Λονδίνο: LGBT κοινότητα, μουσουλμάνοι και.. ακροδεξιά
Πώς επηρεάζεται η διαφύλαξη και η προώθηση των LGBT δικαιωμάτων σε μια Ευρώπη με έντονο πια το μουσουλμανικό στοιχείο; Η παρουσία των μουσουλμάνων σε μια κοσμική Ευρώπη έχει απασχολήσει ήδη τους πολίτες χωρών, όπως η Γαλλία. Εμείς εδώ είτε στεκόμαστε αμήχανα απέναντι σε αυτές τις ραγδαίες αλλαγές είτε επωάζουμε με στάσεις και συμπεριφορές το αυγό του φιδιού..
Στη Βρετανία, μια ομοφοβική επίθεση με τοιχοκολλημένα αυτοκόλλητα στο Ανατολικό Λονδίνο στάθηκε αφορμή για να αναδειχθεί τοπικά το πρόβλημα: η ιδέα για τη διοργάνωση μιας Πορείας Γκέι Υπερηφάνειας ως απάντηση σε αυτά τα αυτοκόλλητα στοχοποίησε τους μουσουλμάνους της περιοχής και ανέδειξε τόσο τις όποιες διασυνδέσεις με την ακροδεξιά όσο και τη στάση των μελών της LGBT κοινότητας:
Ακυρώθηκε τελικά η Πορεία Gay Υπερηφάνειας που είχε προγραμματιστεί να γίνει στο Ανατολικό Λονδίνο με τον φόβο ότι θα πυροδοτούσε συγκρούσεις με τη μουσουλμανική κοινότητα.
Η αναγγελία της Πορείας του East End Gay Pride στο Λονδίνο είχε προκαλέσει τις αντιδράσεις γκέι ακτιβιστών από την οργάνωση OutEast αλλά και την Ένωση ενάντια στο Φασισμό. Οι ακτιβιστές είχαν εκφράσει την ανησυχία τους ότι η διεξαγωγή της Πορείας θα προκαλούσε περαιτέρω ένταση στον χώρο της μουσουλμανικής κοινότητας, καθώς όπως είχε αποκαλύψει νωρίτερα δημοσίευμα του PinkNews κάποιοι από τους διοργανωτές της κατηγορήθηκαν ότι έχουν σχέσεις με την ακροδεξιά αντι-ισλαμιστική ομάδα English Defence League (EDL).
Οι ακτιβιστές της OutEast ανέφεραν μεταξύ άλλων: «Η πορεία που πρόκειται να πραγματοποιηθεί στις 2 Απριλίου οργανώθηκε από έξι φίλους, για να απαντήσουν στα αυτοκόλλητα με συνθήματα εναντίον των γκέι που κολλήθηκαν στο East End. Ωστόσο, όσοι αντιτίθενται σε αυτή τη διοργάνωση τη χαρακτηρίζουν «συναισθηματική αντίδραση», η οποία κινδυνεύει να προκαλέσει ανταγωνισμό με τους μουσουλμάνους και να τους αντιμετωπίσει ως αποδιοπομπαίους τράγους.. Παράλληλα, κάποιοι από τους διοργανωτές φαίνεται ότι έχουν «στενές σχέσεις» με την οργάνωση English Defence League».
Τα αυτοκόλλητα που κολλήθηκαν στο Ανατολικό Λονδίνο στις αρχές Φεβρουαρίου, χαρακτήριζαν την περιοχή ως «ζώνη ελεύθερη από γκέι» (φωτο).
Ο γνωστός βρετανός γκέι ακτιβιστής Peter Tatchell, εκπρόσωπος της οργάνωσης OutRage!, εξέδωσε την παρακάτω δήλωση σχετικά: «Ύστερα από την αποκάλυψη των δεσμών μεταξύ κάποιων εκ των διοργανωτών και της ακροδεξιάς English Defence League (EDL), το OutRage! δεν υποστηρίζει τη διοργάνωση του East London Gay Pride. Κι εγώ ο ίδιος απέσυρα την προσωπική μου στήριξη. Φοβόμαστε ότι η πορεία θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και πειρατείας από την ακροδεξιά, προκειμένου να δημιουργηθούν διαιρέσεις και να ενταθεί η μη ανεκτικότητα εναντίον των μουσουλμάνων.
Την ίδια στιγμή που υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των λεσβιών, γκέι, αμφί, τρανς και intersex (LGBTI) ατόμων να διαδηλώνουν κατά της ομοφοβίας και των αυτοκόλλητων ‘Gay Free Zone’, θα είναι ακόμη καλύτερο αν η Πορεία αναβληθεί για μια άλλη ημερομηνία, ώστε να οργανωθεί από μία grassroots συμμαχία της Κοινότητας με ευρύτερη βάση, χωρίς να κηλιδώνεται από οργανώσεις όπως η EDL. Σε αυτή την Πορεία Υπερηφάνειας του East London, με το νέο της σχεδιασμό, θα κληθούν να συμμετάσχουν και οι μουσουλμανικές οργανώσεις με τους εκπροσώπους τους».
Παράλληλα, οι ακτιβιστές της OutEast απευθύνθηκαν με επιστολή στους διοργανωτές του East End Gay Pride, ζητώντας τους να ακυρώσουν την Πορεία, όπως και έγινε τελικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Μουσουλμανικό Συμβούλιο Βρετανίας και το Τζαμί του Ανατολικού Λονδίνου καταδίκασαν τα ομοφοβικά αυτοκόλλητα.
Ανοιχτή συνάντηση της “Ομάδας κατά της ομοφοβίας στην Εκπαίδευση”
Ανοιχτή συνάντηση της “Ομάδας κατά της ομοφοβίας στην Εκπαίδευση”
Η “Ομάδα κατά της ομοφοβίας στην Εκπαίδευση” διοργανώνει την Κυριακή 20 Μαρτίου στις 18:00 στο Blue Train (Κωνσταντινουπόλεως 84, Γκάζι) την πρώτη της ανοιχτή συνάντηση ώστε να γνωριστούμε και να μιλήσουμε για το θέμα αυτό.
Στη διάρκεια της συνάντησης θα προβληθεί η ταινία Fucking Amal (Δείξε μου αγάπη). Πρόκειται για μια σουηδική ταινία του 1998, που διαπραγματεύεται τον σχολικό εκφοβισμό και την ομοφοβία. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση.
Η ομάδα μας αποτελείται από εκπαιδευτικούς και άτομα που σχετίζονται με την ψυχική υγεία του παιδιού και βρίσκεται στο 2ο χρόνο των συναντήσεών της. Θα χαρούμε να γνωριστούμε κι από κοντά!
Δέκα χρόνια ομόφυλων γάμων: Επιτυχίες και προκλήσεις
Σε δυο εβδομάδες, συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τους πρώτους γάμους ομόφυλων ζευγαριών στον πλανήτη. Ήταν 1η Απριλίου 2001 και στην Ολλανδία παντρεύτηκαν τέσσερα ζευγάρια. Δέκα χρόνια μετά, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπιστώνει ότι ακόμα κι αν η νομοθεσία αλλάζει, οι προκαταλήψεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό επιμένουν.
Δέκα χώρες σε τρεις ηπείρους νομιμοποίησαν τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών τη δεκαετία που πέρασε, αλλά οι διακρίσεις επιμένουν, ακόμα και σε αυτές τις χώρες, όπως ανέφερε χθες το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
«Το γεγονός ότι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών έγινε νόμιμος σε τρεις ηπείρους δείχνει πρόοδο στον τομέα της ισότητας», δήλωσε ο Boris O. Dittrich, διευθυντής του Προγράμματος LGBT Δικαιωμάτων του Παρατηρητηρίου. «Ωστόσο, ενώ το δικαίωμα του γάμου φαίνεται σαν το τελευταίο βήμα για τον τερματισμό των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, η νομιμοποίηση δεν έχει δώσει τέλος στις διακρίσεις, είτε από εκπροσώπους της διοίκησης είτε από άλλους ανθρώπους».
Από το 2001, ακολουθώντας το πρωτοπόρο παράδειγμα της Ολλανδίας, ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών υιοθετήθηκε από το Βέλγιο (2003), την Ισπανία (2005), τον Καναδά (2005), τη Νότιο Αφρική (2006), τη Νορβηγία (2009), τη Σουηδία (2009), την Πορτογαλία (2010), την Ισλανδία (2010) και την Αργεντινή (2010). Από το 2010, ο γάμος είναι νόμιμος για τα ομόφυλα ζευγάρια, στην Πόλη του Μεξικό και αναγνωρίζεται και από άλλες περιφέρειες του Μεξικό. Την ίδια στιγμή, και κάποιες Πολιτείες εντός ΗΠΑ αναγνωρίζουν το γάμο.
«Το παράδειγμα αυτών των δέκα χωρών θα το ακολουθήσουν αναπόφευκτα περισσότερα έθνη τα οποία είναι ανοιχτά στο να δώσουν τέλος στις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου», συνεχίζει ο Dittrich. «Η φόρα που έχει η νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών δεν μπορεί να σταματήσει».
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο, σε χώρες, όπως το Νεπάλ, η Σλοβενία και η Αυστραλία, όπου έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία για την αναγνώριση του γάμου, σε πολιτικό, νομικό ή δικαστικό επίπεδο, θα έχουμε θετικά αποτελέσματα, ενώ μερικές χώρες (το Ισραήλ, η Νέα Ζηλανδία, το Μεξικό και κάποιες πολιτείες των ΗΠΑ) έχουν ήδη κάνει ένα θετικό βήμα, αναγνωρίζοντας τους γάμους που τελούν τα ομόφυλα ζευγάρια σε ξένες χώρες.
Αρκετές άλλες χώρες διαθέτουν νομοθεσία που αναγνωρίζει τις σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου σε μορφή αστικών ενώσεων ή συμφώνου συμβίωσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτά τα άτομα έχουν αρκετά από τα δικαιώματα που έχουν τα παντρεμένα ζευγάρια. Ωστόσο, ο πολιτικός γάμος σε αυτές τις χώρες αφορά αποκλειστικά τα ετερόφυλα ζευγάρια και δεν είναι ανοιχτός στα ομόφυλα.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πραγματοποίησε έρευνα σε οργανώσεις LGBT δικαιωμάτων στις δέκα χώρες όπου είναι νόμιμος ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Η έρευνα αφορούσε τους στόχους που ελπίζουν να πετύχουν τα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν ποικιλία προτεραιότητων, αν και βρίσκουν κοινό έδαφος.
«Στις περισσότερες χώρες, μία μεγάλη προτεραιότητα είναι το δικαίωμα των διεμφυλικών ατόμων να αναγνωρίζονται ενώπιον του νόμου, χωρίς να χρειάζεται να υποβληθούν σε μη αναστρέψιμη στείρωση», δηλώνει ο Dittrich. «Ένας κοινός παρονομαστής είναι η αντιμετώπιση της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας στους νέους ανθρώπους μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα καθώς και το να δοθεί τέλος στη βία και την επιθετικότητα από μεμονωμένα άτομα, από οικογένειες, σε ανθρώπους στο δρόμο..».
Στις φώτο, ο Peter Lemke με τον Frank Wittebrood και η Helene Faasen με την Anne Marie Thus, οι οποίοι μαζί με τους Tom Jansen – Louis Rogmans και Dolf Pasker – Geert Kasteel ήταν τα πρώτα τέσσερα ζευγάρια που παντρεύτηκαν την 1η Απριλίου 2001 στην Ολλανδία.
Πεντάδυμα για ζευγάρι λεσβιών στην Αυστραλία!
Μητέρες.. πεντάδυμων έγιναν οι 27χρονη Melissa Keevers και η 22χρονη Rosemary Nolan (φωτο), ζευγάρι εδώ και δύο χρόνια στο Brisbane της Αυστραλίας.
Τα μωρά του ζευγαριού γεννήθηκαν πρόωρα, αλλά η κατάσταση της υγείας τους περιγράφεται ως «σταθερή».
Oι δύο μητέρες έδωσαν στα δύο αγόρια και τρία κορίτσια τους τα ονόματ Noah, Charlie, Eireann, Evie και Abby. Βιολογικός πατέρας των παιδιών είναι ένας 27χρονος, Aμερικάνος φοιτητής Νομικής, ο οποίος παραιτήθηκε ενυπόγραφα από κάθε δικαίωμα να δει ή να επικοινωνήσει με τα παιδιά.
Το ζευγάρι έχει ήδη μία μεγαλύερη κόρη, την Lilly, η οποία είναι 18 μηνών, η σύλληψη της οποίας έγινε με το σπέρμα του ίδιου δότη, τον οποίο και βρήκαν μέσω ιστοσελίδας στις ΗΠΑ.
Η Ιρλανδία εξέλεξε τους δύο πρώτους ανοιχτά γκέι βουλευτές της
Το κόμμα των Εργατικών της Ιρλανδίας στις πρόσφατες γενικές εκλογές εξέλεξε τους πρώτους δύο ανοιχτά γκέι βουλευτές!
Ο Dominic Hannigan και ο John Lyons θα καταλάβουν και επίσημα τις έδρες τους στο Κοινοβούλιο της Ιρλανδίας την επόμενη εβδομάδα.Η εκλογή τους φαίνεται να αντικατοπτρίζει την ολοένα και αυξανόμενη αποδοχή των γκέι και λεσβιών στη χώρα.
O Dominic Hannigan μάλιστα εκλέχθηκε σε εκλογική περιφέρεια της επαρχίας, ωστόσο η σεξουαλικότητά του δεν φάνηκε να ενοχλεί τους ψηφοφόρους του.
“Η εκλογή όχι ενός αλλά δύο ανοιχτά γκέι βουλευτών γράφει ιστορία”, σύμφωνα με τον συν-πρόεδρο της LGBT Ομάδας του Εργατικού Κόμματος Ιρλανδίας, Paul McConnell. “Η εκλογή τόσο του Dominic Hannigan όσο και του John Lyons είναι ένα βήμα προς την ισότητα στην Ιρλανδία και ευελπιστούμε στην συνεισφορά τους εντός του κοινοβουλίου”.
Η συζήτηση για την ισότητα στο γάμο γίνεται ακόμα πιο έντονη στην Ιρλανδία, με αφορμή την εκλογή των δύο βουλευτών. Η φεμινίστρια, ακτιβίστρια και ακαδημαϊκός Ailbhe Smyth (φωτο δεξιά), επικεφαλής της οργάνωσης National Lesbian & Gay Federation, επισημαίνει: “το Εργατικό Κόμμα και το Fine Gael έχουν καθήκον να νομοθετήσουν για τα ίσα δικαιώματα στον πολιτικό γάμο για τις λεσβίες και τους γκέι.. Οι διακρίσεις εις βάρος τους σε αυτό το θέμα είναι απαράδεκτες”.
“Οι Δούλες”, του Ζαν Ζενέ στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Nosotros
+the Institute [for Experimental Arts] παρουσιάζει :
Οι Δούλες, του Ζαν Ζενέ
σκηνοθεσία / προσαρμογή κειμένου : Τάσος Σαγρής
ηθοποιοί : Σίσσυ Δουτσίου, Εύη Μαρκέτου, Στέβη Φόρτωμα
multimedia : Void Optical Laboratory, Venus Melena, Global Eye
βοηθός σκηνοθέτη : Κατερίνα Παπαδάκη
μουσική : Pan Sonic, Ab Ovo, Ellen Allien, Tom Waits, The Velvet Underground, Εrik Satie
ηχητική επεξεργασία : Γιώργος Κουβαράς
12 παραστάσεις, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, από 2 Mαρτίου έως 7 Απριλίου 2011, ώρα έναρξης 21:00
Ελεύθερος Kοινωνικός Χώρος Nosotros, Θεμιστοκλέους 66 Εξάρχεια
Είσοδος Ελεύθερη
Κρατήσεις Θέσεων στο 6948662270 – Η παράσταση γίνεται με την υποστήριξη της κολλεκτίβας Κενό Δίκτυο
H Σολάνζ και η Κλαίρη είναι δύο κορίτσια που ζουν ως εσώκλειστες υπηρέτριες σε ένα πλούσιο μεγαλοαστικό σύγχρονο σπίτι. Η επιβεβλημένη εκβιαστική καθημερινότητα, η υπακοή, η διαρκής αίσθηση εγκλωβισμού, η ερωτική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ τους μέσα στα χρόνια και το μίσος τους για τα αφεντικά, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα σεξουαλικών διαστροφών, καταστροφικής μανίας, δολοφονικών ενστίκτων και πόθου για εξέγερση και απελευθέρωση. H απέλπιδη εφόρμηση τους προς τον ουρανό μπαίνει στην ίδια τροχιά με τους χιλιάδες νέους ανθρώπους που περιπλανιούνται στις σύγχρονες Μητροπόλεις χωρίς μέλλον και ελπίδες, τις σιωπηρές καθημερινές εξεγέρσεις και τις κοινωνικές ταραχές της εποχής μας.
Τhe Institute for Experimental Arts (το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών) είναι μια πλατφόρμα δημιουργικής έκφρασης και έρευνας στα πεδία του θεάτρου, της εικαστικής performance, των mutli media εγκαταστάσεων, της ποιητικής επιτέλεσης και της θεωρίας της Τέχνης. Το Ινστιτούτο όντας μια ανοιχτή συνάντηση ποιητών-συγγραφέων, σκηνοθετών, ηθοποιών, τεχνικών/συντελεστών, performance artists, φωτογράφων, εικαστικών του video art και αναλυτών της σύγχρονης Τέχνης, των media και της επικοινωνίας σκοπό έχει την κατασκευή καταστάσεων, την κατάθεση ερμηνευτικού και εκπαιδευτικού έργου, την καλλιέργεια της ριζοσπαστικής θεωρίας / καλλιτεχνικής πράξης και την επικοινωνία με ένα ευρύτερο κοινωνικό σώμα που θα υπερβαίνει τα στεγανά και τους περιορισμούς της εμπορευματικής και καθεστωτικής κυρίαρχης κουλτούρας.
Τα Πολύχρωμα Χανιά
Μία νέα LGBT πρωτοβουλία ξεκίνησε στα Χανιά της Κρήτης: Τα πολύχρωμα Χανιά!
Στην αρχική σελίδα τους, τα πολύχρωμα Χανιά μας καλωσορίζουν με μία μαντινάδα: “Χίλια καλώς ορίσατε, χίλια και δυο χιλιάδες στον κάμπο με τα λέλουδα και με τις πρασινάδες”. Στη συνέχεια διευκρινίζουν ότι “αυτός ο κάμπος όμως δεν έχει μόνο δύο ειδών λέλουδα. Έχει περισσότερα. Και πρέπει κάποια στιγμή και τα άλλα λέλουδα να βγουν στο φως του ήλιου”.
Μιλώντας για τον σκοπό αυτής της ομάδας μας λένε: “Ο σκοπός λοιπόν αυτού του χώρου είναι απλός. Ήλιος για όλους και για όλες (και ο ήλιος δεν καίει…). Ας προσπαθήσουμε να πάψουν τα Χανιά να είναι Χάλια για τα άτομα με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό”.
Στην ιστοσελίδα βρίσκει κανείς μια μικρή συλλογή από άρθρα που εξετάζουν τον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό από βιολογική σκοπιά, σκέψεις για τα Χανιά αλλά και για το ποιος αποφασίζει τι είναι σωστό και φυσιολογικό, νέα από την Ελλάδα και αλλού, την παρουσίαση διάσημων γκέι και λεσβιών, όπως ο Michel Foucault, o Γιάννης Τσαρούχης, ο Allen Ginsberg, ο ΚΠ Καβάφης και άλλοι, καθώς και βίντεο και σχετικούς συνδέσμους.
Καλή αρχή!
Ο παραγωγός του Λόγου του Βασιλιά ευχαριστεί τον φίλο του, παραλαμβάνοντας το Όσκαρ!
Ο Iain Canning, ένος από τους τέσσερις παραγωγούς του Λόγου του Βασιλιά, ευχαρίστησε τον φίλο του, Ben, μιλώντας κατά την παραλαβή του χρυσού αγαλματίδιου, την Κυριακή το βράδυ.
Αρχικά απευθύνθηκε στους τρεις πρωταγωνιστές της ταινίας, λέγοντας: “Colin, Geoffrey, Helena, σας ευχαριστώ τόσο πολύ που δεχτήκατε (να πρωταγωνιστήσετε).. Στους γονείς μου, και τον φίλο μου Ben, με βοηθάτε κάθε μέρα να κάνω ό,τι κάνω. Σας ευχαριστώ”.
Ο Canning (φωτό, στη μέση) εμφανίστηκε στη σκηνή μαζί με τον Colin Firth και την Helena Bonham Carter, τους συμπαραγωγούς Emile Sherman και Gareth Unwin, και τον σκηνοθέτη Tom Hooper. Ο Λόγος του Βασιλιά κατέκτησε τα Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Πρωτότυπου Σεναρίου, Α’ Ανδρικού Ρόλου για τον Colin Firth and Σκηνοθεσίας για τον Tom Hooper.
Ο Iain Canning έχει υπάρξει παραγωγός μεταξύ άλλων στις ταινίες Mary and Max (2009), Hunger (2008) and Control (2007).
Το Μαυροβούνιο αποκτά την πρώτη LGBT οργάνωσή του!
Η πρώτη LGBT οργάνωση ξεκινά δουλειά στο Μαυροβούνιο: Το LGBT Forum Progress, η πρώτη μη κυβερνητική οργάνωση για την προστασία των δικαιωμάτων της λεσβιακής και γκέι κοινότητας ξεκίνησε ήδη να δουλεύει στην πρωτεύουσα του Μαυροβονίου, Ποντγκόριτσα (φωτο).
Τη στιγμή που κοινοβούλια στα Βαλκάνια υιοθετούν νομοθεσία κατά των διακρίσεων που προβλέπει την προστασία της LGBT κοινότητας, τα δικαιώματα των μελών της κοινότητας του Μαυροβουνίου είναι περιορισμένα στην πράξη και η χώρα θεωρείται ιδιαίτερα αφιλόξενη απέναντι στους γκέι και τις λεσβίες. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε η Nela Lazarevic, κάτοχος της Υποτροφίας για Διακεκριμένους Δημοσιογράφους στα Βαλκάνια, μέχρι τώρα το Μαυροβούνιο ήταν η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, στην οποία δεν λειτουργούσε καμία LGBT Οργάνωση. Ο διευθυντής του LGBT Forum Progress, Zdravko Cimbaljevic δήλωσε: “Ο γκέι πληθυσμός του Μαυροβουνίου είναι περιθωριοποιημένος και στιγματισμένος”.
Η νέα LGBT Οργάνωση του Μαυροβουνίου δήλωσε ότι στοχεύει να βελτιώσει την αλληλεγγύη και την υποστήριξη, να ενδυναμώσει τις συνολικές ικανότητες της LGBT κοινότητας καθώς και την θέση των γκέι και των λεσβιών στην κοινωνία, την οικονομία, την εργασία, τον αθλητισμό και την εκπαίδευση. Η ομάδα παράλληλα ελπίζει να βοηθήσει στην παρακολούθηση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ανθρώπων με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Fucking Games – στο Θέατρο Βικτώρια
«FUCKING GAMES», του Grae Cleugh
Από 2 Mαρτίου 2011 έως 26 Μαΐου 2011
«Ένας τέλειος γάμος, τρία παιδιά που ουρλιάζουν, το εμπορικό κέντρο το Σάββατο… αν θέλουν να ζουν σα ζόμπι, ασ’ τους… Οι γκέι αντιμετωπίζουν τη ζωή αλλιώς».
Το THEATROVICTORIA περνάει στη δεύτερη προγραμματισμένη παραγωγή του για τη φετινή σαιζόν με το πολυαναμενόμενο και βραβευμένο με το βραβείο Laurence Olivier 2003 «FUCKING GAMES» του σκοτσέζου συγγραφέα Grae Cleugh που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. To έργο θα σηκώσει αυλαία την Τετάρτη 2 Μαρτίου στην Κεντρική Σκηνή του μικρού θεάτρου της πλατείας Βικτωρίας και αναμένεται να γίνει το talk of the town.
Το «FUCKING GAMES» είναι το καυστικό και ειρωνικό πορτραίτο δύο γκέι ζευγαριών καθώς εμπλέκονται σ’ ένα περίπλοκο ιστό σχέσεων στην μετά AIDS εποχή. Το έργο ανήκει στην κατηγορία του in-yer-face theater της αγγλικής σκηνής όπου αυτό που ειπώνεται δεν υπονοείται αλλά παρουσιάζεται αυτούσιο επί σκηνής. Όπως έγραψε ο Μάικλ Μπίλινκτον του The Guardian: «Η δράση στο έργο του Cleugh είναι όσο απερίφραστη όσο κι ο τίτλος – ανταγωνισμοί, πεολειχίες και πρωκτικό σεξ. Όπως κι ο Μαρκ Ρέιβενβιλ, ο νεαρός Σκωτσέζος συγγραφέας υπαινίσσεται ότι το γκέι σεξ έχει ξεπέσει από σύμβολο απελευθέρωσης σε φαινόμενο μόδας ή και σε εργαλείο εξουσίας».
Ο Τέρενς και ο Τζόνα είναι μαζί δέκα χρόνια. Ο Τζουντ είναι νέος, όμορφος και πάντα φέρνει τους νέους συντρόφους του στην παρέα. Όταν λοιπόν φέρνει σπίτι το τελευταίο του απόκτημα, τον Ντάννυ, αρχίζουν τα παιχνίδια: συγκρούσεις, υπονοούμενα, χτυπήματα κάτω από τη μέση καθώς οι τέσσερις άντρες, μαέστροι στους λεκτικούς διαξιφισμούς, αρχίζουν να εκσφενδονίζουν απόψεις για τις σχέσεις, το σεξ, την απιστία, την αγάπη, την εμπιστοσύνη, τη μοναξιά. Υπάρχει όμως και ένα μυστικό που δεν μπορεί να ειπωθεί ανοιχτά…
Η gay εμπειρία είναι ένα γεγονός που αφορά πλέον τη ζωή μας – άρα και το θέατρό μας. Επομένως, έργα σαν το FUCKING GAMES, διαθέτουν τη διαφορετική εκείνη ματιά που στηλιτεύει τα στερεότυπα κι επανεξετάζει τις προκαταλήψεις μας, μια ματιά την οποία χρειαζόμαστε ως αντιστάθμισμα στον κομφορμισμό που μας κατακλύζει.
Η παράσταση του Δημήτρη Κομνηνού, μέσα από το βραβευμένο έργο του Cleugh, έρχεται σε μια εποχή όπου η ελληνική κοινωνία έχει αρχίσει να δείχνει τα πρώτα σημάδια ανοχής στην «κατά τα άλλα συμπαθή» κοινωνική μειονότητα των gays. Η ανοχή αυτή όμως συνιστά απόδοχή; Θα μπορούσε ποτέ η κοινωνία να ενσωματώσει και να αγκαλιάσει τους gays ως δικά της παιδιά; Ο Grae Cleugh με το πολυεπίπεδο όσο και αμφίπλευρο FUCKING GAMES υποστηρίζει ότι και η ίδια η κοινότητα των gays οφείλει να εργαστεί με συντεταγμένο και πολιτικά μαχητικό τρόπο προς αυτή την κατεύθυνση. Να σταματήσει να περιχαρακώνεται στις ενοχές της, να σταματήσει να κρύβεται πίσω από την κοινωνική κατακραυγή. Να σταματήσει να υποκρίνεται και να προχωρήσει σε μια επι της ουσίας αυτοκριτική. Να αναλάβει την ευθύνη των επιλογών της. Να στηρίξει την διαφορετικότητά της όχι στη βάση του «score fucking» αλλά στη βάση της κοινωνικής ανάγκης που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο ανεξάρτητα φύλου, φυλής ή εθνικότητας. Στη βάση της ουσιαστικής ισότητας.
Όπως σχολιάζει ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κομνηνός: “Στο έργο του ο Cleugh δεν ηθικολογεί. Τον ενδιαφέρουν οι κατασκευές και τα άλλοθι που προσφέρουμε ο ένας στον άλλο, αλλά και ως “δώρο” ο καθένας στον εαυτό μας, προκειμένου να αποφύγουμε όλοι την προσωπική μας καταδίκη”. Πράγματι ο Cleugh χρησιμοποιεί ως καμβά τον σκληρό κόσμο που έχουν δομήσει οι gays για τον εαυτό τους, για να περιγράψει την ανάγκη του ανθρώπου για επαφή. Επαφή ουσιαστικότερη του sex και ανώτερη της σεξουαλικής επιλογής. Ασχολείται με την αδυναμία του ανθρώπου να συνάψει ουσιαστικές σχέσεις. Στροβιλίζει με μανία τους ήρωές του και τους οδηγεί στα όρια μέσα από οργή, θλίψη και φόβο. “Στο δύσκολο μονοπάτι της συνειδητότητας και του αυτοπροσδιορισμού ο Cleugh αναδεικνυει το βάρος της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης: Ισοσταθμίζει τη γοητεία της σωματικής έλξης με το σκοτάδι του θανάτου”..
Συντελεστές:
Μετάφραση / σκηνοθεσία: Δημήτρης Κομνηνός, Σκηνικά / κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης, Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας. Μουσική / visuals: Ανδρέας Τρούσσας. Φωτογραφίες: Μαργαρίτα Αμαραντίδη. Επεξεργασία φωτογραφιών: Γιώργος Σιάνης
Διανομή : Γιώργος Γιαννακάκος, Μάνος Κανναβός, Χάρης Μπόσινας, Μαρίνος Παναγιωτάκης.
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: ΠΕΜΠΤΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ 9:15μμ ΚΥΡΙΑΚΗ 8:15μμ
THEATROVICTORIA ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 5 (& 3ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 119), 210 – 8233125
ΗΠΑ: Ένα βήμα πιο κοντά στην αναγνώριση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών, με εντολή Ομπάμα
Σημαντικό βήμα για την αναγνώριση των γάμου ομόφυλων ζευγαριών έγινε προχθές στις ΗΠΑ, όπως διαβάζουμε στους New York Times: Ο αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα χαρακτήρισε αντισυνταγματικό το Defense of Marriage Act, το νόμο του 1996, που απαγορεύει την αναγνώριση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών.
Για αυτό το λόγο, προχθές Τετάρτη, έδωσε εντολή στο υπουργείο Δικαιοσύνης να μην υπερασπίζεται το συγκεκριμένο νόμο στις δικαστικές αίθουσες. Σύμφωνα με αυτόν το νόμο, «η μόνη νόμιμη ένωση είναι μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας». Παρόλαυτα, πέντε πολιτείες των ΗΠΑ και η περιοχή της Ουάσινγκτον επιτρέπουν την τέλεση γάμων ομόφυλων ζευγαριών.
Το γεγονός αυτό πιστεύεται ότι μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τη θέσπιση ομοσπονδιακού νόμου που δεν θα απαγορεύει τους γάμους μεταξύ γκέι και λεσβιών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ δείχνουν ότι η κοινή γνώμη είναι ευρέως υποστηρικτική για την ισότητα στα δικαιώματα των γκέι και λεσβιών – με την εξαίρεση του δικαιώματος του γάμου. Περίπου το 90% των αμερικανών είναι υπέρ των ίσων ευκαιριών στον χώρο εργασίας και παραπάνω από 60% υποστηρίζουν την κατάργηση του νόμου “Don’t Ask Don’t Tell”, βάσει του οποίου υπάρχουν διακρίσεις σε βάρος γκέι και λεσβιών που υπηρετούν στο στρατό των ΗΠΑ. Η κοινή γνώμη, ωστόσο, φαίνεται διχασμένη σχετικά με το ζήτημα του γάμου ομόφυλων ζευγαριών.
“Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα από τη διοίκηση Ομπάμα και ένα κορυφαίο σημείο για το γκέι κίνημα, το οποίο θα έχει αλυσιδωτά αποτελέσματα και σε άλλα πεδία εκτός του συγκεκριμένου νόμου”, δήλωσε ο Anthony D. Romero,διευθυντής της Αμερικανικής Ένωσης Αστικών Ελευθεριών. “Θα αγγίξει θέματα σχετικά με την απασχόληση, τις διακρίσεις, την αναγνώριση της οικογένειας και τα δικαιώματα πλήρους ισότητας των γκέι και λεσβιών”.
Η παραπάνω απόφαση του προέδρου Ομπάμα, ο οποίος αντιτίθεται στον γάμο ομόφυλων ζευγαριών, αλλά έχει επανειλλημένα δηλώσει ότι “οι απόψεις του εξελίσσονται”, ήδη δέχεται την κριτική των Ρεπουμπλικάνων: ο γερουσιαστής Charles E. Grassley από την Αϊόβα χαρακτήρισε την απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ “ξεκάθαρα βασισμένη περισσότερο στην πολιτική παρά στο νόμο”.
Kiss-in κατά της ομοφοβίας: 200 υπέροχα φιλιά!
Η Γνώμη του 10% – του Λύο Καλοβυρνά
Διακόσια γκέι άτομα μαζευτήκαμε ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου στις αρχές της Ερμού και ανταλλάξαμε φιλιά, σε μια διαδήλωση αγάπης και διεκδίκησης του δημόσιου χώρου. Λεσβίες και γκέι ηλικίας δεκαεφτά μέχρι πενηντατόσο φιληθήκαμε, αγκαλιαστήκαμε, πιαστήκαμε χέρι-χέρι και κατηφορίσαμε την Ερμού. Στην Καπνικαρέα ξαναφιλήθηκαμε έξω από το εκκλησάκι και μετά πήγαμε για χορό στο Mybar.
Χρειάζεται να φιλιέστε στο δρόμο και να προκαλείτε; Χάθηκε ο κόσμος να το κάνετε σπίτι σας; Ούτε οι στρέιτ είναι ωραίο να χαμουρεύονται δημοσίως. Δε θα φιλιόμουν δημόσια ούτε στρέιτ αν ήμουν. Αυτές είναι οι πιο κοινές επικρίσεις απέναντι στη δημόσια εκδήλωση τρυφερότητας ομόφυλων ζευγαριών κι είναι όλες βλακώδεις. Η δική μας καθημερινή αγάπη δε θα λογοκριθεί επειδή κάποιοι δεν έχουν συνηθίσει να βλέπουν ομόφυλα ζευγάρια και αμηχανεύονται. Θα συνηθίσουν και θα τους περάσει. Επίσης άλλο να το κάνεις δημόσια (βλ. χαμούρεμα) και άλλο να φιληθείς, ν’ αγκαλιαστείς, να εκδηλώσεις τα συναισθήματά σου στον άνθρωπο που αγαπάς, κάτι που κάνουν όλοι οι στρέιτ, χωρίς καν να το συνειδητοποιούν, ακριβώς επειδή είναι κάτι το απόλυτα φυσικό.
Τον Γενάρη του 2004 είχε ξαναγίνει ένα kiss-in ως διαμαρτυρία στη λογοκρισία που επέβαλε το ΕΣΡ στο «φιλί του Παπακαλιάτη». Τότε είχαν μαζευτεί μετά βίας 50 άτομα. Προχτές ήμασταν 200. Ο τετραπλασιασμός είναι νίκη ή δείχνει τη φτωχή πορεία μας; Μα δεν είμαστε αριθμοί! Είμαστε διακόσιες ψυχές που καταφέραμε να ξεπεράσουμε τη ντροπή με την οποία μας γαλούχησαν και δε ζούμε κρυμμένοι στα σκοτάδια της «προσωπικής ζωής». Μεγάλη πρόοδο θεωρώ ότι πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες ήταν νέα παιδιά γύρω στα 20, τα περισσότερα μέλη της νεοσύστατης οργάνωσης ΛΟΑΤ νέων Colour Youth (www.colouryouth.gr), με περισσότερο τσαγανό και δυναμικότητα από τις παλιότερες, πιο φοβισμένες και δυσκολεμένες γενιές – οι οποίες ωστόσο προλείαναν το έδαφος, ώστε οι σημερινοί νέοι να κάνουν αυτά τα γενναία βήματα. Το βιντεάκι που έφτιαξαν και ανέβασαν στο Youtube με αφορμή τη διαδήλωση φιλιών θα ήταν αδιανόητο πριν από πέντε χρόνια. Και για όσους πιστεύουν ότι διακόσια άτομα είναι λίγα, εγώ λέω καλύτερα να είσαι παρέα με διακόσια άτομα που δεν κωλώνουν να ζήσουν.
Ομοφυλοφιλία δεν είναι σκέτο σεξ – είναι έρωτας. Δυστυχώς φαίνεται να το ξεχνάει το ομοφοβικό ΕΣΡ, το οποίο ξαναχτύπησε, καλώντας σε απολογία το Mad επειδή προέβαλε το βίντεοκλιπ All the lovers της Kylie. Μπροστά στο δικό του μεσαίωνα εμείς αντιστεκόμαστε δίνοντας φιλιά και αγκαλιές – παντού!
Οι φωτογραφίες είναι από το Facebook Fan Page: Kiss-in, Υπέρ της ισότητας, Κατά της ομοφοβίας
KISS-IN κατά της ομοφοβίας: “Φίλα με παντού!”
Με επιτυχία διοργανώθηκε το χθεσινό kiss-in στον πεζόδρομο της Ερμού! Γκέι, λεσβίες, αμφισεξουαλικοί/ές, τρανς και στρέιτ φίλοι και φίλες συγκεντρώθηκαν για να ανταλλάξουν φιλιά ενάντια στη λογοκρισία της ελληνικής τηλεόρασης και την ομοφοβία!
Το kiss-in στηρίχθηκε από το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας – Athens Pride, το διαδικτυακό περιοδικό 10%, την Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας, την LGBTQ κοινότητα νέων Colour Youth και άλλες οργανώσεις και συλλογικότητες.
Ρε άντε… φιληθείτε!
αναδημοσίευση απο το protagon.gr
Ρε άντε… φιληθείτε!
του Θοδωρή Αντωνόπουλου
“Επέστρεφε, αγαπημένη αίσθησις, όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται” (Κ.Π. Καβάφης)
Kiss-in κατά της ομοφοβίας και του ΕΣΡ στο Σύνταγμα με τις ευλογίες του… Αγίου Βαλεντίνου
Το φιλί θεωρείται η ευγενέστερη, ρομαντικότερη και τρυφερότερη εκδήλωση αγάπης μεταξύ δύο ανθρώπων. Κι όμως, αυτή ακριβώς η πράξη, ειδικά στην γκέι εκδοχή της είναι που προκαλεί “ασύμμετρο” σοκ στους αυτόκλητους υπερασπιστές των χρηστών μας ηθών
Αρκετές δεκαετίες πριν, ένα περιπαθές φιλί στη μεγάλη οθόνη ήταν αρκετό για να “σκανδαλίσει”, ακόμα κι αν το αντάλλασσαν υπέρλαμπρα αστέρια του Χόλιγουντ – στο ινδικό του μάλιστα αντίστοιχο, το Μπόλιγουντ, μόλις τα τελευταία χρόνια οι πρωταγωνιστές άρχισαν να… φιλιούνται πραγματικά. Και πώς να μην “σκανδαλίζει” ένα φιλί όταν όχι σεξ αλλά ούτε γυμνό δέρμα καλά καλά δεν μπορείς να δείξεις; Οι εποχές βέβαια άλλαξαν – στην Ινδία, τώρα αλλάζουν – κι από τα 70’s και δώθε τα έχουμε δει επί σκηνής όλα – στην κυριολεξία. Είτε μιλάμε για σινεμά, εμπορικό ή “underground”, είτε για τηλεόραση (ειδικά τη μεταμεσονύχτια “ζώνη”), είτε για Διαδίκτυο. Έχουμε δει έρωτες κι ερωτικές πράξεις σε κάθε δυνατή μορφή, από την “Αυτοκρατορία των Αισθήσεων” και τις “120 Μέρες στα Σόδομα” μέχρι τις 9 1/2 Βδομάδες και την Τσιτσιολίνα να το κάνει με άλογο. Βλέπουμε καθημερινά “σοφτ” πορνό ακόμα και στις διαφημίσεις. Βλέπουμε σε εμπορικά σίριαλ από σεξουαλική βία και βιασμούς μέχρι ανήλικα να πουλάνε ερωτισμό σε τηλεπαιχνίδια. Πράγματι, ένα φιλί είναι το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να μας “σοκάρει” σήμερα…
Έλα μου όμως που υπάρχουν φιλιά και φιλιά. Μερικά φιλιά είναι λιγότερο ίσα από τα άλλα, ειδικά αν αφορούν άτομα του ίδιου φύλου. Αυτή η τόσο ζεστή, τόσο χαρακτηριστικά ανθρώπινη εκδήλωση αγάπης σοκάρει όσους ανάγουν την ομοφυλοφιλία και γενικότερα τη μη συμβατική σεξουαλικότητα στο επίπεδο του βίτσιου. Που σημαίνει, δεκτόν να οργιάζετε (λατρεύουμε να σας μισούμε γι’ αυτό) αλλά όχι και να δείχνετε ότι μπορείτε επίσης να δείξετε τρυφερότητα, αγάπη, αφοσίωση. Κι ας ακούγεται παράταιρο αυτό για μια κοινωνία κι ένα σύστημα που έχουν πλέον αποφασίσει ν’ αποδεχθούν, με κρύα έστω καρδιά, κάποιες θεσμοποιημένες τουλάχιστον μορφές ομοφυλόφιλων σχέσεων όπως το σύμφωνο συμβίωσης κι ο γάμος!
Τα βιντεοκλίπ των Pink και Katty Perry που προσφάτως λογόκριναν “προληπτικά” Mad και MTV Greece δεν είχαν μήτε σκηνές σόκιν μήτε άγριο, ακατάλληλο δι’ ανηλίκους σεξ. Η “θολούρα” και στις δύο περιπτώσεις αφορούσε ένα αγαπησιάρικο φιλί μεταξύ αγοριών. Τα κανάλια δικαιολογήθηκαν ότι “έτσι παρέλαβαν” το υλικό ενώ επικαλέστηκαν και τον “φόβο” του ΕΣΡ, που ειδικά σε ό,τι αφορά τους γκέι δρέπει αυτοδίκαια δάφνες Ιεράς Εξέτασης (και θα πρέπει κάποια στιγμή να λογοδοτήσει για τη ρατσιστική αλλά και αντισυνταγματική του αυτή πρακτική (ήδη μάλιστα έχουν γίνει κινήσεις σε αυτή την κατεύθυνση). Τι να πρωτοθυμηθούμε, το κλείσιμο προ ετών LGBT ραδιοφωνικής εκπομπής στον 9.41 γιατί – θου, Κύριε! – “διαφήμιζε μπαρ για ομοφυλόφιλους και προφυλακτικά”, τον “συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό” του… Μπομπ τον Σφουγγαράκη που “βλάπτει την ηθική και πνευματική ανάπτυξη των ανηλίκων”(!), το περσινό πρόστιμο στο Mega για την προβολή της κωμωδίας “Straight Story”, το άλλο για το φιλί μεταξύ δύο κοριτσιών σε τηλεοπτική διαφήμιση τσιχλόφουσκας ή το παλιότερο (και πιο γνωστό, γιατί ειδικά με τα γκέι φιλιά το ΕΣΡ έχει θέμα) περιστατικό με το γκέι φιλί στο σίριαλ του Παπακαλιάτη “Κλείσε τα Μάτια” (2003); Βεβαίως, το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε εντέλει το συγκεκριμένο πρόστιμο (2007), γνωμοδοτώντας ορθότατα ότι “το φιλί παρουσίαζε την υπαρκτή κοινωνική πραγματικότητα μιας ομάδας, οι ερωτικές επιλογές της οποίας όχι μόνο δεν αποδοκιμάζονται από τη συνταγματική τάξη της χώρας, αλλά τουναντίον επιβάλλεται να γίνονται απολύτως σεβαστές και μπορούν να εκφράζονται στα έργα τέχνης». Με παρόμοιο σκεπτικό, εξάλλου, ο Συνήγορος του Πολίτη καταδίκασε τη λογοκρισία ενός “γκέι” φιλιού στην παράσταση «Ρούσαλκα» της Λυρικής (2009), θεωρώντας την ομοφυλόφιλη ερωτική επιθυμία «κοινωνικό δεδομένο» που προστατεύεται από το Σύνταγμα, οπότε “μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα σε ένα καλλιτεχνικό έργο”. Ωστόσο το ΕΣΡ επιμένει, καλώντας τώρα σε απολογία το Mad για το πρόσφατο βιντεοκλίπ της Kylie Minogue “All the Lovers”, όπου στην αρχή δεκάδες, έπειτα εκατοντάδες και στο τέλος μυριάδες αγόρια και κορίτσια υψώνουν χορεύοντας έναν ουρανοξύστη από ημίγυμνα κορμιά (εν είδει επικής φωτογραφίας του Σπένσερ Τιούνικ) κι ανταλλάσσουν θωπείες και φιλιά σε κάθε δυνατό συνδυασμό, με απόλυτη φυσικότητα και δίχως ίχνος χυδαιότητας – να δεις που τελικά αυτό είναι που ενοχλεί περισσότερο.
Kiss off, άντε φιληθείτε! Αυτή η “ευχή” θα ταίριαζε γάντι στους Ιεροεξεταστές του ΕΣΡ και τους ομοϊδεάτες τους, που ως μεταμοντέρνοι… Γραμματείς και Φαρισαίοι και υποκριτές έχουν ανάγει σε υψηλή τέχνη το να διαλύουν κουνούπια (με… χειρουργική ακρίβεια) και να καταπίνουν καμήλες (αμάσητες). Σ’ αυτούς αλλά και τα “συνένοχα” – και, τάχα μου, μες την αντισυμβατικότητα και την τρεντιά – νεανικά μουσικά κανάλια απευθύνεται το Kiss-in event ή, αλλιώς, η “διαδήλωση φιλιών” που πραγματοποιείται στο Σύνταγμα τη Δευτέρα 14/2, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου (εκκίνηση 8μμ, πεζόδρομος Ερμού & Νίκης, στο συντριβάνι). Η εκδήλωση έχει διεθνή χαρακτήρα εφόσον θα συμβεί ταυτόχρονα σε πολλές μεγάλες πόλεις ανά τον κόσμο.
Συμμετέχουν Athens Pride (η οποία ήδη υιοθέτησε για κεντρικό σύνθημα στη φετινή παρέλαση-πορεία της 5ης Μαϊου το “Φίλα με Παντού”), Colour Youth, ΟΛΚΕ, 10% και άλλες συλλογικότητες. Kiss-in or… Kiss off λοιπόν στην Αθήνα, την Ελλάδα, την Ευρώπη, τον κόσμο.
*Ο Θοδωρής Αντωνόπουλος είναι δημοσιογράφος.
LGBTQ: «Φίλα με Παντού»
αναδημοσίευση από το tvxs
Το φετινό σύνθημα του Athens Pride είναι «Φίλα με Παντού». Μπορεί η ελληνική κοινωνία να έχει καταλάβει σε κάποιο βαθμό πως ο καθένας στο κρεβάτι του κάνει ότι θέλει, αλλά σε δημόσια θέα ούτε λόγος. Απόδειξη, τα τελευταία video clip που περιελάμβαναν φιλιά μεταξύ ομοφυλόφιλων και δέχτηκαν την ομοφοβική λογοκρισία του MTV, του MAD, και φυσικά του ΕΣΡ.
Έτσι, σκοπός της συνάντησης kiss-in που θα γίνει στο πρώτο σιντριβάνι της Ερμού και Νίκης, ανήμερα μάλιστα του ετεροκανονικού Αγίου Βαλεντίνου, είναι να εκθρονιστεί το ετεροφυλοφιλικό καθεστώς ιδιοκτησίας πάνω στην όμορφη και φυσική πράξη του δημόσιου φιλιού.
Στο ραντεβού θα είναι και η ομάδα Colour Youth, που συστάθηκε το περασμένο καλοκαίρι για να δώσει φωνή και ορατότητα στους νέους της LGBTQ κοινότητας, μεγάλο μέρος της οποίας παραμένει «στη ντουλάπα», καιρό μετά την εξερεύνηση της σεξουαλικότητάς του.
«Για πολλά παιδιά εκεί έξω που βιώνουμε ένα διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό από αυτόν που θεωρεί “δεδομένο” η κοινωνία, ακόμη και η ιδέα ενός φιλιού στο φως της ημέρας, μας φαντάζει τρομακτική», λένε οι Colour Youth. «Η ενοχοποίηση μιας τόσο ανθρώπινης πράξης είναι κάτι το οποίο θέλουμε να αλλάξουμε. Τα φιλιά μας εκφράζουν πάθος, αγάπη, τρυφερότητα, καύλα, έρωτα, στοργή, συντροφικότητα. Για εμάς όλα τα φιλιά αξίζουν σεβασμό».
Η ανακοίνωση για το Kiss-in κατά της ομοφοβίας:
Ομοφυλοφιλία δεν είναι σκέτο σεξ – είναι έρωτας
Σ’ αυτή τη χώρα τα φιλιά μας απαγορεύονται. Το ΕΣΡ εξακολουθεί να τρομοκρατεί τα τηλεοπτικά κανάλια, ώστε ν’ αποσιωπούν κάθε νύξη ομοφυλοφιλίας, παρά τις επιπλήξεις που τρώει από το Συμβούλιο της Επικρατείας και τον Συνήγορο του Πολίτη για τις αστήριχτες αποφάσεις του.
Τελευταίο κρούσμα η λογοκρισία στο βίντεο κλιπ του Firework της Kate Perry και στο Raise Your Glass της Pink από… το MTV Greece και το MadTV. Γι’ αυτό και το φετινό σύνθημα του Athens Pride είναι Φίλα με παντού!
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται τίποτα πριν δώσουν ένα φιλάκι στον σύντροφό τους στο δρόμο – τι πιο φυσικό και όμορφο ανάμεσα σ’ ένα ζευγάρι; Αν όμως το ζευγάρι είναι γκέι άντρες ή γυναίκες, μια απλή πράξη αγάπης θεωρείται πρόκληση.
«Τι μας νοιάζει τι κάνετε στο κρεβάτι σας;» είναι η συνήθης και εντελώς ηλίθια επίπληξη. Μα ομοφυλοφιλία δεν είναι μόνο το κρεβάτι μας! Νομίζετε ότι γινόμαστε γκέι μόνο για όση ώρα κάνουμε σεξ, μετά βάζουμε την ομοφυλοφιλία μας στο ντουλαπάκι του μπάνιου και την ξαναβγάζουμε όταν βρεθούμε με τον γκόμενο; Είμαστε γκέι 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, που σημαίνει ότι θέλουμε να κυκλοφορούμε αγκαλιά με την αγαπημένη μας, να του κρατάμε το χέρι στο μετρό, να τον φιλάμε περιμένοντας στην ουρά του σινεμά. Όπως όλες οι άνθρωποι δηλαδή.
Στις 14 Φεβρουαρίου, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, μια ομάδα γκέι γυναικών και αντρών οργανώνει μια διαδήλωση φιλιών. Αυτό σημαίνει ότι θα συναντηθούμε σ’ ένα δημόσιο χώρο και θα φιληθούμε – με τη σύντροφό μας όσες έχουμε, με όποιον μας κάτσει όσοι δεν έχουμε.
Τη Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου στις 20:00 λοιπόν θα μαζευτούμε στο σιντριβάνι στην αρχή της Ερμού, ακριβώς κάτω απ’ το Σύνταγμα, για να φιληθούμε δημόσια. Σκοπός είναι να κάνουμε τον κόσμο να συνηθίσει στα φιλιά μας και να συνειδητοποιήσει ότι και ο δικός μας έρωτας είναι αληθινός και αξίζει να έχει χώρο να εκφράζεται ελεύθερα. Θέλουμε να φιλιόμαστε σε δημόσιους χώρους χωρίς να εισπράττουμε διακρίσεις και, κυρίως, χωρίς να ντρεπόμαστε εμείς οι ίδιοι/ες.
Τι αντιδράσεις περιμένουμε;
Ο περισσότερος κόσμος αδιαφορεί ή κοιτάζει με περιέργεια, όπως έχουν δείξει οι σχετικές δράσεις δρόμου που έκανε το 10% πριν από 5 χρόνια σε διάφορες περιοχές της Αθήνας. Η διαδήλωση φιλιών υποστηρίζεται από το Athens Pride, το 10%, το Colour Youth και άλλες ομάδες. Μετά το τέλος της διαδήλωσης φιλιών θα κατηφορίσουμε την Ερμού για ένα ποτάκι στο Mybar (5€ τις Δευτέρες).
Διήμερο Queer in Athens Festival στο Nosotros
Η ομάδα του ΚΕΝΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ και το Nosotros καλεί όλους τους gay, straight, bisexual, trans, lesbian και asexual φίλους του σε ένα διήμερο πάρτυ που θα διεξαχθεί στους χώρους του Nosotros από τις 8 το βράδυ της Παρασκευής 11 Φεβρουαρίου, μέχρι τις 8 το πρωί της Κυριακής 13 Φεβρουαρίου.
Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου
Στις 20.00 το βράδυ γίνεται ανοιχτή συζήτηση με θέμα ‘What the Fuck is Queer?’ αναλύοντας τον όρο queer και τις συνιστώσες του.
Στις 22.30 το βράδυ ξεκινούν live concert από:
Tον Άγγελο κυρίου, αυτό τον ιδιαίτερο τύπο που ηχογραφεί τραγούδια με αποσπάσματα από συνομιλίες δικών του ανθρώπων και στίχους δικής του μοντέρνας ποίησης, προσφέροντας τα δωρεάν από το blog του.
Τον αρχιτέκτονα, κομίστα και πρόσφατα απολυμένο στρατιώτη Pan Pan, που με το φετινό του πρώτο album Someday, Maybe I Won’t Mind κατάφερε να μπεί στoυς καλύτερους δίσκους της χρονιάς της ψηφοφορίας των Ελλήνων bloggers.
Τον Βεροιώτη Larry Gus, που με το προηγούμενο album του Stitches, έλαβε διθυραμβικές κριτικές από εγχώρια και ξένα blogs κι έχει παίξει μουσική σε μεγάλα φεστιβάλ, Πανεπιστήμια, παραλίες, παντού με δύο λόγια, λίγο πριν την κυκλοφορία της 3ης δισκογραφικής του δουλειάς.
Μετά το τέλος των συναυλιών θα ακολουθήσει dj set από τον Dear Quentin, γνωστό από τα bars του Μοναστηρακίου για τις σκοτεινές κιθαριστικές μουσικές που παίζει και το ιδιαίτερο στυλ του.
Σάββατο 12 Φεβρουαρίου
Στις 20.00 το βράδυ θα προβληθεί η βρετανική ρομαντική κομεντί Beautiful Thing μια ταινία για τις εξερευνήσεις του εφηβικού ομοφυλοφιλικού έρωτα και το outing σε μία δυσλειτουργική κοινωνία, καθώς και το κλασσικό προκλητικό avant-garde trash αριστούργημα του John Waters, Pink Flamingos με την μοναδική drag queen Divine.
Στις 23.30 το βράδυ ξεκινά το pre Valentine sex party όπου θα γιορτάσουμε τη διαφορετικότητα μας και θα βρούμε τον/την βαλεντίνο/α μας σε μια καθόλου ρομαντικη βραδιά με φθηνά ποτά και dj set από Τ.Rash (τον άνθρωπο που ξέρει να εκτιμήσει την Cher ως απαράμιλλη drag αξία), την Drama Queen (μια εγκαταλελειμένη ντίβα του ελληνικού σινεμά), τους Tone Twisters (γνωστούς popliers με ευρείες μουσικές γνώσεις), τον Blu Velvet (την Kim Kardashian της hipsteroκοινότητας), τον Narita (τον πρίγκιπα της απογευματινής ζώνης του poplie και προστάτη του witchouse).
Παράλληλα με το πάρτυ στον πάνω όροφο θα λειτουργούν dark rooms για τους ερωτευμένους και μη queer βαλεντίνους.
*Και τις 2 μέρες του φεστιβάλ θα προβάλλεται queer visual art show από τους Void Optical Art Lab
-Ημερομηνία: Παρασκευή, 11 Φεβρουαρίου και Σάββατο, 12 Φεβρουαρίου
-Τοποθεσία: Nosotros (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια)
-Ώρα έναρξης: 20.00 το βράδυ
-Είσοδος: ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Θα αποκαλύψει το Wikileaks ότι η CIA ερευνούσε Έλληνες γκέι πολιτικούς;
αναδημοσιεύουμε το παρακάτω ρεπορτάζ από το blog kourdistoportocali
Ντοκουμέντα-σοκ για την ερωτική ζωή κορυφαίων Ελλήνων πολιτικών στα Αρχεία της CIA.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ που δημοσιεύεται σε γερμανική ιστοσελίδα, το φοβερό Wikileaks, διαθέτει έγγραφες αναφορές σοκ, Αμερικανών διπλωματών οι οποίοι υπηρετούσαν μέχρι πρόσφατα στην ελληνική πρωτεύουσα, με μοναδική αποστολή την έρευνα στις προσωπικές ζωές κορυφαίων Ελλήνων πολιτικών και επιχειρηματιών.
Ανάμεσα στα ντοκουμέντα υπάρχει πλούσιο φωτογραφικό υλικό που όταν δημοσιευθεί θα προκαλέσει σάλο.
Πιο συγκεκριμένα, εμφανίζονται κορυφαία πολιτικά στελέχη του τόπου να συνομιλούν με τους άνδρες ερωτικούς τους συντρόφους (!), ενώ έχει καταγραφεί η ζωή τους, από την παιδική τους ηλικία ως σήμερα.
Συγκλονιστικά ντοκουμέντα, σύμφωνα με την Γερμανική ιστοσελίδα, υπάρχουν και για τις ζωές κορυφαίων Ελλήνων επιχειρηματιών στις οποίες γίνεται εκτενής αναφορά. Εκείνοι που συνέταξαν τις σχετικές εκθέσεις, σημείωναν με καυστικές λεπτομέρειες εκτός από τις προσωπικές στιγμές των “θυμάτων” τους ακόμη και τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Έκθεση που κάνει λόγο για την “κοινή επιχειρηματική δραστηριότητα, στο χώρο της ψυχαγωγίας, δύο γόνων -ενός γιου κορυφαίου επιχειρηματία σε συνεργασία με τον γιο πολιτικού ο οποίος εμπλέκεται σε μίζες, πάσης φύσεως”. Για τους δύο γόνους υπάρχει ειδική σημείωση που κάνει λόγο για εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες!
“Γκέι” και ο… Κολοκοτρώνης;;
αναδημοσίευση από τη στήλη GAY ABOUT TOWN της Lifo
Άνδρας τον άνδρα ν’ αγαπά
“Γκέι” και ο… Κολοκοτρώνης;;
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
ΟΙ ΦHΜΕΣ OΤΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦEΑΣ και παρουσιαστής της σειράς του Σκάι «1821» Πέτρος Τατσόπουλος άφησε υπονοούμενα στο Facebook για τη σεξουαλικότητα του Γέρου του Μοριά, που δεν παντρεύτηκε ποτέ και που, όπως πολλοί Κλέφτες κι Αρματολοί, διατηρούσε «αδελφοποιτό», τον Αρβανίτη Αλή Φαρμάκη, ξεσήκωσαν τους εθνικιστές. Οχετός ύβρεων, απειλών, δημοσιευμάτων, μπλοκάρισμα της προσωπικής του ιστοσελίδας… Λες και θ’ άλλαζε κάτι αν «ήταν» ή όχι!
ΟΙ ΑΔΕΡΦΟΠΟΙΤΟI, συνήθως άνδρες, διατηρούσαν δεσμούς αιώνιας συντροφικότητας και πίστης που τους επισφράγιζαν ανταλλάσσοντας αίμα. Το γνωστό ποίημα του ακαδημαϊκού Γεωργίου Τερτσέτη (1800-74), «Άνδρας τον άνδρα ν’ αγαπά» (εκδ. Περίπλους), δείχνει πως οι ανδρικές φιλίες ξεπερνούσαν, κάποτε, τα ειωθότα, ειδικά όταν μιλάμε για στρατιωτικοποιημένες, ανδροκρατούμενες κοινωνίες. Ελάχιστες μαρτυρίες σώζονται για τα σεξουαλικά ήθη της εποχής. Τα «τσογλάνια» των πασάδων, η «Βασίλω» που στην Τριπολιτσά «πολέμησε καλύτερα απ’ τους άνδρες»… Ερευνώ κι επανέρχομαι! Πάντως, ο όρος «γκέι» δεν είχε καν νόημα τότε.
Kiss-in, Υπερ της ισότητας, Κατά της ομοφοβίας
Kiss-in, Υπερ της ισότητας, Κατά της ομοφοβίας
Γκέι, Λεσβίες, Αμφί, Τρανς και str8 φίλοι/ες
φιλιόμαστε όπου θέλουμε, όποτε θέλουμε.
Φιλιόμαστε ως ίσες/οι,
γιατί τα αισθήματα μας δεν μπορούν να λογοκρίνονται ή να θάβονται.
Kiss-in Διαδήλωση Φιλιών
Δευτέρα, 14 Φεβρουαρίου
Ερμού και Νίκης (συντριβάνι κοντά στο Σύνταγμα)
στις 20:00
Το Athens Pride για το Kiss-in στις 14 Φεβρουαρίου!
Το Αthens Pride για το Kiss-in στις 14 Φεβρουαρίου
Συγκέντρωση: 20:00 – Ερμού και Νίκης (συντριβάνι, κοντά στην πλατεία Συντάγματος)
Το φετινό σύνθημα του Athens Pride είναι: “Φίλα με Παντού”.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται τίποτα πριν δώσουν ένα φιλί στον/στην σύντροφό τους στο δρόμο – τι πιο φυσικό και όμορφο ανάμεσα σ’ ένα ζευγάρι; Αν όμως το φιλί ανταλλάσσεται από άτομα του ίδιου φύλου, μια απλή πράξη αγάπης και ερωτισμού θεωρείται πρόκληση. Ακόμη χειρότερα, γίνεται στόχος απαγόρευσης και λογοκρισίας από κρατικούς θεσμούς, όπως το ομοφοβικό και τρανσφοβικό Ε.Σ.Ρ..
Εμείς οι Γκέι , Λεσβίες, Αμφί και Τρανς, φιλιόμαστε όπου θέλουμε, όποτε θέλουμε. Φιλιόμαστε ως ίσες/οι, γιατί τα αισθήματα μας δεν μπορούν να λογοκρίνονται ή να θάβονται.
Στις 14 Φεβρουαρίου, λέμε Φίλα με Παντού και γιορτάζουμε το σύνθημα μας σε ένα Κiss-in υπέρ της ισότητας, παράλληλα με πλήθος ανθρώπων σε διάφορα μέρη του κόσμου. Γκέι, λεσβίες, αμφί, τρανς straight φίλοι/ες παρέα με άλλες οργανώσεις και ομάδες συγκεντρωνόμαστε στο συντριβάνι των οδών Ερμού και Νίκης, κοντά στο Σύνταγμα, στις 20:00 και επιδιδόμαστε σε μία δημόσια εκδήλωση φιλιών.
facebook event: Kiss-in κατά της Ομοφοβίας
Eπικοινωνία: Στέφανος Παπαθανασίου – 6942854798
ΣΤΟΠ ΟΜΟΦΟΒΙΑ 
1 comment