Η ψυχική υγεία των LGBT νέων απειλείται από την απόρριψη της οικογένειάς τους

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Academy of Pediatrics, η γονεϊκή απόρριψη είναι ένας  σημαντικός δείκτης για καταστροφικές επιπτώσεις στην υγεία LGBT παιδιών.

Συγκεκριμένα, οι LGBT νέοι που βιώνουν έντονη απόρριψη από την οικογένειά τους είναι :

• 8,4 φορές πιο πιθανό να αποπειραθούν να αυτοκτονήσουν,
• 5,9 φορές πιο πιθανό να εμφανίσουν υψηλά επίπεδα κατάθλιψης,
• 3,4 φορές πιο πιθανό να κάνουν χρήση παράνομων ουσιών και
• 3,4 φορές πιο πιθανό να κάνουν σεξ χωρίς προφυλάξεις,

σε σχέση με τους συνομήλικούς τους, οι οποίοι δεν ανέφεραν ότι βίωσαν απόρριψη από τις οικογένειές του.

 

Όταν μιλάμε για γονεϊκή απόρριψη, σύμφωνα με τη μελέτη, δεν αναφερόμαστε μόνο στις ακραίες περιπτώσεις, όπου οι γονείς διώχνουν τα LGBT παιδιά τους από το σπίτι – αν και αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: ένας στους τρεις άστεγους νέους είναι γκέι, λεσβία, αμφί ή τρανς.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες που υπογράφουν τη μελέτη, οι νέοι ή οι έφηβοι βιώνουν συναισθήματα απόρριψης και όταν οι γονείς τους υποστηρίζουν ότι τα ίδια τα παιδιά τους προκαλούν αντιδράσεις εκφοβισμού ή εξευτελισμού εξαιτίας του σεξουαλικού του προσανατολισμού ή και όταν οι γονείς εκφράζουν την απογοήτευσή τους που τα παιδιά τους δεν είναι στρέιτ. Ακόμα, η απόρριψη μπορεί και να εκφραστεί με το να εμποδίζουν οι γονείς τα παιδιά τους από το να μαθαίνουν πράγματα σχετικά μετον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.

Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας είναι ιδιαίτερα σημαντικά, κυρίως γιατί χτυπούν ένα καμπανάκι σχετικά με τις αντιδράσεις των γονιών. Όπως φαίνεται από την έρευνα, η ανοχή δεν αρκεί: για την υγιή ψυχική ανάπτυξη των εφήβων και των νέων είναι απαραίτητη η αποδοχή των γονιών.

Η αποδοχή των LGBT εφήβων από την οικογένειά τους μπορεί να τους γλυτώσει από την αυτοκτονία

Οι γονείς, που αποδέχονται και υπερασπίζονται τα LGBT παιδιά τους στην εφηβεία. μπορούν να τα προστατεύουν από την κατάθλιψη ως ενήλικες, σύμφωνα με νέα έρευνα σε οικογένειες με λεσβίες, γκέι, αμφί και τρανς παιδιά. Σύμφωνα με τους ερευνητές, όπως διαβάζουμε στο τεύχος Νοεμβρίου του the Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing, συγκεκριμένες συμπεριφορές των γονιών, όπως το να υπερασπίζονται τα παιδιά τους όταν πέφτουν θύματα κακομεταχείρισης εξαιτίας της LGBT ταυτότητάς τους και το να στηρίζουν την έκφραση του φύλου τους, συνδέεται με χαμηλότερες πιθανότητες κατάθλιψης, χρήσης ουσιών, αυτοκτονικές σκέψεις και απόπειρες αυτοκτονίας στη νεαρή ενήλικη ζωή.

Μια άλλη έρευνα, στο επικείμενο τεύχος Ιανουαρίου του Pediatrics, υποστηρίζει ότι οι γκέι, λεσβίες και αμφί έφηβοι/ες είναι πιο πιθανό να είναι θύματα κακομεταχείρισης με τη μορφή τιμωρίας από τους καθηγητές, την αστυνομία και τα δικαστήρια. Παλαιότερες έρευνες, δε, έχουν δείξει ότι οι λεσβίες και οι γκέι έφηβοι/ες είναι πιο πιθανό να πέσουν θύματα σχολικού εκφοβισμού (bullying) σε σχέση με τους συνομήλικους τους.

Όπως αναφέρει η ερευνήτρια δρ Caitlin Ryan, διευθύντρια του Family Acceptance Project, στο San Francisco State University, «τα ευρήματα της συγκεκριμένης έρευνας, αντί απλά να επισημαίνουν τα αρνητικά βιώματα που ζουν κάποιοι από τους LGBT νέους, μπορούν να προσφέρουν ένα δρόμο προς την ελπίδα για τους LGBT νέους και τις οικογένειές τους, που παλεύουν να ισορροπήσουν τις βαθιά ριζωμένες θρησκευτικές και προσωπικές τους αξίες με την αγάπη για τα LGBT παιδιά τους». Η Ryan και οι συνεργάτες της ανέλυσαν δεδομένα που συνέλεξαν από 245 λευκούς και λατίνους LGBT νέους και νέες από 21 ως 25 ετών, οι οποίοι είχαν αποκαλύψει τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό τουλάχιστον σε έναν από τους γονείς τους. Οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν πόσο συχνά έχουν βιώσει κάθε μία από 55 θετικές συμπεριφορές σε μία κλίμακα που κυμαινόταν από το «ποτέ» μέχρι το «πολλές φορές».

Μεταξύ αυτών των θετικών συμπεριφορών συμπεριλαμβάνονταν οι παρακάτω ερωτήσεις:

• Πόσο συχνά κάποιος από τους γονείς σου σου μιλάει ανοιχτά για τον σεξουαλικό σου προσανατολισμό;

• Πόσο συχνά προσκαλούνται οι ανοιχτά LGBT φίλοι σου να συμμετάσχουν σε οικογενειακές δραστηριότητες;

• Πόσο συχνά κάποιος από τους γονείς σου σε πήγε σε μία LGBT οργάνωση για νέους ή κάποια τέτοια εκδήλωση;

• Πόσο συχνά κάποιος από τους γονείς επιδοκίμασε το ντύσιμο ή το κούρεμά σου, ακόμα κι αν δεν ήταν χαρακτηριστικό του (βιολογικού σου) φύλου;

Από τα αποτελέσματα, φάνηκε ότι οι συμμετέχοντες στην έρευνα χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: χαμηλής, μέσης και υψηλής αποδοχής. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι LGBT νέοι με οικογένειες που χαρακτηρίζονται «υψηλής αποδοχής» έχουν πολύ υψηλότερα επίπεδα αυτοεκτίμησης και κοινωνικής στήριξης στη νεαρή ενήλικη ζωή τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 38,3% όσων συμμετεχόντων προέρχονται από οικογένειες χαμηλής αποδοχής αναφέρουν ότι είχαν σκέψεις αυτοκτονίας, στις οικογένειες υψηλής αποδοχής το ποσοστό αυτό πέφτει στο μισό (18,5%). Το ίδιο φαίνεται και στο δείκτη για τις απόπειρες αυτοκτονίας: το 57% όσων ανήκουν σε οικογένειες χαμηλής αποδοχής αναφέρουν ότι έχουν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, με το ποσοστό αυτό να πέφτει στο 31% για άτομα, οι οικογένειες των οποίων χαρακτηρίζονται υψηλής αποδοχής.

Οι συμμετέχοντες που ανέφεραν χαμηλή αποδοχή από την οικογένειά τους ως έφηβοι έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να αναφέρουν τόσο σκέψεις όσο και απόπειρες αυτοκτονίας, σε σύγκριση με όσους αναφέρουν υψηλά επίπεδα αποδοχής από τους γονείς τους. Ακόμα, οι οικογένειες που έδειξαν να έχουν υψηλή σχέση με τη θρησκεία ήταν πιο πιθανό να δείχνουν χαμηλή αποδοχή στα LGBT παιδιά τους. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι ακριβώς επειδή τα LGBT άτομα είναι κατά κάποιο τρόπο ένας κρυμμένος πληθυσμός, δεν μπορούν να είναι σίγουροι για την αντιπροσωπευτικότητα του δείγματός τους στον γενικό πληθυσμό.

Σύμφωνα με τον Stephen Russell, εκλεγμένο πρόεδρο του Society for Research on Adolescence και σύμβουλος του Family Acceptance Project, «όλο και περισσότερες οικογένειες θέλουν να δείξουν αποδοχή στα παιδιά τους. Ωστόσο, πολλές οικογένειες θα παλέψουν όταν το παιδί τους κάνει coming out ως LGBT.. Είναι απαραίτητο να πραγματοποιούνται έρευνες όπως αυτή, για να καταλάβουμε όσο πιο βαθιά μπορούμε τους τρόπους με τους οποίους οι οικογένειες δείχνουν την αποδοχή τους, ώστε να μπορέσουμε με τη σειρά μας να ανακαλύψουμε πώς να στηρίξουμε τις οικογένειες».

Σύμφωνα με το Project, οι συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται υποστηρικτικές συμπεριλαμβάνουν:

• να εκφράζεσαι με στοργή όταν το παιδί σου σου ανακοινώνει ή όταν μαθαίνεις ότι είναι γκέι, λεσβία αμφί ή τρανς

• να ζητάς τον σεβασμό απέναντι στο LGBT παιδί σου από τα άλλα μέλη της οικογένειας

• να στηρίζεις την LGBT ταυτότητα του παιδιού σου ακόμα κι όταν δεν νιώθεις άνετα με αυτό

• να καλωσορίζεις τους LGBT φίλους και συντρόφους του παιδιού σου στο σπίτι σου

• να στηρίζεις την έκφραση του φύλου από το παιδί σου

ΗΠΑ: Αυξάνει η αναγνώριση των ομόφυλων ζευγαριών ως οικογένεια

«Αυτό είναι ένδειξη ενός πιο ανοιχτού κοινωνικού περιβάλλοντος, στο οποίο τα άτομα αισθάνονται πιο άνετα να συζητήσουν για την σεξουαλικότητά τους».

Όσο οι Αμερικανοί τιμούν την οικογένεια, άλλο τόσο διαφέρουν στο πώς την αντιλαμβάνονται. Σε διάφορες έρευνες που διεξήχθησαν από το 2003 έως το 2010 και σε δείγμα 2.300 ανθρώπων, παρατηρείται ότι υπάρχει αυξανόμενη αναγνώριση των ανύπαντρων ζευγαριών –είτε ομοφυλόφιλων είτε ετεροφυλόφιλων– ως οικογένεια.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, υπάρχουν και αρκετοί που «αντιστέκονται» σ’ αυτήν την τάση, με το να θεωρούν «περισσότερο» οικογένεια τα κατοικίδιά, παρά ζευγάρια ομοφυλόφιλων.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, βέβαια, η αλλαγή στον τρόπο αντίληψης της «παραδοσιακής» οικογένειας (αύξηση 10% από το 2003 έως το 2010) συνδέεται με όσους από τους ερωτώμενους είχαν αναφέρει ότι είχαν φίλο ή συγγενή ομοφυλόφιλο.

«Αυτό είναι ένδειξη ενός πιο ανοιχτού κοινωνικού περιβάλλοντος, στο οποίο τα άτομα αισθάνονται πιο άνετα να συζητήσουν για την σεξουαλικότητά τους», λέει ένας εκ των επικεφαλής της έρευνας.

Στις αρχές της δεκαετίας, το ένα τρίτο απ’ όσους ερωτήθηκαν δήλωναν ότι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια χωρίς παιδιά αποτελούν οικογένεια. Μάλιστα, το 2006, όταν το δείγμα ερχόταν αντιμέτωπο με την ερώτηση αν τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια ή τα κατοικίδα μετρούν ως οικογένεια, ένα ποσοστό της τάξεως του 30% απαντούσε θετικά για τα κατοικίδια.

Σε έρευνα που έγινε το 2010, το 83% των ερωτώμενων δήλωσε ότι τα ανύπαντρα (ετεροφυλόφιλα) ζευγάρια με παιδιά είναι οικογένεια, ενώ το 40% αντιλαμβανόταν το ίδιο για ανύπαντρα (ετεροφυλόφιλα) ζευγάρια χωρίς παιδιά.

Την ίδια στιγμή, τα ποσοστά υποστήριξης γάμων μεταξύ ομοφυλόφιλων βρίσκονται στο 52% υπέρ και 48% κατά. Παρόλο που πέντε πολιτείες και η περιφέρεια της Columbia επιτρέπουν γάμους ομοφυλοφίλων η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν τους αναγνωρίζει. Αρκετοί θρησκευόμενοι συντηρητικοί ελπίζουν ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει την ίδια στάση παρά τις αλλαγές στην κοινή γνώμη.

Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: “Οικογένεια δεν είναι μόνο οι σχέσεις εντός γάμου”

Υπέρ της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Παραδεκτή κήρυξε χθες, κατ’ αρχήν, το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, την προσφυγή της Βαλερί Γκας και της Ναταλί Ντιμπουά, που ζουν μαζί από το 1989 στη Γαλλία και συνάντησαν εμπόδια από τη γαλλική νομοθεσία στην επιθυμία τους να υιοθετήσουν το παιδί που απέκτησε η δεύτερη από ανώνυμο δωρητή.

Διευκρινίζοντας το δικαστήριο ότι, το αποδεκτό τής εν λόγω προσφυγής δεν προδικάζει και την τελική απόφασή του, σημειώνει ότι η έννοια της οικογένειας, όπως αυτή προσδιορίζεται στη Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δεν περιορίζεται μόνον στις σχέσεις που βασίζονται στο γάμο αλλά περιλαμβάνει και σχέσεις, όπως των Γκας και Ντιμπουά, που ζουν μαζί πολλά χρόνια, έχουν συνάψει πολιτικό σύμφωνο αλληλεγγύης και μαζί με το κορίτσι που απέκτησε η δεύτερη διαθέτουν τα στοιχεία της οικογένειας. Στην προσφυγή τους, οι Γκας και Ντιμπουά ισχυρίζονται ότι με την άρνησή τους οι γαλλικές αρχές να επιτρέψουν την υιοθεσία παραβιάζουν το δικαίωμα στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή και δημιουργούν διακριτική μεταχείριση σε σχέση με τα ετερόφυλα ζευγάρια.

πηγή: Ελευθεροτυπία

Ολλανδία: υψηλότερη αποδοχή στους γκέι και τις λεσβίες – ανησυχία για την ομοφοβία στα σχολεία και τη θρησκεία

H έλλειψη αποδοχής για τους γκέι και τις λεσβίες μεταξύ των νέων, των ορθόδοξων χριστιανών, των μουσουλμάνων και κάποιων ομάδων μεταναστών προκαλούν ακόμα ανησυχία, σύμφωνα με νέα έκθεση της ομάδας κοινωνικής πολιτικής SCP της κυβέρνησης της Ολλανδίας.

H υποστήριξη των γκέι δικαιωμάτων στην Ολλανδία είναι υψηλότερη από άλλες χώρες και η έρευνα δείχνει κάποια βελτίωση. Παρόλο που το 9% του πληθυσμού ακόμα έχει “σοβαρές αντιρρήσεις” σχετικά με την ομοφυλοφιλία, αλλά αυτό είναι χαμηλότερο από το αντίστοιχο 15% το 2006.

Παρόλαυτα, ένας στους πέντε πολίτες δεν πιστεύουν ότι πρέπει να επιτρέπεται στους γκέι και τις λεσβίες να υιοθετούν παιδιά και ένας στους δέκα πιστεύει ότι ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών πρέπει να καταργηθεί. Ακόμα, σύμφωνα με την έρευνα, το 40% του πληθυσμού νιώθει άβολα αν δει δύο άντρες να φιλιούνται στο δρόμο.

Σχολεία

Η έκθεση αναφέρει ότι πρέπει να γίνει παραπάνω προσπάθεια για να βοηθηθούν οι γκέι και οι λεσβίες μαθητές/τριες οι οποίοι συχνά πέφτουν θύματα σχολικού εκφοβισμού και “εξοστρακισμού” εξαιτίας της εφηβικής ανάγκης για συμμόρφωση. Το ένα τρίτο των μαθητών πιστεύει ότι ο γκέι φίλος τους πρέπει να κρύβει τη σεξουαλικότητά του. Ακόμα, το να αποκαλέσουν κάποιον ομοφυλόφιλο αποτελεί βρισιά για τους μαθητές. Οι μισοί νέοι γκέι άντρες έχουν σκέψεις αυτοκτονίας, ένα ποσοστό πολύ υψηλότερο από ότι στον υπόλοιπο πληθυσμό σε αυτή την ηλικία. το 9% των γκέι αγοριών και το 16% των λεσβιών έχουν ήδη κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, αναφέρει η έρευνα.

Κακοποίηση

Ακόμα, πρέπει να γίνει μεγαλύτερη προσπάθεια σχετικά με την καταπολέμηση της βίας εναντίον των γκέι και των λεσβιών: πέρσι μόνο στο Άμστερνταμ καταγράφηκαν 82 αναφορές περιστατικών βίας εναντίον γκέι και λεσβιών. Η λεκτική κακοποίηση είναι πιο συχνή. Ένας στους δέκα γκέι άντρες αναφέρει ότι έχει δεχτεί λεκτική επίθεση στο χώρο εργασίας ή στο σχολείο εξαιτίας του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, τρεις στους δέκα αναφέρει λεκτική βία από ξένους. Οι λεσβίες μητέρες είναι εξίσου πιθανό να αντιμετωπίσουν λεκτική κακοποίηση και κουτσομπολιό. Ένα ποσοστό 61% αναφέρει ότι τα παιδιά τους δέχονται πειράγματα σχετικά με τις μητέρες τους.

Πολιτικοί

Η οργάνωση γκέι δικαιωμάτων COC απευθύνθηκε στον διαπραγματευτή της κυβέρνησης συνεργασίας Uri Rosenthal και στους ηγέτες των πολιτικών κομμάτων παροτρύνοντας τους να εισάγουν την γκέι χειραφέτηση στην πολιτική ατζέντα. Η αποδοχή των λεσβιών, γκέι, αμφί και τρανς είναι ένα τεστ για την ανοιχτή και ανεκτική κοινωνία μας”, αναφέρει η οργάνωση.

πηγή

Υψηλότερη αυτοεκτίμηση, καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο και λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς για τα παιδιά με λεσβίες μητέρες!

Τα χρόνια της εφηβείας δεν είναι ποτέ τα ευκολότερα για μια οικογένεια. Αλλά θα μπορούσαν να αποτελούν ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση όταν μιλάμε για παιδιά και γονείς σε οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών;

Αυτή την ερώτηση εξερεύνησαν ερευνητές στην πρώτη μελέτη που αφορά παιδιά που μεγάλωσαν με δύο μητέρες, από τη γέννησή τους ως την εφηβεία. Παρ’ όλο που προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών ομόφυλων ζευγαριών δεν παρουσιάζει καμία σημαντική διαφορά σε σύγκριση με τα παιδιά σε οικογένειες ετεροφυλόφιλων, οι περισσότερες από αυτές τις έρευνες αφορούσαν παιδιά που γεννήθηκαν σε ετεροφυλόφιλους γάμους, οι οποίοι οδηγήθηκαν σε διαζύγιο και οι μητέρες έπειτα “αποκαλύφθηκαν” ως λεσβίες.

Στη νέα τους έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο περιοδικό Pediatrics, οι ερευνητές Nanette Gartrell, καθηγήτρια της ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο και Henry Bos, συμπεριφορικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, έδωσαν έμφαση σε οικογένειες τις οποίες ονόμασαν planned lesbian families – οικογένειες όπου οι μητέρες αυτοπροσδιορίστηκαν ως λεσβίες την περίοδο που έκαναν τεχνητή γονιμοποίηση.

Οι συγγραφείς βρήκαν ότι οι δείκτες σχετικά με την ανάπτυξη και την κοινωνική συμπεριφορά των παιδιών που μεγάλωσαν με λεσβίες μητέρες – μιλώντας είτε για ζευγάρια είτε για μονογονεϊκές οικογένειες – ήταν όμοιοι με αυτούς των παιδιών που μεγάλωσαν σε ετεροφυλόφιλες οικογένειες. Τα ευρήματα ήταν αναμενόμενα, είπαν οι συγγραφείς.

Ωστόσο, με έκπληξη ανακάλυψαν ότι τα παιδιά σε οικογένειες λεσβιών σημείωσαν υψηλότερα σκορ από τα παιδιά στρέιτ οικογενειών σε κάποια μεγέθη, όπως η αυτο-εκτίμηση, είχαν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο και λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα συμπεριφοράς, όπως επιθετικότητα.

“Οι ερευνητικές προσδοκίες μας ήταν απλά να μη βρούμε καμία διαφορά μεταξύ των εφήβων που μεγάλωσαν σε οικογένειες λεσβιών και αυτών που μεγάλωσαν σε στρέιτ οικογένειες”, είπε η Gartrell. “Εξεπλάγην όταν είδα ότι σε κάποιες μετρήσεις βρήκαμε υψηλότερα σκορ στις δεξιότητες και χαμηλότερα στα προβλήματα συμπεριφοράς. Ήταν κάτι που δεν το περίμενα!”.

Τα δεδομένα που ανέλυσαν οι Gartrell και Bos προέκυψαν από την έρευνα U.S. National Longitudinal Lesbian Family Study (NLLFS), η οποία ξεκίνησε το 1986. Οι συγγραφείς συμπεριέλαβαν 154 γυναίκες σε 84 οικογένειες, οι οποίες επέλεξαν την τεχνητή γονιμοποίηση προκειμένου να δημιουργήσουν οικογένεια. Οι γονείς συμφώνησαν να απαντήσουν ερωτήσεις για τις κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών τους, για την απόδοσή τους στο σχολείο και τη συμπεριφορά τους, σε πέντε follow-up, κατά τη διάρκεια των 17 χρόνων που διήρκεσε η έρευνα. Οι ερευνητές πήραν συνεντεύξεις από τα παιδιά κατά την ηλικία των 10 ετών, κι έπειτα τους ζητήθηκε όταν ήταν 17 να συμπληρώσουν ένα online ερωτηματολόγιο, το οποίο συμπεριελάμβανε ερωτήσεις για τις δραστηριότητες των εφήβων, την κοινωνική τους ζωή, τα συναισθήματα άγχους ή κατάθλιψης και τη συμπεριφορά τους.

Όπως αναμενόταν, οι ερευνήτες βρήκαν ότι το 41% των παιδιών ανέφεραν ότι είχαν υποστεί πειράγματα, αποκλεισμό ή διακρίσεις εξαιτίας του ότι μεγάλωναν με γονείς του ίδιου φύλου. Ωστόσο, στα ψυχομετρικά τεστ, οι Gartrell and Bos δεν εντόπισαν καμία διαφορά  ανάμεσα σε αυτά τα παιδιά και τα παιδιά της ομάδας ελέγχου. Στην ηλικία των 10, τα παιδιά τα οποία ανέφεραν ότι είχαν υποστεί διακρίσεις δεν έδειξαν παραπάνω σημάδια άγχους από τους συνομιλήκους τους, αλλά στην ηλικία των 17, τα συναισθήματα αυτά είχαν εξαφανιστεί. “Προφανώς, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες, όπως η στήριξη από την οικογένεια και οι αλλαγές στην εκπαίδευση σχετικά με την εκτίμηση στη διαφορετικότητα, που βοηθούν τους νέους ανθρώπους να είναι σε καλύτερη θέση παρ’όλες αυτές τις εμπειρίες”, ανέφερε η Gartrell.

Οι λόγοι για τους οποίους τα παιδιά με λεσβίες μητέρες έχουν καλύτερες επιδόσεις σε κάποια μεγέθη από αυτά σε ετεροφυλόφιλες οικογένειες δεν έχουν διασαφηνιστεί ακριβώς. Ύστερα από τη μελέτη οικογενειών γκέι και λεσβιών για 24 χρόνια, η Gartrell έχει κάποιες θεωρίες σχετικά: “Οι λεσβίες μητέρες ασχολούνται πολύ με τις ζωές των παιδιών τους. Και αυτή είναι μια σημαντική συνταγή για ένα υγιές μεγάλωμα. Το να είναι παρόντες/ούσες οι γονείς, να έχουν καλή επικοινωνία, να ασχολούνται με την εκπαίδευση των παιδιών τους, να ενδιαφέρονται να μάθουν τι συμβαίνει στο σχολείο αλλά και σε διάφορες πτυχές της ζωής των παιδιών τους, όλο αυτό είναι πολύ, πολύ σημαντικό”.

Παρόλο που οι λεσβίες μητέρες δεν είναι οι μοναδικές που ασχολούνται ενεργά με τις ζωές των παιδιών τους, η Gartrell σημειώνει ότι οι λεσβίες μητέρες έχουν την τάση να δίνουν προτεραιότητα σε αυτού του τύπου το γονεϊκό ρόλο. Επειδή τα παιδιά τους είναι πιο πιθανό να βιώσουν εμπειρίες διακρίσεων και στιγματισμού, οι μητέρες αυτές έχουν περισσότερες πιθανότητες να θίγουν πολύπλοκα ζητήματα, όπως η σεξουαλικότητα, η διαφορετικότητα και η ανεκτικότητα. Το να υπάρχουν τέτοιου είδους “θεμέλια” μπορεί να συμβάλλει στο να έχουν παιδιά με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ωριμότητα για να διαχειριστούν μεγαλώνοντας τις κοινωνικές διαφορές και προκαταλήψεις.

Μιας και η έρευνα συνεχίζεται, η Gartrell ελπίζει να εξετάσει κάποιες από αυτές τις θεωρίες με συμπληρωματικές μελέτες. Ακόμα, ελπίζει να συγκεντρώσει περισσότερα δεδομένα σχετικά με οικογένειες με γονείς γκέι άντρες, μιας και η γκέι πατρότητα είναι λιγότερο συνήθης εξαιτίας του μεγάλου κόστους της διαδικασίας για παρένθετη μητέρα ή για υιοθεσία από γκέι ζευγάρια.

πηγή