Όταν η γλώσσα σκοτώνει – της Αλεξάνδρας Βασιλείου

Τι είναι η ρητορική μίσους; Και γιατί είναι τόσο επικίνδυνη;

της Αλεξάνδρας Βασιλείου

Tο ότι η γλώσσα τσακίζει κόκκαλα είναι κάτι που ο απλός λαός το ξέρει πολύ καλά εδώ και αιώνες. Συχνά δε τα τσακίζει στην κυριολεξία, καθώς η γλώσσα, ο λόγος, μπορεί να είναι ο πρόδρομος της σωματικής βίας, προλειαίνοντας το έδαφος για ξυλοφόρτωμα, ακόμα και φόνο.

Τον Δεκέμβριο 2009 η Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας οργάνωσε μια ημερίδα για τη ρητορική μίσους με αφορμή τη δίκη του Λύο Καλοβυρνά και του 10% επειδή άσκησαν δριμεία κριτική εναντίον των κηρυγμάτων μίσους του μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ. Στην ημερίδα η κοινωνική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια Αλεξάνδρα Βασιλείου μίλησε εκτενώς για τη ρητορική μίσους και τις επιπτώσεις της.

“I’ve learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel”
Maya Angelou

“Έχω καταλάβει ότι οι άνθρωποι θα ξεχάσουν αυτά που έχεις πει, οι άνθρωποι θα ξεχάσουν αυτά που έχεις κάνει,
αλλά οι άνθρωποι δεν θα ξεχάσουν ποτέ πως τους έκανες να νιώσουν”
Maya Angelou

Η γλώσσα δεν περιγράφει – δημιουργεί

ΕΣΡ: η ομοφοβία ως “προστασία ανηλίκων”

Ένα κλασικό “επιχείρημα” που χρησιμοποιούν οι ανά τον κόσμο θεσμικοί φορείς για να καλύψουν την ομοφοβία τους είναι η “προστασία των ανηλίκων”. Τα παιδιά πρέπει να προστατευθούν από την έκθεσή τους σε οποιοδήποτε κοινωνικό πρότυπο που είναι διαφορετικό από τηνετεροφυλοφιλία. Έτσι, κάθε άλλος σεξουαλικός προσανατολισμός θεωρείται για τους θεσμικούς ομοφοβικούς ως “επικίνδυνο” πρότυπο για τα παιδιά, χειρότερο ίσως και από την  πορνογραφία.

 

Θυμίζω ότι και στην παράσταση “Ρούσαλκα” της Λυρικής Σκηνής, όπου μέλη της Ορχήστρας αξίωσαν να αφαιρεθεί ένα επί σκηνής φιλί ανάμεσα σε δύο άνδρες, κυκλοφόρησε ένα φυλλάδιο που εξέφραζε τον “προβληματισμό” τους  για την έκθεση των παιδιών σε ένα τέτοιο θέαμα. Ο Συνήγορος του Πολίτη είχε πάντως διαφορετική άποψη, απευθύνοντας μάλιστα και επιστολές στον πρόεδρο της Λυρικής Σκηνής και της Ορχήστρας, όπου επεσήμαινε ότι η παρουσίαση φιλιού ανάμεσα σε άνδρες δεν αποτελεί “ακραία σκηνή” ώστε να δικαιολογεί τέτοιου είδους επέμβαση για την προστασία των ανηλίκων. 

 

Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης έχει επιστρατεύσει κατά καιρούς διάφορες δικαιολογίες για να λογοκρίνει την παρουσίαση της ομοφυλοφιλίας στην ραδιοτηλεόραση.

Με αφορμή την επίσκεψη του Γερμανού υπουργού εξωτερικών στην Ελλάδα

Γίνε υπουργός. Μπορείς!

του Λύο Καλοβυρνά

Στις αρχές Φεβρουαρίου ήρθε στην Αθήνα ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε. Το έγραψαν όλες οι εφημερίδες. Όπως έγραψαν για τις συναντήσεις του με τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό που δεν έγραψαν είναι ότι ο Βεστερβέλε είναι παντρεμένος με άντρα. Και η μία που το έγραψε, φρόντισε να το γελοιοποιήσει, αφού μίλησε για «ομοφιλοφυλικές (sic) του τάσεις». Ποιες τάσεις; Γκέι είναι ο άνθρωπος! Και το έχει δηλώσει με παρρησία.

Θα μπορούσε βέβαια να θεωρηθεί θετικό που δεν έγινε αναφορά στη σεξουαλικότητά του, καθώς η ομοφυλοφιλία του δεν είναι το μοναδικό ούτε το κύριο χαρακτηριστικό του. Είναι κοτζάμ υπουργός Εξωτερικών μιας ισχυρής χώρας και επικεφαλής κόμματος· η ομοφυλοφιλία του είναι απλώς ένα κομμάτι της ζωής του. Μόνο που η σιωπή αυτή είναι ύποπτη για τα ελληνικά μέσα, που δεν φημίζονται για τη διακριτικότητά τους και την πολιτική τους ορθότητα. Μάλλον ισχύει ότι αφού δεν μπορούν να γράψουν κάτι κακό για το ότι είναι ομοφυλόφιλος, ας μη γράψουν τίποτα.

Οι θετικές ειδήσεις για τους γκέι αποσιωπούνται στη χώρα μας. Ξέρετε λόγου χάρη ότι τον Ιανουάριο που μας πέρασε ψηφίστηκε νόμος στην Πορτογαλία που νομιμοποιεί το γάμο ομόφυλων; Τα ελληνικά ΜΜΕ δεν το θεώρησαν σημαντική είδηση και δεν του έδωσαν σχεδόν καμία απολύτως δημοσιότητα. Οι ευτυχισμένοι, χαρούμενοι γκέι δεν πουλάνε. Αυτή τη στιγμή η Πορτογαλία είναι η έκτη χώρα στην Ευρώπη και η ένατη παγκοσμίως που επιτρέπει γκέι γάμους, μαζί με το Βέλγιο, τη Σουηδία, τη Νορβηγία, την Ισπανία, την Ολλανδία, τον Καναδά, τη Νότιο Αφρική και το Νεπάλ.

Στην Αθήνα ο Βεστερβέλε ήρθε με τον άντρα του και δείπνησαν παρέα με τον πρωθυπουργό, τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών και άλλους επισήμους. Κι αυτή η είδηση αποσιωπήθηκε. Διότι τι μήνυμα θα περάσουμε στα άδολα παιδάκια μας όταν ο πρωθυπουργός συντρώγει με έναν γκέι και τον άντρα του; Μήπως πως όταν μεγαλώσουν μπορεί κι αυτά να γίνουν υπουργοί, κι ας είναι γκέι; Α πα πα, αυτά δεν πρέπει να τα διαφημίζουμε, γιατί θα δώσουμε το… καλό παράδειγμα.

Ο Γκίντο Βεστερβέλε έχει δηλώσει: «Μπορώ να πω σε όλους τους νέους ομοφυλόφιλους να μην αποθαρρύνονται, αν κάποια πράγματα δεν πάνε καλά. Η κοινωνία αλλάζει προς το καλύτερο και προς την κατεύθυνση της ανεκτικότητας και του σεβασμού, παρότι πιο αργά από αυτό που θα ευχόμασταν. Ποτέ δεν έκρυψα τη ζωή μου. Προτίμησα να τη ζήσω!». Κι εμείς ακόμα φοβόμαστε τι θα σκεφτεί ο κάθε άσχετος αν μάθει ότι αγαπάμε ανθρώπους του ίδιου φύλου.

πηγή

Ρώσοι ακτιβιστές καταγγέλουν στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων ΟΗΕ

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ καλείται να πάρει θέση για νόμο εναντίον των ομοφυλόφιλων στη Ρωσία.

Η ρωσική εκστρατεία εναντίον του νόμου που απαγορεύει την «προπαγάνδα της ομοφυλοφιλίας» σε ανηλίκους στοχεύει να επιφέρει θετικές αλλαγές παγκοσμίως.

Χθες, η Irina Fedotova-Fet, μια LGBT ακτιβίστρια, η οποία πέρσι παντρεύτηκε τη σύντροφό της Irina Shipiko στο Τορόντο – αφού πρώτα προσπάθησε να παντρευτεί στο περσινό Gay Pride στη Μόσχα – υπέβαλε καταγγελία στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ υποστηρίζοντας ότι το δικαίωμά της στην ελευθερία της έκφρασης παραβιάστηκε από το νόμο που απαγορεύει οποιαδήποτε προπαγάνδα για την ομοφυλοφιλία σε ανήλικους.

Ακόμα, αυτή την εβδομάδα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιβεβαίωσε ότι έλαβε παρόμοια καταγγελία από τον γκέι ακτιβιστή και συνδιογρανωτή του Gay Pride της Μόσχας Nikolai Baev.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέρ των LGBT δικαιωμάτων στις υποψήφιες προς ένταξη χώρες

Το Ευρωπαϊκό  Κοινοβούλιο επιβεβαίωσε σήμερα ότι οι υποψήφιες χώρες που  επιθυμούν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή  Ένωση πρέπει να παρέχουν πραγματική προστασία των ΛΟΑΤ μειονοτήτων. 
 
Η επιβεβαίωση ήρθε, καθώς το κοινοβούλιο ενέκρινε εκθέσεις σχετικά με την προσχώρηση στην ΕΕ της Κροατίας, της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και της Τουρκίας. 
 
Στις τρεις υποψήφιες χώρες υπενθυμίζεται ότι η προστασία όλων των μειονοτήτων είναι μια αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

“Είμαι  ευτυχής που οι τροπολογίες  μας υπέρ των ΛΟΑΤ δικαιωμάτων  στις εκθέσεις προόδου για  την ΠΓΔΜ και την Κροατία  εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό  Κοινοβούλιο,” δήλωσε σήμερα το  βράδυ η Ulrike Lunacek ευρωβουλευτής και συν-πρόεδρος της διακομματικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα ΛΟΑΤ.

“Έχουμε  επανέλαβε ότι τα κριτήρια  κατά των διακρίσεων πρέπει  να εφαρμόζονται στις υποψήφιες  χώρες, και ο Stefan Füle, Επίτροπος για τη Διεύρυνση, μας επιβεβαίωσε την υποστήριξή του στο θέμα αυτό. Βασιζόμαστε στις εργασίες της Επιτροπής στον τομέα αυτό για να διασφαλίσουμε ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα γίνονται σεβαστά στην περιοχή της Ευρώπης. “ 

Ευρωβαρόμετρο: η αποδοχή των γκέι στην Ελλάδα αυξάνει, αλλά αργά

Το λένε (και) πρόσφατες έρευνες. Ο τρόπος με τον οποίο η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει τον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό αλλάζει προς το καλύτερο- τουλάχιστον για όσους δεν θεωρούν την ομοφυλοφιλία «ελάττωμα» ή «αμαρτία». Συμβαίνει όμως πραγματικά κάτι τέτοιο; Ναι, απαντούν οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι, αλλά και ειδικοί επιστήμονες, ωστόσο τονίζουν ότι ο ρυθμός των αλλαγών παραμένει αργός.

Οπως προκύπτει από το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο (Μάιος- Ιούνιος του 2009), το 64% των Ελλήνων πιστεύει ότι είναι πολύ διαδεδομένες οι διακρίσεις εις βάρος των ομοφυλοφίλων στη χώρα τους. Το ποσοστό καταγράφει μείωση σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2008, που έφτανε το 73%, ωστόσο υπολείπεται κατά πολύ από τον μέσο όρο στην Ευρώπη των 27, που είναι 47%. Το γεγονός αυτό τοποθετεί τη χώρα μας στη δεύτερη θέση της κατάταξης των λιγότερο ανεκτικών κοινωνιών στην ΕΕ, με την Κύπρο να καταλαμβάνει την πρώτη θέση (66%) και τη Γαλλία την τρίτη (61%).

«Η ελληνική κοινωνία γίνεται ανεκτική με εκνευριστικά αργούς ρυθμούς για ευρωπαϊκή κοινωνία και αυτό γιατί δεν λειτουργούν σωστά οι βασικές πηγές πληροφόρησης και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης σε κοινωνικά θέματα (σχολείο, ΜΜΕ, βουλευτές, ορισμένοι κληρικοί)» υποστηρίζει ο δημοσιογράφος κ. Γρ. Βαλλιαννάτος .