Συνεχίζεται η ανακολουθία της κυβέρνησης για το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών
αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία
Σύμφωνο συμβίωσης χωρίς… διακρίσεις
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΑ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ
Όπως ακριβώς και με τον “κουκουλονόμο”, έτσι και με το σύμφωνο συμβίωσης, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, άλλα έλεγε και άλλα κάνει. Ενάμιση χρόνο μετά τις εκλογές, όχι μόν δεν επέκτεινε το σύμφβωνο και στα ομόφυλα ζευγάρια, όπως είχε δεσμευθεί, αλλά ούτε καν βελτίωσε τις ατέλειες του συμφώνου για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Αντίθετα, ροκανίζει το χρόνο παραπέμποντας διαρκώς το θέμα σε … επιτροπές. Όταν όμως βρεθεί ενώπιον ευρωπαίων πολιτών, εκεί αναγνωρίζει τις ενώσεις τους. Μήπως περιμένει να καταδικασθεί η Ελλάδα και πάλι στο Στρασβούργο;
Πολλά, όμως, είναι ακόμη τα προβλήματα από την εφαρμογή του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου στα ετερόφυλα ζευγάρια
Οι υπάλληλοι του υπουργείου Εσωτερικών προβληματίζονται σοβαρά κάθε φορά που παραλαμβάνουν αιτήματα κοινοτικών υπηκόων, οι οποίοι ζητούν να αναγνωριστεί επίσημα από την ελληνική πολιτεία η έννομη σχέση τους με τους συντρόφους τους, όπως ακριβώς γίνεται δηλαδή και στις χώρες προέλευσής τους.
Το θέμα σκοντάφτει, βλέπετε, στην έλλειψη ανάλογου θεσμικού πλαισίου, καθώς εδώ δεν ισχύει ακόμη το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, ούτε βέβαια, πολύ περισσότερο, ο πολιτικός τους «γάμος». Η απόπειρα που έγινε πριν από ενάμιση χρόνο από τον δήμαρχο της Τήλου δεν έγινε αποδεκτή από την ελληνική Δικαιοσύνη.
Ωστόσο, το ελληνικό κράτος δεν θέλει να έρθει σε σύγκρουση με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, που σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αναγνωρίζει την ένωση ατόμων του ίδιου φύλου. Ετσι, οι υπηρεσίες του αναγκάζονται να αναγνωρίσουν στην πράξη όλα τα δικαιώματα των κοινοτικών υπηκόων που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή πολιτικό «γάμο» με ομόφυλό τους, βάσει του δικαίου που ισχύει στη χώρα τους. Εδώ αρχίζει όμως η αδικία, καθώς από την αναγνώριση αυτή αποκλείονται οι έλληνες ομοφυλόφιλοι που επιθυμούν το ίδιο.
Τη νομική αυτή αντίφαση καλείται να επιλύσει και μάλιστα σύντομα η κυβέρνηση, καθώς ώς τις 31 Μαΐου 2011, πρέπει να απαντήσει στα ερωτήματα που έθεσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων στο οποίο προσέφυγαν 4 ομοφυλόφιλα ζευγάρια από την Ελλάδα, εγκαλώντας τη χώρα μας για παραβίαση σημαντικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή και την ισότητα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το θέμα «ζεσταίνεται» και πάλι στη κυβέρνηση, η οποία εμφανίζεται έτοιμη να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση, επεκτείνοντας το σύμφωνο συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια. Το έχει δηλώσει άλλωστε και ο υπουργός Δικαιοσύνης, επαναλαμβάνοντας την προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ, η οποία μάλιστα το 2008 είχε πάρει χαρακτήρα αναλυτικής πρότασης σχεδίου νόμου που είχε κατατεθεί από τουλάχιστον 7 σημερινούς υπουργούς (ανάμεσά τους ο Ε. Βενιζέλος, ο Χ. Καστανίδης, ο Δημ. Ρέππας, ο Τηλ. Χυτήρης, ο Γ. Πεταλωτής, ο. Γ. Νικητιάδης, η Θ. Τζάκρη αλλά και οι Μιχ. Καρχιμάκης, Φ. Πετσάλνικος κ.ά.).
Επισήμως, το θέμα εκκρεμεί ακόμη, καθώς έχει παραπεμφθεί δύο φορές σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές. Η κυβέρνηση, αν και έχει πρόθεση να επεκτείνει το σύμφωνο και στα ομόφυλλα ζευγάρια, αναλογίζεται παράλληλα και τις πιθανές αντιδράσεις που μπορεί να προκαλέσει το μέτρο (π.χ. από την Εκκλησία).
Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος είναι ένας από τους Ελληνες που έχουν προσφύγει στο Στρασβούργο κατά της Ελλάδας για το θέμα αυτό. Ο ίδιος πιστεύει ότι επιθυμία του πρωθυπουργού είναι να λυθεί το ζήτημα. Ωστόσο επισημαίνει ότι ουδέποτε εκλήθη ο ίδιος σε κάποια επιτροπή να καταθέσει τις απόψεις του. «Η κυβέρνηση έχει λοιπόν τρεις μήνες στη διάθεσή της για να κάνει τις αναγκαίες νομοθετικές προσαρμογές, αν δεν θέλει να γίνει διεθνώς ρεζίλι», προσθέτει.
Οπως παρατηρεί, η υποχρέωση απάντησης της ελληνικής κυβέρνησης στο Ευρωδικαστήριο συμπίπτει με την εβδομάδα rainbow (30 Μαΐου-5 Ιουνίου), κατά την οποία θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα το gay pride, η παρέλαση ομοφυλόφιλων, την οποία ακόμη και ο ΕΟΤ ενέταξε στο επίσημο πρόγραμμά του!
Εν τω μεταξύ, άτολμη χαρακτηρίζουν την εφαρμογή του συμφώνου στα ετερόφυλα ζευγάρια οι συμβολαιογράφοι. Οπως παρατηρεί ο Κων. Βλαχάκης από τον συμβολαιογραφικό σύλλογο Αθηνών, οι πολίτες δείχνουν μάλλον περιορισμένο ενδιαφέρον για το σύμφωνο. Ο μέσος όρος ηλικίας των ατόμων που το προτιμούν είναι μεταξύ 20 και 35 ετών. Ομως το γεγονός ότι τα παιδιά που γεννιούνται εντός συμφώνου δεν εξομοιώνονται πλήρως με όσα αποκτώνται εντός γάμου στρέφει πολλούς στον πολιτικό γάμο.
Εκτός της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και των μεγάλων αστικών κέντρων, «κινητικότητα» έχει το σύμφωνο στις νησιωτικές περιοχές, και κυρίως Ρόδο, Κυκλάδες και Κέρκυρα, σε αντίθεση με τις περιοχές της ενδοχώρας.
Η οικονομική κρίση είναι πάντως ένας από τους λόγους που οδηγούν, το τελευταίο διάστημα, πολλά νεαρά ζευγάρια στη λύση του συμφώνου αντί του γάμου: τα συμβολαιογραφικά έξοδα δεν ξεπερνούν τα 100 ευρώ, όταν για τον γάμο απαιτούνται πολλαπλάσια χρήματα. Το ίδιο ισχύει και για τον χωρισμό. Στο σύμφωνο αρκεί μια απλή δήλωση στον συμβολαιογράφο ή η τέλεση γάμου για να πάψει να ισχύει.
Ωστόσο τα προβλήματα που δημιουργεί το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο του συμφώνου συμβίωσης στα ετερόφυλα ζευγάρια είναι πολλά. Η μη αναγνώριση συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και η υποχρέωση υποβολής ξεχωριστής φορολογικής δήλωσης είναι τα πιο σοβαρά από αυτά.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να κατανοεί τις διακρίσεις που δημιουργούν τα προβλήματα αυτά και στο σχέδιο νόμου που ετοιμάζει φαίνεται ότι αντιμετωπίζει πολλά από αυτά.
Η Ελλάδα δικάζεται για τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το Σύμφωνο Συμβίωσης
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)
Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760
email: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://cm.greekhelsinki.gr/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
18 Φεβρουαρίου 2011
Ευρω-δίκη Ελλάδας για αποκλεισμό ζευγαριών ιδίου φύλου από σύμφωνο συμβίωσης
Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) ενημερώνει την κοινή γνώμη πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) αποφάσισε να συνενώσει δύο προσφυγές κατά του αποκλεισμού των ζευγαριών του ιδίου φύλου από το σύμφωνο συμβίωσης (Νόμος 3719/2008) και να τις κοινοποιήσει στην Ελλάδα με το ερώτημα αν η διάκριση αυτή παραβιάζει το Άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) μόνο του ή σε συνδυασμό με το Άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων), καθώς και το Άρθρο 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Η πρώτη προσφυγή υποβλήθηκε στις 6 Μαΐου 2009 από τους Γρηγόρη Βαλλιανάτο και Νίκο Μυλωνά μέσω του ΕΠΣΕ και γνωστοποιήθηκε σε γενικό κοινό δελτίο τύπου των οργανώσεων Athens Pride, Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας και ΕΠΣΕ στις 5 Μαΐου 2009 (http://cm.greekhelsinki.gr/uploads/2009_files/ghm1158_gamos_symfono_symviosis_lgbt_greek.doc).
Η δεύτερη προσφυγή υποβλήθηκε στις 25 Μαΐου 2009 από δύο ζευγάρια γυναικών και ένα ζευγάρι ανδρών (που ζήτησαν να τηρηθεί η ανωνυμία τους) καθώς και τη ΜΚΟ «Σύνθεση» μέσω του Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκου Αλιβιζάτου και του Διδάκτορα Νομικής Βαγγέλη Μάλλιου και γνωστοποιήθηκε από τη «Σύνθεση» στις 26 Μαΐου 2009 (http://www.10percent.gr/stiles/h-gnwmh-tou-10/1177-2009-05-26-14-25-40.html).
Ο Εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς δήλωσε: «Η κυβέρνηση καλείται σήμερα να απαντήσει στο ΕΔΔΑ μέχρι τις 31 Μαΐου 2011 είτε υπερασπιζόμενη ένα νόμο με τον οποίο διαφωνούσε ως αξιωματική αντιπολίτευση όταν ψηφίστηκε είτε αναγγέλοντας πως προχωρεί στην νομοθετική άρση της διάκρισης, την οποία επανειλημμένα υποσχέθηκε αλλά μέχρι σήμερα δεν τόλμησε να κάνει».
Το ΕΠΣΕ και οι Γρηγόρης Βαλλιανάτος και Νίκος Μυλωνάς επίσης δηλώνουν πως πιστεύουν ότι η διεκδίκηση ενός τόσο θεμελιώδους δικαιώματος για την ΛΟΑΤ κοινότητα δεν είναι συμβατή με την ανωνυμία των προσφευγόντων ατόμων.
Επίσης, όπως φαίνεται στο επισυναπτόμενο τρισέλιδο σημείωμα του ΕΔΔΑ για την υπόθεση, την παραβίαση του Άρθρου 13 της ΕΣΔΑ επικαλέστηκε μόνο το ΕΠΣΕ. Στο σημείωμα αυτό είναι εμφανής επίσης η συνένωση των δύο προσφυγών. Είναι λοιπόν ατυχής ο ισχυρισμός πως «Η Ελλάδα δικάζεται για το σύμφωνο συμβίωσης που αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια, μετά από προσφυγή της Σύνθεσης και 3 ζευγαριών» (http://www.10percent.gr/epikairotita/eidiseis/2176-2011-02-17-17-41-54.html).
Η προσφυγή του ΕΠΣΕ βασίστηκε σε απόφαση του ΕΔΔΑ τον Ιανουάριο 2008 στην Υπόθεση της E.B. κατά της Γαλλίας (παρουσίαση και μετάφραση της απόφασης στα ελληνικά στην ιστοσελίδα http://elawyer.blogspot.com/2008/03/h.html). Τότε το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του ΕΔΔΑ καταδίκασε τη Γαλλία. Βασικά αποσπάσματα εκείνης της απόφασης: «Το Κράτος, το οποίο έχει υπερβεί τις υποχρεώσεις του Άρθρου 8 με τη δημιουργία ενός δικαιώματος [υιοθεσίας από μία ή ένα γονέα] (…) δεν μπορεί κατά την εφαρμογή αυτού του δικαιώματος, να λάβει μέτρα άνισης μεταχείρισης κατά την έννοια του Άρθρου 14… Το Δικαστήριο δεν μπορεί να μην παρατηρήσει ότι, απορρίπτοντας την αίτηση της προσφεύγουσας για άδεια υιοθεσίας, οι ημεδαπές αρχές προέβησαν σε διάκριση που βασίζεται στις κρίσεις τους όσον αφορά το σεξουαλικό προσανατολισμό της, μια διάκριση που δεν είναι ανεκτή σύμφωνα με τη Σύμβαση… Συνεπώς, παραβιάστηκε το άρθρο 14 της Σύμβασης σε συνδυασμό με το Άρθρο 8.»
Kiss-in κατά της ομοφοβίας – 14 Φεβρουαρίου στην Ερμού!
Kiss-in κατά της ομοφοβίας – 14 Φεβρουαρίου στην Ερμού!
Ομοφυλοφιλία δεν είναι σκέτο σεξ – είναι έρωτας
Σ’ αυτή τη χώρα τα φιλιά μας απαγορεύονται. Το ΕΣΡ εξακολουθεί να τρομοκρατεί τα τηλεοπτικά κανάλια, ώστε ν’ αποσιωπούν κάθε νύξη ομοφυλοφιλίας, παρά τις επιπλήξεις που τρώει από το Συμβούλιο της Επικρατείας και τον Συνήγορο του Πολίτη για τις αστήριχτες αποφάσεις του.
Τελευταίο κρούσμα η λογοκρισία στο βίντεο κλιπ του Firework της Kate Perry και στο Raise Your Glass της Pink από… το MTV Greece και το MadTV. Γι’ αυτό και το φετινό σύνθημα του Athens Pride είναι Φίλα με παντού!
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται τίποτα πριν δώσουν ένα φιλάκι στον σύντροφό τους στο δρόμο – τι πιο φυσικό και όμορφο ανάμεσα σ’ ένα ζευγάρι; Αν όμως το ζευγάρι είναι γκέι άντρες ή γυναίκες, μια απλή πράξη αγάπης θεωρείται πρόκληση.
«Τι μας νοιάζει τι κάνετε στο κρεβάτι σας;» είναι η συνήθης και εντελώς ηλίθια επίπληξη. Μα ομοφυλοφιλία δεν είναι μόνο το κρεβάτι μας! Νομίζετε ότι γινόμαστε γκέι μόνο για όση ώρα κάνουμε σεξ, μετά βάζουμε την ομοφυλοφιλία μας στο ντουλαπάκι του μπάνιου και την ξαναβγάζουμε όταν βρεθούμε με τον γκόμενο; Είμαστε γκέι 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, που σημαίνει ότι θέλουμε να κυκλοφορούμε αγκαλιά με την αγαπημένη μας, να του κρατάμε το χέρι στο μετρό, να τον φιλάμε περιμένοντας στην ουρά του σινεμά. Όπως όλες οι άνθρωποι δηλαδή.
Στις 14 Φεβρουαρίου, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, μια ομάδα γκέι γυναικών και αντρών οργανώνει μια διαδήλωση φιλιών. Αυτό σημαίνει ότι θα συναντηθούμε σ’ ένα δημόσιο χώρο και θα φιληθούμε – με τη σύντροφό μας όσες έχουμε, με όποιον μας κάτσει όσοι δεν έχουμε.
Τη Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου στις 20:00 λοιπόν θα μαζευτούμε στο σιντριβάνι στην αρχή της Ερμού, ακριβώς κάτω απ’ το Σύνταγμα, για να φιληθούμε δημόσια. Σκοπός είναι να κάνουμε τον κόσμο να συνηθίσει στα φιλιά μας και να συνειδητοποιήσει ότι και ο δικός μας έρωτας είναι αληθινός και αξίζει να έχει χώρο να εκφράζεται ελεύθερα. Θέλουμε να φιλιόμαστε σε δημόσιους χώρους χωρίς να εισπράττουμε διακρίσεις και, κυρίως, χωρίς να ντρεπόμαστε εμείς οι ίδιοι/ες.
Τι αντιδράσεις περιμένουμε;
Ο περισσότερος κόσμος αδιαφορεί ή κοιτάζει με περιέργεια, όπως έχουν δείξει οι σχετικές δράσεις δρόμου που έκανε το 10% πριν από 5 χρόνια σε διάφορες περιοχές της Αθήνας. Η διαδήλωση φιλιών υποστηρίζεται από το Athens Pride, το 10%, το Colour Youth και άλλες ομάδες. Μετά το τέλος της διαδήλωσης φιλιών θα κατηφορίσουμε την Ερμού για ένα ποτάκι στο Mybar (5€ τις Δευτέρες).
Δείτε εδώ τη σχετική σελίδα του kiss-in στο Facebook!
Διαβάσε εδώ, εμπειρίες από τις προηγούμενες δράσεις δρόμου!
Ο Φώτης Σεργουλόπουλος μιλά ανοιχτά για το ότι είναι γκέι
Βαθιά προσωπικές αποκαλύψεις έκανε ο Φώτης Σεργουλόπουλος μιλώντας ανοικτά για τη gay σεξουαλικότητα του και τη ζωή του στην εκπομπή Βράδυ του Πέτρου Κωστόπουλου.
«Για την προσωπική μου ζωή και τις επιλογές μου δεν ήθελα ποτέ να πω ψέματα. Είχα συντρόφους στο παρελθόν, πάρα πολύ καλούς» είπε ο Φώτης Σεργουλόπουλος και ο Πέτρος Κωστόπουλος δεν κρατήθηκε: «Το ‘πες», ψέλλισε αναφερόμενος στην παραδοχή του Φώτη Σεργουλόπουλου οτι είναι gay. Aλλά ο Φώτης είχε μόλις ξεκινήσει.
«Τους αγαπούσα. Δεν έχω στενοχωρήσει ποτέ κανέναν» συνέχισε ο Φώτης Σεργουλόπουλος. «Η ζωή είναι περίεργη, οι άνθρωποι πρέπει να ζουν ελεύθεροι και πρέπει στη ζωή τους να αποφασίζουν ποιο δρόμο θα ακολουθήσουν. Υπάρχει τίμημα, αν ακολουθήσεις από δω, υπάρχει τίμημα. Αν ακολουθήσεις από κει, υπάρχει τίμημα. Το θέμα είναι τι αντέχεις να πληρώσεις. Εγώ αυτό που αντέχω να πληρώσω είναι να αισθάνομαι εγώ άνετα με τον εαυτό μου. Και να είμαι κύριος του εαυτού μου. Να μην έρθει κανένας να μου πει, πρέπει να κάνεις έτσι γιατί κοινωνικά έτσι πρέπει να ‘σαι.»
Για το πως τον αντιμετωπίζει το περιβάλλον του, ο Φώτης Σεργουλόπουλος ήταν αφοπλιστικός: «Κάνω μια δουλειά η οποία με εκθέτει στον κόσμο, με κάνει να είμαι ανοικτός και να ενδιαφέρονται για μένα. Δεν θα υπήρχε μεγαλύτερο μαρτύριο από το να κρύβομαι και να λέω ψέματα.» Για την οικογένεια του μίλησε με τα καλύτερα λόγια: «Οι γονείς μου, οι παρέες μου ήταν σε ένα κλίμα που με υποστήριζαν. Οι γονείς μου μ’ αγαπάνε πάρα πολύ. Δεν νομίζω οτι θα ‘θελα να ‘χα ζήσει τη ζωή μου διαφορετικά.»
Για τις κακίες που μπορούν να πουν γι’ αυτόν, ο Φώτης Σεργουλόπουλος ήταν ξεκάθαρος: «Δεν με ενδιαφέρει αν ένας άνθρωπος πει καμιά βρωμοκουβέντα διότι δεν θα ‘κανα παρέα μαζί του. Να βγει ένας άνθρωπος άξεστος και να πει κάτι άσχημο, είμαι σίγουρος οτι το βράδυ θα τη χτυπάει τη γυναίκα του. Οπότε δεν με αφορά ο συγκεκριμένος άνθρωπος.»
Και τότε τα πήρε –ελαφρώς–: «Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ζουν μεγάλα δράματα για να αντιμετωπίσουν τον εαυτό τους και την οικογένεια τους. Όσο οι άνθρωποι είναι πιο ελεύθεροι, τόσο φοβούνται οι άλλοι οι οποίοι δεν θέλουν να είναι ο άνθρωπος ελεύθερος.»
Στο τέλος, ο Πέτρος Κωστόπουλος προσπάθησε να ελαφρύνει το κλίμα λέγοντας στον Φώτη πως είναι από τους πιο χαρούμενους ανθρώπους που έχει γνωρίσει. Gay, άλλωστε, σημαίνει «χαρούμενος». Τυχαίο;
Στην εξομολόγηση του Φώτη Σεργουλόπουλου σίγουρα δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική. Όμως το γεγονός οτι το παραδέχτηκε δημόσια, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο το έκανε, λένε πολλά. Και σίγουρα, ο Φώτης Σεργουλόπουλος αισθάνεται πια καλύτερα από ποτέ με τον εαυτό του.
Δείτε βίντεο με την εξομολόγηση Φώτη Σεργουλόπουλου οτι είναι gay:
Η Judith Butler υπογράφει κατά της αστυνομικής βίας στην Ελλάδα
Μήνυση εναντίον των αστυνομικών των μονάδων ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ καθώς και των επικεφαλής διοικητών τους εν υπηρεσία, αλλά και κατά παντός υπευθύνου, με κατηγορίες για απόπειρα ανθρωποκτονίας, άσκηση παράνομης βίας από κοινού και κατ’εξακολούθηση, παράβαση καθήκοντος αλλά και κατάχρηση εξουσίας κατέθεσε σήμερα η Αμερικανίδα υπήκοος B.P. που δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις στις 15 Νοεμβρίου 2010. Η μήνυση υποστηρίζεται από καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων καθώς και από ιατρικές γνωματεύσεις.
Στη μηνυτήρια κατάθεση συμπεριλαμβάνεται κείμενο που υπογράφεται από 151 δικηγόρους, δημοσιογράφους, πτυχιακούς φοιτητές, και προσωπικότητες της Αμερικανικής ακαδημαϊκής κοινότητας . Το κείμενο μεταξύ άλλων επιφανών καθηγητών, όπως ο Noam Chomsky, υπογράφει και η Judith Butler, η διασημότερη ίσως θεωρητικός του queer κινήματος.
Η Βutler μίλησε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τον Δεκέμβριο του 2009, περιγράφοντας ένα queer κίνημα που θα εναντιώνεται εξίσου στην ομοφοβία, στην ξενοφοβία, στη φτώχεια, στο ρατσισμό και στην επισφάλεια, ανεξάρτητα από την «ταυτότητα».
Οι υπογράφοντες το κείμενο χαρακτηρίζουν την επίθεση δολοφονική, απαιτώντας τη πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, από ανεξάρτητη ερεύνα, για τον εντοπισμό και την καταδίκη των υπευθύνων.
Τα γεγονότα είναι γνωστά και έχουν ως εξής: Στις 15 Νοεμβρίου 2010, κατά τον τριήμερο εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου, λίγο πριν το τέλος πορείας- συλλαλητηρίου που καλούσαν φοιτητικοί σύλλογοι, ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και οργανώσεις και κόμματα της αριστεράς (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α και ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ) ενάντια στα υπό ψήφιση οικονομικά και πολιτικά μέτρα της ελληνική Κυβέρνησης και ενάντια στο πρόγραμμα του μνημονίου που συνυπέγραψε με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., αστυνομικοί των μηχανοκίνητων δυνάμεων (ΔΕΛΤΑ και ΔΙΑΣ) επιτέθηκαν στην Αμερικανίδα υπήκοο,που συμμετείχε στην πορεία. Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες η 27χρονη Αμερικανίδα, βάρους 48 κιλών, χτυπήθηκε με γκλοπ και κλωτσιές κατ’ επανάληψη στο κεφάλι ενώ ήδη ήταν αναίσθητη και αιμοραγούσε. Ο ξυλοδαρμός συνεχίσθηκε σε παρακείμενο πεζοδρόμιο στο οποίο σύρθηκε από τους αστυνομικούς όπου και εγκαταλείφθηκε εξαιτίας της κατάστασης της. Μεταφέρθηκε στα επείγοντα του Ερυθρού Σταυρού και νοσηλεύτηκε για τρεις μέρες με πολλαπλά τραύματα στο κεφάλι, στη πλάτη , τους ώμους, τον αυχένα και την κοιλιακή χώρα ενώ διαγνώστηκε κάταγμα στο κεφάλι και μόνιμη βλάβη του εσωτερικού του αυτιού, από τα οποία υποφέρει μέχρι και τώρα. Η Β.P. είναι ακόμη ζωντανή από καθαρή τύχη.
Αυτή η συμπεριφορά των μηχανοκίνητων δυνάμεων δεν είναι μεμονωμένη αλλά συστηματική. Το περιστατικό έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο περιστατικών αστυνομικής αυθαιρεσίας και απρόκλητης και αλόγιστης χρήσης θανατηφόρας βίας από αστυνομικούς που έχουν επανηλειμένως καταγγελθεί μέχρι σήμερα χωρίς αποτέλεσμα.
ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Επισυνάπτονται φωτογραφίες που τραβήχτηκαν κατά τη μεταφορά της Αμερικανίδας υπηκόου στον Ερυθρό Σταυρό, μετάφραση από τα Αγγλικά του κειμένου της Διεθνούς Πρωτοβουλίας Ενάντια Στην Αστυνομική Καταστολή.
Οι υπογραφές μπορούν να βρεθούν στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
http://www.ipetitions.com/petition/opposegreekpolicerepression/signatures?page=1
Δήλωση
Εμείς, οι υπογράφοντες/ουσες, είμαστε διδάσκοντες/ουσες, φοιτητές/τριες, δικηγόροι και δημοσιογράφοι από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη που πιστεύουμε πως όλοι οι άνθρωποι ανά την υφήλιο θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν μειοψηφικές απόψεις και να διαδηλώσουν για την κοινωνική αλλαγή. Ενημερωθήκαμε πως η Ομάδα “Δέλτα” στην Ελλάδα στερεί από τους διαδηλωτές τα δικαιώματα αυτά ασκώντας σωματική βία σε βάρος τους. Καλούμε σε μια ενδελεχή έρευνα και απόδοση ευθυνών σε όσους ευθύνονται για τα κρούσματα αστυνομικής βίας.
Στις 15 Νοεμβρίου 2010, κατά τη διάρκεια πορείας που είχε καλεστεί από εργατικά συνδικάτα και αριστερές οργανώσεις ενάντια στη παρουσία του ΔΝΤ στην Ελλάδα, οι δυνάμεις Δέλτα της αστυνομίας επιτέθηκαν σε μέλος της διεθνούς κοινότητας σχεδόν δολοφονικά – μια Αμερικανίδα ακτιβίστρια και συγγραφέα βάρους 48 κιλών η οποία χτυπήθηκε μέχρι να πέσει αναίσθητη με αιχμηρό αντικείμενο και στη συνέχεια κλωτσήθηκε και χτυπήθηκε στο κεφάλι, το λαιμό, την πλάτη και την κοιλιακή χώρα. Αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν τη χρήση βίας από αρκετούς αστυνομικούς για μεγάλο χρονικό διάστημα και ενώσω η διαδηλώτρια ήταν ήδη αναίσθητη, πεσμένη στο έδαφος και με αίμα να τρέχει από το κεφάλι της. Μεταξύ των πολλαπλών της τραυματισμών περιλαμβάνονται η εγκεφαλική αιμορραγία, διάσειση κρανίου και μόνιμη βλάβη στην ακοή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ομάδα Δέλτα πραγματοποιεί μια τόσο βίαια επίθεση ενάντια σε διαδηλωτές στην Αθήνα – χαρακτηριστικά, η ομάδα
“Δικαίωμα” κατέθεσε μήνυση εναντίον της ομάδας Δέλτα την προηγούμενη εβδομάδα για την προσπάθειά της να διαλύσει πορεία με την επίθεση εναντίον του μπλοκ αυτής κατά τη διάρκεια της Γενικής Απεργίας της 15ης Δεκέμβρη 2010. Μήνυση έχει επίσης καταθέσει η καθηγήτρια κα. Αγγελική Κουτσουμπού, η οποία τραυματίστηκε σοβαρά όταν άνδρες της Ομάδας Δέλτα την χτύπησαν με τις μηχανές τους κατά τη διάρκεια της πορείας της 6ης Δεκέμβρη 2009.
Τα μέλη της ομάδας Δέλτα δύνανται να δράσουν με ατιμωρησία ενάντια σε διαδηλωτές και είναι δύσκολο να εντοπιστούν, καθώς δεν έχουν εμφανώς αριθμούς ή ονόματα στις στολές τους.
Είναι απαράδεκτο το γεγονός πως η Ελληνική κυβέρνηση, τη στιγμή αυτή της όξυνσης της κρίσης και της διεθνούς αστάθειας, επιλέγει να στρέψει τις αστυνομικές της δυνάμεις εναντίον της νόμιμης εκφοράς πολιτικού λόγου, χτυπώντας και παρενοχλώντας διαδηλωτές.
Εμείς, οι υπογράφοντες/ ουσες, απαιτούμε την πλήρη δημοσίευση των στοιχείων της Ομάδας Δέλτα που είναι υπεύθυνη για την επίθεση της 15ης Νοέμβρη. Οι αστυνομικοί που πραγματοποίησαν και που έδωσαν εντολή για την επίθεση αυτή πρέπει να τιμωρηθούν και πρέπει να παρθούν αποτελεσματικά μέτρα ώστε να σταματήσει η ατιμωρισία που απολαμβάνει η Oμάδα δέλτα, ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω βία.
ΟΛΚΕ: Ρατσιστικές οι δηλώσεις Φαήλου Κρανιδιώτη, Παναγιώτη Ψωμιάδη και Πειραιώς Σεραφείμ
Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας
Μη κερδοσκοπικό σωματείο – Αρ. Απ. Πρωτοδ: 4126/2004
Χαλκοκονδύλη 25, 10432 – Αθήνα
τηλ: 6947434353 – 2105237408
www.olke.org – info@olke.org
Δελτίο Τύπου
Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2010
Θέμα: Ρατσιστικές δηλώσεις στελεχών της ΝΔ και του Μητροπολίτη Πειραιώς
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς και εκ προθέσεως χρήσης ρατσιστικού λόγου που κανένας εχέφρων νους δεν θα συμφωνούσε ότι αποτελεί τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο έκφρασης.
Στις 20 Δεκεμβρίου στην εκπομπή «Κοινωνία ώρα μηδέν» του MEGA ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ Σεραφείμ εξέφρασε την αγωνία του αναφορικά με την δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας αποδίδοντας την σε συνωμοσία του Διεθνούς Σιωνισμού όπου χρησιμοποιούνται οι μονογονεϊκές οικογένειες και τα ομόφυλα ζευγάρια με στόχο «την καταστροφή της οικογένειας που είναι το κύτταρο της κοινωνίας». Εκφράζουμε την αγανάκτηση μας γιατί τέτοιες δηλώσεις υποκινούν το φυλετικό μίσος κατά παράβαση του Ποινικού Κώδικα, αλλά και την βαθειά μας λύπη γιατί οι απαράδεκτες αυτές εκφράσεις προωθούν τον φανατισμό, ακόμα και αν πρόκειται για προσωπικές θέσεις και απόψεις. Ιδιαίτερα, δε, όταν γίνονται λίγες ημέρες πριν την ημέρα των Χριστουγέννων.
Αμέσως μετά έρχεται διαδικτυακό άρθρο του κ Φαήλου Κρανιδιώτη (φωτο) – στενού συνεργάτη του κ Αντώνη Σαμαρά – όπου αποδίδεται η αδυναμία του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων σε «αδελφίστικα κόλπα» που υπονομεύουν τη ραχοκοκαλιά του κόμματος εφόσον αυτό στελεχώνεται από «ντιντήδες» και «κομψευόμενους διαδρομιστές» αντί για ιδεολογικούς μαχητές και σημαιοφόρους! Φυσικά, το κακό τρίτωσε δια στόματος του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, κ Παναγιώτη Ψωμιάδη, ο οποίος προσπάθησε να υπερασπιστεί τον “ανδρισμό” των μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου δηλώνοντας στην εκπομπή του κ Γιώργου Παπαδάκη “Καλημέρα Ελλάδα” στον ANT1 ότι οι “ντιντήδες” έχουν λιγοστέψει!!!
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο αντισημιτισμός και η ομοφοβία υπάρχουν σε όλες τις κοινωνίες και σε διαφορετικό βαθμό. Όπως γνωρίζουμε ότι η αγριότητα των διωγμών, των διασυρμών και της ωμής βίας αποτελούν καθημερινό φαινόμενο με το οποίο έρχονται αντιμέτωποι χιλιάδες άνθρωποι λόγω του φύλου, της φυλής, των πεποιθήσεων και του σεξουαλικού τους προσανατολισμού.
Η παραπάνω φρασεολογία δεν συνάδει όμως με έναν ορθό πολιτικό λόγο στελέχους κόμματος, ούτε και μπορεί να θεωρηθεί προτέρημα πνευματικού Πατέρα που πραγματικά ενδιαφέρεται για τους συνανθρώπους του. Συνεπώς, μόνο καταδικαστέα, κατακριτέα και μισάνθρωπη μπορεί να θεωρηθεί εφόσον κάθε φορά που μια ομάδα αντιμετωπίζεται ως κατώτερη, το μίσος και η μισαλλοδοξία θριαμβεύουν.
Περιστατικά όπως τα παραπάνω είναι αδύνατον να περάσουν απαρατήρητα. Εμείς, με τη σειρά μας, στηλιτεύουμε και καταγγέλλουμε τέτοιες δηλώσεις εφόσον δεν δείχνουν τον παραμικρό σεβασμό στα lgbt δικαιώματα και παράλληλα, προωθούν τις ανισότητες και τον ρατσισμό με το πρόσχημα της ελευθερίας του λόγου.
Καλούμε, τέλος, τα μέλη της κοινότητας μας να γυρίσουν τη πλάτη σε κάθε φωνή που χρησιμοποιεί τη γλώσσα της ομοφοβίας και μισαλλοδοξίας ώστε να μην βρίσκει τρόπους και βήμα για ν’ ακουστεί.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΛΚΕ
Λύο Καλοβυρνάς: “Οι περισσότεροι έλληνες ομοφυλόφιλοι δεν έχουν πειστεί ότι αξίζουν ίσα δικαιώματα”
Ο Λύο Καλοβυρνάς μιλά στον blogger the elf at bay για όλους και για όλα: για τον ακτιβισμό, για το coming out, για το αν το Athens Pride είναι πολιτική εκδήλωση ή πανηγύρι, τη μονογαμία, το aids, τον γάμο και την υιοθεσία, τους πολιτικούς, το διάβασμα, τη μετάφραση..:
Ο πρόλογος
Τον Λύο τον είχα ακουστά από διάφορους φίλους. Διακρίνεται για το πνεύμα του, την ζωτικότητά του, το αίσθημα συναδελφικότητας. Ήμουν πολύ περίεργος για αυτήν την συνέντευξη δεδομένου ότι είχα κάποιες αιρετικές απορίες γύρω από την ομοφυλοφιλία κι ό,τι την διέπει.
Το κυρίως θέμα
Αποκαλείστε gay activist. Ασχολείστε με θέματα που άπτονται της ομοφυλοφιλίας. Ρατσισμός, περιθωριοποίηση, 10%, hiv.gr. Αυτή η ενασχόληση δεν είναι ολίγον τι αποκλειστική και περιορισμένη, εντάσσοντάς σας σε μία επαγγελματική προβλεψιμότητα;
Είμαι γκέι ακτιβιστής με την έννοια του κοινωνικά ενεργού πολίτη, αλλά η ενασχόληση με τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι επάγγελμα. Βεβαίως, η ενασχόληση αυτή επηρεάζει άλλες πτυχές της ζωής μου, μία από τις οποίες είναι η επαγγελματική, με την έννοια ότι ως μεταφραστής επιδεικνύω ευαισθησία ως προς την ορθή γλωσσική και υφολογική απόδοση κειμένων που π.χ. μεριμνούν να μην είναι σεξιστικά ή ομοφοβικά. Το ίδιο ισχύει και στο επάγγελμά μου ως συμβούλου ψυχικής υγείας: η εμβάθυνση στην κοινωνική καταπίεση με καθιστά ικανό να φωτίζω πτυχές των προσωπικών θεμάτων του κάθε συμβουλευόμενου και από αυτή την πλευρά. Ως προς το πρώτο σκέλος, αν είναι αποκλειστική και περιορισμένη, νομίζω ότι αν θέλεις να κάνεις σωστή δουλειά αναγκαστικά περιορίζεις ως ένα βαθμό το πεδίο δράσης, ειδάλλως κινείσαι στην επιφάνεια. Δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ με όλα τα κοινωνικά ζητήματα που με καίνε. Παρόλ’ αυτά, οι αρχικές μου βάσεις και παιδεία είναι ο φεμινισμός, όχι τα γκέι δικαιώματα.
Πιστεύετε ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να διατρανώνεται μέσω μιας ομολογίας; Αν ναι σε τι αποσκοπεί αυτό; Διαβάζω και ακούω ανθρώπους να υποστηρίζουν την επιβεβλημένη δήλωση της διαφορετικής σεξουαλικής ταυτότητας. Η πραγματική απελευθέρωση ολοκληρώνεται μέσα από μια τέτοια δήλωση;
A rose by any other name would smell as sweet, αλλά τα λόγια έχουν τεράστια δύναμη. Αρκεί να σκεφτούμε πόσο μας νοιάζει ένα «σ’ αγαπώ» όταν αρθρώνεται ή δεν αρθρώνεται – σχεδόν καθιστά το συναίσθημα υπαρκτό, σαν να μην υπήρχε πριν από την άρθρωσή του. Θα ήταν υπεραπλούστευση να ισχυριστούμε ότι «δημόσια δήλωση ομοφυλοφιλίας = απελευθέρωση». Περισσότερο ισχύει ότι το να δηλώσουμε δημόσια την ομοφυλοφιλία μας είναι ένα κομμάτι της απελευθέρωσης, μια μεγάλη δρασκελιά προς τα εκεί. Σε τι αποσκοπεί; Εξ ορισμού πάντα κρύβουμε όσα αισθανόμαστε ότι πρέπει να κρυφτούν: κάτι το κακό, κάτι που προκαλεί ντροπή, τύψεις, ενοχές. Ποτέ δεν κρύβουμε κάτι το καλό. Η απόκρυψη της ομοφυλοφιλίας μας είναι μια υποσυνείδητη, έμμεση παραδοχή ότι η ομοφυλοφιλία είναι κακό πράγμα. Ας μη γελιόμαστε, έτσι έχουμε μεγαλώσει όλοι μας. Είναι δύσκολο ν’ αποτινάξουμε αυτή τη βαθιά ριζωμένη άποψη που μας έχουν ενσταλάξει από τα γεννοφάσκια μας. Γι’ αυτό έχει τεράστια απελευθερωτική δύναμη η δημόσια παραδοχή. Από την άλλη, μπορεί να είναι το Α αλλά σίγουρα δεν είναι το Ω.
Οι άνθρωποι που θεωρούν την ομοφυλοφιλία κάτι ξένο, ειδεχθές και τερατώδες γιατί πρέπει να θεωρούνται οπισθοδρομικοί και συντηρητικοί; Εσείς πώς το αντιμετωπίζετε αυτό;
Χμ… οι άνθρωποι που θεωρούν τις γυναίκες πνευματικά λιγότερο αναπτυγμένες από τους άντρες, ανίκανες για θέσεις μεγάλης ευθύνης και υπερβολικά συναισθηματικές για να επιτρέπεται να ψηφίζουν γιατί πρέπει να θεωρούνται οπισθοδρομικοί και συντηρητικοί; Πώς αντιμετωπίζω τα τμήματα εκείνα του πληθυσμού που θέλουν να παραμείνουμε σ’ έναν κοινωνικό μεσαίωνα; Ανάλογα την περίπτωση: συνήθως με επιχειρηματολογημένο διάλογο και όταν αυτός αποδεικνύεται άτοπος, με διακωμώδηση και υπονόμευση των τραγικών θέσεών τους.
Με έχει απασχολήσει η αισθητική αλλά και η ποιότητα των gay εκδηλώσεων εν Ελλάδι. Προσωπικά θεωρώ όλο αυτό το πανηγύρι του gay parade μία απεγνωσμένη κραυγή για προσοχή, μία εμπορική συναλλαγή, ένα ψεύτικο κατασκεύασμα που προκαλεί μόνο γέλιο και οίκτο για τα πραγματικά κίνητρα μίας τέτοιας εκδήλωσης, μια ύστατη προσπάθεια για ένταξη στο κοινωνικό σύνολο ασχέτως της διαφημιζόμενης, προβεβλημένης και ‘άνετης’ διαφορετικότητας. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;
Ότι μπερδεύουμε τη συσκευασία (και μάλιστα μία συγκεκριμένη συσκευασία) με το περιεχόμενο. Το μήνυμα είναι βέβαια το μέσο, όπως έχει πει ο ΜακΛούαν, αλλά το πρόβλημα είναι ότι πολύς κόσμος εμμένει μόνο σε μία από τις πολυάριθμες και πολυποίκιλες συσκευασίες των γκέι. Η γκέι παρέλαση δεν είναι πανηγύρι ούτε εμπορική συναλλαγή, κι αυτό καθίσταται αμέσως προφανές σε όποια παρευρίσκεται με ελάχιστη καλή προαίρεση και χωρίς προκατασκευασμένες πεποιθήσεις. Ας μη συγχέουμε το gay parade της Κολωνίας με αυτό του Βελιγραδίου ή της Αθήνας. Το καθένα εξυπηρετεί άλλες ανάγκες και χρονικά στάδια στην πορεία της γκέι απελευθέρωσης. Κατά τη γνώμη μου, δυστυχώς πολλοί γκέι προσπαθούν να πάνε στο πανεπιστήμιο της queer διανόησης χωρίς να περάσουν από το δημοτικό της γκέι περηφάνιας. Είναι ειρωνικό ότι το γκέι πράιντ δέχεται πυρά τόσο από τους δεξιούς όσο και από τους αριστερούς· οι πρώτοι το κατηγορούν ως «γκετοποίηση» ή «υπερβολικά πολιτικοποιημένο», οι δεύτεροι ως «πουλημένο στο κεφάλαιο και το λάιφστάιλ και όχι αρκετά πολιτικοποιημένο». Το Athens Pride είναι μια βαθύτατα πολιτική εκδήλωση, η συμμετοχή είναι μια ισχυρότατη πολιτική πράξη. Όποιος δε θέλει να πειστεί ας ακολουθήσει το δικό του δρόμο, αρκεί να είναι ένας δρόμος δράσης και όχι του καναπέ.
Από ό,τι γνωρίζω έχετε ζήσει στο εξωτερικό. Ποια η διαφορά στην καθημερινότητα ενός gay άντρα από την Ελλάδα;
Ποιο εξωτερικό ακριβώς; Ακόμη και στο εξωτερικό –στη Γερμανία λόγου χάρη– η καθημερινότητα ενός Βερολινέζου διαφέρει πολύ από αυτή ενός κατοίκου του Ρόστοκ. Αν συγκρίνουμε μεγάλες πόλεις, η βασική διαφορά είναι ότι ο μέσος γκέι άντρας στην Κοπεγχάγη, το Βερολίνο ή το Λονδίνο δεν κρύβεται στην καθημερινότητά του. Δε σκέφτεται: να το πω ή να μην το πω, τι θα νομίσει ο άλλος για μένα, για τον ανδρισμό μου, την αρρενωπότητά μου, αν τον παίρνω ή αν τον δίνω. Ζει μια πιο γκέι ζωή ακριβώς επειδή το γκέι είναι λιγότερο παρόν στη ζωή του. Εμείς στην Ελλάδα κάνουμε το θέμα της ομοφυλοφιλίας τεράστιο με το να το μικραίνουμε: «δεν τον νοιάζει τον άλλον τι κάνω στο κρεβάτι μου». Αυτό είναι μια υπεκφυγή, μια υπερβολή προς τα κάτω. Συγχέουμε τη σεξουαλικότητα –το κρεβάτι μας– με τον σεξουαλικό προσανατολισμό μας, που ισχύει 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.
Προσωπικά θεωρώ υποκριτικό και άρρωστο να δηλώνεις δεσμευμένος αλλά παράλληλα να γαμιέσαι στα πάρκα ή να γνωρίζεις άντρες στα site κοινωνικής δικτύωσης. Στο μεγαλύτερο ποσοστό πράττεται αυτή η τακτική. Το αστείο είναι ότι όταν ο άλλος μετά το γαμήσι σε βρει ενδιαφέρων και σου ζητήσει να ξαναβγείτε, εσύ απαντάς: Έχω σχέση!! Δεν είναι παθογενές όλο αυτό το σκηνικό; Δεν είναι αναπηρία;
Η δέσμευση ως έννοια και πρακτική δεν είναι κάτι το παγιωμένο και αναλλοίωτο· μεταβάλλεται από εποχή σε εποχή και κοινωνία σε κοινωνία. Αλλιώς την εννοούσαν οι παππούδες μας, αλλιώς εμείς. Κατά πόσο η μονογαμία ή η πολυγαμία είναι καλύτερος τρόπος ζωής είναι ένα ζήτημα που η καθεμία καλείται να το απαντήσει μόνη της. Έρευνες που έγιναν πρόσφατα στην Καλιφόρνια έδειξαν ότι η πολυγαμία δε φαίνεται να βλάπτει τις γκέι μακρόχρονες σχέσεις. Προσωπικά δεν πιστεύω στη μονογαμία· νομίζω ότι είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που δύσκολα συντηρείται, εξυπηρετούσε άλλες ιστορικές ανάγκες και μάλλον δεν έχει λόγο ύπαρξης πλέον. Ταυτόχρονα πολυγαμία δε σημαίνει να πηδιέσαι αριστερά και δεξιά όλη την ώρα ερήμην του συντρόφου σου. Προτιμώ τον όρο «συναινετική μη-μονογαμία», όπως εξηγείται στο βιβλίο Το ηθικό τσουλί. Πιστεύω πάρα πολύ στο σεβασμό και στη συναισθηματική πίστη μέσα σε μια σχέση. Το να μην πηδιέται ο σύντροφός μου με άλλους δε λέει τίποτα ούτε για το αν με σέβεται ούτε αν μου είναι συναισθηματικά πιστός. Όσον αφορά το φαινόμενο που αναφέρεις, πολλοί γκέι άντρες μεγαλώνουν με την πεποίθηση ότι το μόνο που μπορούν να περιμένουν στη ζωή είναι σεξ, αφού οι γκέι σχέσεις δεν στεριώνουν, δυο άντρες δε γίνεται να φτιάξουν κάτι το σοβαρό και σταθερό κ.ο.κ. Αν πειστείς, λειτουργείς ανάλογα. Ο μόνος λόγος που οι γκέι πιθανώς ξενοπηδιούνται περισσότερο από τους στρέιτ είναι επειδή έχουν περισσότερες ευκαιρίες και μικρότερο κοινωνικό κόστος. Το γκέι σεξ, σε αντίθεση με το στρέιτ, είναι ένα παιχνίδι μη μηδενικού αθροίσματος· το κόστος και το κέρδος των συμμετεχόντων είναι ίσο, σε αντίθεση με τους στρέιτ, όπου για κοινωνικοθρησκευτικούς λόγους υπάρχουν, ακόμη, χαμένοι και κερδισμένοι. Παραπέμπω στο αφιέρωμα του 10% στη μονογαμία: http://www.10percent.gr/old/issues/200604/index.html
Ποια η άποψή σας για την Μαρία Παπαγιαννίδου και τις απόψεις της περί HIV και AIDS; Πιστεύετε ότι επηρεάζονται άνθρωποι από δηλώσεις της ή είναι απλά μια γραφική φιγούρα που λέει απλά τα δικά της;
Οι αρνητές του AIDS είναι μια θλιβερή ιστορία παγκοσμίως. Οι άνθρωποι ανέκαθεν είχαν ανάγκη από απλές, ευκολοχώνευτες, μαγικές λύσεις, και αυτό ακριβώς προτείνουν οι συνομωσιολόγοι όπως η Παπαγιαννίδου: το AIDS δεν υπάρχει, είναι μια συνομωσία των φαρμακευτικών, χαλαρώστε. Εννοείται πως πολύς κόσμος επηρεάζεται. Γνωρίζω προσωπικά οροθετικούς που σταμάτησαν τα φάρμακά τους και ορισμένοι φυσικά πέθαναν, όπως έχουν πεθάνει οι περισσότεροι αρνητές του AIDS από AIDS. Δεν αρκεί να την αποκαλέσουμε γραφική, διότι η συγκεκριμένη γυναίκα βλάπτει το κοινωνικό σύνολο χαϊδεύοντας τα αυτιά του κόσμου και λέγοντας πράγματα ανακριβή και εξαιρετικά επικίνδυνα. Παραπέμπω στο αφιέρωμα του 10% στο AIDS, όπου υπάρχουν αναλυτικά άρθρα για το φαινόμενο των αρνητών παγκοσμίως και ειδικά για την Παπαγιαννίδου: http://92.51.132.35/periodiko/teyxos21.html
Από όσο γνωρίζω η Ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν κατοχυρώνει το δικαίωμα γάμου μεταξύ ομοφύλων και κάθε κράτος είναι ελεύθερο να νομοθετεί όπως επιθυμεί για το θέμα αυτό. Στην Ελλάδα του 2010 τι μέριμνα έχει γίνει; Νομικά τι κινήσεις έχουν γίνει πάνω σε αυτό το θέμα που φαντάζομαι θα ενδιαφέρει πολλούς έλληνες ομοφυλόφιλους; Ειδικότερα αναπτύξτε μας ό,τι έχει να κάνει και με την υιοθεσία παιδιών.
Στην Ελλάδα έχουν γίνει ελάχιστα. Τον Αύγουστο 2010 ο Γενικός Γραμματέας της Γραμματείας Νέας Γενιάς έκανε ένα γύρο τηλεφωνημάτων σε γκέι ακτιβιστές, ζητώντας τη γνώμη μας για την πρόταση νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης που είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ το 2008, με την προοπτική να κατατεθεί ως νομοσχέδιο στο Β΄ θερινό τμήμα της βουλής. Τίποτα από αυτά δεν έγινε τελικά και το θέμα παραπέμφθηκε σε μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή, για τις αρχές του 2011. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης, διότι περί αυτού πρόκειται, είναι αισχρή και κοινωνικά ανεύθυνη. Σίγουρα το ΠΑΣΟΚ ενδιαφέρεται περισσότερο από την προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία ήταν μια από τις πιο ομοφοβικές και αντιδραστικές όλων των εποχών στη χώρα μας, αλλά εξίσου σίγουρα δε χολοσκάει ιδιαίτερα για το θέμα. Αυτά για την κυβέρνηση. Εμείς τι κάνουμε; Δε βλέπω πολλούς γκέι άντρες και γυναίκες να νοιάζονται να στηρίξουν τις γκέι οργανώσεις, ώστε να δυναμώσουν και να πολεμήσουν καλύτερα για τα δικαιώματά μας. Έχουμε τις κυβερνήσεις που μας αξίζουν. Οπότε μάλλον διαφωνώ με την ερώτηση: το θέμα δεν ενδιαφέρει τόσο πολλούς έλληνες ομοφυλόφιλους, επειδή δυστυχώς οι περισσότεροι δεν έχουν πειστεί ότι αξίζουν ίσα δικαιώματα.
Μιλήστε μας λίγο για την συγγραφή. Έχετε εκδώσει αρκετά βιβλία ενώ το μεταφραστικό σας έργο είναι αξιοζήλευτο. Πόση πειθαρχία χρειάζεται από πριν για να βγει ένα βιβλίο στην αγορά;
Έχω εκδώσει εφτά βιβλία, τέσσερα μυθιστορήματα (Πέφτω, Αστάρτη – Οικογενειακή γεωγραφία, Στα Πρόθυρα γραμματικής κλίσης και το τελευταίο, τον Ιούνιο 2010, Love Forever – Ωχ!) τα δύο λεξικά με λέξεις που δεν υπάρχουν (Πλαθολόγιο λέξεων και Πλαθολόγιο Η απουστειρωμένη έκδοση), και, τέλος, το Θεϊκό συνταγολόγιο – Συνταγές για να φτιάξετε το δικό σας Θεό. Την άνοιξη 2011 θα κυκλοφορήσει μια συλλογή διηγημάτων, Εκεί που σκάει το κύμα, καθώς και το Ανάμεσα στο τικ και το τακ, μια συλλογή με παραμύθια για ανθρώπους που δε χωράνε. Αυτό τον καιρό γράφω ένα μυθιστόρημα που μιλά για τη γονιμότητα και την έκτρωση, μεταξύ άλλων. Είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού. Το γράψιμο είναι μια συναρπαστική αλλά και επίπονη διαδικασία, κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου, δεδομένου ότι δε ζω από αυτό. Πρόσφατα έκλεψα δύο μήνες από το πρόγραμμά μου και απομονώθηκα σε μια ξένη πόλη, ώστε να ξεκινήσω ένα νέο μυθιστόρημα χωρίς περισπασμούς. Ήταν μεγάλη πολυτέλεια. Τον υπόλοιπο χρόνο δε γράφω τόσο όσο θέλω. Θα συμφωνήσω με πολλούς πριν από μένα ότι η συγγραφή είναι περισσότερο perspiration παρά inspiration. Απαιτείται πειθαρχεία, γιατί η ζωή πάντα σε καλεί να κάνεις κάτι πιο διασκεδαστικό από το να κλείνεσαι μέσα μόνος και να γράφεις. Όσον αφορά την κυκλοφορία ενός βιβλίου, ειδικά στην Ελλάδα αυτό είναι πολύ πονεμένη ιστορία, γιατί ο συγγραφέας αναγκάζεται εκτός από δημιουργός να είναι και προαγωγός του εαυτού του, αφού δεν έχουμε ατζέντηδες.
Η καθημερινότητά σας από τι απαρτίζεται; Όταν δεν έχετε υποχρεώσεις τι κάνετε; Μιλήστε μας για το everyday life in Athens!
Υπάρχει everyday life in Athens; Δεν έχει ο καθένας μας τη δική του; Η δική μου καθημερινότητα συνήθως περιέχει μετάφραση, γράψιμο ή διόρθωση άρθρων και κριτικών, πολλή ώρα στο τηλέφωνο και στο διαδίκτυο, τζόγκινγκ ή κολυμβητήριο 3-4 φορές την εβδομάδα, και τα βράδια παρέα με φίλους, συνήθως σπίτι, για παιχνίδια ή ντιβιντί, ή σε ταβέρνες. Ποτέ δεν ήμουν πολύ των μπαρ· για μη καπνιστές είναι σκέτη φρίκη. Του χορού ναι, αλλά στην Ελλάδα ο κόσμος σπάνια χορεύει. Κατά τα άλλα, μου αρέσουν οι μεγάλοι περίπατοι, ειδικά στη φύση, το mountain-biking και οι παρασκευιάτικες ποδηλατάδες του free-day, το σινεμά και το θέατρο. Το διάβασμα δεν το αναφέρω γιατί θα ήταν σαν να αναφέρω ότι αναπνέω. Π.χ. ποτέ δεν τρώω αν δεν έχω κάτι να διαβάσω.
Πιστεύετε ότι κάποτε θα γίνουμε μάρτυρες μιας άλλης Αθήνας; Απαλλαγμένης από ρατσισμό, ξενοφοβία και ομοφοβία;
Ως δια μαγείας φυσικά όχι. Δυστυχώς η τελευταία κυβέρνηση, και απ’ ό,τι φαίνεται και η παρούσα, άφησαν τους πολίτες να βγάλουν τα χειρότερα ανθρώπινα ένστικτά τους: το φόβο μπροστά στο ξένο. Για μένα το θέμα είναι τι κάνει ο καθένας μας, ξεχωριστά, στην προσωπική του ζωή, και αμέσως μετά συλλογικά, συσπειρωμένα. Δεν μπορώ να ζητήσω από την κυβέρνηση να υποκαταστήσει τις δικές μου ατομικές ευθύνες. Δεν είμαι αντικρατιστής –κάθε άλλο– αλλά κατά τη γνώμη μου οι Έλληνες δεν έχουν σχέση με την Ελλάδα, με την έννοια ότι ασχολούνται με το σπιτάκι τους και όχι με τη χώρα ως σύνολο. Το να δραστηριοποιηθώ σε μια κοινωνική δράση με καθιστά συμμέτοχο των λύσεων. Η καναπεδίστικη κριτική ως εθνικό σπορ δεν είναι πολιτική στάση.
Ο επίλογος
Έπειτα από αυτήν την εποικοδομητική κατάθεση του Λύο κτίστηκε κάτι ξεχωριστό από πλευράς μου. Διάφορα ζητήματα που αναφέρθηκαν και αναλύθηκαν με τρομερή ενάργεια από τον Λύο βάζουν τα θεμέλια για μια πιο ολοκληρωμένη και ουσιαστική θέαση. Έχουμε πιστεύω όλο τον καιρό μπροστά μας ούτως ώστε με μικρά ή μεγάλα βήματα να επαναπροσδιορίσουμε πράγματα και καταστάσεις τα οποία καλώς ή κακώς μας έχουν προβληματίσει και ίσως μας έχουν κάνει να τα παρατηρούμε από λάθος οπτική γωνία.
Η εκλογή του Γ. Καμίνη και το Δικαίωμα στην Ορατότητα
αναδημοσίευση από τη Lifo
Δικαίωμα στην πόλη!
Παίδες εν… Καμίνω
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
Γιώργος Καμίνης, δήμαρχος Αθηναίων. Τέλος μιας θλιβερής εποχής για την πρωτεύουσα, αρχή μιας νέας; Είναι ακόμα πολύ νωρίς, αλλά το ότι τα ηνία ανέλαβε ένας πολιτικά «άκαυτος» άνθρωπος με ανοιχτό μυαλό, φρέσκιες ιδέες και διαπιστωμένες δημοκρατικές ευαισθησίες είναι σίγουρα ενθαρρυντικό. Ήταν μια μεγάλη νίκη για όλους όσοι βλέπαμε την πόλη μας να μαραζώνει ως το μη παρέκει, ενόσω ο φαφλατάς, μεγαλομανής, παλιομοδίτης, βαθύτατα υποκριτής κι εμφανώς ανεπαρκής δημοτικός της άρχοντας μεταμορφωνόταν σε μια δυσκοίλια Μαρία Αντουανέτα.
Η (οργανωμένη) γκέι κοινότητα της πόλης στήριξε εξαρχής τον νέο δήμαρχο. Η νίκη είναι και δική της. Νίκησε το καθαρό, ευθύ βλέμμα ενάντια στο χαμηλωμένο και λοξό, η ειλικρίνεια ενάντια στην κρυψίνοια, η ορατότητα ενάντια στο «δεν με αφορά». Ο Νικήτας Κακλαμάνης κατάφερε, άλλωστε, κάτι μοναδικό: να στηρίξουν προεκλογικά οι ανοικτά γκέι δήμαρχοι Παρισιού και Βερολίνου τον στρέιτ αντίπαλό του! Ούτε ο Ηλίας Ψινάκης δεν τον έσωσε, κι ας πρώτευσε ο σελέμπριτι-μαϊντανός σε ψήφους.
Τι περιμένουμε από τον νέο δήμαρχο; Ok, να στηρίξει ανοικτά, όπως υποσχέθηκε, το Athens Pride, να πιέσει για Σύμφωνο Συμβίωσης και γκέι γάμο. Εκείνο, όμως, που σίγουρα προέχει είναι μια καθαρότερη, ασφαλέστερη, δημοκρατικότερη, πιο φιλική κι επιτέλους πιο μοντέρνα πόλη για όλους τους δημότες της, ανεξάρτητα από ηλικίες, φύλα, φυλές, εθνικότητες, ερωτικές ή άλλες προτιμήσεις. Κάτι που, βέβαια, πρέπει να γίνει υπόθεση συλλογική. Το μέλλον μας δεν είναι τα Χρυσά Αυγά.
Εξίσου ενθαρρυντική είναι η εκλογή του προοδευτικού, ανοιχτόμυαλου Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, προς ολοφυρμό του αρτηριοσκληρωτικού, ομοφοβικού μητροπολίτη Άνθιμου. Που, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του, εξακολουθεί να… μακροημερεύει και μετά την ήττα του εκλεκτού του υποψήφιου Κώστα Γκιουλέκα!
Υπέρμαχος του Συμφώνου Συμβίωσης δήλωσε ο πρωθυπουργός στον πρόσφατο δημόσιο διάλογο με τους νέους, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα συμπεριλάβει τους γκέι. Σύμφωνο, ωστόσο, ακόμα… γιοκ. Ασυνεπής ήταν, επίσης, στο θέμα των εγκλημάτων μίσους, καλυπτόμενος πίσω από το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου. Κι ας είμαστε από τις ελάχιστες ανεπτυγμένες χώρες που σπανιότατα εφαρμόζουν τη λειψή, έστω, σχετική νομοθεσία, έχοντας γι’ αυτό εγκληθεί από ΟΗΕ και Συμβούλιο της Ευρώπης. Τουτέστιν, η υπόσχεση του γ.γ. Νέας Γενιάς για μια καμπάνια που «θα εστιάζει στη συντροφικότητα μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου» ακούγεται σαν ανέκδοτο.
Athens Pride: “Στις 14 Νοεμβρίου, Φαινόμαστε”
Δελτίο τύπου
Φίλες και Φίλοι,
Στις 7 Νοεμβρίου, 278,000 δημότες και δημότισσες του Δήμου Αθηναίων απείχαν από τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών για την εκλογή δημάρχου. Κατ’ αυτό τον τρόπο, ο – υποστηριζόμενος και από το ΛΑ.Ο.Σ. – Νικήτας Κακλαμάνης αναδείχτηκε πρώτος με ποσοστό 35%, έστω και αν απώλεσε σχεδόν 62,000 ψηφοφόρους από τις τελευταίες εκλογές πριν από 4 χρόνια, ενώ παράλληλα η ακροδεξιά Χρυσή Αυγή θα έχει για πρώτη φορά δημοτικό σύμβουλο στην ελληνική πρωτεύουσα.
Φίλες και Φίλοι, η πρώτη Κυριακή των εκλογών είχε διλήμματα για το ποιοί συνδυασμοί μας εκφράζουν καλύτερα (και ως LGBT) καθώς και το πώς τοποθετούμαστε σε σχέση με τα κεντρικά προβλήματα της χώρας. Η Κυριακή που μας έρχεται έχει ένα και μοναδικό διακύβευμα: την έκφραση, τη συμμετοχή και την ανάδειξη της κοινότητάς μας καθώς και των συμμάχων μας με αποφασιστικότητα, την δύναμη και το βάρος που μας αναλογεί. Καλούμε τους Αθηναίους και τις Αθηναίες δημότες και δημότισσες να εμφανιστούν στον δεύτερο και τελικό γύρο των δημοτικών εκλογών την Κυριακή 14 Νοεμβρίου, να συμμετέχουν και να αντιπαραταχθούν στον Νικήτα Κακλαμάνη και το εναγκαλισμό του από την Άκρα Δεξιά. Σας καλούμε να στηρίξετε έμπρακτα τον κ. Γιώργο Καμίνη και τον συνδυασμό του “Δικαίωμα στην Πόλη”, ο οποίος:
- Αναγνωρίζει την αναγκαιότητα εξωτερίκευσης του σεξουαλικού προσανατολισμού (coming out), που είναι το βασικό ζητούμενο της ύπαρξής μας και των αιτημάτων μας, σε απόλυτη αντίθεση με τον Νικήτα Κακλαμάνη.
- Δεσμεύτηκε ρητά και κατηγορηματικά να στηρίξει το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας θέτοντας το υπό την Αιγίδα του Δήμου αλλά και να συμβάλει στην περαιτέρω ανάπτυξη του.
- Δεσμεύτηκε για την έναρξη ουσιαστικού διαλόγου με την κοινότητά μας και την ανάπτυξη και εφαρμογή πολιτικών και δράσεων από τον Δήμο που θα συμπεριλαμβάνουν τους/τις LGBT.
- Περιλαμβάνει στο συνδυασμό του έναν ανοιχτά LGBT υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο, τον γκέι ακτιβιστή, γνωστό για τη δράση και συνεισφορά του στο Athens Pride και την κοινότητα γενικότερα, Δημήτρη Τσαμπρούνη.
Φίλες και Φίλοι, Ορατότητα σημαίνει Συμμετοχή. Στις 14 Νοεμβρίου, Φαινόμαστε.
Για την Οργανωτική Επιτροπή,
ο εκπρόσωπος τύπου,
Στέφανος Παπαθανασίου
6942 854698
Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας
Ο Γιώργος Καμίνης απαντά στις ερωτήσεις του Γρηγόρη Βαλλιανάτου
Ο Γιώργος Καμίνης, υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, μιλά στο Γρηγόρη Βαλλιάνατο για την καταπίεση και τις διακρίσεις που υφίστανται τα μέλη της LGBT κοινότητας στην Ελλάδα, για την υποψηφιότητα του Δημήτρη Τσαμπρούνη στο συνδυασμό του και για το τι μπορεί να κάνει ένας δήμαρχος για τη στήριξη των γκέι, λεσβιών, αμφί και τρανς.
πηγή gaywebtv
Δημ. Τσαμπρούνης: “Έτσι θα πείσω τον Καμίνη να παντρέψει ομόφυλα ζευγάρια”
Στα σημερινά Νέα, ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον Γ. Καμίνη, Δημήτρης Τσαμπρούνης απαντά στο ερώτημα του Σταύρου Θεοδωράκη σχετικά με τη θέση του υποψήφιου δήμαρχου για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών:
Πώς θα πείσετε τον υποψήφιο δήμαρχο κ. Καμίνη, αν εκλεγεί, να τελέσει γάμους ομοφυλοφίλων;
Η θέση του κ. Καμίνη είναι ότι δεν θα τελέσει γάμους μεταξύ ομόφυλων μέχρι να τελεσιδηκήσει η απόφαση. Θεωρώ τη θέση του Καμίνη τίμια, αλλά από τη σκοπιά του όχι ιδανική. Διαφωνούμε στον πολιτικό γάμο.
Συμφωνούμε σε άλλα δέκα. Μέσα από τη συνεργασία μας θα τον βοηθήσω να καταλάβει την αναγκαιότητα ισχύος του γάμου για όλα τα ζευγάρια, ανεξαρτήτως φύλων. Μέσα από τον διάλογο με την κοινότητα για τον οποίο δεσμεύτηκε, θα διαπιστώσει ο ίδιος ότι ο γάμος θα βοηθήσει δεκάδες χιλιάδες συμπολιτισσών και συμπολιτών μας να νιώσουν ότι η κοινωνία τους αποδέχεται ουσιαστικά και όχι κατ’ επίφαση. Θα βοηθήσει να φύγει το σύμπλεγμα ενοχής. Αυτά ο κ. Καμίνης δεν τα γνωρίζει τώρα, γιατί δεν έχει την απαιτούμενη επαφή με την κοινότητα.
Ο Δημήτρης Τσαμπρούνης στο PLUS
αναδημοσίευση από το PLUS
Ο Δημήτρης Τσαμπρούνης είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός – περιβαλλοντολόγος, γκέι ακτιβιστής (ΟΛΚΕ, Athens Pride, γκέι γάμος στην Τήλο) και μέλος των Οικολόγων Πράσινων. Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος (2ο διαμέρισμα) με το συνδυασμό “Δικαίωμα στην πόλη” του Γ. Καμίνη.
Σύναψε γάμο με πρόσωπο του ίδιου φύλου και ήταν ένας από τους περιβόητους “γαμβρούς” της Τήλου. Εκπροσωπεί επίσης με επιτυχία το Athens Pride. Σήμερα ο Δημήτρης Τσαμπρούνης, έχοντας αποδεχτεί την πρόταση του Γ. Καμίνη, είναι υποψήφιος με το συνδυασμό “Δικαίωμα στην πόλη”. Στόχος του, αν εκλεγεί, η προώθηση των αιτημάτων της LGBT κοινότητας, αλλά και η επιστροφή σε μια Αθήνα που μορφώνεται και μορφώνει…
Πώς και σου έγινε η πρόταση για υποψηφιότητα στο συνδυασμό “Δικαίωμα στην πόλη”;
Στο πλαίσιο των προεκλογικών επαφών για τα αιτήματα του Athens Pride και γενικά της λεσβιακής, γκέι, αμφί και τρανς κοινότητας της Αθήνας, με κάλεσε ο ίδιος ο κ. Καμίνης. Δεσμεύτηκε να θέσει υπό την αιγίδα του δήμου το Athens Pride και για την προώθησή του εντός και εκτός Ελλάδας, στηρίζοντας τις επιτυχίες μας και βοηθώντας την Αθήνα να αποκτήσει ένα νέο προφίλ σύγχρονης ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Στο τέλος, με ρώτησε αν θέλω να αναλάβω και μέσα στο συνδυασμό ρόλο για την προώθηση των αιτημάτων μας.
Με ποιο σκεπτικό αποδέχτηκες;
Μετά από αυτή την ερώτηση ήμουν υποχρεωμένος σχεδόν να δεχτώ. Ο Καμίνης είναι αυτή τη στιγμή η μοναδική εγγυημένη επιλογή για την υλοποίηση της πρώτης LGBT ατζέντας σε επίπεδο πρωτεύουσας. Είναι ο πρώτος και μοναδικός άνθρωπος με πολιτική βαρύτητα στην Ελλάδα – μαζί με τον Αλιφέρη της Τήλου (ΠΑΣΟΚ), που επισήμανε τη σημασία στην εξωτερίκευση (coming out) του σεξουαλικού προσανατολισμού στο οικείο περιβάλλον, στην εργασία και παντού! Επίσης, για πρώτη φορά στο Δήμο της Αθήνας, διάφορες πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα χωρίς στενή κομματική ταυτότητα συνεννοούνται για να συνθέσουν κάτι νέο. Αισθάνομαι, ως άνθρωπος που έχω εργαστεί χρόνια για το χτίσιμο νέων πραγμάτων, όπως το Pride, η ΟΛΚΕ και οι γάμοι της Τήλου, ότι οφείλω να συμμετάσχω σε αυτή την προσπάθεια.
Τι θα κάνεις στο δήμο αν εκλεγείς;
Η προώθηση των αιτημάτων της κοινότητάς μας στο δήμο είναι το ένα αυτονόητο σκέλος. Με το Pride και τους γάμους της Τήλου έζησα και συνεισέφερα στην ενσάρκωση συλλογικών οραμάτων. Είναι καιρός να οραματιστούμε μιαν άλλη Αθήνα. Τη βιώσιμη Αθήνα στην εποχή της κλιματικής αλλαγής και την Αθήνα που κερδίζει ξανά αυτό που κάποτε εφηύρε: την παιδεία. Μια Αθήνα που μορφώνεται και μορφώνει. Αν στοιχίζει η παιδεία; Ναι! Η αμάθεια στοιχίζει περισσότερο.
“Θέλω την ΛΟΑΔ ατζέντα στις πρώτες θέσεις των θεμάτων που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ”
αναδημοσίευση της συνέντευξης της Ειρήνης Πετροπούλου στη Μαρίνα Γαλανού για το transs.gr
Μαρίνα Γαλανού: Ειρήνη, αφού σ’ ευχαριστήσω για την συνέντευξη αυτή, να σου ευχηθώ καλή επιτυχία στην υποψηφιότητά σου ως δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό της «Ανοιχτής Πόλης». Θα ξεκινήσω τις ερωτήσεις μου με ένα θέμα που ήρθε στην επικαιρότητα πρόσφατα και που εν πρώτοις δεν έχει σχέση με την λοαδ κοινότητα, κατά τη γνώμη μου όμως έχει. Πρόσφατα λοιπόν, ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αλ. Αλαβάνος και η υποψήφια Δήμαρχος, κα Πορτάλιου σε επίσκεψή τους στον Άγιο Παντελεήμονα αποδοκιμάστηκαν έντονα από ομάδες «αγανακτισμένων πολιτών», λόγω της στάσης της αριστεράς στο θέμα των μεταναστών. Φυσικά, είναι προφανές ότι η βία είναι καταδικαστέα και εκτός δημοκρατικών θεσμών. Επίσης είναι γνωστές οι θέσεις λοαδ οργανώσεων για «αλληλεπίδραση και ζύμωση» με άλλα κινήματα, όπως αυτό των μεταναστών. Παράλληλα, χαρακτηριστικά θυμάμαι, τον Ιρανό γκέι μετανάστη Άλεξ που είχαμε δώσει την μάχη με την ΕΟΚ τότε για να πάρει άσυλο στην Ελλάδα να λέει: «προς θεού μην αποκαλυφθεί το ονοματεπώνυμό μου, γιατί θα με λυντσάρει η ιρανική κοινότητα στην Ελλάδα». Επίσης, δεν είναι καθόλου προφανές ότι η πλειοψηφία των μεταναστών διάκεινται φιλικά προς τους λοαδ. Τέλος, δέ, σε πολλές χώρες όταν τίθεται θέμα υπηκοότητας για τους μετανάστες μία από τις καίριες ερωτήσεις που τίθενται είναι κατά πόσο θεωρούν ότι πρέπει οι ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, αμφί, τρανς να έχουν δικαιώματα. Στην Ελλάδα όλα αυτά περνούν επιδερμικά, και θεωρείται άνευ όρων προοδευτική μία υποστήριξη προς τους μετανάστες, χωρίς περαιτέρω εξέταση. Θέλω τη γνώμη σου.
Ειρήνη Πετροπούλου: Χαίρομαι που έχεις τη τόλμη να θίξεις αυτή τη πλευρά ενός ζητήματος με αρκετές προεκτάσεις. Ας πάρουμε τα θέματα ένα-ένα. Η βία, απ’ όπου και αν προέρχεται ό,τι στόχο και να έχει, είναι καταδικαστέα. Αυτό δεν το αμφισβητούμε καθόλου. Από την άλλη μεριά, το ζήτημα του Άλεξ, αλλά και κάθε γκέι μετανάστη που προέρχεται από χώρα «μη ανεκτική» έως και εχθρική απέναντι στον ομοερωτικό σεξουαλικό προσανατολισμό μας έδειξε και μια άλλη πλευρά των μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα και όπου η σαρία έχει τους δικούς της νόμους και κανόνες. Είναι τραγικό ένας άνθρωπος ν’ αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα του γιατί κινδυνεύει η ζωή του και ν’ ανακαλύπτει ότι ούτε στην καινούργια του πατρίδα μπορεί να βρει γαλήνη και ησυχία γιατί και εκεί θα τον κυνηγήσουν οι δικοί του άνθρωποι. Η μεταναστευτική πολιτική άλλων χωρών έχει φροντίσει να προβλέψει και μια τέτοια πιθανότητα όχι μόνο για να προστατευτούν οι γκέι μετανάστες που θα ζητήσουν άσυλο, αλλά και η λοαδ κοινότητα των χωρών αυτών. Εδώ, δυστυχώς, αν τολμήσουμε να θίξουμε το ζήτημα, κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε εθνοφασίστες. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι η πλειοψηφία των μεταναστών μας βλέπει με μισό μάτι ούτε να μιλήσω εξ ονόματος ολόκληρης της Αριστεράς ή της λοαδ κοινότητας, το σίγουρο είναι ότι μια μερίδα των μεταναστών που ζουν εδώ θα ήθελε πραγματικά να μας κρεμάσει ανάποδα. Ελπίζω να έχουν επίγνωση τι μπορεί να σημαίνει αυτό με δεδομένο ότι η νομοθεσία της Ελλάδας είναι διαφορετική από αυτή που ισχύει στο Ιράν, για παράδειγμα, και η όποια παραβίαση των νόμων θα τους φέρει αντιμέτωπους με την Δικαιοσύνη. Είναι αδύνατον ένα μέρος της Αριστεράς όπως και της λοαδ κοινότητας να μην σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο, αλλά υπάρχει και μια ευαισθησία απέναντι στα δεινά που έχουν περάσει όσοι άνθρωποι αναγκάζονται να φύγουν από τον τόπο τους αναζητώντας κάτι καλύτερο. Δεν είναι κακό να προσφέρεις το χέρι σε έναν βασανισμένο άνθρωπο… Το θέμα της μετανάστευσης δεν είναι ξένο για την Ελλάδα. Η διαφορά τώρα είναι πως αντί να κουνά μαντήλι γίνεται οικοδέσποινα…
Μ.Γ.: Έχω ακούσει απόψεις, από κάποιους ότι η αριστερά στην Ελλάδα θέτει μαξιμαλιστικά κάποια λοαδ θέματα, πχ τον πολιτικό γάμο ομοφύλων. Συμφωνείς με αυτήν την άποψη; (more…)
“Πριν βγάλουμε ακτιβιστή Δήμαρχο, ας ψηφίσουμε ακτιβιστή δημοτικό σύμβουλο!”
αναδημοσίευση της συνέντευξης του Δημήτρη Τσαμπρούνη στη Μαρίνα Γαλανού για το transs.gr
Μαρίνα Γαλανού: Αγαπητέ Δημήτρη χαίρομαι ιδιαίτερα και σ’ ευχαριστώ για την συνέντευξη που παραχωρείς στο transs.gr, και εύχομαι ολόκαρδα κάθε επιτυχία για την υποψηφιότητά σου. Πέρα από κάθε αμφιβολία έχουμε ανάγκη από ανοικτά λοαδ υποψηφιότητες που θα στηρίξουν τα θέματα που αφορούν την κοινότητα στην πολιτική σκηνή, αυτοδιοικητική και κεντρική.
Δημήτρης Τσαμπρούνης: Εγώ σε ευχαριστώ που μου δίνεις βήμα. Εκτός από χαρά, είναι και υποχρέωσή μου να μιλάω στα δικά μας ΜΜΕ.
Μ.Γ.: Έχεις αναφερθεί μέχρι τώρα αρκετά στο γιατί και το πώς προέκυψε η υποψηφιότητά σου, ως δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων, με αφορμή την επιστολή του Athens Pride προς τον υποψήφιο δήμαρχο. Κατ’ αρχήν αισθάνεσαι ικανοποιημένος από τις απαντήσεις του;
Δ.Τ.: O Καμίνης μου είπε αυθόρμητα, στην κατ ιδίαν συνάντησή μας, όταν συζητούσαμε τα του pride: «Επιτέλους, πρέπει οι ομοφυλόφιλοι να βγούνε από τις ντουλάπες τους, να πάψει να υπάρχει αυτή η υποκρισία σε κάθε οικογένεια, είναι ντροπή και για αυτούς και για την κοινωνία να κρύβονται!». Αυτή την κουβέντα δεν την έχει εκστομίσει κανένας πολιτικός μέχρι τώρα. Τονίζω, κανένας! Αυτή η κουβέντα ήταν που με έσπρωξε σε ετούτη την συνεργασία. Αυτός ο άνθρωπος καταλαβαίνει το «Α» της ύπαρξής μας: Να βγούμε προς τα έξω (coming out). Σε αυτή τη βάση μπορώ να δουλέψω ειλικρινά μαζί του. Γιατί αν ΔΕΝ ΒΓΟΥΜΕ από τα καβούκια μας, δεν υπάρχουν ούτε δικαιώματα, ούτε διεκδικήσεις. Και για τον καλύτερο πολιτικό θα είμαστε πάντα ανύπαρκτοι κι ανύπαρκτες.
Μ.Γ.: Έχεις πει σε προηγούμενη συνέντευξή σου ότι: «Ο ίδιος ο Καμίνης δεν είναι κομματική υποψηφιότητα και δεν είναι ο κλασσικός πολιτικός. Προέρχεται όμως από το Συνήγορο του Πολίτη. Είναι ο Δήμαρχος των ονείρων κάθε ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Όλο αυτό είναι πολύ ελκυστικό». Πράγματι, ακούγεται ελκυστικό, εν πρώτοις. Ας εξετάσουμε όμως, αν θέλεις, την θητεία του ως Συνήγορος του Πολίτη. Αισθάνεσαι ότι, θεσμικά, έπραξε ότι ήταν μέσα στις δυνατότητές του για την προάσπιση της ισονομίας, της ισότητας όσον αφορά τα λοαδ θέματα; Πριν απαντήσεις, να θέσω υπ’ όψη σου την υπόθεση μίας κοπέλας από την Θεσσαλονίκη, που απευθύνθηκε στον Συνήγορο του Πολίτη, για την κάλυψη, απ’ το ασφαλιστικό της ταμείο της διαδικασίας επαναπροσδιορισμού φύλου της. Εξ όσων γνωρίζω, δεν πήρε καμιά απάντηση. Επιπλέον, αν πάρουμε για παράδειγμα την αντίστοιχο Συνήγορο της Κύπρου, βλέπουμε ότι είχε πάρει από μόνη της κάποιες πρωτοβουλίες στα θέματα που αφορούν την λοαδ κοινότητα. Στα θέτω αυτά, διότι υπάρχει κριτική στο πρόσωπο του κου Καμίνη, για την θητεία του ως Συνήγορος, που πιστεύω ότι καλόπιστα έχει νόημα και αξία να απαντηθεί.
Δ.Τ.: Όπως γνωρίζεις, ο Καμίνης ήταν ο επικεφαλής ενός οργανισμού εκατοντάδων ανθρώπων. Δεν γνωρίζω ποιος ή ποια έλαβε το αίτημα αυτό. Κακώς δεν απάντησε και δεν καταλαβαίνω το γιατί. Παλαιότερα είχαμε απευθυνθεί ως ΟΛΚΕ για κάποιο δημόσιο φορέα (Υπουργείο Υγείας συγκεκριμένα) που δεν μας έδινε σημασία κι ο Συνήγορος επενέβη με επίσημη απάντηση, θυμίζοντας στο Υπουργείο την υποχρέωσή του να απαντήσει και να προβεί σε ενέργειες υπέρ μας. Για αυτό και μου κάνει εντύπωση αυτό που μου λες. Με ξέρεις, θα ήθελα να είχαν γίνει από το συνήγορο κι από άλλους φορείς 1000 πράγματα. Αυτό που του αναγνωρίζω είναι ότι πήρε το θεσμό αυτόν από το «5» και τον πήγε στο «7» ή στο «8» κι όχι προς τα πίσω, που έχει πάει όλη η Ελλάδα!. Πρέπει να σεβόμαστε, ειδικά αυτή τη στιγμή, ανθρώπους με θετικό απολογισμό έργου.
Μ.Γ.: Θα ήθελα να σου παραθέσω ένα σενάριο, ίσως πραγματικό. Ας υποθέσουμε ότι μία τρανς γυναίκα που δεν έχει κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού του φύλου της είναι δημοτική υπάλληλος. Έχει προσληφθεί ως άρρεν, τα στοιχεία της αντρικά, το κοινωνικό της φύλο όμως είναι γυναικείο . Ο κύριος Καμίνης, από θέσεως, απαντά (αναφερόμενος σε άλλο θέμα – αυτό του πολιτικού γάμου ομοφύλων) ότι: «σε όλη μου τη διαδρομή υπερασπίζομαι την αρχή του κράτους δικαίου, τον σεβασμό στις αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης, ανεξάρτητα αν προσωπικά συμφωνώ ή όχι». Θα ήθελα να μου σχολιάσεις το σενάριο, και την πιθανή εξέλιξή του, καθώς και ποιά θα ήταν η παρέμβασή σου ως δημοτικός σύμβουλος.
Δ.Τ.: Πρώτον, ΔΥΣΤΥΧΩΣ κανένας Δήμαρχος πριν και μετά τον Αλιφέρη (ΠΑΣΟΚ) δεν τόλμησε να προβεί σε γάμο. Δεύτερον, μετά την κοινοποίηση της απόφασης μπορεί ο κάθε δήμαρχος όντως να επικαλεστεί την απόφαση αυτή. Το θέμα ήταν να βρεθούν κι άλλοι δήμαρχοι πριν την απόφαση. Για το λόγο αυτόν δεν καταλαβαίνω γιατί η κριτική να εστιαστεί στον Καμίνη. Ο Τσίπρας στο Athens Pride 2006 μας έλεγε ότι «εγώ θα παντρέψω». Όταν έγινε αρχηγός κόμματος κι οι δικοί του δήμαρχοι (όλοι!!!) αρνήθηκαν, εκείνος έκανε την πάπια… Στα όνειρά μου θα ήθελα έναν ακτιβιστή Δήμαρχο, ο οποίος θα έλεγε «τη γράφω τη δικαιοσύνη», αλλά στο ξύπνιο μου προτιμάω έναν που μου λέει «ξέρεις τι, γουστάρω όταν εσείς βγαίνετε προς τα έξω, και θα υπερασπιστώ 1,2,3, θέματά σας, αλλά φίλε μου στο 4,5,6 διαφωνώ.» Γιατί έχω βάση να πάω παραπέρα. Ας καταφέρουμε επιτέλους το «Α» σε αυτή τη χώρα και μετά κάνουμε κριτική γιατί δεν έγινε το «Β». Και πριν βγάλουμε ακτιβιστή Δήμαρχο, ας ψηφίσουμε ακτιβιστή δημοτικό σύμβουλο!!! Για το άλλο, η θέση μου είναι ότι πρέπει ένα άτομο βάσει της επιθυμίας του και χωρίς γραφειοκρατίες και γιατρούς να καταγράφεται με το φύλο που επιθυμεί, κάτι που ισχύει σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες (Ισπανία πχ). Αν ο όποιος Δήμαρχος έλεγε ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε γιατί αυτή είναι η νομιμότητα, ασφαλώς θα με έχει απέναντί του. Αν είμαι στο Δήμο η φωνή μου, η φωνή μας θα ακουστεί.
Δημήτρης Τσαμπρούνης: “Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα μέλος της LGBT κοινότητας στο δήμο της Αθήνας”
Ο Δημήτρης Τσαμπρούνης, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος για το δήμο Αθηναίων μιλάει για τον γκέι ακτιβισμό, τη συμμετοχή του στην ΟΛΚΕ, το Athens Pride και τους γάμους στην Τήλο. Ακόμα, αναφέρεται στο συνδυασμό του Γ. Καμίνη “Δικαίωμα στην Πόλη” και στους λόγους που τον οδήγησαν να πάρει την απόφαση να είναι υποψήφιος.. αλλά και για τη διαφωνία του με τον πρώην Συνήγορο του Πολίτη στο θέμα των γκέι γάμων!
Ο ανδροπρεπής κύριος Κακλαμάνης
αντιγράφουμε από την Καθημερινή:
Οι ανδροπρεπείς των Βαλκανίων
Tου Διονυση Γουσετη / diongus@otenet.gr
Η ανοχή απέναντι στον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό αποτελεί ίσως το πιο καθοριστικό κριτήριο για το επίπεδο πολιτισμού μιας κοινωνίας. Το δικαίωμα της ελευθερίας στον σεξουαλικό προσανατολισμό αποτελεί κεκτημένο στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το Ευρωκοινοβούλιο έχει ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης των ομοφυλικών γάμων προ εξαετίας. Ομως εδώ είναι Βαλκάνια. Η καθυστέρηση στο θέμα αυτό δεν είναι ανεξάρτητη από τη γενική καθυστέρηση.
Στις 30/6/2001 αποτολμήθηκε στο Βελιγράδι η πρώτη παρέλαση ομοφυλοφιλικής περηφάνιας (Gay Pride). Διαλύθηκε από οργισμένους ανδροπρεπείς με 15 τραυματίες. Μετά την εμπειρία αυτή, η δεύτερη απόπειρα έγινε μόλις πέρυσι. Είχε την υποστήριξη των πρεσβειών Ολλανδίας, Σουηδίας, Βρετανίας, Γερμανίας, καθώς και του ΟΑΣΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΟΗΕ. Ωστόσο, η αστυνομία έπεισε τους διοργανωτές να τη ματαιώσουν, αφού δεν εγγυήθηκε για την ασφάλειά τους από τον μαινόμενο όχλο. Η τρίτη απόπειρα έγινε πριν από δέκα μέρες. Στην παρέλαση συμμετείχαν ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ε.Ε. στη Σερβία, ο Ολλανδός πρέσβης, ο Γερμανός αναπληρωτής πρέσβης και διπλωμάτες της Αυστρίας, της Ισπανίας, της Σουηδίας και της Βρετανίας. Η παρέλαση εξελίχθηκε στη χειρότερη σύγκρουση των τελευταίων ετών, με 141 τραυματίες, εκ των οποίων 121 αστυνομικοί. Οι ζημιές εκτιμήθηκαν σε ένα εκατ. ευρώ.
Στη χώρα μας, πέρασαν οι εποχές όπου δύο εξέχοντες δημοσιογράφοι, ο Τάκης Λαμπρίας και ο Γιάννης Λάμψας, έφαγαν ξύλο από τον τότε ανδροπρεπή της δικτατορίας Ιωάννη Λαδά, επειδή αναφέρθηκαν στην ομοφυλοφιλία ως γνώρισμα της αρχαίας Ελλάδας. Στη φετινή παρέλαση περηφάνιας, της 5ης Ιουνίου, οι ημέτεροι ανδροπρεπείς αντέδρασαν με πιο πολιτισμένο, αλλά όχι λιγότερο φοβικό τρόπο. Η παρέλαση αγνοήθηκε επιδεικτικά από όλα τα κανάλια και τις περισσότερες εφημερίδες. Ούτε 10 δευτερόλεπτα δεν της αφιέρωσαν οι γενικά τόσο φλύαρες τηλεοπτικές ειδήσεις. Σαν να ήταν κάτι για το οποίο ντρεπόμαστε και για το οποίο δεν μιλάμε. Τα ελληνικά ΜΜΕ απεδείχθησαν πιο ανδροπρεπή από τη γερμανική κρατική τηλεόραση, που κάνει ζωντανή μετάδοση της παρέλασης του Βερολίνου σχεδόν όλη μέρα. Απεδείχθησαν πιο ανδροπρεπή και από το γαλλικό πρακτορείο, που μας πληροφόρησε ότι η πολύχρωμη παρέλαση της Αθήνας συγκέντρωσε τρεις χιλιάδες κόσμο και ότι το σύνθημα ήταν «Είμαστε παντού». Αυτό ειδικά το τελευταίο είχε ήδη μαθευτεί από ανακοίνωση της ανδροπρεπούς Χρυσής Αυγής, που θύμωσε και απειλούσε με ξύλο, επειδή το «παντού» περιελάμβανε και έναν τσολιά. Με τον τρόπο της βοήθησε η Χρυσή Αυγή να σπάσει η συνωμοσία σιωπής. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια, οι διοργανωτές της παρέλασης περηφάνιας ζητούν από τον δήμαρχο Αθηναίων να τη θέσει υπό την αιγίδα του δήμου. Συναντούν την επίμονη άρνησή του, παρά τις κάποιες θετικές εισηγήσεις της αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο. Ο κ. Κακλαμάνης απέδειξε ότι είναι πιο ανδροπρεπής π.χ. από τους προέδρους Κλίντον και Ομπάμα, που ανακήρυξαν τον μήνα Ιούνιο ως μήνα της ομοφυλοφιλικής περηφάνιας. Κυρίως είναι πιο Βαλκάνιος.
Πίσω-μπρος για το σύμφωνο συμβίωσης
Εχουν αποφασίσει να ενώσουν τις ζωές τους και μοιράζονται, εκτός από την ίδια στέγη, τα μικρά και μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας. Ωστόσο ο νομοθέτης εξακολουθεί να εθελοτυφλεί και να αγνοεί επιδεικτικά την ύπαρξή τους…
Ο λόγος για τα δεκάδες χιλιάδες πλέον στη χώρα μας γκέι και λεσβιακά ζευγάρια, τα οποία αγνοεί ο νόμος 3718/2008 που ρυθμίζει το σύμφωνο συμβίωσης, με αποτέλεσμα να μην προστατεύεται κανένα δικαίωμά τους.
Ηδη από το 2005 το ΠΑΣΟΚ είχε δημοσιοποιήσει ένα νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο κατοχύρωνε τα δικαιώματα όλων των ζευγαριών, συμπεριλαμβανομένων των ομοερωτικών, και ρύθμιζε χωρίς διακρίσεις την ένωση ενηλίκων προσώπων. Το νομοσχέδιο κατατέθηκε με πρωτοβουλία του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου στη Βουλή στις 4 Νοεμβρίου 2008. Το ίδιο νομοσχέδιο το ΠΑΣΟΚ περιέλαβε το 2009 στο πρόγραμμά του ως προεκλογική δέσμευση, ενώ βρίσκεται ακόμη αναρτημένο στην ιστοσελίδα του κόμματος. Στην εισηγητική του έκθεση αναφέρεται μεταξύ των άλλων ότι «Σκοπός της παρούσας πρωτοβουλίας είναι να θέσει τέρμα στις δυσμενείς διακρίσεις και να αποκαταστήσει την ισοπολιτεία στο πεδίο των ελεύθερων ενώσεων ετερόφυλων και ομόφυλων ζευγαριών».
Νέο νομοσχέδιο
Δεδομένων αυτών, έντονο προβληματισμό προκάλεσαν δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη σύμφωνα με τις οποίες νέο νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, που θα αντικαταστήσει τον ισχύοντα νόμο 3718/2008, βρίσκεται υπό επεξεργασία στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή του υπουργείου.
Το ερώτημα είναι αν οι δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης αποτελούν πολιτική υπεκφυγή ή τακτική υποχώρηση από τις θέσεις και τις δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ και αν η καθυστέρηση και η εκ νέου επεξεργασία του νομοσχεδίου θα οδηγήσει στον περαιτέρω περιορισμό των προβλεπόμενων στο νομοσχέδιο δικαιωμάτων.
Προς το παρόν μοναδικό σημείο αναφοράς είναι η δέσμευση του υπουργού ότι στο τέλος Ιανουαρίου θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την αναθεώρηση της νομοθεσίας για το σύμφωνο συμβίωσης.
Σχετικά με το θέμα η ΜΚΟ «Λεσβίες για την Ισότητα» έχει στείλει δύο επιστολές στους αρμόδιους κυβερνητικούς φορείς, ζητώντας να γίνει νόμος το νομοσχέδιο που είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή για το σύμφωνο συμβίωσης. Η οργάνωση κατέθεσε επίσης τις προτάσεις της για τη βελτίωση του νομοσχεδίου.
Τα 9 αιτήματα της κοινότητας
1. Να σταματήσουν οι διώξεις κατά των γάμων που έγιναν στην Τήλο.
2. Πρόσβαση στην υποβοηθούμενη γονιμοποίηση και δικαίωμα στην παιδοθεσία.
3. Επέκταση του 927 Ποιν. Κώδικα (αντιρατσιστικός νόμος), ώστε να περιλαμβάνει και το σεξουαλικό προσανατολισμό, καθώς επίσης και το λόγο μίσους.
4. Κοινό όριο ηλικίας συναίνεσης για σεξουαλική επαφή με τους ετεροφυλόφιλους. Ετεροφυλόφιλοι επιτρέπεται να κάνουν συναινετικό σεξ στην ηλικία των 16, λεσβίες και γκέι στα 18 (347 Π.Κ.).
5. Το Σύμφωνο Συμβίωσης να ισχύσει και για τα λεσβιακά, γκέι ζευγάρια.
6. Δημιουργία διακομματικής ομάδας που θα συνεργάζεται με τις LGBT οργανώσεις και θα τρέχει τα ζητήματα της κοινότητας στη Βουλή, ώστε να ψηφίζονται νομοσχέδια που θα ανταποκρίνονται στο πλαίσιο της ισονομίας του Συντάγματος όσο και στις οδηγίες, ψηφίσματα ή προτάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
7. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός να συμπεριληφθεί στο νόμο της ενδοοικογενειακής βίας, ώστε να προστατεύονται όσες και όσοι δέχονται βία από την οικογένεια λόγω της σεξουαλικής ταυτότητάς τους και όταν δέχονται βία μέσα στην ερωτική σχέση τους.
8. Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία.
9. Δημιουργία παρατηρητηρίου παρακολούθησης του φαινομένου της LGBT φοβίας.
«Ο νόμος δεν εξασφαλίζει τα δικαιώματά μας»
Η Τζόνι και ο Λέιζερ είναι έφηβοι και μεγαλώνουν στο σπίτι μαζί με την οικογένειά τους. Ωστόσο αυτή η οικογένεια διαφέρει από τις περισσότερες, καθώς έχει δυο μαμάδες. Πρόκειται για το σενάριο της ταινίας της Λίζας Τσολοντένκο «Τα παιδιά είναι εντάξει» που προβάλλεται αυτές τις ημέρες στις αθηναϊκές αίθουσες
Με αφορμή την ταινία αλλά και την πρόσφατη απόφαση του εκπροσώπου του Γκέι Πράιντ Δημήτρη Τσαμπρούνη να λάβει μέρος στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο δημοτικό συνδυασμό «Δικαίωμα στην πόλη» του Γιώργου Καμίνη, μιλήσαμε με την Ευαγγελία Βλάμη που το καλοκαίρι του 2008 νυμφεύτηκε στην Τήλο με τη σύντροφό της…
Δυο παιδιά, δυο μαμάδες…. Ολη μαζί μια οικογένεια. Απιαστο όνειρο μοιάζει στην Ελλάδα η πραγματικότητα που περιγράφεται στην ταινία της Λίζας Τσολοντένκο…
«Δεν πρόκειται για άπιαστο όνειρο αλλά για ανομολόγητη πραγματικότητα. Εγώ έχω αρκετές φίλες που έχουν ήδη μεγαλώσει μαζί με τη σύντροφό τους παιδιά. Απλώς δεν ομολογείται διότι δεν υπάρχει νόμος να προστατεύει παρόμοιες οικογένειες. Βλέπετε, εμείς ως κοινωνία προχωράμε, ωστόσο ο νόμος δεν έρχεται να εξασφαλίσει τα δικαιώματά μας. Φανταστείτε δυο μητέρες που μεγαλώνουν μαζί ένα ή περισσότερα παιδιά, μόνο η μία, η βιολογική μητέρα έχει δικαιώματα, η άλλη έχει μόνο υποχρεώσεις».
Σύμφωνα με την εμπειρία σας τα παιδιά ομοερωτικών ζευγαριών αντιμετωπίζουν πρόσθετα προβλήματα;
«Τα παιδιά αυτά αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τα άλλα. Το γεγονός επιβεβαιώνουν πολλές έρευνες στο εξωτερικό. Και εγώ όμως, που ζω πολλές τέτοιες οικογένειες, διαπίστωσα ότι τα παιδιά αυτά μεγαλώνουν ακριβώς όπως και τα άλλα. Εχουν τα ίδια προβλήματα: Μαμά δεν είμαι καλά, Μαμά με μάλωσε ο Πετράκης, Μαμά τσακώθηκα με τη Μαρία κ.λπ.».
Νυμφευτήκατε με τη σύντροφό σας το 2008 στην Τήλο και ο γάμος σας έχει ακυρωθεί από τα ελληνικά δικαστήρια. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
«Ο γάμος δεν έχει στην ουσία ακυρωθεί. Εγώ και η σύζυγός μου κάνουμε κοινή φορολογική δήλωση. Πρόσφατα ζητήσαμε ως ζευγάρι δάνειο σε τράπεζα και το ενέκριναν κ.λπ. Το παράλογο είναι ότι τα δικαστήρια ισχυρίζονται ότι δεν ισχύει ο γάμος. Αναρωτιέμαι το γιατί. Είχαμε όλα τα προσόντα που απαιτεί ο νόμος. Ημασταν ενήλικες, άγαμες, συναινέσαμε στον γάμο. Τώρα πάντως περιμένουμε την τελεσίδικη απόφαση των δικαστηρίων…».
Εχετε σκεφτεί ποτέ να αποκτήσετε με τη σύζυγό σας παιδιά;
«Σε όλη μου τη ζωή δεν είχα σκεφτεί τίποτα σε σχέση με ένα παιδί. Θεωρούσα πολύ μεγάλη ευθύνη να μεγαλώνεις ένα παιδί και έλεγα “Μπα, εγώ δεν είμαι για τέτοια”. Μεγαλώνοντας όμως το ξανασκέφτηκα και θα ήθελα να υιοθετήσω ένα παιδί και να του προσφέρω ό,τι μπορώ, μόρφωση, περιουσία κ.λπ. Ετσι, έχω αρχίσει να προβληματίζομαι… Βέβαια κανείς δεν θα μας δώσει στην Ελλάδα παιδί ως ζευγάρι. Και εγώ ως γυναίκα μόνη θα πρέπει να αποκρύψω ότι είμαι λεσβία για να έχω ελπίδες.
Αν τα καταφέρω δε η σύντροφός μου θα έχει όλες τις υποχρεώσεις απέναντι στο παιδί, θα ξενυχτάει, θα ταΐζει το παιδί μας, θα το πηγαίνει σχολείο κ.λπ. Αλλά αυτή η μητέρα, γιατί για μητέρα πρόκειται, δεν θα έχει καμία αναγνώριση. Δεν θα έχει τη χαρά να λέει “Εγώ με τη σύζυγό μου έχουμε ένα, δύο ή περισσότερα παιδιά, τα μεγαλώνουμε και περνάμε όμορφα”.
Παράνομα, βέβαια, όσες λεσβίες το επιθυμούν μπορούν να αποκτήσουν ακόμη και ένα φυσικό παιδί. Θα πρέπει ωστόσο να πάρουν σπέρμα από άλλη χώρα. Χωρίς ωστόσο καμία νομική εξασφάλιση για την καταλληλότητα του σπέρματος ή για την ικανότητα του γιατρού».
Μοιραστήκατε την εμπειρία της Τήλου με τον εκπρόσωπο του Γκέι Πράιντ Δημήτρη Τσαμπρούνη. Πώς βλέπετε την εκλογική του συνεργασία με τον Γ. Καμίνη;
«Βλέπω την υποψηφιότητά του πολύ θετικά. Ο Δημήτρης έχει δουλέψει ήδη με επιτυχία για την προώθηση των αιτημάτων της LGBT κοινότητας και θεωρώ ότι η συνεργασία του με τον Γ. Καμίνη θα αποδώσει σύντομα καρπούς».
πηγή: Ελευθεροτυπία
Το Athens Pride γιορτάζει την Ημέρα Coming Out!
11 Οκτωβρίου, Ημέρα Coming Out
Tο Athens Pride, με την Πορεία Υπερηφάνειας που διοργανώνει κάθε Ιούνιο τα τελευταία 6 χρόνια, αγωνίζεται για την ορατότητα των λεσβιών, γκέι, αμφί και τρανς στην ελληνική κοινωνία: μια κοινωνία, που ακόμα φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους, που συχνά ζει σε καθεστώς φόβου και ενοχής, που αναπαράγει στερεότυπα και διακρίσεις.
Με αφορμή τη σημερινή Ημέρα Coming Out, επιλέγουμε φέτος να γιορτάσουμε την 11η Οκτωβρίου για πρώτη φορά και στην Ελλάδα, γιατί θέλουμε:
- να ζήσουμε μια ανοιχτή ζωή
- να αποκτήσουμε στενές, αυθεντικές σχέσεις
- να μας αγαπούν για αυτό που είμαστε
- να μην έχουμε άγχος να κρύβουμε την ταυτότητά μας
- να έρθουμε σε επαφή και με άλλα LGBT άτομα
- να σπάσουμε τα στερεότυπα
- να βοηθήσουμε τα νεώτερα LGBT άτομα να κάνουν το δικό τους βήμα στην ορατότητα
Για να τιμήσει και έμπρακτα τη σημερινή Ημέρα Coming Out, το Athens Pride δημοσιοποιεί έναν Οδηγό για το Coming Out: ένα “σύντροφο” στο προσωπικό ταξίδι της καθεμίας/του καθενός μας προς την ορατότητακαι την υπερηφάνεια.
Γιατί η Υπερηφάνεια είναι καθημερινή υπόθεση.
Πατήστε εδώ, για να διαβάσετε τον Οδηγό!
Το Athens Pride στηρίζει τις ορατές LGBT υποψηφιότητες
11/10/2010
Το Athens Pride στηρίζει τις ορατές LGBT υποψηφιότητες
Ο Δημήτρης Τσαμπρούνης, μέλος της οργανωτικής επιτροπής και εκπρόσωπος τύπου του Athens Pride επί σειρά ετών, κατεβαίνει στις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό ‘Δικαίωμα στην Πόλη’ του Γ. Καμίνη.
Ως Φεστιβάλ της Λεσβιακής, Γκέι, Αμφί και Τρανς Υπερηφάνειας θεωρούμε εξαιρετικά σημαντική και υποδεχόμαστε με ιδιαίτερη χαρά και ενθουσιασμό την εκπροσώπηση των Λεσβιών, Γκέι, Αμφισεξουαλικών και Τρανσεξουαλικών ανδρών και γυναικών (LGBT) σε όλα τα θεσμικά επίπεδα της χώρας. Ιδίως όταν η εκπροσώπηση αυτή προέρχεται από άτομα που, όπως ο Δημήτρης, αποτελούν θετικό LGBT πρότυπο, καθώς βιώνουν ανοιχτά τη σεξουαλική τους ταυτότητα ενώ εμπράκτως και αποδεδειγμένα μάχονται για την προώθηση των θεμάτων που αφορούν άμεσα την LGBT κοινότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, καλωσορίζουμε άλλη μια LGBT υποψηφιότητα, της Ειρήνης Πετροπούλου, με το συνδυασμό ‘Ανοιχτή Πόλη’.
O Δημήτρης Τσαμπρούνης υπήρξε ενεργό μέλος του Athens Pride από τη γέννηση του Φεστιβάλ και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του. Αγωνίστηκε για τη σύνθεση απόψεων, πολιτικών και ατόμων στην επιτροπή, συνέβαλε στη διαμόρφωση ενός ευρύτερου οράματος για το Athens Pride καθώς και την προώθηση του υπερεθνικού του χαρακτήρα. Με τον γάμο του στην Τήλο, ώς υπέρμαχος της διαφορετικότητας και φεμινιστής, ήταν και παραμένει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την προάσπιση και διεκδίκηση των ανθρωπίνων/LGBT δικαιωμάτων.
Με την επιλογή του στο σχηματισμό του κυρίου Καμίνη ο Δημήτρης, για λόγους ευαισθησίας, παραιτήθηκε από εκπρόσωπος τύπου του Athens Pride. Παρ’ όλη τη λύπη μας για την αποχώρησή του, του ευχόμαστε, όπως και στην Ειρήνη, ό,τι καλύτερο, όντες και ούσες σίγουρες/οι ότι μέσα στο Δημαρχείο της Αθήνας θα παλέψουν για την θεσμική και ουσιαστική μας εξίσωση.
Για το Athens Pride,
Στέφανος Παπαθανασίου – 6942854698
Andrea Gilbert – 6974187383
Σύμφωνο Συμβίωσης; Θα το συζητήσουμε… του χρόνου!
Ύστερα από τη δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης, πριν περίπου ένα μήνα, ότι η σχετική νομοπαρασκευαστική επιτροπή έχει ήδη δημιουργηθεί, η κυβέρνηση φαίνεται να μεταθέτει χρονικά την ψήφιση του νόμου. Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα του Βήματος, η συζήτηση για την εφαρμογή του Συμφώνου και στα ομόφυλα ζευγάρια αναμένεται να ξεκινήσει από τον Γενάρη του 2011:
Από τον Ιανουάριο θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τη νομοθετική κατοχύρωση της συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών. Η νομοπαρασκευαστική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης για τον εκσυγχρονισμό του οικογενειακού δικαίου, λειτουργεί ήδη από το καλοκαίρι και από την Πρωτοχρονιά του 2011 αναμένεται να ασχοληθεί με ζητήματα που αφορούν τη συμβίωση ομόφυλων ζευγαριών. Άλλωστε ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χάρης Καστανίδης έχει τονίσει κατ΄ επανάληψη το τελευταίο διάστημα ότι το σύμφωνο θα επεκταθεί από τα ετερόφυλα ζευγάρια στα ομόφυλα- πάγιο αίτημα των ομοφυλοφίλων στη χώρα μας.
«Η ελληνική πολιτεία μάς αντιμετωπίζει σαν να μην υπάρχουμε» αναφέρει ο κ. Βασίλης Τσιμενίδης , ο οποίος συμβιώνει με τον σύντροφό του για περισσότερα από 17 χρόνια. «Στο διάστημα αυτό έχουμε ακούσει πολλές εξαγγελίες για εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας που ακόμη δεν έχουν γίνει πραγματικότητα. Στις τελευταίες εκλογές ψηφίσαμε ΠαΣοΚ γιατί τα στελέχη του είχαν δεσμευτεί ότι θα έβρισκαν τρόπο να δώσουν λύση σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί πολίτες. Και τώρα ανακοινώνουν ότι περιμένουν προτάσεις» τονίζει. «Φανταστείτε ότι ακόμη και στο νοσοκομείο να πάει ο σύντροφός μου μπορεί να μη με αφήσουν να τον δω ή να ενημερωθώ από τον γιατρό του για την κατάσταση της υγείας του επειδή δεν είμαι συγγενής πρώτου βαθμού» λέει ο κ. Τσιμενίδης. Εξηγεί επίσης ότι ακόμη και στην περίπτωση που ένας ομοφυλόφιλος κάνει διαθήκη φροντίζοντας σε περίπτωση θανάτου να ορίσει τον σύντροφό του ως αποδέκτη της περιουσίας του, η διαθήκη αυτή δεν διασφαλίζει τον κληρονόμο, δεδομένου ότι θα μπορούσε να προσβληθεί- με επιτυχία- από τους επιζώντες συγγενείς. Ο κ. Τσιμενίδης σημειώνει ότι την ώρα που στη Γερμανία ένας υπουργός της κυβέρνησης παντρεύεται με πολιτικό γάμο τον ιδίου φύλου σύντροφό του, την ώρα που το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποδέχεται αρχικά το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην υιοθεσία, την ώρα που άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναγνωρίσει τον πολιτικό γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, η ελληνική πολιτεία αντιμετωπίζει το θέμα σαν μια «καυτή πατάτα» και προτιμάει να κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα.
Οι κινήσεις του υπουργείου
Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χάρης Καστανίδης διαβεβαίωσε πριν από λίγο καιρό ότι σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας το υπουργείο έχει δημιουργήσει μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή που θα καταθέσει προτάσεις για το σύμφωνο συμβίωσης ατόμων ιδίου φύλου που σήμερα ισχύει μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια. Η επιτροπή συστάθηκε στις 29 Ιουλίου και, σύμφωνα με μέλη της, έργο της είναι να καταθέσει προτάσεις σε ζητήματα σχετικά με τον εκσυγχρονισμό του οικογενειακού δικαίου. Προς το παρόν έχουν συζητηθεί θέματα που αφορούν ζητήματα των ετερόφυλων ζευγαριών και υπολογίζεται ότι όσα αφορούν τα ομόφυλα ζευγάρια θα αρχίσουν να συζητούνται μετά τον ερχόμενο Ιανουάριο. (more…)
ΣΤΟΠ ΟΜΟΦΟΒΙΑ 
leave a comment