίες ακτιβιστές κι ακτιβίστριες πραγματοποίησαν δύο παρελάσεις το Μάιο στη Μόσχα, οι οποίες διεξήχθησαν ειρηνικά εξαιτίας του “στρατιωτικού σχεδιασμού”, όπως αναφέρουν, ξεγελώντας την αστυνομία. Ο δήμαρχος της Μόσχας Yury Luzhkov έχει εξισώσει πολλές φορές τους γκέι με το διάβολο.

πηγή

Νεκρός ένας 19χρονος ύστερα από πυροβολισμούς σε προφεστιβαλική εκδήλωση στο San Francisco

Ένας 19χρονος άντρας έχασε τη ζωή του χθες στο San Francisco, όταν έπεσε θύμα πυροβολισμού το βράδυ του Σαββάτου κατά τη διάρκεια των εορτασμών του Pink Saturday, όπως αναφέρει το Associated Press.

Τα ακριβή αίτια του θανάτου του άτυχου άντρα δεν έχουν ακόμα διευκρινισθεί, αλλά ο Stephen Powell ήταν ο ένας από τα τρία άτομα που πυροβολήθηκαν κατά τη διάρκεια των ετήσιων προφεστιβαλικών (pro-Pride) εορτασμών. Τα άλλα δύο θύματα, μία 19χρονη κι ένας 29χρονος, αναμένεται να ανανήψουν πλήρως.

Συνελήφθη και κρατείται ένας ακόμα 19χρονος, ο οποίος πιστεύεται ότι είναι ο θύτης της επίθεσης.

Η έρευνα για τον πυροβολισμό είναι σε εξέλιξη, αλλά ο αστυνόμος Phil Gordon ανέφερε στον San Francisco Chronicle ότι δεν θεωρείται ότι πρόκειται για έγκλημα μίσους. “Πιστεύουν ότι ο θύτης και τουλάχιστον ένα από τα θύματα γνωρίζονταν”, είπε.

(Photo by Chris Rusak, via SFist)

πηγή

Η πρωθυπουργός της Ισλανδίας παντρεύτηκε τη σύντροφό της

Η πρωθυπουργός της Ισλανδίας ήταν μεταξύ των πρώτων γκέι και λεσβιών Ισλανδών που παντρεύτηκαν στη χώρα της, καθώς από την Κυριακή ισχύει ο νόμος για την ισότητα στο γάμο. Η Johanna Sigurdardottir παντρεύτηκε την εδώ και χρόνια σύντροφό της, Jonina Leosdottir, όταν το ζευγάρι ζήτησε την εξέλιξη της 7χρονης αστικής ένωσης σε γάμο, σύμφωνα με την Telegraph.

Το ισλανδικό κοινοβούλιο ομόφωνα ψήφισε νόμο που προβλέπει την ισότητα στο γάμο για όλα τα ζευγάρια στις 12 Ιουνίου. Η Sigurdardottir έγινε πρωθυπουργός τον Φεβρουάριο του 2009, κι έγινε έτσι η πρώτη ανοιχτά λεσβία επικεφαλής κράτους.

πηγή

Ζευγάρι θύμα ομοφοβικής επίθεσης στη Βόρεια Ιρλανδία

Δύο άντρες που δέχτηκαν επίθεση στο Londonderry το Σαββατοκύριακο καταγγέλλουν ότι στοχοποιήθηκαν επειδή είναι γκέι. Το ζευγάρι, 22 και 38 ετών, χτυπήθηκαν από τρεις άντρες στο κέντρο της πόλης γύρω στις 2 ξημερώματα Σαββάτου. Φέρουν και οι δύο μώλωπες και εκδορές στα πρόσωπά τους, ενώ η αστυνομία ερευνά το περιστατικό ως ομοφοβική επίθεση.

Ο ένας από τους άντρες, ο οποίος δεν θέλησε να δημοσιευτεί το όνομά του, αναφέρει ότι η επίθεση έχει άσχημη επίδραση και στους δύο: “Φοβάμαι να πάω στο κρεβάτι μου, φοβάμαι να περπατήσω στο δρόμο”, είπε. “Πηγαίνω μαζί με τον φίλο μου στη δουλειά του, γιατί ο ίδιος φοβάται”.

Η αστυνομία αναφέρει ότι οι πρώτες πληροφορίες δείχνουν ότι πρόκειται για ομοφοβική επίθεση. Ο David McCartney από την οργάνωση γκέι υποστήριξης “Rainbow Project”  αναφέρει ότι ο αντίκτυπος μιας επίθεσης μίσους είναι “εξαιρετικά ιδιόμορφος”: “Δεν πρόκειται για μια οποιαδήποτε επίθεση βίας. Υπάρχει κάτι πιο μοχθηρό και πιο απεχθές και οδηνυρό σε αυτό και σου αφήνει το συναίσθημα ότι δεν ανήκεις.. ότι δεν είσαι μέρος αυτής της κοινότητας, ότι εκδιώκεσαι..”

Ο βουλευτής Mark Durkan χαρακτήρισε την επίθεση “αρρωστημένη”. “..η ομοφοβία είναι αδικαιολόγητη. Ως κοινότητα οφείλουμε να δείξουμε την αλληλεγγύη μας σε όσους υποφέρουν από αυτή την απαράδεκτη προκατάληψη. Και χρειάζεται να δείξουμε στους θύτες αυτών των επιθέσεων, ότι αυτοί είναι που αποτελούν μια ελάχιστη μειονότητα στην κοινωνία”, κατέληξε.

πηγή

Υπερδιπλάσια από πέρσι η συμμετοχή στο Sofia Pride!

Το τρίτο ετήσιο Sofia Pride πραγματοποιήθηκε χωρίς να καταγραφούν βίαια περιστατικά χάρη στις αποφασιστικές κινήσεις 300 αστυνομικών που πρόφυλαξαν τη διαδήλωση. Περίπου 700 άτομα – αριθμός κοντά στις προσδοκίες των διοργανωτών – συμμετείχαν στην πορεία η οποία κατέληξε σε συναυλία. Επικεφαλής της παρέλασης, το κεντρικό σύνθημα της οποίας ήταν “Love equality, embrace diversity”, ήταν ένα άρμα από το οποίο έπαιζε μουσική και πάνω του χόρευε κόσμος. Η παρέλαση ξεκίνησε στις 5 το απόγευμα.

Οι συμμετέχοντες στην παρέλαση ήταν γκέι, λεσβίες, αμφί, τρανς και στρέιτ, ενώ υπήρχαν επισκέπτες από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία, τη Ρωσία, τη Γαλλία και την Ελλάδα, συμπεριλαμβανόμενου του ευρωβουλευτή  Michael Cashman αλλά και ενός στρέιτ άντρα που ήρθε από την Ολλανδία ειδικά για να υποστηρίξει τα δικαιώματα των LGBT στη Βουλγαρία. Στην παρέλαση συμμετείχε ακόμα ο επικεφαλής της Βουλγαρικής Επιτροπής του Ελσίνκι Krasimir Kanev.

Νωρίτερα, την Κυριακή, περίπου 100 εθνικιστές και μέλη ακροδεξιάς νεολαίας συγκεντρώθηκαν σε μία διαμαρτυρία κατά του Sofia Pride, με συνθήματα “Οι γκέι θέλουν τον θάνατο των Βούλγαρων”, “Έξω οι ομοφυλόφιλοι από τη Βουλγαρία, για να κρατήσουμε αγνά τα παιδιά μας”, “Η Βουλγαρία είναι ένα μέρος για νορμάλ ανθρώπους – οι γκέι στη φυλακή” και “Όλοι οι γκέι, στην Ουγκάντα”. Οι εθνικιστές προσπάθησαν να επιτεθούν στην παράλαση του Sofia Pride, αλλά απωθήθηκαν από την αστυνομία.

Η ακριβής διαδρομή της παρέλασης κρατήθηκε μυστική μέχρι τα τελευταία λεπτά. Οι διοργανωτές δημοσίευσαν στην ιστοσελίδα τους οδηγίες για τους συμμετέχοντες προκειμένου να αποφύγουν τυχόν επιθέσεις και μετά την παρέλαση, συμβουλεύοντας μεταξύ άλλων να κινούνται σε μεγάλος ομάδες και να μην προβάλλουν αφίσες ή σημαίες του γκέι κινήματος εκτός του χώρου της εκδήλωσης, που φυλασσόταν από την αστυνομία.

Παραπάνω από 300 αστυνομικοί περιφρούρησαν την παρέλαση και εμπόδισαν ακροδεξιούς εξτρεμιστές από το να επιτεθούν στους διαδηλωτές, παρόλο που οι τελευταίοι δέχτηκαν λετικές επιθέσεις, ενώ πραγματοποιήθηκαν συλλήψεις τριών νεαρών που προσπάθησαν να επιτεθούν στην παρέλαση.

Η πρώτη Παρέλαση Υπερηφάνειας στη Βουλγαρία έγινε τον Ιούνιο του 2008, με τη συμμετοχή 100 ατόμων, οι οποίοι δέχτηκαν επιθέσεις από μέλη ακροδεξιάς νεολαίας με βόμβες μολότοφ, ενώ η αστυνομία συνέλαβε κάποιες δεκάδες εξτρεμιστές.

Η παρέλαση του 2009 πραγματοποιήθηκε χωρίς επεισόδια και συγκέντρωσε 300 συμμετέχοντες, ενώ σημαδεύτηκε από την έντονη αντίθεση της ορθόδοξης εκκλησίας της Βουλγαρίας.

πηγή

Ιρανή λεσβία ηθοποιός αγωνίζεται να κερδίσει άσυλο στην Αγγλία

Η Ιρανή λεσβία ηθοποιός αγωνίζεται να κερδίσει άσυλο στην Αγγλία, επειδή φοβάται ότι θα εκτελεσθεί αν αποσταλλεί στο Ιράν.Η 27χρονη, Kiana Firouz, άρχισε να κάνει μια ταινία στην Τεχεράνη πριν από μερικά χρόνια για να δοθεί φωνή στις λεσβίες της χώρας.

Πριν από δύο χρονιές, ήρθε στην Αγγλία ως φοιτήτρια, αλλά οι ιρανικές αρχές ανακάλυψαν το έργο της και μυστική αστυνομία άρχισε να την παρακολουθεί. Ο λεσβιασμός είναι παράνομος στο Ιράν και επιβάλεται θανατική ποινή στις υπότροπες. Η κα. Firouz αιτήθκε άσυλο στην Αγγλία, αλλά απορρίφθηκε λέγοντάς της πως θα μπορούσε να αποφύγει τη δίωξη, αν ήταν «διακριτική» για το σεξουαλικό προσανατολισμό της. Ωστόσο, η κα. Firouz εμφανίζεται σε μια ταινία βασισμένη στη ζωή της που ονομάζεται Cul de Sac, η πρεμιέρα της οποίας είναι απόψε, και ο φόβος της είναι πως, τώρα είναι αρκετά γνωστή ώστε να βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.

Η ίδια παίζει στο έργο, το οποίο διερευνά τη στάση της χώρας του Ιράν απέναντι στον λεσβιασμό. Η ίδια πιστεύει πως οι σκηνές λεσβιακού σεξ στην ταινία, είναι αρκετές για να την οδηγήσουν σε εκτέλεση. Η κα Firouz λέει πως είναι «συγκλονισμένη» από την προσοχή στην υπόθεσή της και αρνείται να μιλήσει στα μέσα ενημέρωσης. Αλλά σε δήλωσή που έστειλε τον περασμένο μήνα, είπε ότι θα αντιμετωπίσει σύντομα απέλαση. Είπε: «Ο λεσβιασμός στο Ιράν είναι αμαρτία και έγκλημα το οποίο υπόκειται σε σκληρή τιμωρία. Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, η επανάληψη αυτού του αδικήματος τιμωρείται με θάνατο. Η ποινή για το λεσβιασμό αφορά γυναίκες οι οποίες είναι ενήλικες, έχουν σώας τας φρένας, και συναινούν, είναι 100 χτυπήματα με μαστίγιο. “Εάν ο λεσβιασμός επαναλαφθεί τρεις φορές η ίδια τιμωρία επιβάλλεται κάθε φορά, η θανατική ποινή ισχύει για την τέταρτη φορά”.

Ο ακτιβιστής για την παροχή ασύλου, Paul Canning, δήλωσε πως η υπόθεσή της ήταν “εξαιρετικά ενοχλητική» για τις ιρανικές αρχές και πως η οικογένειά της που ζει στη χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε κίνδυνο. Είπε στην Pink News: “Η κα Firouz θα φυλακιστεί, θα βιαστεί στη φυλακή. Είναι πολύ καλά τεκμηριωμένο ότι αυτό συμβαίνει στις λεσβίες”. «Είναι πολύ ενοχλητική πραγματικώς για το ιρανικό καθεστώς. Τον τελευταίο χρόνο, έχουν γίνει 50 με 100 εκτελέσεις – που γνωρίζουμε – των αντιπάλων του καθεστώτος”. Η δικηγορίνα της, η οποία ζήτησε να μην κατονομαστεί, δήλωσε στην Pink News πως οι κα Firouz είναι πλέον γνωστή στι ιρανικές αρχές και κινδυνεύει. Είπε: «Το Υπουργείο Εσωτερικών πιστεύει ότι αυτή είναι λεσβία, αλλά της είπε ότι θα μπορούσε να είναι διακριτική. Αυτό είναι ένα γελοίο επιχείρημα.» “Το δικαστήριο επανέλαβε το ίδιο κατά την έφεση, πως καμιά-κανείς δεν ξέρει ποια είναι”.

πηγή

Δικαίωμα των κρατών η κατοχύρωση του γάμου ομόφυλων ζευγάριων

αναδημοσίευση από την Καθημερινή

Η Ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν κατοχυρώνει το δικαίωμα γάμου των ομοφυλοφίλων, αποφάνθηκε σήμερα το Δικαστήριο του Στρασβούργου. Η Ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν κατοχυρώνει το δικαίωμα γάμου των ομοφυλοφίλων, και κάθε κράτος είναι ελεύθερο να νομοθετεί όπως επιθυμεί για το θέμα αυτό, αποφάνθηκε σήμερα το Δικαστήριο του Στρασβούργου, στερώντας από δυο αυστριακούς ομοφυλόφιλους τη δυνατότητα να παντρευτούν.

«Δεν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των κρατών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με το θέμα του γάμου ομοφυλοφίλων», σημείωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (CEDH). «Οι εθνικές αρχές είναι σε θέση να αξιολογήσουν τις κοινωνικές ανάγκες για το θέμα και να ανταποκριθούν, καθώς ο γάμος έχει κοινωνική και πολιτιστική σημασία που είναι βαθιά ριζωμένη και διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από τη μια κοινωνία στην άλλη», πρόσθεσαν οι δικαστές.

Στο Δικαστήριο προσέφυγαν οι Χορστ Μίκαελ Σαλκ 48 ετών, και ο σύντροφός του Φράντς Γιόχαν Κοπφ 50 ετών που κατοικούν στη Βιέννη. Οι δύο ομοφυλόφιλοι αγωνίζονται μάταια, από το 2002, ενώπιον της δικαιοσύνης της χώρας τους, για να μπορέσουν να παντρευτούν. Για το λόγο αυτό έφθασαν μέχρι και το Συνταγματικό Δικαστήριο το οποίο απέρριψε την προσφυγή τους.

Κατά την ακρόαση ενώπιον του CEDH, τον Φεβρουάριο, είχαν τονίσει ότι ο νέος νόμος της Αυστρίας για τις ενώσεις ομοφυλοφίλων, που τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου του 2010, δεν τους δίνει το δικαίωμα να υιοθετούν παιδιά και είναι κατά την άποψη τους μεροληπτικός. Τουλάχιστον 21 από τις 47 χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης, προβλέπουν ή έχουν ήδη νόμους για πολιτικές ενώσεις μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Έξι επιτρέπουν το γάμο ομοφυλοφίλων.

Ολλανδία: υψηλότερη αποδοχή στους γκέι και τις λεσβίες – ανησυχία για την ομοφοβία στα σχολεία και τη θρησκεία

H έλλειψη αποδοχής για τους γκέι και τις λεσβίες μεταξύ των νέων, των ορθόδοξων χριστιανών, των μουσουλμάνων και κάποιων ομάδων μεταναστών προκαλούν ακόμα ανησυχία, σύμφωνα με νέα έκθεση της ομάδας κοινωνικής πολιτικής SCP της κυβέρνησης της Ολλανδίας.

H υποστήριξη των γκέι δικαιωμάτων στην Ολλανδία είναι υψηλότερη από άλλες χώρες και η έρευνα δείχνει κάποια βελτίωση. Παρόλο που το 9% του πληθυσμού ακόμα έχει “σοβαρές αντιρρήσεις” σχετικά με την ομοφυλοφιλία, αλλά αυτό είναι χαμηλότερο από το αντίστοιχο 15% το 2006.

Παρόλαυτα, ένας στους πέντε πολίτες δεν πιστεύουν ότι πρέπει να επιτρέπεται στους γκέι και τις λεσβίες να υιοθετούν παιδιά και ένας στους δέκα πιστεύει ότι ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών πρέπει να καταργηθεί. Ακόμα, σύμφωνα με την έρευνα, το 40% του πληθυσμού νιώθει άβολα αν δει δύο άντρες να φιλιούνται στο δρόμο.

Σχολεία

Η έκθεση αναφέρει ότι πρέπει να γίνει παραπάνω προσπάθεια για να βοηθηθούν οι γκέι και οι λεσβίες μαθητές/τριες οι οποίοι συχνά πέφτουν θύματα σχολικού εκφοβισμού και “εξοστρακισμού” εξαιτίας της εφηβικής ανάγκης για συμμόρφωση. Το ένα τρίτο των μαθητών πιστεύει ότι ο γκέι φίλος τους πρέπει να κρύβει τη σεξουαλικότητά του. Ακόμα, το να αποκαλέσουν κάποιον ομοφυλόφιλο αποτελεί βρισιά για τους μαθητές. Οι μισοί νέοι γκέι άντρες έχουν σκέψεις αυτοκτονίας, ένα ποσοστό πολύ υψηλότερο από ότι στον υπόλοιπο πληθυσμό σε αυτή την ηλικία. το 9% των γκέι αγοριών και το 16% των λεσβιών έχουν ήδη κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, αναφέρει η έρευνα.

Κακοποίηση

Ακόμα, πρέπει να γίνει μεγαλύτερη προσπάθεια σχετικά με την καταπολέμηση της βίας εναντίον των γκέι και των λεσβιών: πέρσι μόνο στο Άμστερνταμ καταγράφηκαν 82 αναφορές περιστατικών βίας εναντίον γκέι και λεσβιών. Η λεκτική κακοποίηση είναι πιο συχνή. Ένας στους δέκα γκέι άντρες αναφέρει ότι έχει δεχτεί λεκτική επίθεση στο χώρο εργασίας ή στο σχολείο εξαιτίας του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, τρεις στους δέκα αναφέρει λεκτική βία από ξένους. Οι λεσβίες μητέρες είναι εξίσου πιθανό να αντιμετωπίσουν λεκτική κακοποίηση και κουτσομπολιό. Ένα ποσοστό 61% αναφέρει ότι τα παιδιά τους δέχονται πειράγματα σχετικά με τις μητέρες τους.

Πολιτικοί

Η οργάνωση γκέι δικαιωμάτων COC απευθύνθηκε στον διαπραγματευτή της κυβέρνησης συνεργασίας Uri Rosenthal και στους ηγέτες των πολιτικών κομμάτων παροτρύνοντας τους να εισάγουν την γκέι χειραφέτηση στην πολιτική ατζέντα. Η αποδοχή των λεσβιών, γκέι, αμφί και τρανς είναι ένα τεστ για την ανοιχτή και ανεκτική κοινωνία μας”, αναφέρει η οργάνωση.

πηγή

Στην τελική ευθεία το Sofia Pride, εν μέσω αντιδράσεων αλλά και στήριξης από το Βρετανό πρέσβη

Το τρίτο ετήσιο Gay Pride θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 26 Ιουνίου στη Σόφια, με κεντρικό σύνθημα “Love equality, embrace diversity”. Η Πορεία Υπερηφάνειας του 2009 συγκέντρωσε περίπου 300 άτομα (στη φωτό αντιπροσωπεία από το Athens Pride) κάτω άπο ισχυρά μέτρα ασφαλείας. Φέτος, οι διοργανωτές περιμένουν ότι θα συγκεντρωθούν περισσότεροι από 700 συμμετέχοντες από όλη τη χώρα.

Το Sofia Pride έχει προκαλέσει αντιδράσεις από 25 συντηρητικές ομάδες, από το εθνικιστικό κόμμα VMRO αλλά και την ορθόδοξη εκκλησία της Βουλγαρίας, η σύνοδος της οποίας καταδίκασε επίσημα τη Δευτέρα το επικείμενο Sofia Pride. Σε μία επίσημη δήλωση, η εκκλησία αναφέρει ότι η Πορεία της 26ης Ιουνίου είναι μία “δημόσια, αναίσχυντη κι επονείδιστη επίδειξη της αμαρτίας των Σοδόμων και μία παραβίαση των δικαιωμάτων της συνόδου”, επισημαίνοντας ότι η εκδήλωση θα έχει μοιραίες επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία των ανθρώπων, ότι θα καταστρέψει τις παραδοσιακές αξίες των Βούλγαρων και ότι θα αποπλανήσει τα παιδιά και τους νέους της Βουλγαρίας. Η εκκλησία επίσης απαιτεί την απαγόρευση της Πορείας από την κυβέρνηση και καλεί τους πολίτες να μην συμμετάσχουν σε αυτή “την αποστροφή που τολμά να αντιτίθεται στην τάξη του Θεού”.

Ωστόσο, ο Βρετανός πρέσβης στη Βουλγαρία, Steve Williams (φωτο), στήριξε επίσημα το Sofia Pride, με επιστολή που διένειμε το κέντρο τύπου της πρεσβείας. “Ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μία από τις κεντρικές δημοκρατικές αξίες στην οποία έχει βασιστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλοι οι άνθρωποι δικαούνται σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, ανεξάρτητα από φυλή, φύλο, εθνικότητα, πιστεύω ή σεξουαλικό προσανατολισμό. Οι δικαιολογίες που χρησιμοποιούνται για να δικαιολογηθεί η ομοφοβία είναι πολλές, όπως ο σεβασμός στα θρησκευτικά δόγματα ή τις παραδοσιακές αξίες. Ας γίνει ξεκάθαρο: στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την ομοφοβία, σε καμία περίπτωση”, επισημαίνει ο πρέσβης.

Σύμφωνα με τον Williams, το Sofia Pride δεν αφορά μόνο τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των λεσβιών, γκέι, αμφί και τρανς: είναι μία γιορτή “για όλους εμάς – στρέιτ ή γκέι – για να διεκδικήσουμε αυτά τα δικαιώματα και να εξασφαλίσουμε ότι τα ασκούμε στην καθημερινή μας δράση και συμπεριφορά”. Ο πρέσβης της Βρετανίας καλεί όλο τον κόσμο να πει όχι στην προκατάληψη, στις διακρίσεις, τη ρητορική μίσους και τη βία – σε όλα αυτά που εξακολουθούν να βιώνουν τόσο συχνά τα LGBT άτομα. “Είναι ένα ναι στην ισότητα, ναι στην ανεκτικότητα και ναι στο να αγκαλιάσουμε το διαφορετικό. Εύχομαι στους συμμετέχοντες στο Sofia Pride 2010 μια ασφαλή κι απολαυστική μέρα”, καταλήγει ο Steve Williams.

Παιδιά, Ισραηλινοί, Παλαιστίνιοι και η Kylie Minogue στο Madrid Pride 2010!

Τα παιδιά ζευγαριών γκέι και λεσβιών θα ηγηθούν της Πορείας του Madrid Pride, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 3 Ιουλίου, σε μια διαδήλωση που θα κορυφωθεί με μία performance της Kylie Minogue. H απόφαση να τεθούν τα παιδιά επικεφαλής της Πορείας είναι μια ξεκάθαρη δήλωση του αιτήματος να γίνουν σεβαστές οι νέες δομές οικογένειας.

Ύστερα από τη διαμάχη που ακολούθησε την απόφαση να μην προσκληθεί η αποστολή από το Τελ Αβίβ στο Pride, οι διοργανωτές δήλωσαν ότι τώρα θέλουν να δουν να συμμετέχουν στην παρέλαση τόσο οι Ισραηλινοί όσο και οι Παλαιστίνιοι. Οι διοργανωτές επίσης ανέφεραν ότι φέτος θέλουν οι τρανς να έχουν ισχυρότερη παρουσία στην παρέλαση, την οποία περιέγραψαν ως πολιτική.

Η Ομοσπονδία Γκέι και Λεσβιών δήλωσε ότι αντιτίθεται στη μαζική κατανάλωση αλκοόλ στο κέντρο της Μαδρίτης κατά τη διάρκεια της εβδομάδας των εορτασμών, η οποία τα προηγούμενα χρόνια προσέλκυσε περισσότερους από δύο εκατομμύρια συμμετέχοντες. Η παρέλαση θα καταλήξει στην Plaza de España, όπου η Κylie Minogue θα ερμηνεύσει τραγούδια από το τελευταίο της άλμπουμ ‘Aphrodite’.

πηγή

H Hillary Clinton για τον LGBT Pride Month

Η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Hillary Clinon απευθύνει μήνυμα για τον εορτασμό του LGBT Pride Month στην Washington, στις 22 Ιουνίου.

Ερώτηση στην ΕυρωΒουλή για το ομοφοβικό Βατικανό

Ο Ισπανός ευρωβουλετής των Πράσινων Raül Romeva i Rueda κατέθεσε ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 29 Απριλίου σχετικά με τις ομοφοβικές δηλώσεις εκπροσώπου του Βατικανού:

Θέμα: Στιγματισμός της ομοφυλοφιλίας από την πλευρά του Βατικανού

Σε μια συνέντευξη Τύπου κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Σαντιάγο της Χιλής, ο Tarcisio Bertone, γραμματέας του Βατικανού, επεσήμανε ότι «πολλοί ψυχολόγοι και πολλοί ψυχίατροι έχουν αποδείξει ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ της αγαμίας και της παιδοφιλίας, αλλά πολλοί άλλοι έχουν αποδείξει, όπως μου είπαν πρόσφατα, ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της ομοφυλοφιλίας και της παιδοφιλίας».

Οι δηλώσεις αυτές, βαθύτατα ανεύθυνες και παραπλανητικές, συμβάλλουν στον στιγματισμό της ομοφυλοφιλίας με απαράδεκτο τρόπο. Τα πρόσωπα με δημόσια και πνευματική ευθύνη για ορισμένα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά με δηλώσεις όπως αυτή που μας απασχολεί, οι οποίες δυσφημούν μια πληθυσμιακή ομάδα στην οποία σε καμία περίπτωση δεν αξίζει να συσχετίζεται με ένα τόσο απεχθές έγκλημα όπως η παιδεραστία.

Πώς αξιολογεί η Επιτροπή αυτήν την, επιστημονική υποτίθεται, συσχέτιση μεταξύ της ομοφυλοφιλίας και της παιδοφιλίας;

Έχει δείξει με κάποιον τρόπο η Επιτροπή τη δυσφορία της απέναντι στο Κράτος του Βατικανού για την προσπάθεια συσχέτισης μιας σεξουαλικής επιλογής με ένα σοβαρό έγκλημα όπως η παιδοφιλία;

Η Eπίτροπος Δικαιοσύνης κι Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Vivane Reding απάντησε εκ μέρους της Επιτοπής στις 17 Ιουνίου:

Η Επιτροπή απορρίπτει απόλυτα κάθε σύνδεση της ομοφυλοφιλίας με την παιδοφιλία. Η Επιτροπή είναι δεσμευμένη στην καταπολέμηση των προκαταλήψεων και των διακρίσεων και θα συνεχίσει να εργάζεται για την πλήρη εφαρμογή και συμπλήρωση του νομικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον αγώνα ενάντια στις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού.

Η Επιτροπή δεν πραγματοποίησε καμία επικοινωνία με το Βατικανό, σχετικά με τις επίμαχες δηλώσεις.

St Petersburg Pride: “Έχουμε καθήκον να αψηφήσουμε την αδικία!”

Ο δήμος της Αγίας Πετρούπολης απαγόρευσε τη διεξαγωγή του St Petersburg Pride, το οποίο είχε προγραμματιστεί για το Σάββατο 26 Ιουνίου. Οι διοργανωτές είχαν προτείνει εναλλακτικές διαδρομές για την πορεία, ενώ τις ημέρες που προηγήθηκαν της απόφασης Prides από όλο τον κόσμο δήλωσαν την υποστήριξή τους στο St Petersburg Pride καθώς υπήρχαν πληροφορίες για βίαιες επιθέσεις εναντίον των συμμετεχόντων.

Το St Petersburg Pride πραγματοποιεί συλλογή υπογραφών για μια ανοιχτή επιστολή στην κυβέρνηση της Ρωσίας, υπογράψτε εδώ.

Η οργάνωση Equality, που διοργανώνει την Πορεία Υπερηφάνειας, αναφέρει ότι έχει δεχτεί επιστολές συμπαράστασης από το δικό μας Athens Pride, το Sydney Mardi Gras, το Victoria Pride, το  Tucson Pride και το Gloucester Pride της Μεγ. Βρετανίας, που θα πραγματοποιηθεί επίσης αυτό το Σάββατο.  Το InterPride, η Διεθνής Οργάνωση Διοργανωτών Pride, καθώς και η Επιτροπή IDAHO καταδίκασαν την απαγόρευση, υποστηρίζοντας ότι είναι αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στη Διεθνή Σύμβαση Αστικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων.

Οι διοργανωτές του St Petersburg Pride ανέφεραν ότι προσέφυγαν σε 13 πρεσβείες κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς επίσης και των ΗΠΑ, του Καναδά, της Νορβηγίας και της Ελβετίας, αλλά δεν έλαβαν καμία δημόσια δήλωση υποστήριξής τους.Η Maria Efremenkova, επικεφαλής των διοργανωτών του Pride, δήλωσε: “Είμαστε εξαιρετικά απαγοητευμένοι από τη στάση των ξένων διπλωματών. Δεν ζητήσαμε τίποτα παραπάνω από ότι έκαναν οι αντίστοιχες πρεσβείες στο Bίλνιους, το Βουκουρέστι, το Βελιγράδι και την Μπρατισλάβα, όταν εξέδωσαν δημόσια δήλωση υποστήριξης στα τοπικά Prides”.

Ο Δήμος της Αγίας Πετροπούπολης, ωστόσο, έδωσε τις ευλογίες του στη Νεολαία του κόμματος του πρωθυπουργού Βλαντιμίρ Πούτιν, United Russia, να πραγματοποιήσει Πορεία υπέρ των παραδοσιακών αξιών της οικογένειας, την ίδια μέρα με την απαγορευμένη Πορεία του Pride. Η εξέλιξη αυτή κάνει πολλά LGBT άτομα ακόμα πιο αποφασισμένα να αψηφήσουν την απαγόρευση, και αρκετοί προγραμματίζουν να ριψοκινδυνεύσουν την ασφάλειά τους πραγματοποιώντας πορεία το Σάββατο, ανεξάρτητα από την απαγόρευση. Η Efremenkova λέει: “Θα πραγματοποιήσουμε την Πορεία παρά την απαγόρευση γιατί έχουμε καθήκον να αψηφήσουμε την αδικία, όπως κάναμε ένα μήνα πριν στο Μινσκ και τη Μόσχα.. οι αρχές της Αγίας Πετρούπολης αποφάσισαν να βάλουν εμπάργκο στα δικαιώματά μας κι αυτό είναι απολύτως απαράδεκτο. Κάποιοι από μας θα είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν συλλήψεις και ξυλοδαρμό, αλλά δεν έχουμε καμία πρόθεση να παραιτηθούμε από τα δικαιώματά μας”. Την παραμονή της εκδήλωσης, προγραμματίζεται σεμινάριο για να ενημερωθούν οι συμμετέχοντες σχετικά με το πώς θα αντιδράσουν σε περίπτωση σύλληψης.

Η Αγία Πετρούπολη είναι η τέταρτη ρώσικη πόλη που απαγορεύει επίσημα μια Πορεία Υπερηφάνειας.

πηγή

Βαρσοβία: Έκθεση για την ομοερωτική τέχνη προκαλεί αντιδράσεις

Το Εθνικό Μουσίεο της Βαρσοβίας εγκαινίασε έκθεση που παρουσιάζει θέματα σχετικά με γκέι, λεσβίες και τρανς. Η έκθεση έχει προκαλέσει μεγάλη αντιπαράθεση, σε μια χώρα όπου η καθολική εκκλησία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη δημόσια ζωή. Η έκθεση Ars Homoerotica, για την οποία πολλοί λένε ότι θα ήταν αδιανόητη στην καθολική Πολωνία μέχρι πρόσφατα, παρουσιάζει κλασικά έργα που απεικονίζουν ομοερωτικά θέματα από τη συλλογή του Εθνικού Μουσείου, καθώς και πίνακες, γλυπτά, πόστερς και εγκαταστάσεις από χώρες που ανήκουν στο πρώην σοβιετικό μπλοκ.

Ο έφορος του Μουσείου Pawel Leszkowicz αναφέρει στη Deutsche Welle: “Στην πολωνική κοινωνία η ομοφυλοφιλία είναι ακόμα ένα δύσκολο θέμα, αλλά στο Εθνικό Μουσείο έγινε κεντρικό θέμα, ένα όμορφο, αισθητικό και ερωτικό θέμα, ένα θέμα λατρείας”.

Το διοικητικό συμβούλιο του Εθνικού Μουσείου συνεχάρη τους διοργανωτές για το θάρρος του σε μία χώρα όπου  η ομοφυλοφιλία είναι ακόμα αντικείμενο αποδοκιμασίας από μεγάλο μέρος της κοινωνίας. “Αυτό το μουσείο είναι εθνικό. Και ως τέτοιο, είναι για το έθνος – κι αυτό σημαίνει, για όλο το έθνος, όχι απλά για ένα μέρος του”, αναφέρει το μέλος του συμβουλίου Jack Lohman. “Εντυπωσιάζομαι από το βάθος του νοήματος της έκθεσης: η έκθεση του “άλλου”. Όλοι είμαστε “άλλοι” από πολλές απόψεις”.

Η έκθεση, ωστόσο, έχει προκαλέσει αντιδράσεις ακόμα και εντός του Εθνικού Μουσείου. Μια ομάδα εργαζομένων διαδήλωσαν εναντίον της, καταγγέλοντας αριστερίστικη προκατάληψη, ενώ οι συντηρητικοί πολιτικοί του κόμματος του Νόμου και της Δικαιοσύνης που βρίσκεται στην αντιπολίτευση αντέδρασαν ακόμα πιο οργισμένα.  “Ο Πολωνός υπουργός πολιτισμού θα έπρεπε να απαγορεύσει αυτή την αισχρή έκθεση, η οποία χαραμίζει τα χρήματα των φορολογούμενων. Το Εθνικό Μουσείο πρέπει να επικεντρωθεί σε πατριωτικά θέματα”, αναφέρει ο βουλευτής Stanislaw Pieta σε επιστολή του στον υπουργό.

Οι διοργανωτές γνωρίζουν ότι η έκθεση που απεικονίζει ανδρικό γυμνό και σκηνές σεξ μεταξύ αντρών είναι κάτι αρκετά νέο για τους περισσότερους Πολωνούς φιλότεχνους. Αλλά ο έφορος Pawel Leszkowicz εξηγεί ότι η έκθεση είναι συνεπής με την αλλαγή πορείας στη φιλοσοφία του μουσείου από τον νέο διευθυντή Piotr Piotrowski. “Ο νέος διευθυντής είναι ένα είδος Zapatero του σύγχρονου κόσμου της πολωνικής τέχνης”, λέει ο Leszkowicz, συγκρίνοντας τον Piotrowski με τον Ισπανό πρωθυπουργό. “Θέλει να εμπλέξει το μουσείο σε μία κριτική συζήτηση για το στάτους της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Πολωνία. Αυτή η έκθεση είναι το πρώτο του βήμα”.

Η έκθεση, η οποία θα διαρκέσει ως τον Σεπτέμβριο, είναι ακόμα η βασική πολιτιστική εκδήλωση του Φεστιβάλ του Europride, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στη Βαρσοβία από τις 8 ως τις 18 Ιουλίου.

πηγή

Πραγματοποιήθηκε το ένατο Zagreb Pride!

Περίπου 300 γκέι και λεσβίες, υπό την προστασία αντίστοιχης δύναμης αστυνομικών, πραγματοποίησαν πορεία το Σάββατο στο κέντρο του Ζάγκρεμπ, στην ένατη Παρέλαση Υπερηφάνειας της Κροατίας. “Ο έρωτας είναι στον αέρα, η ομοφοβία στο σκοτάδι”, “Ας αγκαλιαστούμε μπροστά σε όλους για να δουν πόσο πολλοί είμαστε”, έγραφαν κάποια από τα banners  που κρατούσαν οι συμμετέχοντες, οι οποίοι παράλληλα ανέμιζαν σημαίες με το ουράνιο τόξο.

Περίπου 200 αστυνομικοί σχημάτισαν κλοιό γύρω από τη διαδρομή κατά τη διάρκεια της Παρέλασης, η οποία κράτησε μία ώρα και κατέληξε σε μία συγκέντρωση και συναυλία στο πάρκο Zrinjevac.

“Είναι σημαντικό να στείλουμε το μήνυμα ότι οι γκέι και οι λεσβίες είναι μέρος της κοινωνίας μας και ότι θα πρέπει να είναι αποδεκτοί”, είπε στο AFP η Maja Marsic, 30.

“Η κοινωνία πρέπει να ευαισθητοποιηθεί σχετικά με το θέμα και οι άνθρωποι πρέπει να αποδεχτούν ότι οι γκέι και οι λεσβίες είναι ανάμεσά τους, είναι φίλοι τους, συνάδελφοι τους”, επισημαίνει η φίλη της, Dragana, μία 26χρονη ψυχολόγος.

Στο μεταξύ, μία διαδήλωση εναντίον του Pride, η οποία διοργανώθηκε από ακροδεξιό κόμμα, συγκέντρωσε λίγα άτομα, τα οποία αποκλείστηκαν από την αστυνομία και κρατούσαν σημαίες της Κροατίας, φωνάζοντας “Δεν είστε Κορατία”, “Δεν έχετε λόγο να είστε περήφανοι”.

Η κοινωνία της Κροατίας είναι ακόμα έντονα συντηρητική και η ισχυρή Καθολική Εκκλησία έχει δημόσια χαρακτηρίσει την ομοφυλοφιλία “αναπηρία” και “ανωμαλία”.

Περίπου το 88% του πληθυσμού της πρώην Γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας των 4,4 εκατομμυρίων είναι Ρωμαιοκαθολικοί.

πηγή

Έκκληση της ILGA στον Πρωθυπουργό της Βουλγαρίας

Ανοιχτή επιστολή στον Boyko Borisov, Πρωθυπουργό της Βουλγαρίας  και τον Tzvetan Tzvetanov, Υπουργό Εσωτερικών

Βίαιες επιθέσεις με κίνητρο το μίσος

Αγαπητοί κύριοι Borisov και Tzvetanov,

Σας γράφω για να εκφράσω την ανησυχία σχετικά με πληροφορίες που λαμβάνουμε από τη Συμμαχία Βούλγαρων Ακτιβιστών για περιπτώσεις βίαιων επιθέσεων από εθνικιστικές ομάδες στοχεύοντας ομάδες όπως οι Ρομά και τα LGBT άτομα.

Όπως ξέρετε, στις 26 Ιουνίου, η LGBT Κοινότητα στη Βουλγαρία θα φιλοξενήσει το τρίτο ετήσιο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας. Αυτή η εκδήλωση, η οποία γιορτάζει τη διαφορετικότητα και προωθεί τον σεβασμό και τις αξίες της ισότητας και των ανθρωπίνων δικαιώμάτων, παράλληλα προσελκύει εχθρικές αντιδράσεις από ομάδες ανθρώπων που αντιτίθενται σε αυτές τις δημοκρατικές αξίες και χρησιμοποιούν βία και εκφοβισμό.

Σας καλούμε να διασφαλίσετε ότι το Φεστιβάλ LGBT Υπερηφάνειας θα πραγματοποιηθεί ειρηνικά και με την απαραίτητη προστασία. Όπως ξέρετε, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι καθήκον του κράτους να εξασφαλίζει ότι οι πολίτες απολαμβάνουν τα δικαιώματα της συνάθροισης και της έκφρασης χωρίς διακρίσεις. Ακόμα, είναι καθήκον του κράτους να παρέχει επαρκή προστασία στους πολίτες, που εκφράζουν ή/και υπερασπίζονται απόψεις με τις οποίες δεν συμφωνεί απαραίτητα η πλειοψηφία.

Η ρητορική και τα εγκλήματα μίσους είναι ένα σοβαρό ζήτημα στην Ευρώπη και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί το λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τους. Στις 31 Μαρτίου 2010, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης υιοθέτηση Σύσταση στα κράτη-μέλη σχετικά με τα μέτρα για την καταπολέμηση τ ων διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Η Σύσταση καλεί τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να εμποδίσουν, να καταγράψουν και να διαχειριστούν τέτοια περιστατικά ρητορικής και εγκλημάτων μίσους.

Το 2008-2009, ο Τομέας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δημοσίευσε δύο εκθέσεις συγκεκριμένα για ζητήματα LGBT δικαιωμάτων. Αυτές οι εκθέσεις υπογραμμίζουν το γεγονός ότι ο ποινικός κώδικας της Βουλγαρίας δεν αναγνωρίζει το ομοφοβικό και τρανσφοβικό κίνητρο ως επιβαρυντικό παράγοντα για τις καταδίκες θυτών εγκλημάτων και ρητορικής μίσους. Επομένως, καλούμε τις βουλγαρικές αρχές να τροποποιήσουν τη νομοθεσία τους προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι η ομοφοβία και η τρανσφοβία θα αναγνωρίζονται ως παράγοντες που αποτελούν κίνητρα μίσους, εξίσου όπως ο ρατσισμός.

Ελπίζω ότι το φετινό Φεστιβάλ LGBT Υπερηφάνειας θα διεξαχθεί ειρηνικά και με την απαραίτητη αστυνομική προστασία. Ακόμα ελπίζουμε ότι οι βουλγαρικές αρχές θα λάβουν σαφή θέση υποστηρίζοντας τις δημοκρατικές αξίες, την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους και θα καταδικάσουν κάθε έκφραση μίσους και προσπάθεια σαμποτάζ του Φεστιβάλ LGBT Υπερηφάνειας. Τέλος, ελπίζουμε ότι η Βουλγαρία θα κάνει τα απαραίτητα νομοθετικά βήματα για να βελτιώσει τη νομοθεσία της σχετικά με το μίσος και τη βία, ώστε να εξασφαλίζει την επαρκή αντιμετώπιση της ομοφοβίας και τρανσφοβίας.

Evelyne Paradis
Εκτελεστική Διευθύντρια ILGA-Europe